Νέες μειώσεις συντάξεων και πειθαρχικές διώξεις που μπορούν να φτάσουν μέχρι και την απόλυση, για τους υπαλλήλους των ασφαλιστικών ταμείων, ετοιμάζει η συγκυβέρνηση.
Η συγκυβέρνηση με αφορμή το υπαρκτό, αλλά υπερβολικά διογκωμένο πρόβλημα των πλαστών συντάξεων (που στις περισσότερες περιπτώσεις αφορά «ημέτερους» και κομματικούς στρατούς), βρίσκει μία ακόμα αφορμή για απολύσεις στο δημόσιο τομέα και επέκταση του αυταρχισμού.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα διαρροές στον Τύπο, στο σχέδιο νόμου «Αντιμετώπιση της Παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας», που ετοιμάζεται να καταθέσει το υπουργείο Εργασίας, ο υπάλληλος που προκαλεί με τις πράξεις του ή τις παραλείψεις του (χωρίς δόλο) ζημία στο ασφαλιστικό σύστημα, ακόμα και λόγω φόρτου εργασίας, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τρεις μήνες!
Επίσης θα υπάρχει διοικητική ποινή προσωρινής παύσης από την εργασία για 6-12 μήνες, για την επιβολή της οποίας θα χρειάζονται «επαρκείς» ενδείξεις ενοχής από την ένορκη διοικητική εξέταση, που θα διενεργείται με συνοπτικές διαδικασίες λίγων εβδομάδων.
Για τους εργαζόμενους στα Ασφαλιστικά Ταμεία και τον ΕΟΠΥΥ είναι πολύ εύκολο να γίνει το λάθος στην απόδοση μιας παροχής ή μιας σύνταξης, καθώς υπάρχουν τεράστια προβλήματα λειτουργίας λόγω των ελλείψεων σε προσωπικό, μηχανογράφηση, υλικοτεχνικό εξοπλισμό, από την πολυνομία και τις διοικητικές ασάφειες.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι όλες οι συντάξεις και οι παροχές υπολογίζονται ακόμα και σήμερα χειρόγραφα(!) και εκτελούνται μετά από ιεραρχικό έλεγχο λίγων λεπτών για την κάθε πράξη. Είναι προφανές ότι το λάθος δεν είναι σπάνιο.
Την ίδια στιγμή δεν μπορούν οι υπάλληλοι να στείλουν έγγραφο-ειδοποίηση σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους λόγω περικοπών, δεν υπάρχουν φαξ, φωτοτυπικά, internet, ούτε καν χαρτί να γράψουν για να υπολογίσουν τις χειρόγραφες αυτές διοικητικές πράξεις. Αυτή η κατάσταση συμβαίνει, ενώ υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις συνταξιοδότησης σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία και όταν ο ΕΟΠΥΥ έχει κάνει ουσιαστικά στάση πληρωμών.
Παρόλα αυτά ο υπάλληλος που θα κάνει λάθος, καλείται να το πληρώσει από την τσέπη του και, αν ξανακάνει λάθος, θα χάνει τη δουλειά του οριστικά. Και αυτά θα συμβαίνουν σε περίπτωση λάθους, που θα γίνεται όχι μόνο από δόλο, αλλά και από το φόρτο και αυτές τις συνθήκες εργασίας.
Απέναντι και σε αυτή την επίθεση το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα καλείται να απαντήσει δυναμικά, ξεπερνώντας τη συνδικαλιστική ηγεσία, που ετοιμάζεται να κάνει αγώνες μόνο στα λόγια. Από τους βασικούς στόχους της νεοφιλελεύθερης τρικομματικής κυβέρνησης είναι το Ασφαλιστικό Σύστημα και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία.
Αν χαθούν οι αντιστάσεις των εργαζομένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία, ανοίγει ο δρόμος για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των ασφαλιστικών και χρηματιστηριακών εταιριών: βασική σύνταξη 360 ευρώ προνοιακού χαρακτήρα, χρηματοδοτούμενη εξολοκλήρου από τις εισφορές του ασφαλισμένου και, για να μπορείς να πάρεις κάτι παραπάνω, θα πρέπει να πληρώνεις επαγγελματικά ταμεία ή ιδιωτικές ασφαλιστικές. Με αβέβαια αποτελέσματα φυσικά.
Ήδη το πείραμα ξεκίνησε με την επικουρική ασφάλιση. Την 1η Μάρτη άρχισε η λειτουργία του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης, όπου ενοποιούνται 35 περίπου επικουρικά ταμεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Η επικουρική σύνταξη (που έχει δεχθεί τουλάχιστον τρεις μειώσεις έως και 80%) θα εξαρτάται από τις εισφορές του εργαζόμενου, από κάποια δημογραφικά στοιχεία και από το εάν μεταβιβαστεί στους κληρονόμους του δικαιούχου, μόλις επέλθει το μοιραίο! Και φυσικά θα μειώνεται ανά πάσα στιγμή που παρουσιάζεται έλλειμμα.
Στο μεταξύ εφτά ταμεία ζήτησαν και τέσσερα πέτυχαν να εξαιρεθούν από το ενιαίο ταμείο (σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου) και μετατράπηκαν σε ΝΠΙΔ υποχρεωτικής ασφάλισης. Δηλαδή σε ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης χρηματοδοτούμενα από ιδίους πόρους και με εργαζόμενους συμβασιούχους. Τουλάχιστον πρόλαβαν να μεταταγούν οι παλαιότεροι εργαζόμενοι σε άλλους οργανισμούς.
Τα καθήκοντα για τους εργαζόμενους είναι πολλά, αν θέλουμε να έχουμε κράτος πρόνοιας και δημόσια κοινωνική ασφάλιση. Χρειάζεται οι παρατάξεις της Αριστεράς να κινηθούμε με συλλογικές διαδικασίες από τα κάτω, με πρωτοβουλίες για γενικές συνελεύσεις, ενημέρωση των συναδέλφων, δημιουργία επιτροπών αγώνα μαζί με τους ασφαλισμένουςκαι αποφάσεις για άμεσες κινητοποιήσεις διαρκείας.
