Στο παρόν τεύχος υπάρχει «αφιέρωμα» στη συζήτηση σχετικά με τα «πλατιά κόμματα», τα ενωτικά εγχειρήματα στη ριζοσπαστική Αριστερά. Πιστεύουμε ότι μια εμβάθυνση της συζήτησης για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι απαραίτητη και μπορεί να υποβοηθηθεί από τη συγκριτική παρουσίαση της εμπειρίας στο Podemos, αλλά και την ιστορία της Κομουνιστικής Επανίδρυσης στην Ιταλία και του PT στη Βραζιλία. Θα επανέλθουμε σχετικά με το Bloco στην Πορτογαλία και το Die Linke στη Γερμανία.
Μια δεύτερη ενότητα άρθρων ασχολείται σχετικά με τη συζήτηση για το πρόγραμμα του «χώρου» αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Πάνος Κοσμάς γράφει για τα αναγκαία γενικά κριτήρια σ’ αυτή τη συζήτηση, ο Ηλίας Ιωακείμογλου για τη διαβόητη «παραγωγική ανασυγκρότηση», ενώ ο Πέτρος Ψαρρέας παρουσιάζει τη διεθνή συζήτηση για την οικο-σοσιαλιστική διάσταση, που έχει υποτιμηθεί από την Αριστερά στην Ελλάδα.
Η Αριστερά στη Λατινική Αμερική, με τις μάχες, αλλά και τις ιδέες της, επηρεάζει θετικά ή αρνητικά όλη την Αριστερά στην Ευρώπη και τον κόσμο. Θα αποτελεί ένα «διαρκές» αντικείμενο της αρθρογραφίας μας. Σε αυτό το τεύχος υπάρχουν άρθρα για τον Ισημερινό και την Κούβα.
Επίσης ένα άρθρο για τις οικονομικές εξελίξεις στην Κίνα, που θα επηρεάσουν βαθιά την κατάσταση παγκόσμια.
Ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς στην Ελλάδα αρέσκεται να αναζητά ιδεολογική αναφορά είτε στον Λένιν είτε στη Ρόζα Λούξεμπουργκ, πολώνοντας τις αντιθέσεις ανάμεσα σε αυτούς τους δύο «πυλώνες» της μαρξιστικής παράδοσης. Ο Πολ ΛεΜπλαν εξηγεί ότι για τη μεγάλη «γενιά» των επαναστατών, που θεμελίωσαν τη Γ’ Διεθνή, δεν υπήρχε τέτοιο δίλημμα. Η αναφορά δεν ήταν «ή στη Ρόζα ή στον Λένιν», αλλά «και στη Ρόζα και στον Λένιν». Παρουσιάζει τις διαφορές μεταξύ τους, αλλά επιμένει στην ενότητα της σκέψης και της δράσης τους, μέσα στο πλατύ ρεύμα της εποχής που επιχείρησε την ανατροπή του καπιταλισμού και τη σοσιαλιστική απελευθέρωση.
Το τεύχος κλείνει με κάποιες βιβλιοπαρουσιάσεις.
Για να προμηθευτείτε το περιοδικό ή να έρθεται σε επικοινωνία στείλτε e-mail στο kokkino@dea.org.gr
