Στην πολιτική απόφαση του πρόσφατου ΠΣ της ΛΑΕ περιλαμβάνονται μια σειρά εκτιμήσεις και θέσεις που δημιουργούν το έδαφος για μια σαφέστερη πολιτική συνεννόηση στη βάση μιας πιο ξεκάθαρης και προωθημένης πολιτικής γραμμής, τόσο μέσα στη ΛΑΕ όσο και στην ευρύτερη ριζοσπαστική Αριστερά.
Η θετική αυτή εξέλιξη προέκυψε ως αποτέλεσμα δύο παραγόντων. Από τη μια, της επίδρασης σημαντικών πολιτικών γεγονότων και εμπειριών του προηγούμενου διαστήματος (παράταση και ένταση της κρίσης διεθνώς, Brexit, Τραμπ, γαλλικές και γερμανικές εκλογές, Καταλονία). Από την άλλη, της επίμονης συζήτησης και δημιουργικής αντιπαράθεσης στo πλαίσιo της ΛΑΕ.
Ως Κόκκινο Δίκτυο (ΚΔ) θα επιμείνουμε –το κάναμε και στη συνεδρίαση του ΠΣ– σε πολιτικά ζητήματα όπου κατά τη γνώμη μας χρειάζεται μεγαλύτερη αποσαφήνιση στις θέσεις και στη στάση της ΛΑΕ.
Κάποια από αυτά:
• Με το ταξίδι στις ΗΠΑ, τα όσα διημείφθησαν σε αυτό και τους εναγκαλισμούς με τον Τραμπ, ο Αλέξης Τσίπρας αναδείχθηκε ως πιο πρόθυμος «φίλος των Αμερικανών». Είναι το επιστέγασμα μιας πορείας -με συνηγέτες τους Κοτζιά και Καμμένο- ένταξης στον αιματοβαμμένο άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ-Αίγυπτος. Αντανακλά επιλογές της καθόλου ψοφοδεούς ελληνικής κυρίαρχης τάξης που προσπαθεί να επωφεληθεί από την κρίση στο τουρκικό καθεστώς και να αναβαθμίσει το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή. Ο πακτωλός που θα διατεθεί για τα F-16, τα δικά της συμφέροντα θα εξυπηρετήσει. Γι’ αυτό η υπεράσπιση της ειρήνης, στην οποία αναφέρεται η ΛΑΕ, δεν αφορά μόνο την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, αλλά και εσωτερικούς σχεδιασμούς σχετικά με το Αιγαίο, την Κύπρο, τις ΑΟΖ και την ενέργεια στην ανατολική Μεσόγειο.
• Στις συμμαχίες η ΛΑΕ πρέπει να επιμείνει –παρά τις ορατές δυσκολίες που βάζουν άλλες δυνάμεις– στο πλαίσιο της αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Έτσι, όχι μόνο απορρίπτουμε την όποια σκέψη για ΕΠΑΜ αλλά και τη διεκδίκηση των λεγόμενων πατριωτικών δυνάμεων που στην πραγματικότητα είναι κάποια πρώην στελέχη του πασοκογενούς «πατριωτικού» χώρου που καμιά σχέση δεν είχαν κι ούτε έχουν με τις ταξικές αναφορές και τις αξίες της Αριστεράς.
Το ΚΔ υποστηρίζει ότι η θετική κατεύθυνση της πολιτικής απόφασης από μόνη της δεν αρκεί. Ότι χρειάζεται να στηριχθεί από ένα κεντρικό σχεδιασμό με επιλογές και προτεραιότητες, ένα προγραμματισμό δράσης που θα δίνει την έμφαση στο εργατικό, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς, το αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό, τη νεολαία και την παρέμβαση στα αυτοδιοικητικά. Γι’ αυτό και καταθέσαμε τροπολογία για τα μέτωπα δράσης και τη σύνδεσή τους με τη λειτουργία των Πολιτικών Επιτροπών της ΛΑΕ, η οποία υπερψηφίστηκε από το ΠΣ (άρθρο 22 της πολιτικής απόφασης).
Θεωρούμε ότι αυτά δείχνουν με σαφήνεια την κατεύθυνση και τις επιλογές της ΛΑΕ. Ότι βοηθούν την απεύθυνση και τη σύνδεσή της με τα ακροατήρια όπου πρέπει να εστιάσει, τον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα. Ότι διευκολύνουν τη διεκδίκηση του κόσμου που απογοητεύεται και εγκαταλείπει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι ενισχύουν την προσπάθεια για τη συγκρότηση πόλου που γίνεται «από τα πάνω», με την πίεση «από τα κάτω» στους χώρους δουλειάς και σπουδών, σε γειτονιές, εκεί όπου δίνουν τη μάχη αγωνιστές/στριες της Αριστεράς. Τέλος, ότι βάζουν σε κίνηση, δίνουν περιεχόμενο μαχητικής παρέμβασης, δημιουργούν αυτοπεποίθηση στα μέλη της ΛΑΕ.
Όλα τα παραπάνω είναι σίγουρο ότι πρέπει να συνδυαστούν με την προβολή της συνολικής εναλλακτικής πρότασης. Όμως, με ένα τρόπο πιο δημιουργικό και όχι ξερά προπαγανδιστικό.
Μπαίνουμε σε ένα κρίσιμο πολιτικό διάστημα. Μέχρι τον Αύγουστο του 2018 με την τυπική λήξη του προγράμματος όλοι θα προετοιμάζονται για την «επόμενη μέρα». Χρειάζεται να δώσουμε τη μάχη για ένα συσχετισμό δύναμης που επιτρέπει την ανασύνταξη του κινήματος και της Αριστεράς.
Σε κάθε περίπτωση το ΚΔ θα δώσει όλες τις δυνάμεις του για να χτιστούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα επιτρέψουν στη ΛΑΕ να βελτιωθεί ως πολιτικό και οργανωτικό «κέντρο» για τη συγκρότηση του αναγκαίου μετώπου της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
