«Σου λέει πολλά το ότι ο Ομπάμα αποφάσισε να κάνει πλάκα ενώ είχα μόλις αναφέρει την Ρέιτσελ Κόρι, την αντίφαση μεταξύ εβραϊκού και δημοκρατικού κράτους και τα όπλα τα οποία στέλνουν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ».
Η επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα στη Ραμάλα θύμιζε περισσότερο επίσκεψη κατακτητή. Οι δρόμοι ερήμωσαν, ελικόπτερα γέμισαν τον ουρανό της Παλαιστίνης, ελεύθεροι σκοπευτές κατέλαβαν τις ταράτσες των κτιρίων, μια απόπειρα διαδήλωσης βρέθηκε απέναντι σε εκατοντάδες ειδικές δυνάμεις. Η ομιλία στη Ραμάλα δεν είχε τίποτα το καινούργιο. Ειρηνική συνύπαρξη, δύο κράτη, απευθείας διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών. Κάλεσε τους Παλαιστίνιους να δείξουν προθυμότητα να αποκηρύξουν τη βία (οι -χωρίς λόγο;- «βίαιοι Άραβες») και να αναγνωρίσουν το Ισραήλ ως δημοκρατικό κι εβραϊκό κράτος (ξεπερνώντας έτσι απλά το ασύμβατο των δύο εννοιών που βρίσκεται στον πυρήνα του αγώνα για πολιτικά δικαιώματα των Παλαιστινίων που ζουν στο Ισραήλ, το 20% του πληθυσμού). Από το Ισραήλ δεν είχε ιδιαίτερες απαιτήσεις. Χαρακτήρισε τους εποικισμούς «μη εποικοδομητικούς» και «όχι κατάλληλους» για την «πορεία προς την ειρήνη». Ακόμα και ο ψοφοδεής Αμπάς υποχρεώθηκε να παρέμβει για να πει ότι οι εποικισμοί είναι παράνομοι και κάτι πολύ χειρότερο από απλό «εμπόδιο στην ειρήνη».
Στην Ιερουσαλήμ, ο Ομπάμα ένιωσε πιο άνετα. Μιλώντας σε μια αίθουσα με νεαρούς Ισραηλινούς, αποθέωσε την ιστορία και τα επιτεύγματα του κράτους του Ισραήλ, υπενθύμισε ότι οι δεσμοί ΗΠΑ-Ισραήλ είναι αιώνιοι, για να τους ζητήσει τελικά «να σκεφτούν και την άλλη πλευρά», να εργαστούν για μια λύση. Τα δυτικά ΜΜΕ, χαρακτήρισαν αυτήν την ομιλία λίγο-πολύ «πίεση στο Ισραήλ» (!).
Το πόσο «κενή» ήταν η ομιλία Ομπάμα και το τι ζητήματα θα έπρεπε να ανοίξει αν ήταν πραγματικά «πιεστική στο Ισραήλ» αναδείχθηκε από την παρέμβαση Παλαιστίνιου φοιτητή. Διέκοψε τον Αμερικανό πρόεδρο φωνάζοντας:
«Αλήθεια ήρθες εδώ για ειρήνη ή μήπως για να δώσει κι άλλα όπλα στο Ισραήλ για να συνεχίσει να σκοτώνει και να καταστρέφει τον παλαιστινιακό λαό; Μήπως έτυχε να δεις το τείχος του απαρτχάιντ καθώς ερχόσουν; Υπάρχουν και Παλαιστίνιοι σε αυτήν την αίθουσα. Αυτό το κράτος θα έπρεπε να είναι για όλους τους πολίτες του και όχι ένα μόνο εβραϊκό κράτος. Ποιος σκότωσε τη Ρέιτσελ Κόρι; Η Ρέιτσελ Κόρι σκοτώθηκε από τα λεφτά σου και τα όπλα σου!».
Για όλα αυτά ο Ομπάμα δεν είχε να πει τίποτα. Σε μια αηδιαστική επίδειξη κυνισμού, προτίμησε να κάνει πλάκα: «αυτός είναι ο ζωντανός διάλογος για τον οποίο λέγαμε» είπε γελώντας και συμπλήρωσε «ξέρετε θα παραδεχτώ ότι το είχαμε κανονίσει, για να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Δεν θα ένιωθα άνετα αν δεν είχα τουλάχιστον έναν να με διακόψει». Ενώ το αστείο του Ομπάμα προκαλούσε βροντερά γέλια και standingovation(όρθιο χειροκρότημα) από το κοινό που ούρλιαζε νωρίτερα ενάντια στο νεαρό Παλαιστίνιο, οι δυνάμεις ασφαλείας του Ισραήλ συνελάμβαναν τον ακτιβιστή και τον απειλούσαν (η ελευθερία λόγου στο Ισραήλ, στην οποία αναφέρθηκε και σοβαρά και με το αστείο του ο Ομπαμα). Απελευθερώθηκε, σύμφωνα με τον ίδιο, χάρη στο «μιντιακό τσίρκο»: Οι δημοσιογράφοι έσπευσαν να τον ρωτήσουν τι ακριβώς φώναξε και έπεσαν πάνω στη σύλληψή του.
Το πολιτικό μήνυμα του συγκεκριμένου περιστατικού είναι ίσως ισχυρότερο από μια ντουζίνα ομιλίες ή ρεπορτάζ για να κρίνει κανείς το ρόλο και τις προθέσεις του Ομπάμα. Το συνόψισε ο ίδιος ακτιβιστής που είδε το βίντεο με την αντίδραση του προέδρου αργότερα:
«Σου λέει πολλά το ότι ο Ομπάμα αποφάσισε να κάνει πλάκα ενώ είχα μόλις αναφέρει την Ρέιτσελ Κόρι, την αντίφαση μεταξύ εβραϊκού και δημοκρατικού κράτους και τα όπλα τα οποία στέλνουν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ».
Σήμερα ο Ομπάμα επισκέπτεται την Βηθλεέμ. Χτες τη νύχτα διαδηλωτές έκαψαν λάστιχα αλλά και τις αμερικανικές σημαίες που είχαν κρεμαστεί στην είσοδο της πόλης…
