Κινητικότητα δημοσίων υπαλλήλων: Συρρίκνωση προσωπικού, συγχωνεύσεις, ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών

Οι αλ­λα­γές, εκτός από την κι­νη­τι­κό­τη­τα, αφο­ρούν στο νέο μι­σθο­λό­γιο και την αξιο­λό­γη­ση δομών και προ­σω­πι­κού, αλλά και σε επι­μέ­ρους ζη­τή­μα­τα όπως στο πει­θαρ­χι­κό δί­καιο, την επι­λο­γή στε­λε­χών διοί­κη­σης, την με­τα­φο­ρά κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών από την κε­ντρι­κή στην το­πι­κή διοί­κη­ση.

Τις προ­ω­θού­με­νες αλ­λα­γές, που πε­ρι­γρά­φο­νται με σα­φή­νεια στο Μνη­μό­νιο 3 ως «μια σύγ­χρο­νη, δη­μό­σια διοί­κη­ση» και ει­δι­κό­τε­ρα την κι­νη­τι­κό­τη­τα των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων, υπε­ρα­σπί­ζο­νται φι­λο­κυ­βερ­νη­τι­κά κα­νά­λια και εφη­με­ρί­δες με δύο βα­σι­κά επι­χει­ρή­μα­τα: «θα συμ­βά­λει στον εξορ­θο­λο­γι­σμό του προ­σω­πι­κού του δη­μο­σί­ου,  στην κά­λυ­ψη των κενών» και «πρό­κει­ται για δια­φο­ρε­τι­κή νο­μο­θε­τι­κή πρό­τα­ση από αυτήν της κυ­βέρ­νη­σης Σα­μα­ρά και του τότε υπουρ­γού εσω­τε­ρι­κών Μη­τσο­τά­κη».

Ση­μεία της πρό­τα­σης

Η πρό­τα­ση που έχει τεθεί σε προ­νο­μο­θε­τι­κή δια­βού­λευ­ση πε­ρι­λαμ­βά­νει βα­σι­κά τα εξής:

• Στό­χος της κι­νη­τι­κό­τη­τας είναι η αντι­με­τώ­πι­ση πλε­ο­νά­ζο­ντος προ­σω­πι­κού και των προ­τε­ραιο­τή­των που θα προ­κύ­ψουν με την πά­ρο­δο του χρό­νου.
• Έχει «αμι­γώς εθε­λού­σιο χα­ρα­κτή­ρα», με  χα­ρα­κτή­ρα είτε με­τά­τα­ξης σε ορ­γα­νι­κή θέση είτε  από­σπα­σης- προ­σω­ρι­νής με­τα­κί­νη­σης «σε πε­ρί­πτω­ση σο­βα­ρών ανα­γκών εντός του ίδιου φορέα».
• Συ­στή­νε­ται μια κε­ντρι­κή υπη­ρε­σία κι­νη­τι­κό­τη­τας στο υπουρ­γείο εσω­τε­ρι­κών η οποία θα κα­τα­γρά­φει σε βάση δε­δο­μέ­νων τα μη­τρώα των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων, τα προ­σό­ντα τους, τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, ώστε να προ­χω­ρά πιο εύ­κο­λα στην κά­λυ­ψη των κενών.

Η προη­γού­με­νη εμπει­ρία

Η προη­γού­με­νη εκ­δο­χή της «ανα­συ­γκρό­τη­σης του δη­μο­σί­ου» ήταν του 2ου μνη­μο­νί­ου που εφάρ­μο­σαν οι προη­γού­με­νες νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες κυ­βερ­νή­σεις. Αν κοι­τά­ξει κα­νείς την εγκύ­κλιο για την κι­νη­τι­κό­τη­τα του Μη­τσο­τά­κη το 2014 δε θα βρει δια­φο­ρά στα βα­σι­κά ση­μεία με αυτά της πρό­τα­σης Βερ­ναρ­δά­κη. Η  εγκύ­κλιος ανέ­φε­ρε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ότι «προ­ω­θεί­ται ένα μό­νι­μο σύ­στη­μα κι­νη­τι­κό­τη­τας στο δη­μό­σιο με απο­σύν­δε­ση από απο­λύ­σεις». Η πραγ­μα­τι­κή εμπει­ρία βέ­βαια ήταν κάπως δια­φο­ρε­τι­κή. Η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά έκλει­νε ή συγ­χώ­νευε υπη­ρε­σί­ες και φο­ρείς, έβγα­ζε δη­μό­σιους υπαλ­λή­λους σε δια­θε­σι­μό­τη­τα, απέ­λυε τους υπό­λοι­πους, (βλέπε κα­θη­γη­τές τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης), έθετε σε υπο­χρε­ω­τι­κή κι­νη­τι­κό­τη­τα για να κα­λυ­φθούν τα κενά στις δη­μό­σιες, κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες.

