Καταδίκασαν τους 4 εκπαιδευτικούς στη Σάμο! Θέλουν να βάλουν στο «γύψο» τη μαζική πάλη!

Η δίκη ξε­κί­νη­σε την Πέμ­πτη 1-10 με την πα­ρου­σία μέσα και έξω από το χώρο των δι­κα­στη­ρί­ων εκα­το­ντά­δων αλ­λη­λέγ­γυων ερ­γα­ζο­μέ­νων από όλους τους χώ­ρους του Δη­μό­σιου του νη­σιού , από τα εκ­παι­δευ­τι­κά σω­μα­τεία της Ικα­ρί­ας, αλλά και από ερ­γα­ζό­με­νους του ιδιω­τι­κού τομέα και φοι­τη­τές και νε­ο­λαί­ους. Όλοι αυτοί αντα­πο­κρί­θη­καν στο κά­λε­σμα της ΕΛΜΕ και μαζί με τις ανα­κοι­νώ­σεις των σω­μα­τεί­ων τους, του Ερ­γα­τι­κού Κέ­ντρου Σάμου, του Νο­μαρ­χια­κού Τμή­μα­τος της ΑΔΕΔΥ, του Δήμου Σάμου και άλλων φο­ρέ­ων συ­μπα­ρα­τά­χθη­καν με τους διω­κό­με­νους απαι­τώ­ντας να απορ­ρι­φθούν όλες οι κα­τη­γο­ρί­ες και κα­ταγ­γέλ­λο­ντας την επι­χεί­ρη­ση ποι­νι­κο­ποί­η­σης των αγώ­νων και της δρά­σης των σω­μα­τεί­ων. Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι πολλά σχο­λεία του νη­σιού έμει­ναν κλει­στά την Πέμ­πτη 1/10, λόγω της συμ­με­το­χής των εκ­παι­δευ­τι­κών στις στά­σεις ερ­γα­σί­ας που είχαν κη­ρυ­χθεί από την ΕΛΜΕ, την ΟΛΜΕ και το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ για να συμ­με­τέ­χουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι στη συ­γκέ­ντρω­ση που κα­λού­σε η ΕΛΜΕ έξω από τα δι­κα­στή­ρια. Και ενώ είχε δια­μορ­φω­θεί αυτή η ασπί­δα αλ­λη­λεγ­γύ­ης, η δίκη και κα­θυ­στέ­ρη­σε να ξε­κι­νή­σει και δια­κό­πη­κε χωρίς προ­φα­νή του­λά­χι­στον λόγο, για να συ­νε­χι­στεί την επο­μέ­νη μέρα με τις απο­λο­γί­ες των 4 εκ­παι­δευ­τι­κών.

Μέσα στην αί­θου­σα του δι­κα­στη­ρί­ου βα­σι­κό και στα­θε­ρό χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό και στις δύο μέρες υπήρ­ξε η πίεση που ασκή­θη­κε με πολ­λούς τρό­πους σε μάρ­τυ­ρες και κα­τη­γο­ρού­με­νους από την έδρα και την ει­σαγ­γε­λι­κή αρχή. Οι μάρ­τυ­ρες υπε­ρά­σπι­σης δια­κό­πτο­νταν ξανά και ξανά, οι νου­θε­σί­ες για τα «όρια της συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης», ατε­λεί­ω­τες, ενώ δεν έλει­ψαν ακόμα και θυμοί και φωνές που επι­χει­ρού­σαν να σκε­πά­σουν ακόμα και τις απο­λο­γί­ες των κα­τη­γο­ρου­μέ­νων! Επι­πλέ­ον όσον αφορά το στενά νο­μι­κό μέρος της δια­δι­κα­σί­ας ήταν διά­χυ­τη η αί­σθη­ση ότι δεν τεκ­μη­ριώ­θη­κε ούτε καν «η δια­τά­ρα­ξη της λει­τουρ­γία της υπη­ρε­σί­ας» σε μια μέρα που το 98% των υπαλ­λή­λων της εκ­παι­δευ­τι­κών απερ­γού­σε και δεν βρέ­θη­κε ούτε ένας μάρ­τυ­ρας μέσα ή έξω από την υπη­ρε­σία που να κα­τα­θέ­σει ότι «πα­ρε­μπο­δί­στη­κε» με όποιο τρόπο από την κι­νη­το­ποί­η­ση.

Το απο­κο­ρύ­φω­μα είναι βέ­βαια η ίδια η από­φα­ση που έγινε «δεκτή» με συν­θή­μα­τα και έντο­νες απο­δο­κι­μα­σί­ες από τους 4 εκ­παι­δευ­τι­κούς και τους δε­κά­δες αλ­λη­λέγ­γυους που και τη δεύ­τε­ρη μέρα βρέ­θη­καν στη δι­κα­στι­κή αί­θου­σα. Μια από­φα­ση που:

•    Με την επι­λο­γή της «ανα­στο­λής» θέλει να βάλει σε ομη­ρία για ένα χρόνο τους 4 αγω­νι­στές.

•    Χα­ρα­κτη­ρί­στη­κε από άρ­νη­ση της έδρας να δε­χτεί το αί­τη­μα της υπε­ρά­σπι­σης των 4 να είναι εφέ­σι­μη η ποινή, άρ­νη­ση που απο­σκο­πού­σε να κα­τα­γρα­φεί οπωσ­δή­πο­τε η «κα­τα­δί­κη» των 4 εκ­παι­δευ­τι­κών.

