Για να μην πάνε τα δικαιώματά μας Περίπατο...

Ευρισκόμενοι εντός του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού και έχοντας αποκομίσει αρκετά διδάγματα από το πρώτο, επιχειρούμε ως δημοτική κίνηση να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων τις οποίες θεωρούμε κομβικές για την ζωή εντός του Δήμου Αθηναίων και των κοινοτήτων του.

Η διαχείριση της πρώτης φάσης επιχειρήθηκε να χαρακτηριστεί ως “επιτυχία” και η Δημαρχία Μπακογιάννη συνεχίζει τις θριαμβολογίες, φωτογραφήσεις, δημόσιες σχέσεις, εξαγγελίες προγραμμάτων. Έχοντας ως «σημαία» την δημιουργία δομών όπως το Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων και ο Ξενώνας Τοξικοεξαρτημένων, ο Δήμος Αθηναίων παρουσίασε μια ειδυλλιακή εικόνα ως προς την αντιμετώπιση των διαχρονικών ζητημάτων που η πανδημία έφερε στο προσκήνιο. Ο δε «Μεγάλος Περίπατος» αξιοποίησε το θεσμικό πλαίσιο των ΠΝΠ και -κυρίως- επιχείρησε να εμφανιστεί ως «απάντηση» στο αίτημα των πολιτών για περισσότερους δημόσιους χώρους. Πρόκειται για την ίδια δημοτική αρχή που είχε κρατήσει κλειστή την Ακαδημία Πλάτωνος την περίοδο της καραντίνας (!) Αντίστοιχα και σήμερα, η προστασία από τον COVID 19 συνεχίζει να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την επιβολή έκτακτων μέτρων στη διαχείριση δημόσιου χρήματος (αύξηση του ορίου απευθείας αναθέσεων) και στον τρόπο λήψης αποφάσεων.

Παρ’ όλες τις συνολικές ελλείψεις και την παταγώδη αποτυχία του υπερπροβεβλημένου Περίπατου και της ανάπλασης της Ομόνοιας, από το δημόσιο λόγο της διοίκησης του Δήμου εξακολουθούν να απουσιάζουν ο απολογισμός των δράσεων, η αποτύπωση των αναγκών και η ιεράρχηση πόρων με βάση τις κοινωνικές ανάγκες. Αντίθετα, οι παρεμβάσεις της δημοτικής αρχής παραμένουν σταθερά συνεπείς στη νεοφιλελεύθερη λογική και ταυτίζονται απολύτως με τις κυβερνητικές πολιτικές.Η Αθήνα «προσφέρεται» ως μπροστάρης και ως πεδίο εφαρμογής νέων ιδιωτικοποιήσεων και συμπράξεων με ιδιώτες, την ώρα που η κοινωνική ανάγκη για κρατική παρέμβαση γίνεται όλο και πιο εμφανής.

Στο πλαίσιο αυτό, τι συμβαίνει στο Δήμο;

• Γενικεύονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας ως αυτονόητη κανονικότητα. Έκτακτες και πάγιες ανάγκες επιχειρείται να καλυφθούν μέσω περιορισμένου αριθμού ολιγόμηνωνσυμβάσεων αντί για μεγάλης κλίμακας αύξηση της στελέχωσης των κοινωνικών υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό.
• Το ποσό για την υλοποίηση προγραμμάτων κοινωνικής αρωγής (αντιμετώπιση φτώχειας)διαμορφώνεται με μόνο κριτήριο το ύψος των χορηγιών που ο Δήμος λαμβάνει από ιδιώτες.
• Η εμπορική και γενικότερα επιχειρηματική δραστηριότητα είναι το μόνο κριτήριο για τις παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο.
• Οαυταρχισμός και η καταστολή συνεχίζονται ως προτεραιότητες, όπως προκύπτει από τον τονισμό της συνεργασίας του «Κοινού Κέντρου Διαχείρισης Καθημερινότητας», ενώ η αδιαφορία για τους μετανάστες και πρόσφυγες στην πλατεία Βικτωρίας είναι χαρακτηριστικά προκλητική.

Τα προβλήματα

H απουσία στοιχείων σε σχέση με τις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες του δήμου παραμένουν εμφατικά:

