«Για ένα Επαναστατικό, Κοσμικό, Δημοκρατικό, Αυτόνομο και Ανεξάρτητο Ιράκ»

Για ακόμα μία φορά στο Ιράκ διαδραματίζονται σοβαρές πολιτικές εξελίξεις σε θέματα ασφάλειας. Ολόκληρα τμήματα του Ιρακινού στρατού έχουν υποχωρήσει από τις συγκρούσεις με το Ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και στην Μεγάλη Συρία/Λεβάντε (ISIS) και με άλλες ένοπλες πολιτοφυλακές. Εκτός από πολλές περιοχές στις δυτικές και βόρειες επαρχίες, όπου ζει η πλειοψηφία των Σουνιτών, έχουν καταληφθεί και οι πόλεις της Mosul και της Tikrit και οι ένοπλοι προελαύνουν προς την πρωτεύουσα, τη Βαγδάτη.

Έχει δημιουργηθεί μεγάλο κενό ασφαλείας και έχει αρχίσει να εξαπλώνεται ο πόλεμος, το χάος και ο τρόμος. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες διαφεύγουν προς ασφαλέστερες περιοχές, ειδικά προς το Erbil και το Dohuk στην Κουρδική Επαρχία.

Οι μάχες συνεχίζονται, παρά την αντίσταση αρκετών ένοπλων φυλών, του Ιρακινού στρατού και των Κουρδικών στρατιωτικών δυνάμεων (Πεσμεργκά) της Κουρδικής Επαρχίας, ιδιαίτερα στο Kirkuk, στη Divala και στα γύρω προάστια και περιοχές. Συνεχίζονται οι αστραπιαίες δολοφονικές επιχειρήσεις μεταξύ του ISIS και των αντιπάλων του. Στις Σουνίτικες δυτικές επαρχίες, οι δυνάμεις ασφάλειας και ο στρατός έχουν σχεδόν καταρρεύσει.

Παρόλα αυτά, το ISIS δε θα μπορούσε να ξεκινήσει αυτή την επικίνδυνη προέλαση ή να αποκτήσει αυτό το σημαντικό μέγεθος επιρροής, αν δεν συνέτρεχαν δύο σημαντικοί παράγοντες. Η αμερικανική κατοχή από τη μία μεριά και το θρησκευτικό-δογματικό κράτος στη δημιουργία του οποίου συνέβαλε από την άλλη, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του ISIS.

Τα πιο κατάφωρα εγκλήματα σε αυτήν την πολεμική εκστρατεία ήταν οι θρησκευτικές σφαγές που διέπραξε το ISIS. Υπάρχουν ιστορίες για μαζικές εκτελέσεις -με πρωτοφανή βιαιότητα- εκατοντάδων αιχμαλώτων από τους χιλιάδες που παραδόθηκαν. Και όλα αυτά σε συνέχεια πολλών πράξεων καταπίεσης, απελάσεων και διώξεων για θρησκευτικούς και εθνικούς λόγους, χωρίς να αναφέρουμε τους βιασμούς γυναικών και κοριτσιών ή τους αναγκαστικούς γάμους τους με άντρες της ένοπλης οργάνωσης.

Η εξουσία του ISIS ενθάρρυνε την επιβολή του νόμου της Σαρία μετά την ανακοίνωση του “κειμένου για την πόλη” στη Mosul – ένα κείμενο 16 σημείων που υπαγορεύει τον τρόπο ζωής για τους πολίτες. Ένα από τα σημεία επισημαίνει ότι το Ισλαμικό κράτος θα είναι η μόνη αρχή με πλήρη έλεγχο στους πόρους της πόλης και ότι θα τιμωρεί κάθε κλέφτη των δημόσιων πόρων.

Από την άλλη, το ISIS κατέσχεσε εκατοντάδες εκατομμύρια Αμερικάνικα δολαρία από τράπεζες, κυβερνητικές υπηρεσίες και δήμους και κατέσχεσε επίσης τεράστιες ποσότητες όπλων που άφησαν πίσω τους φεύγοντας στρατιώτες και αξιωματικοί.

Αυτό το κείμενο συνιστά στους άντρες να συμμετέχουν σε ομαδικές προσευχές και απαγορεύει την πώληση και κατανάλωση αλκοόλ, ναρκωτικών και καπνού, μαζί με όλες τις υπόλοιπες απαγορεύσεις της Σαρία. Επίσης απαγορεύει όλα τα συμβούλια, τις συγκεντρώσεις και τα πανό με οποιαδήποτε υπογραφή καθώς και την οπλοφορία, θεωρώντας τις πράξεις αυτές διασπαστικές και αξιόποινες (με τη θανατική ποινή).

