Η ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στις 28 Ιουνίου 2014 από τις επαναστατικές μαρξιστικές σοσιαλιστικές οργανώσεις της περιοχής: Επαναστάτες Σοσιαλιστές (Αίγυπτος), Ένωση Ιρακινών Κομμουνιστών (Ιράκ), Al-Munadhil-a (Μαρόκο), Ρεύμα Επαναστατικής Αριστεράς (Συρία), Λίγκα Εργατικής Αριστεράς (Τυνησία), Σοσιαλιστικό Φόρουμ (Λίβανος).

Για ακόμα μία φορά στο Ιράκ δια­δρα­μα­τί­ζο­νται σο­βα­ρές πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις σε θέ­μα­τα ασφά­λειας. Ολό­κλη­ρα τμή­μα­τα του Ιρα­κι­νού στρα­τού έχουν υπο­χω­ρή­σει από τις συ­γκρού­σεις με το Ισλα­μι­κό κρά­τος στο Ιράκ και στην Με­γά­λη Συρία/Λε­βά­ντε (ISIS) και με άλλες ένο­πλες πο­λι­το­φυ­λα­κές. Εκτός από πολ­λές πε­ριο­χές στις δυ­τι­κές και βό­ρειες επαρ­χί­ες, όπου ζει η πλειο­ψη­φία των Σου­νι­τών, έχουν κα­τα­λη­φθεί και οι πό­λεις της Mosul και της Tikrit και οι ένο­πλοι προ­ε­λαύ­νουν προς την πρω­τεύ­ου­σα, τη Βα­γδά­τη.

Έχει δη­μιουρ­γη­θεί με­γά­λο κενό ασφα­λεί­ας και έχει αρ­χί­σει να εξα­πλώ­νε­ται ο πό­λε­μος, το χάος και ο τρό­μος. Εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες οι­κο­γέ­νειες δια­φεύ­γουν προς ασφα­λέ­στε­ρες πε­ριο­χές, ει­δι­κά προς το Erbil και το Dohuk στην Κουρ­δι­κή Επαρ­χία.

Οι μάχες συ­νε­χί­ζο­νται, παρά την αντί­στα­ση αρ­κε­τών ένο­πλων φυλών, του Ιρα­κι­νού στρα­τού και των Κουρ­δι­κών στρα­τιω­τι­κών δυ­νά­με­ων (Πε­σμερ­γκά) της Κουρ­δι­κής Επαρ­χί­ας, ιδιαί­τε­ρα στο Kirkuk, στη Divala και στα γύρω προ­ά­στια και πε­ριο­χές. Συ­νε­χί­ζο­νται οι αστρα­πιαί­ες δο­λο­φο­νι­κές επι­χει­ρή­σεις με­τα­ξύ του ISIS και των αντι­πά­λων του. Στις Σου­νί­τι­κες δυ­τι­κές επαρ­χί­ες, οι δυ­νά­μεις ασφά­λειας και ο στρα­τός έχουν σχε­δόν κα­ταρ­ρεύ­σει.

Πα­ρό­λα αυτά, το ISIS δε θα μπο­ρού­σε να ξε­κι­νή­σει αυτή την επι­κίν­δυ­νη προ­έ­λα­ση ή να απο­κτή­σει αυτό το ση­μα­ντι­κό μέ­γε­θος επιρ­ρο­ής, αν δεν συ­νέ­τρε­χαν δύο ση­μα­ντι­κοί πα­ρά­γο­ντες. Η αμε­ρι­κα­νι­κή κα­το­χή από τη μία μεριά και το θρη­σκευ­τι­κό-δογ­μα­τι­κό κρά­τος στη δη­μιουρ­γία του οποί­ου συ­νέ­βα­λε από την άλλη, έπαι­ξαν κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στην άνοδο του ISIS.

