Ο απολογισμός των γεγονότων για την υποψηφιότητα Θ.Καρυπίδη στη Δυτική Μακεδονία και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αντι­γρά­φου­με από τη -φι­λι­κή προς το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και υπέρ­μα­χο της «υπεύ­θυ­νης στρο­φής» της πλειο­ψη­φί­ας της ηγε­σί­ας του- REALNews (9/2), για να μην υπάρ­χει κίν­δυ­νος να απει­λη­θού­με με εξώ­δι­κα:    «(Ο κ Κα­ρυ­πί­δης) δια­κρί­νε­ται από έλ­λει­ψη πο­λι­τι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, καθώς ήδη από το 2006 προ­σπά­θη­σε να κα­τε­βεί στις εκλο­γές με τη ΝΔ...  το 2010 του προ­τά­θη­κε να λάβει μέρος στην κούρ­σα των αυ­το­διοι­κη­τι­κών εκλο­γών στη θέση του υπο­ψή­φιου αντι­πε­ρι­φε­ρειάρ­χη Κο­ζά­νης ,  πρό­τα­ση όμως που ο ίδιος απέρ­ρι­ψε, πα­ρό­λο που ανήκε στον ευ­ρύ­τε­ρο χώρο της κε­ντρο­α­ρι­στε­ράς, υπο­στη­ρί­ζο­ντας το ΠΑΣΟΚ.» Ανα­φέ­ρε­ται στην  «κου­μπα­ριά με το ση­με­ρι­νό του φίλο , πρώην βου­λευ­τή του ΠΑΣΟΚ (σ.σ. και το­πι­κό με­γα­λο-ερ­γο­λά­βο στο χώρο της ενέρ­γειας) Αλέκο Αθα­να­σιά­δη.» Πα­ρα­κά­τω: «Ιδιαί­τε­ρο εν­δια­φέ­ρον έχουν οι θέ­σεις που εξέ­φρα­ζε κατά και­ρούς για τους ‘πα­ρά­νο­μου­ς’ με­τα­νά­στες από το τη­λε­ο­πτι­κό δελ­τίο του. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά δή­λω­σε ότι  ‘πρέ­πει να μεί­νουν μα­κριά από την πε­ριο­χή, διότι αν τους φέ­ρουν στην κο­ζά­νη, θα γε­μί­σει ο τόπος αρ­ρώ­στειε­ς’.»

Πλη­ρο­φο­ρού­μα­στε επί­σης ότι οι νυν Νε­ο­δη­μο­κρά­τες Παύ­λος Τσό­τσος και Φώτης Κε­χα­γιάς , όπως και ο Σο­φο­κλής Σι­δη­ρό­που­λος (νυν αντι­δη­μαρ­χος , με το συν­δυα­σμό της νε­ο­δη­μο­κρά­τισ­σας δη­μάρ­χου στην Εορ­δαία Π.Βρυ­ζί­δου ) «δη­λώ­νουν σε φί­λους και γνω­στούς πως βλέ­πουν πολύ θε­τι­κά την υπο­ψη­φιό­τη­τα του Θε­ό­δω­ρου Κα­ρυ­πί­δη και μά­λι­στα, ση­μειώ­νουν, πως αν τε­λι­κά είναι αυτός που θα ηγη­θεί του ψη­φο­δελ­τί­ου που ακού­γε­ται για την Πε­ρι­φέ­ρεια, θα είναι και οι ίδιοι υπο­ψή­φιοι μαζί του.»

(http://​www.​kozan.​gr/?​p=142027#​sthash.​r3C3gcKu.​dpuf

http://​svouranews.​blogspot.​com/​2014/​02/​blog-​post_​8483.​html#​ixz​z2sv​jYOL​Fd )

