Η νεοφιλελεύθερη αντεπανάσταση πίσω από τη συνταγματική αναθεώρηση που ζητά η ΝΔ

Για ευ­νό­η­τους λό­γους: Ακόμη και αυτό το σχε­τι­κά «προ­ο­δευ­τι­κό» και «φι­λε­λεύ­θε­ρο» Σύ­νταγ­μα της με­τα­πο­λί­τευ­σης είναι εμπό­διο στην επι­κρά­τη­ση της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης αντε­πα­νά­στα­σής τους, στην εσω­τε­ρι­κή εξέ­γερ­ση των θε­σμών ενά­ντια στη λαϊκή κυ­ριαρ­χία και τη δη­μο­κρα­τία, στην ολο­κλη­ρω­τι­κή πρόσ­δε­ση της χώρας στις Βρυ­ξέλ­λες, ως κοινή, δια­κρα­τι­κή και δια­κυ­βερ­νη­τι­κή έδρα, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπου η δική μας άρ­χου­σα τάξη έχει προ­νο­μια­κό τρα­πέ­ζι, στη με­τα­μόρ­φω­ση του Συ­ντάγ­μα­τος σε οι­κο­νο­μι­κί­στι­κη και εντρε­πρε­νε­ρί­στι­κη, εμπο­ρι­κή σύμ­βα­ση και φι­λο­ευ­ρω­παϊ­κό ζουρ­λο­μαν­δύα λι­τό­τη­τας χωρίς τέλος.

Από αυτή τη σκο­πιά, η... «γεν­ναία», στην τα­ξι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα και τη συ­γκρου­σια­κή λο­γι­κή της, πρό­τα­ση της ΝΔ χρή­ζει προ­σο­χής, καθώς μέσα στο 2019 και εφό­σον η συ­νταγ­μα­τι­κή δια­δι­κα­σία ανα­θε­ώ­ρη­σης κυ­λή­σει ομαλά, το κόμμα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης υπο­λο­γί­ζει κατ’ αρχάς να επι­βά­λει τους όρους και τις προ­δια­γρα­φές της συ­ζή­τη­σης στην πρώτη φάση της δια­δι­κα­σί­ας για να νο­μο­θε­τή­σει τις προ­τά­σεις του στη δεύ­τε­ρη, όταν οι δη­μο­σκο­πή­σεις την δεί­χνουν επό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση, ή του­λά­χι­στον, τον ισχυ­ρό πόλο στην επό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση - ακόμη και ενός α λα Γερ­μα­νία, «με­γά­λου συ­να­σπι­σμού». Με άλλα λόγια, η πρό­τα­ση της ΝΔ είναι πολύ «ει­λι­κρι­νής» σε αντί­θε­ση με την πρό­τα­ση-φε­ρε­τζέ και «κου­ρα­μπιέ» του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που προ­σπα­θεί να φε­να­κί­σει την κοι­νω­νία και τη συ­ζή­τη­ση, με πλα­στές δια­κη­ρύ­ξεις περί... σε­βα­σμού της δη­μο­κρα­τί­ας και... επι­στρο­φής εξου­σιών στον λαό. Η ανα­θε­ώ­ρη­ση που θέλει να κάνει η ΝΔ αντα­πο­κρί­νε­ται στην παλιά φράση του Εδουάρ­δο Γκα­λε­ά­νο: Ελευ­θε­ρία στις επεν­δύ­σεις, ελευ­θε­ρία στις τιμές, ελευ­θε­ρία στις συ­ναλ­λα­γές. Όσο πιο ελεύ­θε­ρο είναι το εμπό­ριο, τόσο πιο φυ­λα­κι­σμέ­νος ο λαός.