Το 2013 με υπουρ­γι­κή από­φα­ση ει­σή­χθη­σαν τα κρι­τή­ρια κι­νη­τι­κό­τη­τας και δια­θε­σι­μό­τη­τας των δη­μο­σί­ων υπαλ­λή­λων και  των ΝΠΔΔ. Ταυ­τό­χρο­να με 25 υπουρ­γι­κές απο­φά­σεις κα­ταρ­γή­θη­καν 6.000 ορ­γα­νι­κές θέ­σεις σε ορ­γα­νι­σμούς του δη­μο­σί­ου και σε ΝΠΔΔ . Το κα­λο­καί­ρι του 2015 η ΑΔΕΔΥ έχασε την προ­σφυ­γή στο ΣτE ενά­ντια στις πα­ρα­πά­νω ΥΠΑ. Με βάση την από­φα­ση του ΣτE, δια­θε­σι­μό­τη­τα- κι­νη­τι­κό­τη­τα κρί­νο­νται αυτή τη στιγ­μή συ­νταγ­μα­τι­κές.

Κα­νείς δε μπο­ρεί να εγ­γυ­η­θεί λοι­πόν ότι και αυτή η κυ­βέρ­νη­ση δε θα κάνει τα ίδια…  

Αμι­γώς εθε­λού­σια;

Πα­ρό­λο που η κυ­βέρ­νη­ση δια­βε­βαιώ­νει ότι η κι­νη­τι­κό­τη­τα θα έχει εθε­λού­σιο χα­ρα­κτή­ρα, το ερώ­τη­μα που τί­θε­ται είναι πως θα προ­κύ­πτει το πλε­ο­νά­ζον προ­σω­πι­κό, για πα­ρά­δειγ­μα στην πε­ρί­πτω­ση που δεν υπάρ­χει εθε­λο­ντι­κή με­τα­κί­νη­ση. Τα πα­ρα­δείγ­μα­τα από την εκ­παί­δευ­ση είναι δια­φω­τι­στι­κά.

Το 2014 δε­κά­δες διευ­θύν­σεις πρω­το­βάθ­μιας και δευ­τε­ρο­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης ανα­γκά­στη­καν να κα­λέ­σουν πρώτα σε εθε­λο­ντι­κές και στη συ­νέ­χεια σε υπο­χρε­ω­τι­κές με­τα­κι­νή­σεις συ­να­δέλ­φους για να κα­λύ­ψουν τα τε­ρά­στια κενά σε σχο­λεία ακόμα και όμο­ρων διευ­θύν­σε­ων (Α’ Αθή­νας, Κε­ντρι­κή Μα­κε­δο­νία)

Πιο πρό­σφα­τα, το Νο­έμ­βρη του 2015, δε­κά­δες κα­θη­γη­τές Τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης με­τα­κι­νή­θη­καν ακόμα και σε απο­γευ­μα­τι­νά δη­μό­σια ΙΕΚ για να κα­λύ­ψουν τα κενά σε δι­δα­κτι­κές ώρες, λόγω πε­ρι­κο­πών.

Αντι­δρά­σεις

Ενά­ντια στην πρό­τα­ση για κι­νη­τι­κό­τη­τα το­πο­θε­τού­νται οι ερ­γα­ζό­με­νοι μέσω των συν­δι­κα­λι­στι­κών τους πα­ρα­τά­ξε­ων και η Αρι­στε­ρά. Πιο δια­φω­τι­στι­κή είναι η αρ­θο­γρα­φία του ΜΕΤΑ  υγειο­νο­μι­κών, λόγω δύο εγκυ­κλί­ων που έχουν ήδη στα­λεί από τον υπουρ­γό υγεί­ας και εξει­δι­κεύ­ουν το ζή­τη­μα της κι­νη­τι­κό­τη­τας του προ­σω­πι­κού και των νο­σο­κο­μεια­κών για­τρών στις δη­μό­σιες δομές υγεί­ας.