Το έγγραφο αποκαλύπτει τη θέση που έχει υιοθετηθεί από το ISIS σε σχέση με τα αγάλματα και τους βωμούς, τα οποία απειλεί να κατεδαφίσει, όπως και τους τάφους των αγίων. Καλεί τις γυναίκες να παραμένουν σπίτι πάντα εκτός από έκτακτες περιπτώσεις. Εν περιλήψει, ο νόμος του ISIS έχει κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται για τις ζωές τους, ακόμα και τις «συμμαχικές» του ένοπλες ομάδες (πληροφορίες μιλούν για 23 οργανώσεις που ενώθηκαν μαζί του στην ένοπλη εκστρατεία).

Η αντίδραση της ιρακινής κυβέρνησης του πρωθυπουργού Nouri al Maliki στις στρατιωτικές εξελίξεις δεν είναι  λιγότερο επικίνδυνη. Καλεί στην υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατιωτικής απάντησης, επιβάλλοντας μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και ανακηρύσσοντας το κράτος σε κατάσταση «υψηλού συναγερμού». Η κυβέρνηση του Maliki ζήτησε επίσης από τις ΗΠΑ, το Ιράν και άλλες δυνάμεις να παρέμβουν στο Ιράκ για να ηττηθεί το ISIS.

Παρόλα αυτά, όπως εξελίσσεται η κατάσταση, η χώρα μπορεί να οδηγηθεί στη φρίκη ενός θρησκευτικού πολέμου, που θα καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμα του με ολέθριες συνέπειες για την ευρύτερη Αραβική περιοχή. Αυτή η επικείμενη απειλή στηρίζεται από τις Σιίτικες αρχές στο Ιράκ που εκπροσωπούνται από τον Al-Sistani, ο οποίος εξέδωσε μια «ιερή επικήρυξη» («fetwa») που καλεί σε «ιερό πόλεμο» («jihad») ενάντια στο ISIS και καλεί το λαό να ενωθεί με το στρατό.

Όπως ήταν αναμενόμενο αυτά τα γεγονότα πήραν πρωτοφανείς διαστάσεις σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Το Ιράκ είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς αργού πετρελαίου και είναι στο επίκεντρο πολιτικών, θρησκευτικών και εθνικών διενέξεων για περισσότερο από μία δεκαετία. Η κατάσταση της χώρας είναι στενά συνδεδεμένη με τη Συρία και τα γεγονότα που συμβαίνουν εκεί καθώς και με τις θρησκευτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή.

Η κραυγαλέα επέμβαση των γειτονικών κρατών – Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ιράν, Τουρκία και των υπολοίπων – θα περιπλέξει τα πράγματα και θα δώσει δυναμική στις αντιπαραθέσεις μεταξύ θρησκευτικών δογμάτων, όπως συμβαίνει σήμερα στη Συρία. Αυτή η επέμβαση θα εμποδίσει τις προσπάθειες και τις ελπίδες των Ιρακινών, όλων των απόψεων, για την αναζωπύρωση της επαναστατικής διαδικασίας που θα στοχεύει σε μια δημοκρατική, ελεύθερη και ευημερούσα κοινωνία.

Αυτές οι ελπίδες ήταν εμφανείς στις μαζικές διαδηλώσεις που γίνονταν σε όλη τη διάρκεια του 2013 παρά τη βίαιη και αιματηρή καταστολή από τον Maliki. Επιπλέον, η αύξηση της επιρροής του ISIS στο Ιράκ θα έχει άμεσες και επικίνδυνες συνέπειες στη σύγκρουση στη Συρία, υπονομεύοντας τον αγώνα ενάντια στο συριακό καθεστώς.