Τα πιο κα­τά­φω­ρα εγκλή­μα­τα σε αυτήν την πο­λε­μι­κή εκ­στρα­τεία ήταν οι θρη­σκευ­τι­κές σφα­γές που διέ­πρα­ξε το ISIS. Υπάρ­χουν ιστο­ρί­ες για μα­ζι­κές εκτε­λέ­σεις -με πρω­το­φα­νή βιαιό­τη­τα- εκα­το­ντά­δων αιχ­μα­λώ­των από τους χι­λιά­δες που πα­ρα­δό­θη­καν. Και όλα αυτά σε συ­νέ­χεια πολ­λών πρά­ξε­ων κα­τα­πί­ε­σης, απε­λά­σε­ων και διώ­ξε­ων για θρη­σκευ­τι­κούς και εθνι­κούς λό­γους, χωρίς να ανα­φέ­ρου­με τους βια­σμούς γυ­ναι­κών και κο­ρι­τσιών ή τους ανα­γκα­στι­κούς γά­μους τους με άντρες της ένο­πλης ορ­γά­νω­σης.

Η εξου­σία του ISIS εν­θάρ­ρυ­νε την επι­βο­λή του νόμου της Σαρία μετά την ανα­κοί­νω­ση του “κει­μέ­νου για την πόλη” στη Mosul – ένα κεί­με­νο 16 ση­μεί­ων που υπα­γο­ρεύ­ει τον τρόπο ζωής για τους πο­λί­τες. Ένα από τα ση­μεία επι­ση­μαί­νει ότι το Ισλα­μι­κό κρά­τος θα είναι η μόνη αρχή με πλήρη έλεγ­χο στους πό­ρους της πόλης και ότι θα τι­μω­ρεί κάθε κλέ­φτη των δη­μό­σιων πόρων.

Από την άλλη, το ISIS κα­τέ­σχε­σε εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια Αμε­ρι­κά­νι­κα δο­λα­ρία από τρά­πε­ζες, κυ­βερ­νη­τι­κές υπη­ρε­σί­ες και δή­μους και κα­τέ­σχε­σε επί­σης τε­ρά­στιες πο­σό­τη­τες όπλων που άφη­σαν πίσω τους φεύ­γο­ντας στρα­τιώ­τες και αξιω­μα­τι­κοί.

Αυτό το κεί­με­νο συ­νι­στά στους άντρες να συμ­με­τέ­χουν σε ομα­δι­κές προ­σευ­χές και απα­γο­ρεύ­ει την πώ­λη­ση και κα­τα­νά­λω­ση αλ­κο­όλ, ναρ­κω­τι­κών και κα­πνού, μαζί με όλες τις υπό­λοι­πες απα­γο­ρεύ­σεις της Σαρία. Επί­σης απα­γο­ρεύ­ει όλα τα συμ­βού­λια, τις συ­γκε­ντρώ­σεις και τα πανό με οποια­δή­πο­τε υπο­γρα­φή καθώς και την οπλο­φο­ρία, θε­ω­ρώ­ντας τις πρά­ξεις αυτές δια­σπα­στι­κές και αξιό­ποι­νες (με τη θα­να­τι­κή ποινή).

Το έγ­γρα­φο απο­κα­λύ­πτει τη θέση που έχει υιο­θε­τη­θεί από το ISIS σε σχέση με τα αγάλ­μα­τα και τους βω­μούς, τα οποία απει­λεί να κα­τε­δα­φί­σει, όπως και τους τά­φους των αγίων. Καλεί τις γυ­ναί­κες να πα­ρα­μέ­νουν σπίτι πάντα εκτός από έκτα­κτες πε­ρι­πτώ­σεις. Εν πε­ρι­λή­ψει, ο νόμος του ISIS έχει κάνει τους αν­θρώ­πους να φο­βού­νται για τις ζωές τους, ακόμα και τις «συμ­μα­χι­κές» του ένο­πλες ομά­δες (πλη­ρο­φο­ρί­ες μι­λούν για 23 ορ­γα­νώ­σεις που ενώ­θη­καν μαζί του στην ένο­πλη εκ­στρα­τεία).

