Μετά τις 7 Οκτώβρη και την επίθεση Παλαιστίνιων μαχητών σε ισραηλινούς οικισμούς και στρατιωτικές βάσεις, το παλαιστινιακό ζήτημα επανήλθε εκρηκτικά στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Διαρρήχθηκε το πέπλο σιωπής, κάτω από το οποίο το Κράτος του Ισραήλ εγκληματούσε καθημερινά εις βάρος των Παλαιστινίων σε Γάζα και Δυτική Όχθη (πολιορκία, εποικισμοί, εκτοπισμοί, έφοδοι, δολοφονίες, συλλήψεις, πογκρόμ) και όλος ο πλανήτης υποχρεώνεται να ξαναστρέψει το βλέμμα του στους ξεχασμένους Παλαιστίνιους και να πάρει θέση.
ΑΠΟΜΟΝΩΣΤΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
Οι «από πάνω» πήραν θέση, εγκαταλείποντας όλα τα προσχήματα των «ίσων αποστάσεων», της -δήθεν- έγνοιας για τους αμάχους και του τάχα αμερόληπτου ενδιαφέροντος για την «ειρήνη».
Η εξοργιστική μονομέρεια της πλειοψηφίας των μεγάλων ΜΜΕ και των δυτικών κυβερνήσεων, που συντόνισαν μια επικοινωνιακή καταιγίδα περί «καταδίκης της τρομοκρατίας» και «στήριξης του δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», αποκαλύφτηκε πλέον ως αυτό που πραγματικά είναι: Πράσινο φως σε μια εκστρατεία συλλογικής τιμωρίας ή και επιτάχυνσης της εθνοκάθαρσης στη Γάζα, αλλά και τη συνέχεια των επιθέσεων στη Δυτική Όχθη.
Η Γάζα, η «μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του πλανήτη» εδώ και 15 χρόνια, σήμερα μετατρέπεται σε «σφραγισμένο κελί χωρίς παράθυρα», με τον βάρβαρο αποκλεισμό νερού, ρεύματος, καυσίμων, τροφίμων να απειλεί με ανείπωτη τραγωδία έναν πληθυσμό που ήδη ζούσε σε μια κόλαση επί γης. Οι σαρωτικοί και αδιάκριτοι βομβαρδισμοί ισοπεδώνουν ολόκληρες γειτονιές, χτυπούν στόχους που λειτουργούν παραδοσιακά ως καταφύγια (σχολεία του ΟΗΕ, νοσοκομεία, ναοί), ενώ επεκτείνονται και στο νότο (όπου απαιτεί το Ισραήλ να μετακινηθούν οι κάτοικοι της βόρειας Γάζας), ακόμα και στο πέρασμα της Ράφα, από το οποίο περνά η ανθρωπιστική βοήθεια που ο ΟΗΕ χαρακτηρίζει «σταγόνα στον ωκεανό». Ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε γρήγορα τα θύματα όλων των προηγούμενων επιθέσεων του Ισραηλινού στρατού στη Γάζα και συνεχίζει να αυξάνεται δραματικά. Όλα αυτά πριν καν προχωρήσει ο Ισραηλινός στρατός σε μια χερσαία εισβολή.
Η ανοχή ή και η στήριξη σε αυτά τα εγκλήματα πολέμου πρέπει να τερματιστεί άμεσα!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Από τις 7 Οκτώβρη και μετά, παρακολουθούμε να λειτουργεί «στα κόκκινα» και σε κοινή θέα το σιωνιστικό πολιτικό σχέδιο, το οποίο όμως είναι σε αδιάκοπη εξέλιξη εδώ και 75 χρόνια.
Αυτή η προϊστορία 75 χρόνων καταπίεσης και αποστέρησης βασικών δικαιωμάτων αποτελεί την βάση για τα 75 χρόνια αντίστασης του παλαιστινιακού λαού. Οι Παλαιστίνιοι και οι Παλαιστίνιες έχουν επιχειρήσει να εκφραστούν μέσα από διάφορα κόμματα κι οργανώσεις, έχουν επιστρατεύσει κάθε μέσο πάλης, έχουν κάνει διαδοχικές υποχωρήσεις, αλλά απέναντί τους στέκεται ένας εχθρός που επί δεκαετίες συστηματικά επιχειρεί να στραγγαλίζει και να καταστέλλει κάθε δυνατότητα αντίστασης και παλαιστινιακής οργάνωσης και δράσης.
Από τον ανταρτοπόλεμο μέχρι τις Ιντιφάντες, από τις ατομικές απελπισμένες «τυφλές» επιθέσεις μέχρι τις μαχητικές διαδηλώσεις και απεργίες, από τις ρουκέτες μέχρι τις ειρηνικές συγκεντρώσεις, και από το κίνημα BDS μέχρι την Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής, αρνούνται να εξαφανιστούν σιωπηλά από τον χάρτη και πασχίζουν με κάθε διαθέσιμο μέσο να υπενθυμίζουν την ύπαρξή τους -στους ίδιους τους καταπιεστές τους, στα κράτη και τις κοινωνίες της Μέσης Ανατολής, στη διεθνή κοινή γνώμη.
Στεκόμαστε στο πλευρό της Παλαιστινιακής Αντίστασης, αναγνωρίζοντας το δίκαιο των καταπιεσμένων απέναντι στους αποικιοκράτες-καταπιεστές τους, αλλά και την ανάγκη διεθνούς υποστήριξής τους από τους λαούς της περιοχής και του κόσμου, ως αντίβαρο στην θηριώδη ανισορροπία δύναμης μεταξύ του Ισραηλινού Γολιάθ και του Παλαιστινιακού Δαυίδ.
ΕΕ-ΗΠΑ-ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ
Η ανάγκη διεθνούς αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση γίνεται ακόμα πιο επιτακτική λόγω των διεθνών συμμαχιών του Κράτους του Ισραήλ. Το κράτος-απαρτχάιντ απολαμβάνει την αμέριστη στήριξη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, τόσο με δισεκατομμύρια στρατιωτικής βοήθειας ετησίως, όσο και με την διασφάλιση της «ασυλίας» του ενώ παραβιάζει συστηματικά κάθε έννοια διεθνούς ή ανθρωπιστικού δικαίου ή και την κινητοποίηση πιο πρόσφατα του αμερικανικού Στόλου στην ανατολική Μεσόγειο. Έχει την θερμή στήριξη των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και της ΕΕ, που σήμερα εγκαταλείπουν ακόμα και τη ρητορική «ίσων αποστάσεων» (που καταλήγει να ενισχύει τον ισχυρό-καταπιεστή) και δηλώνουν ανοιχτά ότι «στέκονται με το Ισραήλ», ενώ ψελλίζουν ανθρωπιστικά μισόλογα μπροστά στην απειλή μιας γενοκτονίας. Η Ελλάδα «πρωτοπορεί» στην οικονομική-διπλωματική-πολιτική-στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-τρομοκράτη, που βαθαίνει διαρκώς από διαδοχικές κυβερνήσεις τα τελευταία 10-15 χρόνια, κάνοντας σήμερα «εθνική γραμμή» την πλήρη ταύτιση με τα επικίνδυνα σχέδια του σιωνιστικού κράτους στην περιοχή. Στις πυκνές κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και στη στήριξη της ισραηλινής βιομηχανίας όπλων (και συστημάτων παρακολούθησης…) με μεγάλες αγορές, προστίθενται σήμερα η μετατροπή της Ελευσίνας σε στρατιωτικό προγεφύρωμα των ΗΠΑ για μεταφορά εφοδίων και όπλων στο Ισραήλ, ο επιτελικός ρόλος της Σούδας στην υποστήριξη της αμερικανικής αρμάδας στην ΝΑ Μεσόγειο, και οι περιπολίες ελληνικών φρεγατών στην ίδια περιοχή.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ
Σε πείσμα των απαγορεύσεων, της ιδεολογικής τρομοκρατίας, της καταστολής και του στιγματισμού των φωνών αλληλεγγύης, της ισλαμοφοβικής στοχοποίησης των αραβικών-μεταναστευτικών κοινοτήτων, η διεθνής αλληλεγγύη ξεδιπλώνεται ήδη με εντυπωσιακή μαζικότητα. Κάθε ευρωπαϊκή χώρα ζει διαδηλώσεις εντυπωσιακού μεγέθους, ενώ οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη είναι οι μαζικότερες αντιπολεμικές-αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις από το 2003 και την αντίσταση στην εισβολή στο Ιράκ. Στις ΗΠΑ, εκτός από τις ιδιαίτερα μαζικές διαδηλώσεις, επιστρέφει το ιστορικό ρεπερτόριο της «πολιτικής ανυπακοής» (μέσα στο Κογκρέσο, έξω από τον Λευκό Οίκο) με πρωτοπόρο και συγκινητικό τον ρόλο της αμερικανο-εβραϊκής νεολαίας. Οι διαδοχικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα -με αποκορύφωμα την 18η Οκτώβρη και τη μεγαλύτερη διαδήλωση για το παλαιστινιακό εδώ και πολλά χρόνια- έδειξαν ότι το αίσθημα αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους έρχεται σε σύγκρουση με τη λυσσασμένη προπαγάνδα των ΜΜΕ. Αντλώντας έμπνευση και από τα διεθνή παραδείγματα, θα χρειαστεί να ενωθούμε όσοι και όσες μας ενώνει το απλό -αλλά τόσο ουσιώδες- σύνθημα: «Αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση!», για να οργανώσουμε και να συμμετέχουμε σε δράσεις, μικρές και μεγάλες, σε χώρους και σε γειτονιές, σε μεγάλα κεντρικά γεγονότα και στην προσπάθεια σε κάθε χώρο να «σαμποταριστεί» η στήριξη στην ισραηλινή πολεμική μηχανή και να απαντηθεί η σιωνιστική προπαγάνδα -από τα εργατικά συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους κ.ο.κ.
ΤΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΦΕΡEI H ΑΡΑΒIKH ΕΡΓΑΤIKH ΤΑΞΗ
Σε αυτόν τον αγώνα, για απομόνωση του Κράτους του Ισραήλ και στήριξη της Παλαιστινιακής Αντίστασης, έχει ήδη μπει ήδη σε κίνηση μια κοινωνική δύναμη που μπορεί να καθορίσει πολλά -οι μάζες του αραβικού κόσμου. Οι διαδηλώσεις σε όλο τον αραβικό κόσμο, από το Μαγκρέμπ ως τον Περσικό Κόλπο, συγκλονίζουν με τη μαζικότητα και τη μαχητικότητά τους, Αυτή η δύναμη μπορεί να αλλάξει ριζικά το τοπίο στη Μέση Ανατολή, ανοίγοντας το δρόμο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Η Ισραηλινή επιθετικότητα και η προκλητική στήριξη-ανοχή που απολαμβάνει από τις δυτικές κυβερνήσεις μπορεί να οδηγήσει στις πιο επικίνδυνες εξελίξεις -για τον παλαιστινιακό λαό αλλά και για την ειρήνη στην περιοχή και τον κόσμο. Απέναντι στα πιο σκοτεινά σενάρια πρέπει να υψωθεί μια συμμαχία των «από κάτω»: Με την Παλαιστινιακή Αντίσταση κυριολεκτικά στην πρώτη γραμμή αυτού του διεθνούς αγώνα, με τις αραβικές μάζες στην συνολικότερη πάλη για την ανατροπή του σάπιου-αντιδραστικού «στάτους κβο» στην περιοχή, και με ένα διεθνές αντιπολεμικό κίνημα μέσα στις ιμπεριαλιστικές δυτικές μητροπόλεις, ενάντια σε κάθε σκέψη για εμπλοκή και κλιμάκωση. Γιατί ο αγώνας για ελεύθερη Παλαιστίνη, ήταν, είναι και θα είναι άρρηκτα δεμένος με τον διεθνή αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
