Αγώνας για τα δημόσια κοινά αγαθά ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις! Μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς! 6ωρη 5ήμερη εργασία! Δε ζούμε για να δουλεύουμε! Να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη! Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση! Αυξήσεις στους μισθούς – συλλογικές συμβάσεις εργασίας τώρα!
137 χρόνια από τις ιστορικούς απεργιακούς αγώνες των εργατών και εργατριών που κατοχύρωσαν το 8ωρο, οι μεγάλες κατακτήσεις της εργατικής τάξης διεθνώς ανατρέπονται. Στην αυγή του 21ου αιώνα η αστική τάξη θέλει να γυρίσει το ρολόι πίσω.
Σήμερα, ενώ έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε καλύτερα, να εργαζόμαστε όλοι και όλες λιγότερο και με ασφάλεια, να έχουμε περισσότερο και δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, η αστική τάξη καταργεί κατακτήσεις των εργαζομένων, ψαλιδίζει δικαιώματα, ιδιωτικοποιεί τα δημόσια αγαθά, απομυζά τις ζωές και την εργασία μας για να αυξήσει όσο περισσότερο μπορεί την κερδοφορία της. Η νέα αφήγηση είναι ότι θα μας πάρουν τις δουλειές τα ρομπότ (και τα συστήματα τύπου chatgpt) και θέλουν να προβλέψουν στοιχειώδεις παροχές για τους εργαζόμενους που θα χάσουν τις δουλειές τους. Όμως ιστορικά αυτό δεν συμβαίνει ποτέ με τις «αυτοματοποιήσεις». Συγκεκριμένοι κλάδοι συνθλίβονται, επειδή «τελειώνει» το αντικείμενό τους, αλλά δημιουργούνται άλλοι και η παγκόσμια εργατική τάξη γιγαντώνεται. Και ενώ μπορούμε να παράγουμε περισσότερα στον ίδιο χρόνο, οι καπιταλιστές επιδιώκουν να δουλεύουμε περισσότερο, για έναν απλό λόγο: Τα «αυτόματα» και τα ρομπότ δεν παράγουν υπεραξία, υπεραξία παράγουν μόνο οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι, και χωρίς αυτές και αυτούς δεν μπορεί να δουλέψει τίποτα.
Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη με τους νεκρούς συνανθρώπους μας αποδεικνύει τι σημαίνει η «ανάπτυξη» άνευ όρων που ευαγγελίζονται οι δυνάμεις του κεφαλαίου, τι σημαίνει για τους εργαζομένους και την πλειοψηφία της κοινωνίας ο κατακερματισμός των δομών που παρέχουν τα δημόσια αγαθά και το ξεπούλημα τους. Τα ίδια βιώσαμε με την πανδημία τρία χρόνια τώρα όταν ο λαός μας μέτραγε χιλιάδες νεκρούς επειδή το ΕΣΥ στρατηγικά επί χρόνια υποβαθμίστηκε, υποστελεχώθηκε για να μπει τώρα κι αυτό σε τροχιά ιδιωτικοποίησης. Το βιώσαμε με τις αυξήσεις στο ρεύμα, έπειτα από τη διχοτόμηση και το ξεπούλημα της ΔΕΗ.
Ενάμιση αιώνα μετά την κατάκτηση του 8ωρου, το ωράριο μπαίνει πάλι στο στόχαστρο. Τα νεοφιλελεύθερα μέτρα των τελευταίων ετών με αποκορύφωμα το νόμο Χατζηδάκη ελαστικοποιούν τις σχέσεις εργασίας, αναιρούν τη σταθερή δουλειά, το 8ωρο. Βάζουν στο στόχαστρο την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και ποινικοποιούν τους εργατικούς αγώνες και την απεργία.
Χρόνια τώρα θέλουν να επιβάλουν σιγή στους χώρους εργασίας, να ελέγξουν τα συνδικάτα, να εντείνουν την εξάρτηση και υποταγή τους στην εργοδοσία και το κράτος, γιατί φοβούνται την ανεξάρτητη συνδικαλιστική δράση. Γιατί τα μαζικά μαχητικά συνδικάτα έχουν ακόμα τη δύναμη να επιβάλλουν τα εργατικά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν μπορούμε και δε μένουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Οι μαζικές απεργίες στις 8 και 16 Μάρτη, που συντάραξαν την Ελλάδα και συνέδεσαν τις εργατικές διεκδικήσεις, την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών με το φεμινιστικό αγώνα, φωτίζουν την δύσκολη καθημερινότητά μας και δείχνουν το δρόμο. Συνεχίζουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών: υγεία – παιδεία – ρεύμα – νερό, απέναντι στις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων. Αγωνιζόμαστε για δημόσιες, φθηνές, ασφαλείς συγκοινωνίες.
Ο πολύμηνος αγώνας της εργατικής τάξης στη Γαλλία μάς γεμίζει αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Γιατί και σήμερα μπορούμε να αγωνιζόμαστε, μπορούμε να κερδίζουμε!
Το προεκλογικό κλίμα δεν μπορεί να σταματήσει το εργατικό κίνημα από το να οργανώνεται και να διεκδικεί τα αιτήματα του. Ούτε μας σταματά η συνδικαλιστική γραφειοκρατία κι όλος ο εσμός του εργοδοτικού και αστικοποιημένου συνδικαλισμού που στόχο έχουν να καταστείλουν κάθε εστία αντίστασης κι αγώνα.
Η εργατική πρωτομαγιά για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο δεν είναι μνημόσυνο. Είναι ημέρα ιστορικής μνήμης, είναι ημέρα αγώνα και απεργίας!
Με ενότητα και αλληλεγγύη το μαχητικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει και μπορεί να γίνει η δύναμη που θα επιβάλει τις σύγχρονες κατακτήσεις για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής μας.
Όλοι και όλες τη Δευτέρα 1η Μάη στις εργατικές συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες τις πόλεις. Στην Αθήνα σημείο συνάντησης της ΜΑΧΗΣ Προπύλαια στις 11πμ και ενιαία διαδήλωση με τα εργατικά συνδικάτα.