Με­τα­δη­μο­κρα­τία

Ήδη στον φλύ­α­ρο πρό­λο­γο, που συ­νο­δεύ­ει τις ανα­θε­ω­ρη­τι­κές της προ­τά­σεις, πρό­λο­γος, ο οποί­ος μάλ­λον γρά­φτη­κε σαν άλλη έκ­θε­ση ιδεών, δευ­τε­ρο­ε­τούς ΔΑ­Πί­τη της Νο­μι­κής Σχο­λής, η ΝΔ το­νί­ζει δυο ου­σιώ­δη στοι­χεία: 1ον, ότι ο «φυ­σι­κός χώρος» της με­τα­δη­μο­κρα­τί­ας που θα ευαγ­γε­λί­ζε­ται το νέο Σύ­νταγ­μα, είναι ο θε­σμός του κοι­νο­βου­λί­ου και όχι επο­μέ­νως η λαϊκή κυ­ριαρ­χία ως θε­μέ­λιος λίθος του πο­λι­τεύ­μα­τος και 2ον, ότι όλοι οι νέοι και οι πα­λιοί κα­νό­νες, καθώς και οι θε­σμοί και η εγ­χώ­ρια πο­λι­τι­κή, κοι­νω­νι­κή και οι­κο­νο­μι­κή ζωή πρέ­πει να συμ­μορ­φώ­νο­νται και να υπα­κού­ουν στη «δια­σφά­λι­ση του ευ­ρω­παϊ­κού προ­σα­να­το­λι­σμού της χώρας» ως νέο άρθρο 2 του επό­με­νου Συ­ντάγ­μα­τος.

Ταυ­τό­χρο­να, η ΝΔ ακο­λου­θεί το ανα­θε­ω­ρη­τι­κό πνεύ­μα της επο­χής, όπως έχει εμ­φα­νι­στεί και σε άλλες χώρες, και στη γει­το­νιά μας, στην Ιτα­λία, ζη­τώ­ντας την ενί­σχυ­ση των εξου­σιών της προ­ε­δρί­ας της δη­μο­κρα­τί­ας και του νέου Ανώ­τα­του Δι­κα­στη­ρί­ου, ένα υβρί­διο Αρεί­ου Πάγου, εκλο­γο­δι­κεί­ου, συ­νταγ­μα­τι­κού δι­κα­στη­ρί­ου και Συμ­βου­λί­ου της Επι­κρα­τεί­ας, που θα απο­κτή­σουν υπε­ρε­ξου­σί­ες με­τα­ξύ άλλων προ­λη­πτι­κού και κα­τα­σταλ­τι­κού ελέγ­χου της συ­νταγ­μα­τι­κό­τη­τας και της «ευ­ρω­παϊ­κό­τη­τας» της κάθε εί­δους νο­μο­θε­σί­ας στη δε­κα­ε­τία του 2020.

Πα­ράλ­λη­λα, επα­να­φέ­ρει την αραί­ω­ση στον πο­λι­τι­κό χρόνο και χώρο και την όσο το δυ­να­τό μα­ταί­ω­ση και κα­τάρ­γη­ση των εθνι­κών εκλο­γι­κών ανα­με­τρή­σε­ων μέσω της διά­λυ­σης της βου­λής για εθνι­κό θέμα ή άγονη εκλο­γή προ­έ­δρου της δη­μο­κρα­τί­ας, ενώ κα­θιε­ρώ­νει έμ­με­σα, πλειο­ψη­φι­κό εκλο­γι­κό σύ­στη­μα ει­σά­γο­ντας συ­νταγ­μα­τι­κά την προ­ϋ­πό­θε­ση της «κυ­βερ­νη­σι­μό­τη­τας της χώρας» ως ανώ­τε­ρο, συ­νταγ­μα­τι­κό κα­νό­να ελέγ­χου και θέ­σπι­σης του σχε­τι­κού, εκλο­γι­κού νόμου (άρθρο 52).

Το εξί­σου εντυ­πω­σια­κό στοι­χείο είναι πως στο νέο προ­τει­νό­με­νο άρθρο 65 η ΝΔ μας λέει ότι το ανα­θε­ω­ρη­μέ­νο Σύ­νταγ­μά της, θα δώσει «επαρ­κή» (άρα, όχι όλα...) κοι­νο­βου­λευ­τι­κά, δι­καιώ­μα­τα αντι­πο­λί­τευ­σης στις επό­με­νες «κοι­νο­βου­λευ­τι­κές μειο­ψη­φί­ες», θε­σμι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που θα ισο­δυ­να­μεί με ευ­νου­χι­σμό και πει­θαρ­χι­κή επι­τή­ρη­ση των μι­κρών κομ­μά­των, και επο­μέ­νως, των κομ­μά­των που έως σή­με­ρα εκ­προ­σω­πούν ή θέ­λουν να εκ­προ­σω­πή­σουν την Αρι­στε­ρά και στο μέλ­λον(;) θα φι­λο­δο­ξού­σαν να ανα­τρέ­ψουν την υπάρ­χου­σα πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή κα­τά­στα­ση διά της θε­σμι­κής, εκλο­γι­κής και κοι­νο­βου­λευ­τι­κής οδού. Ποιος είπε πως ο Πού­τιν (αντί­στοι­χη διά­τα­ξη υπάρ­χει και στον κα­νο­νι­σμό της ρω­σι­κής δού­μας) και ο Ερ­ντο­γάν δεν κα­τοι­κο­ε­δρεύ­ουν στο Μο­σχά­το;