Οι υγειο­νο­μι­κοί βά­ζουν τέσ­σε­ρις εν­στά­σεις σχε­τι­κά με την κι­νη­τι­κό­τη­τα:

• Πα­ρα­κάμ­πτε­ται ο υπαλ­λη­λι­κός κώ­δι­κας όσον αφορά τις με­τα­τά­ξεις και απο­σπά­σεις.
• Δε θε­ω­ρεί­ται προ­α­παι­τού­με­νο η αί­τη­ση του υπαλ­λή­λου παρά μόνο για την πα­ρά­τα­ση της από­σπα­σης.
• Απου­σιά­ζει η πρό­βλε­ψη για σύμ­φω­νη γνώμη των υπη­ρε­σια­κών συμ­βου­λί­ων των ερ­γα­ζο­μέ­νων.
• Δίνει απε­ριό­ρι­στες εξου­σί­ες σε διοι­κη­τές, που είναι στην ουσία κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη,  να με­τα­κι­νούν αυ­θαί­ρε­τα και υπο­χρε­ω­τι­κά προ­σω­πι­κό για να μπα­λώ­σουν τις τρύ­πες του συ­στή­μα­τος και  καλ­λιερ­γεί τη ρου­σφε­το­λο­γία και την ατο­μι­κή συν­διαλ­λα­γή.

Γιατί η κυ­βέρ­νη­ση κα­τε­βά­ζει πρό­τα­ση για την κι­νη­τι­κό­τη­τα

Η κυ­βέρ­νη­ση αυτή ακο­λου­θώ­ντας το πα­ρά­δειγ­μα των προη­γού­με­νων, στο­χεύ­ει σε δύο πράγ­μα­τα: στην υπο­χρε­ω­τι­κή συρ­ρί­κνω­ση του δη­μο­σί­ου (προ­σω­πι­κό, υπη­ρε­σί­ες) και στην τε­λι­κή κα­τά­λη­ξη αυτής της δια­δι­κα­σί­ας που είναι η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση εκεί­νων των υπη­ρε­σιών που είναι κερ­δο­φό­ρες για επεν­δυ­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό το πα­ρά­δειγ­μα του υπουρ­γεί­ου αγρο­τι­κής ανά­πτυ­ξης, όπου μη­τρώα αγρο­τών ανα­λαμ­βά­νουν ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες βάσης δε­δο­μέ­νων, δη­μιουρ­γώ­ντας πλε­ο­νά­ζον προ­σω­πι­κό.

Διεκ­δι­κή­σεις

Η κά­λυ­ψη των κενών που δη­μιουρ­γού­νται στις δη­μό­σιες υπη­ρε­σί­ες, στα σχο­λεία στους δή­μους, στα νο­σο­κο­μεία λόγω πε­ρι­κο­πών, με βάση τις επι­τα­γές του 3ου μνη­μο­νί­ου δεν κα­λύ­πτο­νται με κι­νη­τι­κό­τη­τα. Ο ανορ­θο­λο­γι­σμός του δη­μο­σί­ου δεν αλ­λά­ζει με ερ­γα­ζό­με­νους λά­στι­χο που θα με­τα­κι­νού­νται από δω και από κει, με υπο­βάθ­μι­ση και ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των υφι­στά­με­νων υπη­ρε­σιών. Αλλά με προ­σλή­ψεις μό­νι­μου προ­σω­πι­κού και πραγ­μα­τι­κά δη­μό­σιες, κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες που θα κα­λύ­πτουν τις ανά­γκες μας. Αυτά είναι εξάλ­λου τα αι­τή­μα­τα που προ­βά­λει το κί­νη­μα των ανα­πλη­ρω­τών εκ­παι­δευ­τι­κών που αυτές τις μέρες βρί­σκε­ται στο δρόμο του αγώνα, ενά­ντια στις πε­ρι­κο­πές προ­σω­πι­κού στην εκ­παί­δευ­ση. Να αγω­νι­στού­με μαζί τους.

*ερ­γα­ζό­με­νη στη δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση