Η Εργατική Πρωτομαγιά, ημέρα αγώνα της Εργατικής Τάξης για την κοινωνική απελευθέρωση και την απαλλαγή των εργαζομένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, συνεχίζεται αδιάκοπα. Ο αγώνας των εργατών του Σικάγου για την καθιέρωση του 8ωρου σήμερα είναι πιο επίκαιρος από κάθε άλλη φορά, αφού το κεφάλαιο σε παγκόσμιο επίπεδο επιχειρεί να ανατρέψει ό,τι κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες τον προηγούμενο αιώνα.
Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει το λαό μπροστά στους κίνδυνους που εγκυμονεί η εμπλοκή τής χώρας στους ψυχροπολεμικούς σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμούκαι των συμμάχων του, και την Εργατική Τάξη μπροστά σε μια νέα επίθεση με στόχο την αφαίρεση των δικαιωμάτων που έχουν απομείνει. Η συμμετοχή της χώρας, με τη χρησιμοποίηση των αμερικανονατοϊκών βάσεων της Σούδας, στην επίθεση στη Συρία, σε συνδυασμό με τις συμφωνίες που αποσκοπούν στη λεηλασία του πλούτου των χωρών και των λαών της περιοχή μας, εμπλέκουν τη χώρα μας στους τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Οι συμφωνίες της κυβέρνησης για την αναβάθμιση των F16, για γαλλικές φρεγάτες και πανάκριβους πολεμικούς εξοπλισμούς, μαζί με την επέκταση των αμερικανονατοϊκών βάσεων στη χώρα μας καθώς και η στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την οικονομική κρίση και εκθέτουν το λαό σε επικίνδυνες πολεμικές περιπέτειες στην περιοχή, απομυζώντας ταυτόχρονα πόρους για κανόνια κι όχι για κοινωνικές ανάγκες. Να σημειωθεί πως στο πλαίσιο αυτό, και το ζήτημα της ονομασίας της FYROM συνδέεται άμεσα με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή και την ενίσχυση του ρόλου του ΝΑΤΟ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει υιοθετήσει πλήρως και προωθεί όλα τα μνημονιακά μέτρα. Καλλιεργεί το δικό της success story, που λέει ότι η χώρα τον Αύγουστο του 2018 βγαίνει απ’ τα μνημόνια, όταν είναι γνωστό σε όλους ότι η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει τη χώρα με μέτρα και με επιτήρηση από τους δανειστές μέχρι το 2060! Συνεχίζοντας την επίθεση με τα μέτρα της γ’ αξιολόγησης, έβαλε χέρι και στο δικαίωμα της απεργίας, έφερε την υποχρεωτική διεξαγωγή των πλειστηριασμών ηλεκτρονικά ακόμα και για χρέη προς το Δημόσιο (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, δήμους) και δεσμεύτηκε για τη διεξαγωγή δεκάδων χιλιάδων πλειστηριασμών για τα επόμενα τρία χρόνια.
Οι ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και υποδομών συνεχίζονται με την παράδοση των αεροδρομίων, την πώληση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, το ξεπούλημα της ΔΕΗ και του ΔΕΣΦΑ και θα συνεχιστεί με το Νερό, τα ΕΛΠΕ, τις Συγκοινωνίες και ό,τι έχει απομείνει από μετοχές του ΟΤΕ κ.λπ. Λίγες μόνο μέρες πριν, το υπουργείο Εργασίας προχώρησε σε νέα δραστική μείωση των επικουρικών συντάξεων καταργώντας τα οικογενειακά επιδόματα και έφτασε μέχρι και την κατάργηση του επιδόματος απόλυτης αναπηρίας.
Οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό. Αντιθέτως, τους περιμένουν νέα βάρη και θυσίες στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους και συνέχιση της ίδιας πολιτικής που φορτώνει τα βάρη της κρίσης στους φτωχούς, που δεν φταίνε, για να μπορούν οι πλούσιοι να αβγαταίνουν τα κέρδη τους.
Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι απεργία κι όχι αργία
Ο φετινός γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για μια μεγάλη κινητοποίηση όλων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην υπογραφή 4ου μνημονίου που προωθούν κυβέρνηση, κεφάλαιο και δανειστές. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να οργανωθεί από τον υποταγμένο συνδικαλισμό της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ούτε να είναι αποτελεσματικός με τις διχαστικές επιλογές ξεχωριστών συγκεντρώσεων.
Το εργατικό κίνημα πρέπει μέσα από μαζικούς ενωτικούς αγώνες να αγωνιστεί και να διεκδικήσει:
– Την αποτροπή των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων και στην ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού-φιλειρηνικού κινήματος. Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστικών και των δυνάμεων του κεφαλαίου στην περιοχή.
– Την ακύρωση στην πράξη των κωλυμάτων που τίθενται στο δικαίωμα της απεργίας με την πρόσφατη ψήφιση του νόμου της γ’ αξιολόγησης.
– Το συντονισμό των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε Οργανισμούς που ιδιωτικοποιούνται και την κοινή μετωπική δράση με τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από την ιδιωτικοποίησή τους.
– Τη διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις. Την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751€ και την κατάργηση των διαχωρισμών μεταξύ εργαζομένων πάνω και κάτω από τα 25 χρόνια ηλικίας. Επαναφορά των ΣΣΕ, της υποχρεωτικότητας και της επεκτασιμότητάς τους, καθώς και του θεσμού της Διαιτησίας. Την αύξηση στο 80% του κατώτατου μισθού και καταβολή του επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και για όλο το διάστημα της ανεργίας.
– Την άμεση επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000€, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και φορολογική ελάφρυνση των εργαζομένων και γενικά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
– Τον περιορισμό και την κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής, ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασίας και διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας.
– Τη μείωση του ωραρίου εργασίας στις 37,5 ώρες εργασίας την εβδομάδα, με προοπτική τις 35. Την κατάργηση της Κυριακάτικης εργασίας και την ενίσχυση των μέτρων ελέγχου των εργοδοτών για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.
– Την υπεράσπιση της εργατικής κατοικίας και της λαϊκής περιουσίας, με την ενεργή συμμετοχή των συνδικάτων στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών.
– Την υπεράσπιση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, της κοινωνικής ασφάλισης, του νερού, του ρεύματος, των συγκοινωνιών, από την συρρίκνωση, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησή τους, καθώς και της δημόσιας περιουσίας από την εκποίησή της και των ελεύθερων χώρων από την τσιμεντοποίησή τους.
– Την επαγρύπνηση και την πάλη των εργαζομένων ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή.
– Τη διεκδίκηση κοινωνικών οικονομικών πόρων, κι όχι πολεμικών εξοπλισμών.