Με άλλα λόγια, επα­λη­θεύ­ε­ται η πρό­βλε­ψη πως η συ­νταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση που ξε­κι­νά ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και θέλει να ολο­κλη­ρώ­σει η ΝΔ, ση­μα­δεύ­ει την πο­λι­τεια­κή τρά­που­λα με τρόπο τα­ξι­κά επι­θε­τι­κό και πο­λι­τι­κά επι­κίν­δυ­νο για τον «θε­σμι­κό» και τον νό­μι­μο ρόλο της Αρι­στε­ράς στη χώρα.

Σύμ­φω­νο στα­θε­ρό­τη­τας

Στο οι­κο­νο­μι­κί­στι­κο και εντρε­πρε­νε­ρί­στι­κο σκέ­λος, η ΝΔ επι­μέ­νει αφε­νός στην ίδρυ­ση ιδιω­τι­κών πα­νε­πι­στη­μί­ων και ει­ση­γεί­ται, αφε­τέ­ρου, στο πνεύ­μα του ιτα­λι­κού Συ­ντάγ­μα­τος, την ει­σα­γω­γή στο νέο άρθρο 79, του κα­νό­να της πι­στής τή­ρη­σης ισο­σκε­λι­σμέ­νων προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών και κα­νό­νων εσω­τε­ρι­κής, δη­μο­σιο­νο­μι­κής πει­θαρ­χί­ας στο γράμ­μα και το πνεύ­μα του Συμ­φώ­νου Στα­θε­ρό­τη­τας και Ανά­πτυ­ξης. Είναι εντυ­πω­σια­κή στον επι­χει­ρη­μα­τι­κό κυ­νι­σμό της, η ει­δι­κή κα­θιέ­ρω­ση νέου συ­νταγ­μα­τι­κού κα­νό­να για τις απαλ­λο­τριώ­σεις έγ­γειων ιδιο­κτη­σιών (άρθρο 17), όπου δίπλα στην «εύ­κο­λη» δια­τύ­πω­ση περί... αρ­χαιο­λο­γι­κών λόγων (μάλ­λον εν­νο­ούν, του­ρι­στι­κούς, αλλά κάπως κρα­τούν τα προ­σχή­μα­τα), ει­σά­γο­νται η (νέα) χω­ρο­τα­ξία της χώρας και η (νέα) πο­λε­ο­δο­μι­κή της κα­τά­στα­ση. Το πράγ­μα... μυ­ρί­ζει «Κίνα» και θυ­μί­ζει Ελ­λη­νι­κό και Σκου­ριές, ου μη και πε­τρέ­λαιο στα χερ­σαία οι­κό­πε­δα, καθώς η εφαρ­μο­γή των διε­θνών και δια­κρα­τι­κών δε­σμεύ­σε­ων που έχει ανα­λά­βει το μνη­μο­νια­κό μπλοκ εξου­σί­ας για την εκ­με­τάλ­λευ­ση των υδρο­γο­ναν­θρά­κων και όχι μόνο αυτών, περνά από το «ξε­ρί­ζω­μα» οι­κι­σμών και προ­ϋ­παρ­χου­σών δρα­στη­ριο­τή­των (γε­ωρ­γία, κτη­νο­τρο­φία, υπη­ρε­σί­ες), προ­κει­μέ­νου να με­τα­τρα­πεί η χώρα σε πα­ρα­γω­γό πε­τρε­λαί­ου, φυ­σι­κού αε­ρί­ου και γε­νι­κά, ενέρ­γειας και σε κόμβο αγω­γών. Για να γί­νουν όλα αυτά, κατά τα ευ­ρω­παϊ­κώς, να­τοϊ­κώς και ελ­λα­δο­α­στι­κώς συμ­φω­νη­θέ­ντα, απαι­τεί­ται και... συ­νταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση.