•    Πάνω από όλα στρέ­φε­ται ενά­ντια συ­νο­λι­κά στους αγώ­νες, τα σω­μα­τεία και τη συν­δι­κα­λι­στι­κή δράση, μια από­φα­ση που στο­χεύ­ει να ανοί­ξει το δρόμο σε μια ακόμα με­γα­λύ­τε­ρη πε­ρι­στο­λή των δι­καιω­μά­των στον αγώνα  του λαού και της νε­ο­λαί­ας.

Δεν πρό­κει­ται δη­λα­δή για μια «ει­δι­κή» ή «ατυχή» στιγ­μή και συ­γκυ­ρία σε ένα απο­μα­κρυ­σμέ­νο νησί. Αντί­θε­τα, μπο­ρεί και να θε­ω­ρή­θη­κε ότι αυτά τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του τόπου επι­τρέ­πουν με σχε­τι­κή ασφά­λεια να υπάρ­ξει αυτή η πο­λι­τι­κή επι­λο­γή. Επι­πλέ­ον η –τε­λευ­ταί­ας στιγ­μής- ανα­κοί­νω­ση του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας την 1/10, σύμ­φω­να με την οποία η πο­λι­τι­κή του ηγε­σία «είναι αντί­θε­τη με την ποι­νι­κο­ποί­η­ση της συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης», είναι του­λά­χι­στον υπο­κρι­τι­κή, καθώς η δίωξη προ­κλή­θη­κε από την Πε­ρι­φε­ρεια­κή Διεύ­θυν­ση Εκ­παί­δευ­σης Β. Αι­γαί­ου η οποία όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα δεν έκανε απο­λύ­τως τί­πο­τα για να δεί­ξει ότι δεν επι­θυ­μεί τη συ­νέ­χι­ση της δια­δι­κα­σί­ας δί­ω­ξης, αλλά και ο μο­να­δι­κός μάρ­τυ­ρας κα­τη­γο­ρί­ας (ο ΔιΔΕ Σάμου) είναι διοι­κη­τι­κός υφι­στά­με­νος του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας! Εξάλ­λου είναι η ίδια ηγε­σία που αυτές ακρι­βώς τις μέρες ενώ στην ίδια ανα­κοί­νω­ση δη­λώ­νει πως «θέλει πνεύ­μα κα­τα­νό­η­σης και συ­νερ­γα­σί­ας με τους εκ­παι­δευ­τι­κούς» συ­νε­χί­ζει ακόμα πιο εκτε­τα­μέ­να από τους προ­κα­τό­χους της την πο­λι­τι­κή των χι­λιά­δων κενών σε όλα τα σχο­λεία μαζί με τον εμπαιγ­μό και την εμπέ­δω­ση της «δου­λε­μπο­ρι­κής» χρή­σης για τους συ­να­δέλ­φους ανα­πλη­ρω­τές.

Οι άγριες συν­θή­κες που έχουν ήδη  δια­μορ­φω­θεί στην Εκ­παί­δευ­ση για εκ­παι­δευ­τι­κούς και μα­θη­τές και όλα όσα έχου­με μπρο­στά μας (ασφα­λι­στι­κό, αξιο­λό­γη­ση, νέα μι­σθο­λο­γι­κά και ερ­γα­σια­κά χτυ­πή­μα­τα και στους εκ­παι­δευ­τι­κούς…) δεν επι­τρέ­πουν καμιά αυ­τα­πά­τη ανα­ζή­τη­σης προ­στα­σί­ας των ελευ­θε­ριών και των δη­μο­κρα­τι­κών μας δι­καιω­μά­των από την κυ­βέρ­νη­ση που έχει την ευ­θύ­νη προ­ώ­θη­σης αυτής της αντι­δρα­στι­κής επί­θε­σης.

Γι αυτό η κα­τα­δι­κα­στι­κή από­φα­ση της 2/10 στη Σάμο, πρέ­πει να αντι­με­τω­πι­στεί από το κί­νη­μα ως αυτό που πράγ­μα­τι είναι: Μια βαριά αντι­δη­μο­κρα­τι­κή πρό­κλη­ση, ένα χτύ­πη­μα στις ελευ­θε­ρί­ες και στο δι­καί­ω­μα στη μα­ζι­κή πάλη. Τα εκ­παι­δευ­τι­κά σω­μα­τεία και οι Ομο­σπον­δί­ες τους οφεί­λουν να επι­διώ­ξουν με κάθε τρόπο την κα­ταγ­γε­λία και την αναί­ρε­ση της από­φα­σης αυτής. Και συ­νο­λι­κά οι εκ­παι­δευ­τι­κοί, η νε­ο­λαία και όλοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι οφεί­λου­με να κα­τα­δι­κά­σου­με την από­φα­ση αυτή, να υπε­ρα­σπι­στού­με τα δι­καιώ­μα­τα μας ξε­δι­πλώ­νο­ντας αγώ­νες αντί­στα­σης-διεκ­δί­κη­σης και ανα­τρο­πής της επί­θε­σης που αντι­με­τω­πί­ζου­με.