• Ποια είναι η ενίσχυση των δημοτικών ιατρείων για την διενέργεια test και την ευρύτερη δημόσια Υγεία στις κοινότητες;
• Πόσοι είναι οι άστεγοι κι όσοι ζουν στοιβαγμένοι σε ακατάλληλα καταλύματα όταν υπάρχουν (πόσα άραγε) αναξιοποίητα ακίνητα ιδιοκτησίας του δήμου; Σε ποιο βαθμό κάλυψε (ποσοτικά και ποιοτικά) το Πολυδύναμο Κέντρο τις  ανάγκες των αστέγων; Ποια θα είναι η πολιτική αντιμετώπισης αυτών των ζητημάτων στο μέλλον, τόσο προς μετανάστες και πρόσφυγες αλλά και σε όλους όσοι θα δουν τη θέση τους να επιδεινώνεται από την αδυναμία αποπληρωμής ενοικίων και δανείων και την απειλή των εξώσεων;
• Προγράμματα όπως το Βοήθεια στο Σπίτιτα οποία απέδειξαν τη χρησιμότητα και την ανάγκη επέκταση τους εκτιμάται ότι είναι επαρκώς στελεχωμένα;
• Ποια είναι η ενίσχυση των παιδικών σταθμών την ώρα που χιλιάδες συμπολίτες μας υποχρεώνονται στην καταφυγή στους ιδιώτες και τι συμβαίνει με την «δέσμευση» για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή;
• Ποιες ήταν οι πολιτικές σε σχέση με την ούτως ή άλλως υποβαθμισμένη σχολική στέγη (μικρές, υπόγειες μη αεριζόμενες αίθουσες, μη αξιοποίηση δημόσιων ή μη λειτουργούντων ιδιωτικών χώρων), ποιες ήταν οι παρεμβάσεις για την αύξηση του προσωπικού των καθαριστριών στα σχολικά κτήρια, οι ελλείψεις σε υλικό καθαρισμού καλύφθηκαν από την χορηγία – και πάλι – από σχετική ιδιωτική χορηγία;
• Μετά την αποτυχία του Περιπάτου, ποια θα είναι η μέριμνα για τους ελεύθερους δημόσιους χώρους εκεί όπου πραγματικά υπάρχουν ανάγκες;

Κοινό στοιχείο των ανωτέρω αποτελεί η ανάδειξη της ανάγκης για ολοκληρωμένες παρεμβάσεις με κριτήριο τις ανάγκες των πολλών, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από την ακολουθούμενη πολιτική. Η εμπειρία του πρώτου κύματος της πανδημίας ξεκαθάρισε την χρησιμότητα και κρισιμότητα του Δημoσίου Τομέα και την σαφή υπεροχή του απέναντι στους ιδιώτες παρά την επί δεκαετίες κατασυκοφάντηση, υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση του πρώτου.Εν μέσω του δεύτερου κύματος και με δεδομένες τις προτεραιότητες της Δημαρχίας, χρειάζεται να κινηθούμε προς την κατεύθυνση της συγκρότησης αντιστάσεων και διεκδικήσεων και προς την διαμόρφωση ενός πλαισίου που ναενισχύει την προσπάθεια να πάρουμε εμείς οι ίδιοι τη ζωή της πόλης μας στα χέρια μας.

Σε αυτή την προσπάθεια θεωρούμε επιτακτικές τις παρακάτω κινήσεις:

• Ενίσχυση των κοινωνικών υπηρεσιών και προγραμμάτων που παρέχει ο Δήμος Αθηναίων, ανατροπή της λιτότητας και της «φιλανθρωπίας», διαμόρφωση κριτηρίων με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, είτε μέσω προγραμμάτων και υπηρεσιών είτε μέσω κοινωνικών δομών.
• Ενίσχυση των δομών στέγασης και φιλοξενίας αστέγων, θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και όλων όσοι χρήζουν σχετικής προστασίας. Άμεση στελέχωση του Βοήθεια στο Σπίτι, διαμόρφωση προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της φτώχειας, άμεση ενίσχυση της σχολικής στέγης και της προσχολικής αγωγής.
• Άμεση αύξηση της στελέχωσης όλων των κοινωνικών προγραμμάτων με μόνιμο και εξειδικευμένο – όπου απαιτείται – προσωπικό. Απάντηση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές περί ελαστικότητας και ιδιωτικοποιήσεων. Στοπ στην διαρκή υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, όπως και στις αναθέσεις σε ιδιώτες και ΜΚΟ οι οποίες προετοιμάζονται από την πρώτη.
• Ενίσχυση των δημοτικών ιατρείων και της λειτουργίας τους στην πρόληψη, διάγνωση και γενικότερη προστασία από τον κορωνοϊό. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενίσχυση του ρόλου των ιατρείων για test στις κοινότητες.
• Ελεύθεροι, δημόσιοι χώροι για τους πολίτες και όχι για τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Πάρκα και πλατείες ανοιχτά και προσβάσιμα για την άθληση και αναψυχή περιοίκων και λοιπών δημοτών, με ταυτόχρονη διαμόρφωση νέων και ποιοτική αναβάθμιση των υπαρχόντων. Κανένας άλλος «Περίπατος» και εμπορευματική αξιοποίηση μεγαλύτερων ή μικρότερων δημόσιων χώρων, είτε μέσω παραχώρησης σε ιδιώτες είτε μέσω «χορηγιών». Διαφάνεια και σχεδιασμός βάσει των τοπικών αναγκών σε διαβούλευση με τις τοπικές συλλογικότητες.