Συνέντευξη με το Χρήστο Κορτζίδη (επικεφαλή μείζονος αντιπολίτευσης Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης, πρώην δήμαρχο και μέλος της Ευρείας Επιτροπής Υπεράσπισης του Ελληνικού) από την Εργατική Αριστερά και το Rp. Τη συνέντευξη πήρε η Κατερίνα Γιαννούλια.
Με την ψήφιση του ν. 4787/21 (ΦΕΚ 44/Α/26-3-2021) που ενέκρινε πρόσφατα η Βουλή, με τις ψήφους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ & ΚΙΝΑΛ, γίνεται «ένα ακόμα βήμα για την υλοποίηση μιας επιλογής κατάφωρα σε βάρος του Δημοσίου συμφέροντος», όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Ευρείας Επιτροπής Υπεράσπισης του Ελληνικού.
Γίνεται η διανομή της ιδιοκτησίας του ακινήτου (70% - 30%) και το δικαίωμα της επιφανείας για 99 χρόνια επί αυτού, με τρόπο που ευνοεί τον επενδυτή σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Δίνεται η δυνατότητα στον επενδυτή να περιφράξει το σύνολο της έκτασης ή επιμέρους τμήματά της, απαγορεύοντας έτσι την ελεύθερη πρόσβαση στο κοινό.
Περιορίζεται δραστικά η ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία, δημιουργούνται ιδιωτικές παραλίες κατά παράβαση του Συντάγματος.
Παρέχονται ορισμένες διευκολύνσεις στον επενδυτή (φορολογικές, πολεοδομικές, αδειοδοτήσεων).
Η σημασία αυτού του νόμου είναι ότι προχωράει προς το τέλος της τη διαδικασία για την μεταβίβαση του Ελληνικού στην Lamda Development.
Η Επιτροπή Υπεράσπισης του Ελληνικού προσπαθεί να επαναφέρει στη δημοσιότητα το μεγάλο θέμα της παραχώρησης της τεράστιας έκτασης του πρώην αεροδρομίου στην Lamda Development Ποιος είναι ο πρώτος και άμεσος στόχος, που επείγει να επιτευχθεί αυτό το διάστημα που διανύουμε;
Νομίζουμε το να εμποδιστεί με κάθε τρόπο η οριστική μεταβίβαση και άρα η ιδιωτικοποίηση της έκτασης.
Αν αυτό δεν γίνει, η ζημιά που θα προκληθεί στο δημόσιο συμφέρον θα είναι πολύ δύσκολα αναστρέψιμη, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και τις διαδικασίες με τις οποίες θα προχωρήσει στη συνέχεια η υλοποίηση της σχεδιαζόμενης επένδυσης.
Η περιβαλλοντική, αναπτυξιακή και κοινωνική αξιοποίηση του χώρου, με τη δημιουργία ενός δημόσιου μητροπολιτικού πάρκου πρασίνου, πολιτισμού, αθλητισμού, αναψυχής, πόσο ρεαλιστική είναι, στις μέρες μας;
Είναι ρεαλιστική γιατί από οικονομική και διαχειριστική άποψη θα μπορούσε να ξεκινήσει να υλοποιείται από σήμερα. Είναι ψεύτικο το επιχείρημα ότι το δημόσιο δεν έχει πόρους και ικανότητες για να κάνει τέτοιες επενδύσεις.
Δεν φαίνεται ρεαλιστική από την άποψη των πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών δύναμης.
Όσον αφορά στην πλήρη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα, νομίζω ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα για τα οποία δεν χωράνε δικαιολογίες.
Ήταν τόσο αναγκαία, όσο και η σταδιακή μετατροπή του σε μια συστημική πολιτική δύναμη.
Πώς πιστεύεις πως πρέπει να συνεχίσουμε;
Δύσκολα τα πράγματα! Και όσον αφορά στην ενημέρωση και κινητοποίηση του κόσμου αλλά και στην δημιουργία διαδικαστικών εμποδίων στην ιδιωτικοποίηση αυτής της ανεκτίμητης αξίας δημόσια έκταση.
Ωστόσο η υπεροπλία των αντιπάλων δεν πρέπει να μας οδηγεί σε συμβιβασμό ή αδράνεια. Ακόμα και στα δύσκολα υπάρχουν δυνατότητες δράσης στα επίπεδα που προανέφερα. Καθώς και στην ανάδειξη έστω και επιμέρους πλευρών του θέματος που θα μπορούσαν να προβληματίσουν και να κινητοποιήσουν δυνάμεις.
Η αμέσως επόμενη δράση της Ευρείας Επιτροπής Υπεράσπισης του Ελληνικού είναι η διοργάνωση στις 2/6 μιας πανελλαδικής διαδικτυακής εκδήλωσης/συζήτησης. Θα ακολουθήσουν και άλλες.
Η ιδιωτικοποίηση, με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ, του ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟΥ Βούλας, αποδίδεται από κάποιες-ους στην προσπάθεια δημιουργίας VIP νοσοκομειακών πτερύγων για τους κατοίκους της «νέας πόλης» και της «νέας εποχής» του Ελληνικού. Διαπιστώνεις και εσύ συσχέτιση;
Ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της υγείας επιχειρούνται έτσι κι αλλιώς, στα πλαίσια της γενικότερης στρατηγικής επιλογής του κεφαλαίου.
Η επένδυση του Ελληνικού, στο βαθμό που θα προχωράει, θα επηρεάσει συνολικά το παραλιακό μέτωπο στο οποίο εντάσσεται και το νοσοκομείο της Βούλας.
Με αυτή την έννοια ίσως να ενθαρρύνονται κάποιοι επενδυτές να αρπάξουν και το Ασκληπιείο.
*Φωτό από τις κινητοποιήσεις του 2007