Ως συνήθως οι ΗΠΑ θα εκμεταλλευτούν τα γεγονότα σε πολλά επίπεδα, σε μια προσπάθεια να αντισταθμίσουν τις απώλειες που είχαν κατά τη διάρκεια της κατοχής στο Ιράκ. Η συμφωνία ασφαλείας που υπογράφηκε ανάμεσα στις δύο χώρες πριν από τρία χρόνια δεν επιτρέπει στις ΗΠΑ να διατηρούν μόνιμη στρατιωτική βάση στο Ιράκ. Σήμερα, όμως οι ΗΠΑ προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να παρέμβουν στην κατάσταση στρατιωτικά, σε πολλαπλά μέτωπα, στέλνοντας στρατιώτες για να προστατέψουν την θηριώδη πρεσβεία τους και εκατοντάδες συμβούλους, καθώς και στρατιωτικά αεροπλάνα για να διεξάγουν παρατεταμένες πτήσεις στο ιρακινό εναέριο χώρο και τοποθετώντας πολεμικά πλοία στο Κόλπο.

Είναι επίσης πιθανό οι ΗΠΑ να διεξάγουν επιθέσεις από αέρος για να σώσουν το καθεστώς του Maliki από την κατάρρευση, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ζητήσουν την παραίτηση του πρωθυπουργού και να συμπεριλάβουν τις άλλες θρησκευτικές-δογματικές δυνάμεις σε καίριες θέσεις εξουσίας. Τελικά, αυτές οι κινήσεις στοχεύουν στην προστασία των Αμερικανικών συμφερόντων που πάντα ήταν και παραμένουν αντίθετα με τα συμφέροντα όλων των Ιρακινών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα αυτά είναι σοβαρές συνέπειες της «πολιτικής διαδικασίας» της οποίας τον «οδικό χάρτη» είχε σχεδιάσει η αμερικανική κατοχή. Μετά την πτώση της δικτατορίας του Μπάαθ, το Ιρακινό κράτος ανοικοδομήθηκε σύμφωνα με τη μοιρασιά ανάμεσα σε θρησκευτικές και εθνικές ομάδες, στο πλαίσιο της αλλαγής των παλιών ισορροπιών εξουσίας και της απότομης κατάρρευσης του παλιού στρατού, που διαλύθηκε με την κατοχή. Η αμερικάνικη διοίκηση που κατέλαβε τη χώρα και το γειτονικό Ιράν που επωφελήθηκε περισσότερο από την κατοχή, έχουν και οι δύο συμβάλλει στις βαθιές αλλαγές στις κοινωνικές, πολιτικές και οι οικονομικές ισορροπίες στο Ιράκ.

Το μεγαλύτερο παράδειγμα αυτών των αλλαγών είναι η στρατιωτική εκστρατεία που καθοδηγεί το ISIS, με στόχο να αναδειχτεί σαν ουσιαστική ηγεσία μιας εύθραυστης συμμαχίας αρκετών εθνικιστικών δυνάμεων και φυλών, που περιλαμβάνει και τα κατάλοιπα του μπααθικού κόμματος και αξιωματικούς και στρατιώτες του παλιού στρατού. Αλλά αυτή η σύγκλιση είναι προσωρινή στην ουσία και κινδυνεύει να διαλυθεί εξαιτίας της συνεχούς επιδίωξης του ISIS για τη μονοπώληση της εξουσίας και του ελέγχου πάνω στα λάφυρα. Μέσα στην ίδια τη «συμμαχία» έχουν αρχίσει να εμφανίζονται με πολλούς τρόπους σοβαρές ενδείξεις για τη πιθανότητα μιας αιματηρής σύγκρουσης.

Υπάρχουν κάποιοι που υποκρίνονται ότι ένα σημαντικό κομμάτι αυτών των δυνάμεων εμπλέκονται σε ένα πραγματικό ξεσηκωμό ενάντια στην καταπιεστική, υποτακτική και έκδηλα διεφθαρμένη διακυβέρνηση του Maliki και ότι προσπαθούν να αποτρέψουν την θρησκευτική κινητοποίηση, καλώντας για ένα πραγματικό εθνικό αγώνα ενάντια στο Maliki και τις θρησκευτικές δυνάμεις που συνδέονται με τις ιρανικές επιδιώξεις.

