Πριν λίγες μέρες ο Σαμαράς έγραφε στο βιβλίο συλλυπητηρίων της Θάτσερ, σε πλήρη αντίθεση φυσικά με το ανάθεμα εκατομμυρίων εργαζομένων και καταπιεσμένων όπου γης: «Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια. Θα τη θυμάμαι πάντα ως μία εμπνευσμένη ηγέτιδα και μεταρρυθμίστρια». Ο θαυμασμός του για τη «νεκρή μάγισσα», είπε να αρχίσει να εκδηλώνεται και στην πράξη, μιμούμενος μια λατρεμένη της συνήθεια. Το ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων.
Μέσω του γνωστού Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ), πιθανότατα μέχρι μεθαύριο Πέμπτη 25/4, το 33% του χρυσοφόρου ΟΠΑΠ θα περάσει στο σχήμα της Emma Delta, το οποίο διαχειρίζεται η εταιρία Emma Delta Management Ltd, βασικοί μέτοχοι της οποίας είναι ο Τσέχος Jiri Smecj (66,7%) και όμιλος του εφοπλιστή Γιώργου Μελισσανίδη (γιος του Δημήτρη 33,3%), ενώ συμμετέχει και ο Δημήτρης Κοπελούζος. Και με αντίτιμο εξευτελιστικό μάλιστα. Η οικονομική προσφορά που κατέθεσε η Emma Delta δεν ξεπερνούσε τα 682 εκατ. ευρώ (τα 60 εκατ. ευρώ είναι όσα θα εισπράξει ως μέρισμα το Δημόσιο από τα κέρδη της περσινής χρήσης του ΟΠΑΠ), αρκετά χαμηλότερα από τα 745 εκατ. ευρώ που είναι η αντίστοιχη χρηματιστηριακή αξία του ΟΠΑΠ και τα κέρδη του την επόμενη δεκαετία, που εκτιμώνται σε πάνω από 3 δισ. ευρώ.
Ο δήθεν διαγωνισμός αγοράς μετατράπηκε σε φάρσα, εφόσον η μοναδική έγκυρη προσφορά ήταν αυτή των φίλων της κυβέρνησης (δικηγόρος του Δ. Μελισσανίδη, είναι ο γνωστός για τις ακροδεξιές του θέσεις-πρωθυπουργικός σύμβουλος, Φ. Κρανιδιώτης). Καλή υπενθύμιση για όσους υπερτονίζουν το ρόλο των ξένων που θέλουν να λεηλατήσουν τη χώρα, αλλά τους διαφεύγει ότι μια χαρά ευκαιρίες κερδοφορίας βρίσκει και το ελληνικό κεφάλαιο μέσα στην κρίση. Για αυτό εξάλλου γίνεται όλο αυτό το «πλιάτσικο» στο δημόσιο πλούτο. Επενδύσεις χωρίς ρίσκο και σίγουρα κέρδη, ώστε να ξεπεράσει την κρίση του ο κάθε ξένος και ντόπιος καπιταλιστής, όπως ο Κόκκαλης. Ναι, αυτός που αποσύρθηκε από την κούρσα διεκδίκησης του ΟΠΑΠ, αλλά πρόλαβε τον περασμένο Μάρτιο να ανανεώσει τη σύμβαση της Intralot με τον Οργανισμό, για την προμήθεια του τεχνολογικού του εξοπλισμού, για άλλα τρία χρόνια.
Και το χάρισμα του «εθνικού τζογάδικου», στο οποίο όλο και περισσότεροι καταφεύγουν μέσα στη φτώχεια που σπέρνουν τα μνημόνια της εξαθλίωσης, είναι μόνο η αρχή. Νερό, ηλεκτρικό, συγκοινωνίες, και άλλα αναγκαία για την καθημερινότητά μας κοινωνικά αγαθά, με έτοιμες υποδομές και σίγουρη πελατεία, ετοιμάζονται να δωριστούν σε φίλιες επιχειρηματικές δυνάμεις του Σαμαρά και των δανειστών.
Απέναντι στην κυβερνητική προπαγάνδα για δήθεν θέσεις εργασίας, καλύτερες παροχές και αποπληρωμή του χρέους, δεν αρκούν οι καταγγελτικές ανακοινώσεις. Θα απαιτηθούν μάχες διαρκείας από τους εργαζόμενους σε όλες τις υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις και αποφασιστική στήριξη αυτών των αγώνων, από την Αριστερά και ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το σύνθημα από το πρόσφατο βίντεο των σιδηροδρομικών, «εκτροχιάστε τις ιδιωτικοποιήσεις», πρέπει να είναι οδηγός της δράσης μας. Μια ενδεχόμενη ματαίωση των σχεδίων κυβέρνησης και τρόικας θα επιτείνει την πολιτική κρίση, θα δώσει αυτοπεποίθηση στον κόσμο μας και θα φέρει πιο κοντά την ανατροπή της συγκυβέρνησης.
Πέρα από τη διαμαρτυρία, όμως, μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτή τη μάχη για να αναδείξουμε ότι οι πόροι για την αναστροφή της λιτότητας και την εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινωνίας υπάρχουν, πέρα από τις περικοπές μισθών και συντάξεων, μέσω της εθνικοποίησης και επαναφοράς υπό δημόσιο έλεγχο όλων των ΔΕΚΟ και οργανισμών στρατηγικής σημασίας (και φυσικά του ΟΠΑΠ), ως μέρος ενός άμεσου προγράμματος ριζοσπαστικών-φιλολαϊκών μέτρων μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.