Η αντί­δρα­ση της ιρα­κι­νής κυ­βέρ­νη­σης του πρω­θυ­πουρ­γού Nouri al Maliki στις στρα­τιω­τι­κές εξε­λί­ξεις δεν είναι  λι­γό­τε­ρο επι­κίν­δυ­νη. Καλεί στην υιο­θέ­τη­ση μιας ολο­κλη­ρω­μέ­νης στρα­τιω­τι­κής απά­ντη­σης, επι­βάλ­λο­ντας μια κα­τά­στα­ση εκτά­κτου ανά­γκης και ανα­κη­ρύσ­σο­ντας το κρά­τος σε κα­τά­στα­ση «υψη­λού συ­να­γερ­μού». Η κυ­βέρ­νη­ση του Maliki ζή­τη­σε επί­σης από τις ΗΠΑ, το Ιράν και άλλες δυ­νά­μεις να πα­ρέμ­βουν στο Ιράκ για να ητ­τη­θεί το ISIS.

Πα­ρό­λα αυτά, όπως εξε­λίσ­σε­ται η κα­τά­στα­ση, η χώρα μπο­ρεί να οδη­γη­θεί στη φρίκη ενός θρη­σκευ­τι­κού πο­λέ­μου, που θα κα­τα­στρέ­ψει τα πάντα στο πέ­ρα­σμα του με ολέ­θριες συ­νέ­πειες για την ευ­ρύ­τε­ρη Αρα­βι­κή πε­ριο­χή. Αυτή η επι­κεί­με­νη απει­λή στη­ρί­ζε­ται από τις Σι­ί­τι­κες αρχές στο Ιράκ που εκ­προ­σω­πού­νται από τον Al-Sistani, ο οποί­ος εξέ­δω­σε μια «ιερή επι­κή­ρυ­ξη» («fetwa») που καλεί σε «ιερό πό­λε­μο» («jihad») ενά­ντια στο ISIS και καλεί το λαό να ενω­θεί με το στρα­τό.

Όπως ήταν ανα­με­νό­με­νο αυτά τα γε­γο­νό­τα πήραν πρω­το­φα­νείς δια­στά­σεις σε το­πι­κό και διε­θνές επί­πε­δο. Το Ιράκ είναι από τους με­γα­λύ­τε­ρους πα­ρα­γω­γούς αργού πε­τρε­λαί­ου και είναι στο επί­κε­ντρο πο­λι­τι­κών, θρη­σκευ­τι­κών και εθνι­κών διε­νέ­ξε­ων για πε­ρισ­σό­τε­ρο από μία δε­κα­ε­τία. Η κα­τά­στα­ση της χώρας είναι στενά συν­δε­δε­μέ­νη με τη Συρία και τα γε­γο­νό­τα που συμ­βαί­νουν εκεί καθώς και με τις θρη­σκευ­τι­κές ισορ­ρο­πί­ες στην ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή.

Η κραυ­γα­λέα επέμ­βα­ση των γει­το­νι­κών κρα­τών – Κατάρ, Σα­ου­δι­κή Αρα­βία, Ιράν, Τουρ­κία και των υπο­λοί­πων – θα πε­ρι­πλέ­ξει τα πράγ­μα­τα και θα δώσει δυ­να­μι­κή στις αντι­πα­ρα­θέ­σεις με­τα­ξύ θρη­σκευ­τι­κών δογ­μά­των, όπως συμ­βαί­νει σή­με­ρα στη Συρία. Αυτή η επέμ­βα­ση θα εμπο­δί­σει τις προ­σπά­θειες και τις ελ­πί­δες των Ιρα­κι­νών, όλων των από­ψε­ων, για την ανα­ζω­πύ­ρω­ση της επα­να­στα­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας που θα στο­χεύ­ει σε μια δη­μο­κρα­τι­κή, ελεύ­θε­ρη και ευ­η­με­ρού­σα κοι­νω­νία.

Αυτές οι ελ­πί­δες ήταν εμ­φα­νείς στις μα­ζι­κές δια­δη­λώ­σεις που γί­νο­νταν σε όλη τη διάρ­κεια του 2013 παρά τη βίαιη και αι­μα­τη­ρή κα­τα­στο­λή από τον Maliki. Επι­πλέ­ον, η αύ­ξη­ση της επιρ­ρο­ής του ISIS στο Ιράκ θα έχει άμε­σες και επι­κίν­δυ­νες συ­νέ­πειες στη σύ­γκρου­ση στη Συρία, υπο­νο­μεύ­ο­ντας τον αγώνα ενά­ντια στο συ­ρια­κό κα­θε­στώς.

