ΕΝΑΣ «ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ» στην ΑΔΕΙΑ ΦΩΛΙΑ

Στην ψυχολογία, αυτό λέγεται σύνδρομο της άδειας φωλιάς ή του άδειου σπιτιού. Είναι μια μορφή απώλειας και εκδηλώνεται με συναισθήματα θλίψης και στεναχώριας, τα οποία βιώνουν οι γονείς, όταν τα παιδιά φεύγουν από την οικογενειακή εστία (π.χ. για σπουδές, για το στρατό, για εργασία στο εξωτερικό, για να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια κλπ). Συνήθως, οι γυναίκες φαίνεται ότι επηρεάζονται περισσότερο ψυχολογικά απ’ ότι οι άνδρες, λόγω της έντονης μητρικής φροντίδας. Αν αυτό συνδυαστεί και με κρίση μέσης ηλικίας των γονιών, τότε το μίγμα μπορεί να γίνει εκρηκτικό.

Ο Μάρκος και η Άννα αποφασίζουν συναινετικά να χωρίσουν, χωρίς αντιπαραθέσεις ή επίρριψη ευθυνών ο ένας στον άλλον ή μελοδραματισμούς, αλλά κάπως αμφίθυμοι  για τον αν πραγματικά γνωρίζουν τον λόγο αυτής της απόφασης. Όταν τους ρωτάνε, οι φίλοι τους, οι γονείς τους ή γιός τους, για ποιο λόγο χώρισαν, δεν ξέρουν τι ακριβώς να απαντήσουν. Κρίση γάμου, κρίση σχέσεων, ματαιώσεις, έλλειψη νοήματος, υπαρξιακό κενό, μοναξιά, θλίψη, φόβος για την ακινησία και τη στασιμότητα είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν, σε αρκετές περιπτώσεις, την κρίση της μέσης ηλικίας, αλλά και τις αιτίες του χωρισμού του ζευγαριού.

Η εργένικη ζωή τους φαντάζει συναρπαστική στην αρχή, αλλά με τον καιρό θα εμφανιστούν αμφιβολίες και ερωτήματα για την επιλογή τους, αλλά και νέες ανάγκες για τον εαυτό τους. «Παράξενο πράγμα η ελευθερία. Όταν την έχεις δεν ξέρεις τι να την κάνεις», σχολιάζει ο Μάρκος.

Η ταινία, «Απρόσμενος Έρωτας», είναι μια ευαίσθητη κωμωδία, με ρομαντικό φινάλε, η οποία με χιούμορ επιχειρεί να απαντήσει στις ανησυχίες των ανθρώπων σχετικά με τον χρόνο που χρειάζεται να δίνουν στον εαυτό τους προκειμένου να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα (π.χ. της μέσης ηλικίας και ότι αυτή συνεπάγεται), αλλά και για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτουν τα παιδιά στους γονείς τους, και κυρίως για την κρίση των ερωτικών σχέσεων, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην επανεφεύρεση της Αγάπης.