Παρόλα αυτά, όσοι διατυπώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς αποτυγχάνουν να δουν ότι ακόμα και αυτό το κομμάτι των δυνάμεων πάσχει από κατάφορα ελαττώματα και στην συμπεριφορά και στις πολιτικές θέσεις. Και οι κίνδυνοι αυτών των ελαττωμάτων πρέπει να εκτεθούν δημόσια. Αυτά τα ελαττώματα είναι εμφανή στη δέσμευση τους στην συμμαχία υπό την ηγεσία του ISIS, στις επίμονες πιέσεις τους για αποσιώπηση κάθε κριτικής και καταδίκης των φρικτών εγκλημάτων που έχει διαπράξει το ISIS, στα ύποπτα σχέδια τους, όπως και στην πλήρη έλλειψη ένοπλης αντίδρασης ενάντια στα εγκλήματα του ISIS, προκειμένου να αποφύγουν τη διάλυση της «ενότητας» των δυνάμεων που πολεμούν το καθεστώς και τις δυνάμεις του Maliki.

Καθημερινά, οι ιρακινοί πληρώνουν το τίμημα του πολέμου και της αμερικάνικης κατοχής σε αίμα. Υποφέρουν ακόμα από τις θρησκευτικές διασπάσεις και τα ανεξέλεγκτα εξτρεμιστικά ισλαμιστικά κινήματα, που συμπίπτουν με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την οπισθοδρομική διακυβέρνηση των θεοκρατικών καθεστώτων στη περιοχή. Οι ιρακινοί είναι όμηροι των αντιδραστικών, συντηρητικών δυνάμεων που έχουν φτιάξει το κράτος κατ’ εικόνα τους. Σε περίπτωση αποτυχίας, το Ιράκ μπορεί να διασπαστεί σε πολλά μικρά κρατίδια και σε στηριγμένα στο θρησκευτικό δόγμα εμιράτα. Όλες οι πιθανότητες και τα τρομακτικά σενάρια είναι ανοιχτά για το μέλλον της χώρας.

Πρέπει να δημιουργηθεί ένα ριζοσπαστικό, μαζικό αριστερό κίνημα. Μπορεί να αξιοποιήσει την πραγματική απέχθεια της πλειοψηφίας του κόσμου στις περιοχές που αντιμετωπίζουν περιθωριοποίηση, αποκλεισμούς και στέρηση των περισσότερων κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων. Χωρίς να υπολογίσουμε και τη δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας των ιρακινών, ανεξάρτητα από την αίρεση ή το δόγμα τους, σε κάθε γωνιά της χώρας.

Αυτό το κίνημα πρέπει να αγωνιστεί για να οργανώσει τη δυσαρέσκεια, να προσανατολίσει την οργή και να ετοιμάσει τον ξεσηκωμό προς μια πραγματικά επαναστατική κατεύθυνση ενάντια στο θρησκευτικό-δογματικό, καπιταλιστικό και διεφθαρμένο καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε από την Αμερικάνικη κατοχή. Πρέπει να αναλάβει την ευθύνη να καταπολεμήσει τα σκοταδιστικά και τρομοκρατικά σχέδια που ετοιμάζει το ISIS και άλλες παρόμοιες ομάδες, τα αντιδραστικά και ιμπεριαλιστικά έθνη, όπως και την κυβέρνηση του Maliki και τις άγριες θρησκευτικές-δογματικές δυνάμεις στις οποίες στηρίζεται.

Η κατάσταση στη Συρία και η προσπάθεια συντριβής της επαναστατικής κινητοποίησης με όλα τα μέσα, πρέπει να αποφευχθεί. Αυτό πρέπει να γίνει διαλύοντας τους δεσμούς με κινήματα και δυνάμεις που είναι θρησκευτικές-δογματικές, εθνικιστικές/σωβινιστικές ή που επιζητούν να κυριαρχήσουν και να έχουν απόλυτο έλεγχο.

Με βάση τη πεποίθηση ότι πρέπει να αποφευχθεί η θρησκευτική-δογματική συμφορά που διαφαίνεται στο Ιράκ και ότι η ενότητα του λαού πρέπει ανακτηθεί σε δημοκρατική, κοσμική και επαναστατική βάση, πρέπει να δοθεί έμφαση στα παρακάτω σημεία:

1. Όλα τα είδη των παρεμβάσεων στις ιρακινές υποθέσεις από τις ΗΠΑ, το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, την Τουρκία και άλλες δυνάμεις πρέπει να απορριφθούν καθώς είναι και ασύμβατες με τα συμφέροντα του ιρακινού λαού και επίσης αναζωπυρώνουν τη φλόγα ενός τρομερού θρησκευτικού πολέμου. Καλούμε τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, συγκεκριμένα, να καταστήσει όλες τις χώρες υπεύθυνες για τις παρεμβάσεις τους σε αυτή τη κατάσταση και να τους επιβάλλει τις κυρώσεις σύμφωνα με τους μηχανισμούς της Ένωσης για την Ειρήνη.