Για τη ΝΔ, το άγριο πρό­σω­πο του πο­λε­μι­κού, νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου κα­πι­τα­λι­σμού που χρειά­ζε­ται το ανά­λο­γο, πο­λι­τι­κό και θε­σμι­κό εποι­κο­δό­μη­μα, έχει χώρο και για... μα­κι­γιάζ «αλ­λη­λεγ­γύ­ης». Και φυ­σι­κά, οι συ­ντά­κτες της γα­λά­ζιας ανα­θε­ώ­ρη­σης ξε­πέ­ρα­σαν εαυ­τούς, καθώς στο άρθρο 25 ζη­τούν ταυ­τό­χρο­να την κα­θιέ­ρω­ση αφε­νός του ελά­χι­στου, εγ­γυ­η­μέ­νου ει­σο­δή­μα­τος-ψι­χού­λων για τις μάζες και αφε­τέ­ρου του… εθε­λο­ντι­σμού (!) δη­λα­δή της κα­τα­να­γκα­στι­κής απλή­ρω­της ερ­γα­σί­ας «εθε­λο­ντών» δού­λων με την εγ­γύ­η­ση του κρά­τους τόσο στον δη­μό­σιο όσο και στον ιδιω­τι­κό τομέα. Με άλλα λόγια, η ερ­γα­τι­κή τάξη και η νε­ο­λαία στην Ελ­λά­δα θα κλη­θούν να υπο­τα­χθούν στον συ­νταγ­μα­τι­κό εθε­λο­ντι­σμό της απλή­ρω­της ερ­γα­σί­ας με αντάλ­λαγ­μα τα ψί­χου­λα του εγ­γυ­η­μέ­νου ει­σο­δή­μα­τος.

Ανού­σιο;

Τέλος, και με­τα­ξύ άλλων, όχι απα­ραί­τη­τα λι­γό­τε­ρο ου­σιω­δών, η ΝΔ προ­τεί­νει στο άρθρο 110, την απλο­ποί­η­ση της συ­νταγ­μα­τι­κής ανα­θε­ω­ρη­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, σε τέ­τοιο βαθμό ώστε να θε­σπί­ζε­ται η έμ­με­ση και κα­νο­νι­κή σύ­ντα­ξη και­νούρ­γιου Συ­ντάγ­μα­τος-απλού νόμου, για να ολο­κλη­ρω­θεί από την με­θε­πό­με­νη βουλή, του 2023, η θέ­σπι­ση ενός ολο­κλη­ρω­τι­κά δη­μο­κρα­το­ρι­κού, αντι­δρα­στι­κού Συ­ντάγ­μα­τος που θα ξη­λώ­σει την «κακή» με­τα­πο­λί­τευ­ση, χωρίς την επι­βο­λή στρα­τιω­τι­κού νόμου.

Μετά τα πα­ρα­πά­νω, υπάρ­χουν ακόμη φωνές στον χώρο της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς που πι­στεύ­ουν ότι η συ­νταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση είναι «ανού­σια» και «εν­δο­α­στι­κή» και δεν αφορά το πο­λι­τι­κό και κοι­νω­νι­κό μέλ­λον δρά­σης και νο­μι­μό­τη­τας των δυ­νά­με­ών της στην Ελ­λά­δα; Υπάρ­χει κά­ποιος που να πι­στεύ­ει ότι π.χ. στα πα­νε­πι­στή­μια δεν πρέ­πει να επα­να­λη­φθεί η αγω­νι­στι­κή διε­τία του 2006-07 και στις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες, η κι­νη­το­ποί­η­ση για το νέο κα­θε­στώς φι­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών απαλ­λο­τριώ­σε­ων α λα Κίνα, ή στους χώ­ρους δου­λειάς, η δράση ενά­ντια στον συ­νταγ­μα­τι­κό κα­θο­ρι­σμό της ερ­γα­σί­ας που θα γίνει εθε­λο­ντι­κή δου­λεία; Μήπως πρέ­πει να ανοί­ξει χθες μια σο­βα­ρή συ­ζή­τη­ση συν τοις άλ­λοις, για τη δυ­στο­πι­κή συ­νταγ­μα­τι­κή πο­λι­τεία, που προ­ε­τοι­μά­ζουν από κοι­νού οι ση­με­ρι­νοί και οι υπο­ψή­φιοι αυ­ρια­νοί κυ­βερ­νώ­ντες;

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά