Κλείνοντας 2 χρόνια πανδημίας μια σειρά Σύλλογοι Εργαζομένων σε Δήμους της χώρας διεξάγουν εκλογικές διαδικασίες για να αναδείξουν νέα Διοικητικά Συμβούλια (Δ.Σ.) και εκπροσώπους για το 48ο τακτικό συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ που θα διεξαχθεί από τις 3 ως τις 6 Μάη στο Ξενοδοχείο PORTO CARRAS στο Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής.
Το φόντο μέσα στο οποίο γίνονται οι εκλογικές διαδικασίες είναι αρκετά ζοφερό για τους εργαζόμενους. Ξεκινώντας από τα βασικά προβλήματα και από τους αγώνες που δόθηκαν σε μια σειρά δήμους την περασμένη χρονιά για να χορηγηθούν σε είδος ή έστω σε χρήμα τα απαραίτητα Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) μέχρι το ζήτημα της ύπαρξης του κάθε πρωτοβάθμιου σωματείου και της υπακοής ή όχι στο Νόμο Χατζηδάκη.
ΒΑΕ, συμβασιούχοι και ιδιωτικοποίηση
Τελευταίο πρόβλημα τα Βαρέα και Ανθυγιεινά καθώς πολλές κατηγορίες εργαζομένων στους δήμους αναμένεται να πεταχθούν εκτός των κατηγοριών εργαζομένων που δικαιούνται το επίδομα. Ενώ και άλλες κατηγορίες εργαζομένων που θα συνεχίσουν να το παίρνουν θα έχουν μείωση 50%. Οι εργαζόμενοι δηλαδή σε μια περίοδο που θα έπρεπε να παίρνουν αυξήσεις για να καλύψουν την απώλεια του εισοδήματος τους από τις αυξήσεις τιμών που καλπάζουν θα έχουν περαιτέρω συρρίκνωσή του. Παρότι είναι βέβαιο ότι η επιδοματική πολιτική που είχε κυριαρχήσει για χρόνια στο δημόσιο πριν τα μνημόνια δεν είναι η λύση στο ζήτημα της αύξησης των μισθών, το να χάσουν αυτή τη στιγμή 150 ευρώ κάποιοι εργαζόμενοι μπορεί να οδηγήσει σε καθοριστική αλλαγή της καθημερινότητάς τους.
Για παράδειγμα οι καθαρίστριες των σχολείων αμείβονται ήδη με πολύ χαμηλούς μισθούς. Και η μείωση αυτή θα γίνει προσπάθεια να επιβληθεί επειδή η πρόταση στο πόρισμα της επιτροπής προέρχεται με βάση όσα διάβασαν τα μέλη της επιτροπής στα βιβλία, όπως αναφέρεται στο πόρισμα και όχι στην πραγματική κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και τις συνθήκες στους χώρους δουλειάς. Η επιτροπή σε αυτά τα βιβλία δεν ήταν δυνατό να διαβάσει για τις μάχες που δόθηκαν σε πάρα πολλούς δήμους για την χορήγηση των ΜΑΠ, για τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα στους χώρους που εργάζονται οι δημοτικοί υπάλληλοι, για τους κινδύνους που αντιμετώπισαν από την πανδημία, για τις επαγγελματικές ασθένειες.
Αυτά η επιτροπή δεν τα βλέπει και η κυβέρνηση τα αγνοεί. Αν δεν τα αγνοούσε θα είχε ήδη προχωρήσει σε αλλαγή του εργασιακού τοπίου μέσα στους δήμους. Αντίθετα, όπως όλες οι κυβερνήσεις στα χρόνια των μνημονίων, έχει επενδύσει στην ανακύκλωση της ανεργίας μέσα από το θεσμό των συμβασιούχων. Το μισό προσωπικό των δήμων και μάλιστα σε κάποιες από τις πιο κρίσιμες κοινωνικά υπηρεσίες, όπως η καθαριότητα, είναι πλέον συμβασιούχοι. Είτε ορισμένου χρόνου, με δίμηνες ως οκτάμηνες συμβάσεις, είτε με μίσθωση έργου που συνήθως διαρκεί ένα χρόνο, είτε με ΕΣΠΑ, είτε με κοινωφελής εργασία του ΟΑΕΔ. Θέσεις που εναλλάσσονται μεταξύ των ανέργων και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των δήμων κρατώντας μάλιστα σε χαμηλό επίπεδο τους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα.
Και για να μην έχουμε και καμιά αυταπάτη ότι το πάρτι που στήνουνε εδώ και χρόνια για το μεγάλο κεφάλαιο θα υπάρξει μόνο μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών αγαθών όπως το ρεύμα και το νερό, φέρνουνε στους δήμους τη δυνατότητα να υπάρξουν αναπτυξιακές εταιρείες που θα μπορούν να βάλουν χέρι ακόμη και σε περιουσιακά στοιχεία των δήμων και που θα μετακυλήσουν το κόστος για τις παρεχόμενες υπηρεσίες από το κράτος στις τσέπες των δημοτών.
Εκλογές και συνέδριο
Οι εκλογικές διαδικασίες που γίνονται το επόμενο διάστημα στα συνδικάτα είναι απόλυτα κρίσιμες. Τα πρωτοβάθμια σωματεία χρειάζονται να έχουν αγωνιστικά Δ.Σ. που θα δώσουν προτεραιότητα στις αγωνιστικές δράσεις και κινητοποιήσεις ώστε να υπάρξει πραγματική αντίσταση στα σχέδια της κυβέρνησης και όχι με το σταγονόμετρο και μόνο όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο όπως βλέπουμε σε πολλούς δήμους που τα σωματεία τους κυριαρχούνται από τις δυνάμεις της ΣΥΝΑΝ (πρώην ΠΑΣΚΕ) και της ΔΑΚΕ. Χρειάζεται να έχουν Δ.Σ. από τις δυνάμεις της Αριστεράς και ιδιαίτερα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που πρωτοστάτησαν και στις μάχες για τα ΜΑΠ και που είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν μέχρι τέλους την προσπάθεια εφαρμογής του νόμου Χατζηδάκη στα σωματεία.
Το να αλλάξουν οι συσχετισμοί στα πρωτοβάθμια σωματεία είναι το πρώτο βήμα για να αλλάξουν οι συσχετισμοί και στην ΠΟΕ-ΟΤΑ και να μπορέσουν επιτέλους να εκπροσωπούνται σε αυτή και οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι που σε πολλές υπηρεσίες τείνουν πια να αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζομένων. Σε αυτές τις εκλογικές διαδικασίες θα κριθεί εν πολλοίς αν το ταξίδι το Μάη στη Χαλκιδική θα είναι ταξίδι μάχης για τις ανάγκες των εργαζομένων και την οργάνωση των αγώνων τους ή ταξίδι αναψυχής για να καταγραφεί ότι έγινε και το 48ο τακτικό συνέδριο της Ομοσπονδίας.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