2.  Όλες οι πολιτικές διαμάχες στο Ιράκ πρέπει να λυθούν σύμφωνα με τη γνώμη, τη θέληση και τα συμφέροντα των ίδιων των Ιρακινών. Αυτό πρέπει να γίνει με ένα μη-θρησκευτικό, δημοκρατικό σύστημα που να διασφαλίζει την ενεργή πολιτική συμμετοχή όλων των πολιτών, χωρίς κανενός είδους διακρίσεις, είτε στην οικοδόμηση μιας νέας κρατικής δομής είτε στις τοπικές κυβερνήσεις στις πόλεις και επαρχίες.

3. Ο ιρακινός λαός και οι δυνάμεις της κοινωνικής απελευθέρωσης πρέπει να είναι στις πρώτες γραμμές της αντιπαράθεσης και με τη βίαιη τρομοκρατία του ISIS και με την αντιτρομοκρατική επιχείρηση που ξεκίνησε εναντίον του. Αυτό προϋποθέτει την αυτό-οργάνωση των ανθρώπων στις πόλεις, τις φτωχογειτονιές και τα χωριά σε λαϊκές ένοπλες επιτροπές και συμβούλια για να αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις των σκοταδιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων και όλων των αντιμαχόμενων συντηρητικών παραστρατιωτικών οργανώσεων. Αυτές οι ομάδες πρέπει να αχρηστευθούν, να ηττηθούν και η παρουσία τους να εξαλειφθεί από το Ιράκ. Αυτό όμως, περιλαμβάνει μια διεθνή δουλειά, την κινητοποίηση μιας μαζικής διεθνής καμπάνιας υποστήριξης των Ιρακινών στις προσπάθειες τους να αντιμετωπίσουν τις εχθρικές δυνάμεις και οργανώσεις από τη μια πλευρά, και το υπάρχον δικτατορικό, στηριγμένο στο θρησκευτικό δόγα, καπιταλιστικό καθεστώς από την άλλη πλευρά, στοχεύοντας στην ανατροπή του.  Αυτό θα έδινε δυναμική στις ελπίδες του ιρακινού λαού για ένα μέλλον βασισμένο στη δικαιοσύνη, την ελευθερία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και θα δρούσε αποτρεπτικά στη διάλυση της χώρας και την κατάτμηση της.

4. Στο παραπάνω πλαίσιο, οι οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς και οι δημοκρατικές, φεμινιστικές και προοδευτικές οργανώσεις στην αραβική περιοχή πρέπει να δουλέψουν μαζί ενάντια και στο θρησκευτικό-δογματικό «στάτους» που έχει δημιουργηθεί και τις πολιτικές των αραβικών καθεστώτων από τη μια, και στις σκοταδιστικές και αντιδραστικές δεξιές οργανώσεις από την άλλη. Αυτό είναι απαραίτητο για να ηττηθεί η απειλή του θρησκευτικού-σεχταριστικού μίσους, που είναι το κύριο όπλο της αντεπανάστασης ενάντια στην επαναστατική δυναμική που μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους της περιοχής.

5. Τέλος, είναι επείγουσα ανάγκη να λάβουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες την απαραίτητη βοήθεια μέσω κάθε είδους διεθνούς οργανισμού, για τη μείωση και τον έλεγχο των συνεπειών της ανθρωπιστικής κρίσης.

Η τοπική και διεθνής συνομωσία ενάντια στο ιρακινό λαό πρέπει να ηττηθεί.

Κάτω όλες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ.

Να ηττηθούν οι σκοταδιστικές επιθέσεις του ISIS και των συμμάχων του.

Νίκη στο ιρακινό λαό ενάντια στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς του.

Για ένα δημοκρατικό, κοσμικό, επαναστατικό, αυτόνομο και ανεξάρτητο Ιράκ.

Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη των λαών.

Υπογραφές:

Επαναστάτες Σοσιαλιστές (Αίγυπτος)

Ένωση Ιρακινών Κομμουνιστών (Ιράκ)

Al-Munadhil-a (Μαρόκο)

Ρεύμα Επαναστατικής Αριστεράς (Συρία)

Λίγκα Εργατικής Αριστεράς (Τυνησία)

Σοσιαλιστικό Φόρουμ (Λίβανος)