Ως συ­νή­θως οι ΗΠΑ θα εκ­με­ταλ­λευ­τούν τα γε­γο­νό­τα σε πολλά επί­πε­δα, σε μια προ­σπά­θεια να αντι­σταθ­μί­σουν τις απώ­λειες που είχαν κατά τη διάρ­κεια της κα­το­χής στο Ιράκ. Η συμ­φω­νία ασφα­λεί­ας που υπο­γρά­φη­κε ανά­με­σα στις δύο χώρες πριν από τρία χρό­νια δεν επι­τρέ­πει στις ΗΠΑ να δια­τη­ρούν μό­νι­μη στρα­τιω­τι­κή βάση στο Ιράκ. Σή­με­ρα, όμως οι ΗΠΑ προ­σπα­θούν να εκ­με­ταλ­λευ­τούν την ευ­και­ρία να πα­ρέμ­βουν στην κα­τά­στα­ση στρα­τιω­τι­κά, σε πολ­λα­πλά μέ­τω­πα, στέλ­νο­ντας στρα­τιώ­τες για να προ­στα­τέ­ψουν την θη­ριώ­δη πρε­σβεία τους και εκα­το­ντά­δες συμ­βού­λους, καθώς και στρα­τιω­τι­κά αε­ρο­πλά­να για να διε­ξά­γουν πα­ρα­τε­τα­μέ­νες πτή­σεις στο ιρα­κι­νό ενα­έ­ριο χώρο και το­πο­θε­τώ­ντας πο­λε­μι­κά πλοία στο Κόλπο.

Είναι επί­σης πι­θα­νό οι ΗΠΑ να διε­ξά­γουν επι­θέ­σεις από αέρος για να σώ­σουν το κα­θε­στώς του Maliki από την κα­τάρ­ρευ­ση, ακόμα κι αν αυτό ση­μαί­νει να ζη­τή­σουν την πα­ραί­τη­ση του πρω­θυ­πουρ­γού και να συ­μπε­ρι­λά­βουν τις άλλες θρη­σκευ­τι­κές-δογ­μα­τι­κές δυ­νά­μεις σε καί­ριες θέ­σεις εξου­σί­ας. Τε­λι­κά, αυτές οι κι­νή­σεις στο­χεύ­ουν στην προ­στα­σία των Αμε­ρι­κα­νι­κών συμ­φε­ρό­ντων που πάντα ήταν και πα­ρα­μέ­νουν αντί­θε­τα με τα συμ­φέ­ρο­ντα όλων των Ιρα­κι­νών.

Δεν υπάρ­χει αμ­φι­βο­λία ότι όλα αυτά είναι σο­βα­ρές συ­νέ­πειες της «πο­λι­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας» της οποί­ας τον «οδικό χάρτη» είχε σχε­διά­σει η αμε­ρι­κα­νι­κή κα­το­χή. Μετά την πτώση της δι­κτα­το­ρί­ας του Μπάαθ, το Ιρα­κι­νό κρά­τος ανοι­κο­δο­μή­θη­κε σύμ­φω­να με τη μοι­ρα­σιά ανά­με­σα σε θρη­σκευ­τι­κές και εθνι­κές ομά­δες, στο πλαί­σιο της αλ­λα­γής των πα­λιών ισορ­ρο­πιών εξου­σί­ας και της από­το­μης κα­τάρ­ρευ­σης του πα­λιού στρα­τού, που δια­λύ­θη­κε με την κα­το­χή. Η αμε­ρι­κά­νι­κη διοί­κη­ση που κα­τέ­λα­βε τη χώρα και το γει­το­νι­κό Ιράν που επω­φε­λή­θη­κε πε­ρισ­σό­τε­ρο από την κα­το­χή, έχουν και οι δύο συμ­βάλ­λει στις βα­θιές αλ­λα­γές στις κοι­νω­νι­κές, πο­λι­τι­κές και οι οι­κο­νο­μι­κές ισορ­ρο­πί­ες στο Ιράκ.

