Η Αργεντινή, που αντιγράφει την Ελλάδα

Ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Μάκρι στην Αργεντινή,Νικολάς Ντιχόβνε ανακοίνωσε την συμφωνία με το ΔΝΤ προκειμένου, λέει, να βγει η χώρα από την οικονομική κρίση. Στις φωτογραφίες και τα βίντεο των ανακοινώσεων δίπλα στον υπουργό κάθεται ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, Φεντερίκο Σταρτζενέγκερ, ένας ολοφάνερα ευτυχισμένος άνθρωπος και με ένα αφ΄υψηλού βλέμμα, ικανό να παγώσει το αίμα στις φλέβες μισθωτών και συνταξιούχων - σε δύο βδομάδες, θα είναι ο ισχυρότερος άνθρωπος της χώρας, καθώς το ΔΝΤ απαίτησε και πέτυχε την πλήρη απεμπλοκή της κεντρικής τράπεζας από κάθε πολιτικό και κυβερνητικό έλεγχο. Ο Σταρτζενέγκερ θα λογοδοτεί μόνο στην Κριστίν Λαγκάρντ, ένας «Στουρνάρας» του Νότιου Κώνου και είναι η πρώτη φορά που το ΔΝΤ κινούμενο αυθύπαρκτα προωθεί μια τέτοια απορρύθμιση του οικονομικού και νομισματικού στάτους κβο δανειζόμενης χώρας. Τελικά και η Λαγκάρντ αντιγράφει την Ευρωζώνη, που την υπηρέτησε και ως υπουργός Οικονομικών του Σαρκοζί, όχι μόνο η Ευρωζώνη,την Λαγκάρντ.

Ο ίδιος ο Σταρτζενέγκερ δεν είναι άγνωστο πρόσωπο στους Αργεντινούς και «ουδέτερος» τεχνοκράτης καθηγητής Οικονομικών, με σπουδές μεταξύ άλλων στο ΜΙΤ - το 2001, χρονιά του Αργεντινάσο, ο εν λόγω ήταν γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας ο οποίος μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης πρώτα επέστρεψε στην ασφάλεια του πανεπιστημίου και έπειτα για μερικά χρόνια έφυγε από την Αργεντινή, φθάνοντας έως το Νταβός της Ελβετίας, όπου τιμήθηκε για την προσφορά του στην παγκόσμια οικονομία. Το 2008, επέστρεψε έπειτα από πρόσκληση του τότε δημάρχου της μητροπολιτικής διοίκησης του Μπουένος Άιρες, Μαουρίτσιο Μάκρι (ο νυν πρόεδρος...), ο οποίος ανέθεσε στον Σταρτζενέγκερ την προεδρία της δημοτικής τράπεζας της πόλης, που όδευε ολοταχώς προς την χρεοκοπία. Ο Σταρτζενέγκερ πήρε τα ηνία της τράπεζας και προχώρησε σε ένα πρόγραμμα βίαιης, εσωτερικής αναδιάρθρωσης, που αποθέωσαν οι μέτοχοι, με πρώτον τον ίδιο τον δήμο- έκλεισε καταστήματα, απέλυσε εργαζόμενους, πούλησε προβληματικά στοιχεία της τράπεζας σε ξένα φαντς, πήρε δάνεια από τις ΗΠΑ, γενίκευσε τους πλειστηριασμούς, αγόρασε - στη φθήνια - κρατικά ομόλογα. Η τράπεζα που το 2007 είχε ζημίες 600 εκατομμυρίων πέσο, το 2013, είχε κέρδη 1,3 δις και έδωσε τα μεγαλύτερα μερίσματα όλων των εποχών στον δήμο της Αργεντινής, χρηματοδοτώντας ουσιαστικά την προεκλογική εκστρατεία του Μάκρι για την προεδρία. Όλα αυτά κάτω από την μύτη της κυβέρνησης Κίχνερ, που ούτως ή άλλως με το ιδιαίτερο σύστημα κρατικής διοίκησης της χώρας, ελάχιστα μπορούσε να κάνει.

Ο Σταρτζενέγκερ , ο οποίος, για να κάνουμε ένα λογοπαίγνιο με το όνομά του, αποδείχθηκε νωρίς εξολοθρευτής Σβαρτζενέγκερ των εργαζομένων στο Μπουένος Άιρες, ανταμείφθηκε από τον Μάκρι για τις υπηρεσίες του δυο φορές -πρώτα ως κατ΄απονομή γερουσιαστής του κόμματος και έπειτα, τον Δεκέμβριο του 2015, ως κεντρικός τραπεζίτης, που σε δυο βδομάδες θα συνδιαμορφώνει το πρόγραμμα άγριας λιτότητας, το οποίο άφησε στη μέση ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας το 2001.

Το πρόγραμμα οριστικής διάλυσης της αργεντινικής οικονομίας περιλαμβάνει όλο εκείνο το πακέτο σκληρών μέτρων άγριας λιτότητας, συντριβής του κόσμου της εργασίας και εκτίναξης της φορολογίας για τους μη έχοντες, που το έχουμε γνωρίσει πολύ καλά στο πετσί μας - όλα αυτά για έως 50 δισεκατομμύρια δολάρια αναχρηματοδότησης του χρέους της χώρας, για τα επόμενα τρία χρόνια, κυρίως προς αμερικανικά φαντς, που τα στύλωσαν την προηγούμενη δεκαετία και αρνήθηκαν κάθε κούρεμα των ομολόγων τους, κερδοσκοπώντας σε βάρος του πέσο. Είναι μακράν το «ακριβότερο» προγραμματάκι μετά τα έως 30 δις για τέσσερα χρονάκια που πήρε η Ελλάδα το 2010, άλλο αν το ΔΝΤ σταμάτησε να καταβάλει «μονομερώς» δόσεις μετά το καλοκαίρι του 2014. Αυτές οι...μονομερείς ενέργειες είναι αποδεκτές και συγχωρητέες από το σύστημα, οι άλλες, όπου η κοινωνία δουλοπάροικος του χρέους σηκώνει κεφάλι και αντιδρά και ξεσηκώνεται και διαδηλώνει, όπως τις προηγούμενες μέρες στην Ιορδανία, είναι μη αποδεκτές και χαλάνε το διεθνές ίματζ της χώρας.

Φυσικά, το ΔΝΤ, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να υπαναχωρήσει από τα προγράμματα που το ίδιο εκπονεί και επιβάλει επειδή τα κράτη διαθέτουν «ανώριμες» κοινωνίες, «ανήλικους» φορολογούμενους, «τεμπέληδες» εργαζόμενους και «απείθαρχους» συνταξιούχους που ζουν «πάνω από τις δυνατότητές τους». Κατά τα άλλα, θα συνεχίσει να απαιτεί τα διαβόητα μέτρα φορολογικής εξουθένωσης της εργασίας με την περιβόητη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, που δεν αφορά σε καμιά περίπτωση εισοδήματα, αλλά μεμονωμένα πρόσωπα.

Και όπως φαίνεται σε κάθε χώρα επιδρομής του, το ΔΝΤ έχει τους πιστούς «Σταρτζενέγκερ» εξολοθρευτές του κόσμου της εργασίας...