Τουλάχιστον προκλητική και τραμπούκικη ήταν η συμπεριφορά του κ. Μουζάλα κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στον χώρο «φιλοξενίας» προσφύγων του Ελληνικού.
Με δηλώσεις που θα ζήλευαν στελέχη ακροδεξιών κομμάτων, όπως «σε όποιον δεν του αρέσει, είναι ελεύθερος να φύγει»,«τα παιδια των προσφυγων πανε με πούλμαν σχολείο, ενώ τα δικά σας (σσ. των ντόπιων) όχι» ο υπουργός Μετανάστευσης απάντησε σε εξαθλιωμένους πρόσφυγες που εδώ και τρεις μέρες ζητούσαν τα αυτονόητα: καλύτερο φαγητό, πλυντήρια, γάλα για τα μωρά.
Παρά την «επίσκεψή» του στο χώρο -κατά τη διάρκεια της οποίας οι αστυνομικοί έσπρωξαν και χτύπησαν μέχρι και παιδιά- ο κ. Μουζάλας απ’ότι φαίνεται δεν παρατήρησε την αποχή από τη λήψη συσσιτίου που πραγματοποιούσαν οι πρόσφυγες εδώ και δύο μέρες, φτάνοντας στο σημείο να διασπείρει συκοφαντίες περί τάχα «ψεύτικης απεργίας πείνας που διαδίδεται από ελληνική οργάνωση».
Η συμπεριφορά του υπουργού Μεταναστευτικής πολιτικής δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό που «ξαφνιάζει». Απλώς, για ακόμη μία φορά αποδεικνύει ποιά είναι η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ απέναντι σε πρόσφυγες αλά και ντόπιους: συκοφαντίες και βρισιές σε αλληλέγγους –« άη στο διάολο» σε εθελοντή διά στόματος του ίδιου του υπουργού- ,συνειδητή διασπορά ψεμμάτων, απαξίωση και καταστολή όσων τολμούν να εναντιωθούν στην αντιμεταναστευτική πολιτική.
Με τη δήθεν επίκληση της «προσπάθειας της κυβέρνησης» αλλά στην πραγματικότητα την υποστήριξη της διαιώνισης του εγκλωβισμού των προσφύγων υπό απάνθρωπες συνθήκες, τα εγκλήματα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως οι 7 απόπειρες αυτοκτονίας και οι 5 θάνατοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή της κυβέρνησης και του κ. Μουζάλα. Την ίδια στιγμή, η πολιτική της κυβέρνησης και η συμπεριφορά του υπουργού στρώνει κόκκινο χαλί στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Όπως έδειξε και η διαμαρτυρία των προσφύγων στο Ελληνικό, η κυβέρνηση δεν πραγματοποιεί ούτε τα στοιχειώδη. Για 13 μήνες άνθρωποι μένουν στο χώρο χωρίς ζεστό νερό, χωρίς καθαρά ρούχα, χωρίς αξιοπρεπές φαγητό, χωρίς κατάλληλες συνθήκες υγιεινής. Η διαχείριση του χώρου έχει ανατεθεί κατ’ αποκλειστικότητα σε ΜΚΟ, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που περιμένουν έγκριση ασύλου στην Ελλάδα εδώ και 6 μήνες. Την ίδια στιγμή, στην Αθήνα βρίσκονται χιλιάδες άδεια κτίρια που ανήκουν στο δήμο, ενώ η υπηρεσία ασύλου και σχετικές υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες.
Χρειάστηκε μια τριήμερη κινητοποίηση ώστε να κερδηθεί η στοιχειώδης αλλαγή του φαγητού στον έναν από τους τρεις χώρους που διαμένουν πρόσφυγες, ενώ τα υπόλοιπα αιτήματά τους παραπέμφθηκαν στο...άγνωστο μέλλον.
Είναι σαφές ότι η αξιοπρεπής διαβίωση προσφύγων αλλά και ντόπιων μπορεί να κερδηθεί μόνο με κοινούς αγώνες. Η οργάνωση αυτών των αγώνων το επόμενο διάστημα είναι το πρωταρχικό καθήκον της αριστεράς και του αντιρατσιστικού – αντιφασιστικού κινήματος.