Το με­γα­λύ­τε­ρο πα­ρά­δειγ­μα αυτών των αλ­λα­γών είναι η στρα­τιω­τι­κή εκ­στρα­τεία που κα­θο­δη­γεί το ISIS, με στόχο να ανα­δει­χτεί σαν ου­σια­στι­κή ηγε­σία μιας εύ­θραυ­στης συμ­μα­χί­ας αρ­κε­τών εθνι­κι­στι­κών δυ­νά­με­ων και φυλών, που πε­ρι­λαμ­βά­νει και τα κα­τά­λοι­πα του μπα­α­θι­κού κόμ­μα­τος και αξιω­μα­τι­κούς και στρα­τιώ­τες του πα­λιού στρα­τού. Αλλά αυτή η σύ­γκλι­ση είναι προ­σω­ρι­νή στην ουσία και κιν­δυ­νεύ­ει να δια­λυ­θεί εξαι­τί­ας της συ­νε­χούς επι­δί­ω­ξης του ISIS για τη μο­νο­πώ­λη­ση της εξου­σί­ας και του ελέγ­χου πάνω στα λά­φυ­ρα. Μέσα στην ίδια τη «συμ­μα­χία» έχουν αρ­χί­σει να εμ­φα­νί­ζο­νται με πολ­λούς τρό­πους σο­βα­ρές εν­δεί­ξεις για τη πι­θα­νό­τη­τα μιας αι­μα­τη­ρής σύ­γκρου­σης.

Υπάρ­χουν κά­ποιοι που υπο­κρί­νο­νται ότι ένα ση­μα­ντι­κό κομ­μά­τι αυτών των δυ­νά­με­ων εμπλέ­κο­νται σε ένα πραγ­μα­τι­κό ξε­ση­κω­μό ενά­ντια στην κα­τα­πιε­στι­κή, υπο­τα­κτι­κή και έκ­δη­λα διε­φθαρ­μέ­νη δια­κυ­βέρ­νη­ση του Maliki και ότι προ­σπα­θούν να απο­τρέ­ψουν την θρη­σκευ­τι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση, κα­λώ­ντας για ένα πραγ­μα­τι­κό εθνι­κό αγώνα ενά­ντια στο Maliki και τις θρη­σκευ­τι­κές δυ­νά­μεις που συν­δέ­ο­νται με τις ιρα­νι­κές επι­διώ­ξεις.

Πα­ρό­λα αυτά, όσοι δια­τυ­πώ­νουν αυ­τούς τους ισχυ­ρι­σμούς απο­τυγ­χά­νουν να δουν ότι ακόμα και αυτό το κομ­μά­τι των δυ­νά­με­ων πά­σχει από κα­τά­φο­ρα ελατ­τώ­μα­τα και στην συ­μπε­ρι­φο­ρά και στις πο­λι­τι­κές θέ­σεις. Και οι κίν­δυ­νοι αυτών των ελατ­τω­μά­των πρέ­πει να εκτε­θούν δη­μό­σια. Αυτά τα ελατ­τώ­μα­τα είναι εμ­φα­νή στη δέ­σμευ­ση τους στην συμ­μα­χία υπό την ηγε­σία του ISIS, στις επί­μο­νες πιέ­σεις τους για απο­σιώ­πη­ση κάθε κρι­τι­κής και κα­τα­δί­κης των φρι­κτών εγκλη­μά­των που έχει δια­πρά­ξει το ISIS, στα ύπο­πτα σχέ­δια τους, όπως και στην πλήρη έλ­λει­ψη ένο­πλης αντί­δρα­σης ενά­ντια στα εγκλή­μα­τα του ISIS, προ­κει­μέ­νου να απο­φύ­γουν τη διά­λυ­ση της «ενό­τη­τας» των δυ­νά­με­ων που πο­λε­μούν το κα­θε­στώς και τις δυ­νά­μεις του Maliki.

Κα­θη­με­ρι­νά, οι ιρα­κι­νοί πλη­ρώ­νουν το τί­μη­μα του πο­λέ­μου και της αμε­ρι­κά­νι­κης κα­το­χής σε αίμα. Υπο­φέ­ρουν ακόμα από τις θρη­σκευ­τι­κές δια­σπά­σεις και τα ανε­ξέ­λεγ­κτα εξ­τρε­μι­στι­κά ισλα­μι­στι­κά κι­νή­μα­τα, που συ­μπί­πτουν με τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις και την οπι­σθο­δρο­μι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση των θε­ο­κρα­τι­κών κα­θε­στώ­των στη πε­ριο­χή. Οι ιρα­κι­νοί είναι όμη­ροι των αντι­δρα­στι­κών, συ­ντη­ρη­τι­κών δυ­νά­με­ων που έχουν φτιά­ξει το κρά­τος κατ’ ει­κό­να τους. Σε πε­ρί­πτω­ση απο­τυ­χί­ας, το Ιράκ μπο­ρεί να δια­σπα­στεί σε πολλά μικρά κρα­τί­δια και σε στη­ριγ­μέ­να στο θρη­σκευ­τι­κό δόγμα εμι­ρά­τα. Όλες οι πι­θα­νό­τη­τες και τα τρο­μα­κτι­κά σε­νά­ρια είναι ανοι­χτά για το μέλ­λον της χώρας.

Πρέ­πει να δη­μιουρ­γη­θεί ένα ρι­ζο­σπα­στι­κό, μα­ζι­κό αρι­στε­ρό κί­νη­μα. Μπο­ρεί να αξιο­ποι­ή­σει την πραγ­μα­τι­κή απέ­χθεια της πλειο­ψη­φί­ας του κό­σμου στις πε­ριο­χές που αντι­με­τω­πί­ζουν πε­ρι­θω­ριο­ποί­η­ση, απο­κλει­σμούς και στέ­ρη­ση των πε­ρισ­σό­τε­ρων κοι­νω­νι­κών και οι­κο­νο­μι­κών δι­καιω­μά­των. Χωρίς να υπο­λο­γί­σου­με και τη δυ­σα­ρέ­σκεια της πλειο­ψη­φί­ας των ιρα­κι­νών, ανε­ξάρ­τη­τα από την αί­ρε­ση ή το δόγμα τους, σε κάθε γωνιά της χώρας.

Αυτό το κί­νη­μα πρέ­πει να αγω­νι­στεί για να ορ­γα­νώ­σει τη δυ­σα­ρέ­σκεια, να προ­σα­να­το­λί­σει την οργή και να ετοι­μά­σει τον ξε­ση­κω­μό προς μια πραγ­μα­τι­κά επα­να­στα­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση ενά­ντια στο θρη­σκευ­τι­κό-δογ­μα­τι­κό, κα­πι­τα­λι­στι­κό και διε­φθαρ­μέ­νο κα­θε­στώς που εγκα­θι­δρύ­θη­κε από την Αμε­ρι­κά­νι­κη κα­το­χή. Πρέ­πει να ανα­λά­βει την ευ­θύ­νη να κα­τα­πο­λε­μή­σει τα σκο­τα­δι­στι­κά και τρο­μο­κρα­τι­κά σχέ­δια που ετοι­μά­ζει το ISIS και άλλες πα­ρό­μοιες ομά­δες, τα αντι­δρα­στι­κά και ιμπε­ρια­λι­στι­κά έθνη, όπως και την κυ­βέρ­νη­ση του Maliki και τις άγριες θρη­σκευ­τι­κές-δογ­μα­τι­κές δυ­νά­μεις στις οποί­ες στη­ρί­ζε­ται.

Η κα­τά­στα­ση στη Συρία και η προ­σπά­θεια συ­ντρι­βής της επα­να­στα­τι­κής κι­νη­το­ποί­η­σης με όλα τα μέσα, πρέ­πει να απο­φευ­χθεί. Αυτό πρέ­πει να γίνει δια­λύ­ο­ντας τους δε­σμούς με κι­νή­μα­τα και δυ­νά­μεις που είναι θρη­σκευ­τι­κές-δογ­μα­τι­κές, εθνι­κι­στι­κές/σω­βι­νι­στι­κές ή που επι­ζη­τούν να κυ­ριαρ­χή­σουν και να έχουν από­λυ­το έλεγ­χο.

