Η ρατσιστική κατρακύλα της κυβέρνησης συνεχίζεται

Είχε προη­γη­θεί η από­φα­ση της ολο­μέ­λειας του ΣτΕ για την αντι­συ­νταγ­μα­τι­κό­τη­τα βα­σι­κών δια­τά­ξε­ων του νόμου, ύστε­ρα από ει­σή­γη­ση του Δ' τμή­μα­τος του ΣτΕ. Τα ση­μεία του νόμου που κρί­νο­νται αντι­συ­νταγ­μα­τι­κά, αλλά και το ίδιο το σκε­πτι­κό του ΣτΕ είναι απο­κα­λυ­πτι­κά ενός γνή­σιου ρα­τσι­σμού:

α. κρί­νε­ται αντι­συ­νταγ­μα­τι­κός ο τρό­πος κτή­σης της ελ­λη­νι­κής ιθα­γέ­νειας, αφού σύμ­φω­να με το ΣτΕ, οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις που προ­βλέ­πει ο νόμος για τη χο­ρή­γη­ση της ιθα­γέ­νειας (5ετής νό­μι­μη δια­μο­νή του αι­τού­ντος, 6ετής φοί­τη­ση παι­διών σε ελ­λη­νι­κό σχο­λείο, ανυ­παρ­ξία κα­τα­δί­κης για σο­βα­ρά ποι­νι­κά αδι­κή­μα­τα) δεν δια­σφα­λί­ζουν την  «ου­σια­στι­κή» προ­ϋ­πό­θε­ση του δε­σμού προς το ελ­λη­νι­κό έθνος του αλ­λο­δα­πού εκεί­νου που υπο­βάλ­λει αί­τη­ση πο­λι­το­γρά­φη­σης. Τι συ­νι­στά κατά το ΣτΕ «ου­σια­στι­κή» προ­ϋ­πό­θε­ση αυτού του δε­σμού;  Η «εκ μέ­ρους του εθε­λού­σια απο­δο­χή των αξιών που συ­νά­πτο­νται προς τον ελ­λη­νι­σμό και την εντεύ­θεν από­κτη­ση ελ­λη­νι­κής εθνι­κής συ­νει­δή­σε­ως».Ποιες είναι αυτές οι αξίες; Μήπως το χου­ντι­κό τρί­πτυ­χο «πα­τρίς, θρη­σκεία, οι­κο­γέ­νεια»

β. κρί­νε­ται αντι­συ­νταγ­μα­τι­κά το δι­καί­ω­μα των με­τα­να­στών του «εκλέ­γειν και εκλέ­γε­σθαι» (μέχρι το αξί­ω­μα του Δη­μο­τι­κού συμ­βού­λου) στις δη­μο­τι­κές εκλο­γές, αφού το ΣτΕ έκρι­νε ότι το δι­καί­ω­μα αυτό  επι­φυ­λάσ­σε­ται μόνο στους Έλ­λη­νες πο­λί­τες και δεν μπο­ρεί να επε­κτα­θεί και στους μη έχο­ντες την ιδιό­τη­τα αυτή.

γ. το Συμ­βού­λιο με­ρι­μνά για την «εθνι­κή ομοιο­γέ­νεια», η οποία δια­σφα­λί­ζε­ται μόνο μέσα από το «δί­καιο του αί­μα­τος». Αυτό πρα­κτι­κά ση­μαί­νει ότι δε­κά­δες χι­λιά­δες με­τα­νά­στες που δια­μέ­νουν μό­νι­μα στη χώρα, καθώς και τα παι­διά τους, τα οποία είτε έχουν γεν­νη­θεί στην Ελ­λά­δα, είτε έχουν φοι­τή­σει στα ελ­λη­νι­κά σχο­λεία, δεν πρό­κει­ται να πά­ρουν ποτέ την ελ­λη­νι­κή ιθα­γέ­νεια.

Η από­φα­ση του ΣτΕ και η σπου­δή της κυ­βέρ­νη­σης να την υιο­θε­τή­σει απο­τε­λεί μία επι­κίν­δυ­νη κλι­μά­κω­ση στον πό­λε­μο της κυ­βέρ­νη­σης στα δι­καιώ­μα­τα των ντό­πιων και των με­τα­να­στών ερ­γα­τών, που ευ­θυ­γραμ­μί­ζε­ται πλή­ρως με τα ιδε­ο­λο­γή­μα­τα των νε­ο­να­ζι­στών περί φυ­λε­τι­κής κα­θα­ρό­τη­τας. Έρ­χε­ται ως συ­νέ­χεια των ρα­τσι­στι­κών πο­γκρόμ, του «Ξέ­νιου Δία» και του εγκλει­σμού χι­λιά­δων με­τα­να­στών σε στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης, που εγκα­θί­δρυ­σαν ένα ιδιό­μορ­φο «κα­θε­στώς εξαί­ρε­σης» για τους με­τα­νά­στες. Σε μία πε­ρί­ο­δο που τα μέτρα λι­τό­τη­τας κυ­βέρ­νη­σης και τρόι­κας βυ­θί­ζουν την ερ­γα­τι­κή τάξη στην από­λυ­τη φτώ­χεια και την εξα­θλί­ω­ση, η κυ­βέρ­νη­ση συ­νει­δη­τά πο­ντά­ρει στο ρα­τσι­σμό προ­κει­μέ­νου να δι­χά­σει την ερ­γα­τι­κή τάξη και να φορ­τώ­σει τα βάρη της κρί­σης στους με­τα­νά­στες. Ρί­χνει έτσι νερό στο μύλο των νε­ο­να­ζί , πα­ρέ­χο­ντάς τους ιδε­ο­λο­γι­κή κά­λυ­ψη να συ­νε­χί­σουν τις δο­λο­φο­νι­κές επι­θέ­σεις στους με­τα­νά­στες. 

Τέλος, τα κρο­κο­δεί­λια δά­κρυα της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ για την κα­τάρ­γη­ση του νόμου δεν πεί­θουν κα­νέ­ναν. Αν δια­φω­νούν επί της ου­σί­ας, και όχι επί της δια­δι­κα­σί­ας της κα­τάρ­γη­σης του νόμου, ας πα­ραι­τη­θούν από την κυ­βέρ­νη­ση. Δια­φο­ρε­τι­κά η υπο­κρι­σία θα πε­ρισ­σεύ­σει για μία ακόμη φορά...