Χιλιάδες παιδιά αποκλείονται από τη μόρφωση

Το δημόσιο σχολείο για άλλη μια χρονιά είναι έρμαιο στις διαθέσεις της αγοράς. Με την ψήφιση του νόμου 4186/13, από το «νέο λύκειο» της Διαμαντοπούλου περνάμε στο ακόμα πιο «νέο λύκειο» της τράπεζας θεμάτων και της αυστηροποίησης των όρων προαγωγής στην επόμενη τάξη για τους μαθητές της Α’ Λυκείου. Οι μαθητές από την πρώτη τάξη του λυκείου εντάσσονται σε ένα εντατικοποιημένο πρόγραμμα σπουδών και αναλαμβάνουν το ρόλο πειραματόζωου. Πίσω απ’ όλα αυτά, βέβαια, κρύβεται η υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, η ανάδειξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην εκπαίδευση και η συνειδητή εξόντωση των μαθητών που αρκεί για να τους μετατρέψει σε πειθαρχημένους και φοβισμένους αυριανούς εργαζόμενους.

Τι είναι όμως η τράπεζα θεμάτων; Με το θεσμό της τράπεζας θεμάτων, στις εξετάσεις της Α’ Λυκείου το 50% των θεμάτων κληρώνεται από την τράπεζα, η οποία περιλαμβάνει μια συγκεκριμένη ύλη, και το υπόλοιπο 50% της εξέτασης ορίζεται από τους καθηγητές. Με αυτό τον τρόπο οι μαθητές ήδη από τα 16 τους καλούνται να προσαρμοστούν σε ένα ακόμη πιο εξετασιοκεντρικό και εξουθενωτικό εκπαιδευτικό σύστημα, που υπό το πρόσχημα της αντικειμενικής βαθμολόγησης και της ίσης αντιμετώπισης των μαθητών οξύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, καταργεί κάθε συλλογικό πνεύμα και τους υποδεικνύει τη «σημασία» του ατομικού δρόμου και της προσωπικής ανάδειξης. Οι μαθητές πρέπει από σήμερα να συνηθίζουν στην καταπιεστική εργασιακή ζωή του αύριο, ενώ οι καθηγητές χάνουν το δικαίωμα της αξιολόγησης των δυνατοτήτων της εκάστοτε τάξης και αναγκάζονται να προσαρμόσουν το μάθημά τους στην προκαθορισμένη ύλη. Εκτός, όμως, από την τράπεζα θεμάτων, αξιοσημείωτος είναι και ο νέος τρόπος προαγωγής των μαθητών, που πλέον δεν απαιτείται ο μαθητής στις γραπτές εξετάσεις να έχει μέσο όρο 9,9 σε όλα τα μαθήματα, αλλά σε κάθε μάθημα να έχει πιάσει συγκεκριμένη βαθμολογία. Γίνεται φανερό πως η εκπαιδευτική διαδικασία τον καιρό της κρίσης του συστήματος μετατρέπεται πολύ εύκολα με έναν νόμο σε «καταναγκαστική εργασία» τόσο για τους μαθητές όσο και για τους καθηγητές.

Τα αποτελέσματα του νέου αυτού θεσμού ήταν ολέθρια για τους μαθητές. Το 23,3% των μαθητών της Α’ Λυκείου πανελλαδικά έμεινε μετεξεταστέο, ενώ σε περιοχές της περιφέρειας σημειώθηκαν ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά μετεξεταστέων: Ζάκυνθος 46,4%, Ξάνθη 40,9%, Ρέθυμνο 38,2%, Β’ Κυκλάδων 36,1% κ.λπ. Η ταξικότητα της τράπεζας θεμάτων αναδεικνύεται και από το γεγονός ότι και σε εργατικές ή πιο φτωχές περιοχές μέσα στα αστικά κέντρα σημειώθηκαν υψηλά ποσοστά μετεξεταστέων, π.χ. Άνω Λιόσια 32,7%, Α’ Αθήνας 30,6%. Είναι σαφές πως η τράπεζα θεμάτων είναι βούτυρο στο ψωμί των φροντιστηριούχων και των ιδιωτικών σχολείων. Το δημόσιο σχολείο, εκτός από τα κενά σε εκπαιδευτικούς, τις απολύσεις-διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών, τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, το κλίμα τρομοκρατίας από την αξιολόγηση των καθηγητών και τις ελλείψεις σε υλικές υποδομές, τώρα δέχεται ένα ακόμη πλήγμα που έχει ως στόχο την περαιτέρω υποβάθμισή του.

Η ΟΛΜΕ σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στις 3/7 ζήτησε να επανέλθει άμεσα ο προηγούμενος τρόπος προαγωγής των μαθητών για την Α’ Λυκείου, να μη συνυπολογιστεί ο βαθμός της Α’ Λυκείου για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, να καταργηθεί η τράπεζα θεμάτων και ο νόμος 4186/13 για το «νέο» λύκειο. Παράλληλα αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η τράπεζα θεμάτων σπρώχνει τους μαθητές είτε στα φροντιστήρια είτε στην άμεση επαγγελματική κατάρτιση και κατέκρινε την παντελή έλλειψη υποστηρικτικών δομών για τους μαθητές. Εκτός όμως από την ΟΛΜΕ, στο νέο σύστημα αντιδρούν στο σύνολό τους οι καθηγητές μέσα από τις ενώσεις τους, καταγγέλλοντας τις επιδιώξεις που κρύβονται πίσω από αυτό. Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο της Ένωσης Φιλολόγων Νομού Ηρακλείου που αναφέρει ότι «πλέον γίνεται ολοφάνερη με τον πιο σαφή τρόπο ποια ήταν η στόχευση του Νέου Λυκείου: η μεγάλη μαθητική διαρροή και ως εκ τούτου η συρρίκνωση του σχολείου. Αυτό σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση και της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης καταδεικνύει την πρόθεση να εκχωρηθεί το μεγαλύτερο μέρος της εκπαίδευσης και κατάρτισης των νέων σε ιδιωτικούς φορείς. Εφόσον μάλιστα τα αποτελέσματα των εξετάσεων συνδεθούν και με την αξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας, αμέσως περνάμε στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, των συναδέλφων και των μαθητών με τα ανάλογα αποτελέσματα για τον καθένα».