Με βάση τη πε­ποί­θη­ση ότι πρέ­πει να απο­φευ­χθεί η θρη­σκευ­τι­κή-δογ­μα­τι­κή συμ­φο­ρά που δια­φαί­νε­ται στο Ιράκ και ότι η ενό­τη­τα του λαού πρέ­πει ανα­κτη­θεί σε δη­μο­κρα­τι­κή, κο­σμι­κή και επα­να­στα­τι­κή βάση, πρέ­πει να δοθεί έμ­φα­ση στα πα­ρα­κά­τω ση­μεία:

1. Όλα τα είδη των πα­ρεμ­βά­σε­ων στις ιρα­κι­νές υπο­θέ­σεις από τις ΗΠΑ, το Ιράν, τη Σα­ου­δι­κή Αρα­βία, το Κατάρ, την Τουρ­κία και άλλες δυ­νά­μεις πρέ­πει να απορ­ρι­φθούν καθώς είναι και ασύμ­βα­τες με τα συμ­φέ­ρο­ντα του ιρα­κι­νού λαού και επί­σης ανα­ζω­πυ­ρώ­νουν τη φλόγα ενός τρο­με­ρού θρη­σκευ­τι­κού πο­λέ­μου. Κα­λού­με τη Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση των Ηνω­μέ­νων Εθνών, συ­γκε­κρι­μέ­να, να κα­τα­στή­σει όλες τις χώρες υπεύ­θυ­νες για τις πα­ρεμ­βά­σεις τους σε αυτή τη κα­τά­στα­ση και να τους επι­βάλ­λει τις κυ­ρώ­σεις σύμ­φω­να με τους μη­χα­νι­σμούς της Ένω­σης για την Ει­ρή­νη.

2.  Όλες οι πο­λι­τι­κές δια­μά­χες στο Ιράκ πρέ­πει να λυ­θούν σύμ­φω­να με τη γνώμη, τη θέ­λη­ση και τα συμ­φέ­ρο­ντα των ίδιων των Ιρα­κι­νών. Αυτό πρέ­πει να γίνει με ένα μη-θρη­σκευ­τι­κό, δη­μο­κρα­τι­κό σύ­στη­μα που να δια­σφα­λί­ζει την ενερ­γή πο­λι­τι­κή συμ­με­το­χή όλων των πο­λι­τών, χωρίς κα­νε­νός εί­δους δια­κρί­σεις, είτε στην οι­κο­δό­μη­ση μιας νέας κρα­τι­κής δομής είτε στις το­πι­κές κυ­βερ­νή­σεις στις πό­λεις και επαρ­χί­ες.

3. Ο ιρα­κι­νός λαός και οι δυ­νά­μεις της κοι­νω­νι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης πρέ­πει να είναι στις πρώ­τες γραμ­μές της αντι­πα­ρά­θε­σης και με τη βίαιη τρο­μο­κρα­τία του ISIS και με την αντι­τρο­μο­κρα­τι­κή επι­χεί­ρη­ση που ξε­κί­νη­σε ενα­ντί­ον του. Αυτό προ­ϋ­πο­θέ­τει την αυ­τό-ορ­γά­νω­ση των αν­θρώ­πων στις πό­λεις, τις φτω­χο­γει­το­νιές και τα χωριά σε λαϊ­κές ένο­πλες επι­τρο­πές και συμ­βού­λια για να αντι­με­τω­πί­ζουν τις επι­θέ­σεις των σκο­τα­δι­στι­κών τρο­μο­κρα­τι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων και όλων των αντι­μα­χό­με­νων συ­ντη­ρη­τι­κών πα­ρα­στρα­τιω­τι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων. Αυτές οι ομά­δες πρέ­πει να αχρη­στευ­θούν, να ητ­τη­θούν και η πα­ρου­σία τους να εξα­λει­φθεί από το Ιράκ. Αυτό όμως, πε­ρι­λαμ­βά­νει μια διε­θνή δου­λειά, την κι­νη­το­ποί­η­ση μιας μα­ζι­κής διε­θνής κα­μπά­νιας υπο­στή­ρι­ξης των Ιρα­κι­νών στις προ­σπά­θειες τους να αντι­με­τω­πί­σουν τις εχθρι­κές δυ­νά­μεις και ορ­γα­νώ­σεις από τη μια πλευ­ρά, και το υπάρ­χον δι­κτα­το­ρι­κό, στη­ριγ­μέ­νο στο θρη­σκευ­τι­κό δόγα, κα­πι­τα­λι­στι­κό κα­θε­στώς από την άλλη πλευ­ρά, στο­χεύ­ο­ντας στην ανα­τρο­πή του.  Αυτό θα έδινε δυ­να­μι­κή στις ελ­πί­δες του ιρα­κι­νού λαού για ένα μέλ­λον βα­σι­σμέ­νο στη δι­καιο­σύ­νη, την ελευ­θε­ρία, την αν­θρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια και θα δρού­σε απο­τρε­πτι­κά στη διά­λυ­ση της χώρας και την κα­τά­τμη­ση της.

4. Στο πα­ρα­πά­νω πλαί­σιο, οι ορ­γα­νώ­σεις της επα­να­στα­τι­κής αρι­στε­ράς και οι δη­μο­κρα­τι­κές, φε­μι­νι­στι­κές και προ­ο­δευ­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις στην αρα­βι­κή πε­ριο­χή πρέ­πει να δου­λέ­ψουν μαζί ενά­ντια και στο θρη­σκευ­τι­κό-δογ­μα­τι­κό «στά­τους» που έχει δη­μιουρ­γη­θεί και τις πο­λι­τι­κές των αρα­βι­κών κα­θε­στώ­των από τη μια, και στις σκο­τα­δι­στι­κές και αντι­δρα­στι­κές δε­ξιές ορ­γα­νώ­σεις από την άλλη. Αυτό είναι απα­ραί­τη­το για να ητ­τη­θεί η απει­λή του θρη­σκευ­τι­κού-σε­χτα­ρι­στι­κού μί­σους, που είναι το κύριο όπλο της αντε­πα­νά­στα­σης ενά­ντια στην επα­να­στα­τι­κή δυ­να­μι­κή που μπο­ρεί να ενώ­σει τους αν­θρώ­πους της πε­ριο­χής.

5. Τέλος, είναι επεί­γου­σα ανά­γκη να λά­βουν οι πρό­σφυ­γες και οι με­τα­νά­στες την απα­ραί­τη­τη βο­ή­θεια μέσω κάθε εί­δους διε­θνούς ορ­γα­νι­σμού, για τη μεί­ω­ση και τον έλεγ­χο των συ­νε­πειών της αν­θρω­πι­στι­κής κρί­σης.

Η το­πι­κή και διε­θνής συ­νο­μω­σία ενά­ντια στο ιρα­κι­νό λαό πρέ­πει να ητ­τη­θεί.

Κάτω όλες οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις στο Ιράκ.

Να ητ­τη­θούν οι σκο­τα­δι­στι­κές επι­θέ­σεις του ISIS και των συμ­μά­χων του.

Νίκη στο ιρα­κι­νό λαό ενά­ντια στους εσω­τε­ρι­κούς και εξω­τε­ρι­κούς εχθρούς του.

Για ένα δη­μο­κρα­τι­κό, κο­σμι­κό, επα­να­στα­τι­κό, αυ­τό­νο­μο και ανε­ξάρ­τη­το Ιράκ.

Ζήτω η διε­θνής αλ­λη­λεγ­γύη των λαών.

Υπο­γρα­φές:

Επα­να­στά­τες Σο­σια­λι­στές (Αί­γυ­πτος)

Ένωση Ιρα­κι­νών Κομ­μου­νι­στών (Ιράκ)

Al-Munadhil-a (Μα­ρό­κο)

Ρεύμα Επα­να­στα­τι­κής Αρι­στε­ράς (Συρία)

Λίγκα Ερ­γα­τι­κής Αρι­στε­ράς (Τυ­νη­σία)

Σο­σια­λι­στι­κό Φό­ρουμ (Λί­βα­νος)