Πέρα από τα όσα έκα­ναν το γύρο της Ελ­λά­δας και του κό­σμου, τα πα­ρα­πά­νω έρ­χο­νται να απα­ντή­σουν με τον κα­λύ­τε­ρο τρόπο στο κατά πόσο ήταν ο Θ.Κα­ρυ­πί­δης η κα­τάλ­λη­λη επι­λο­γή για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.Η επι­λο­γή του ήταν ένα «άλμα στο κενό» και εξέ­πε­μπε ένα μή­νυ­μα ψη­φο­θη­ρι­κού «ανοίγ­μα­τος» προς τα δεξιά, με αβέ­βαιο το κατά πόσο θα κυ­ριαρ­χού­σε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο πο­λι­τι­κό πλαί­σιο  και ,κυ­ρί­ως, στην εφαρ­μο­σμέ­νη πο­λι­τι­κή ενός τέ­τοιου αυ­το­διοι­κη­τι­κού σχή­μα­τος. Ακόμα πιο αβέ­βαιο το κα­θι­στούν οι ίδιες οι κι­νή­σεις του Θ.Κα­ρυ­πί­δη, που έσπευ­σε να «ανε­ξαρ­τη­το­ποι­η­θεί».

Η νέα «με­γά­λη αφή­γη­ση» που πα­ρου­σιά­ζε­ται τε­λευ­ταία από στε­λέ­χη της ηγε­σί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (δια­βά­στε σχε­τι­κά: http://​rproject.​gr/​article/​ke-​syriza-​o-​voydoyris-​kai-​i-​alliloyhia-​ton-​noimaton) βρήκε και την το­πι­κή εξει­δί­κευ­σή της:

1)«Ο Θ.Κα­ρυ­πί­δης έχει «ρεύμα» στη Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία,τα γκά­λοπ του δί­νουν την πρω­τιά, θα εξα­σφα­λί­σου­με τη νίκη».

Όπως κα­τα­λα­βαί­νου­με, αυτή η επι­σφα­λής πρό­βλε­ψη δεν αρκεί για να πα­ρα­κάμ­ψου­με βα­σι­κούς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις που βά­ζουν η πα­ρά­δο­ση της Αρι­στε­ράς, οι πο­λι­τι­κές θέ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ όπως δια­τυ­πώ­θη­καν στο προ εξα­μή­νου συ­νέ­δριό του, οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις που βάζει το ίδιο το κόμμα σε το­πι­κό και κε­ντρι­κό πο­λι­τι­κό επί­πε­δο για την ανα­τρο­πή που όλοι θέ­λου­με. Η ανα­τρο­πή δεν είναι υπό­θε­ση ενός προ­σώ­που, ούτε θα υλο­ποι­η­θεί με όρους «ανά­θε­σης». Χρειά­ζε­ται ένα ευρύ ρεύ­μα-κί­νη­μα από τα κάτω, με μπρο­στά­ρη τον ίδιο τον κόσμο της Αρι­στε­ράς, συ­σπει­ρω­μέ­νη στο μέ­γι­στο βαθμό την πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή αρι­στε­ρά, για να τα βά­λου­με πραγ­μα­τι­κά με τα με­γά­λα συμ­φέ­ρο­ντα και με όρους νίκης.Ο Θ.Κα­ρυ­πί­δης δεν ήταν μια επι­λο­γή τέ­τοιας λο­γι­κής, και δεν εξα­σφά­λι­ζε κάτι τέ­τοιο, όπως απο­δεί­χθη­κε πριν, αλλά ακόμα πιο πε­ρί­τρα­να ΜΕΤΑ την επι­λο­γή του.

2)«Η Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία είναι συ­ντη­ρη­τι­κή-δε θα κερ­δί­σου­με με ‘κα­θα­ρό αρι­στε­ρό’ υπο­ψή­φιο.» Αυτή η άποψη είναι ητ­το­πα­θής, γιατί υπο­τι­μά το γε­γο­νός ότι τα κρι­τή­ρια του κό­σμου έχουν αλ­λά­ξει, ότι ο κό­σμος ψη­φί­ζει αντι­συ­στη­μι­κά και όχι «μια από τα ίδια», ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με «κα­θα­ρές θέ­σεις» και όχι με τέ­τοιου εί­δους διευ­ρύν­σεις έφτα­σε στο 27% και στη 2η θέση στη Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία, ότι σή­με­ρα η δυ­σα­ρέ­σκεια για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι πολύ με­γα­λύ­τε­ρη από ότι το 2012, ότι η δυ­σα­ρέ­σκεια απέ­να­ντι στον νυν δεξιό πε­ρι­φε­ρειάρ­χη Δακή είναι τε­ρά­στια. Αλλά ακόμα κι αν ίσχυε ότι η Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία είναι συ­ντη­ρη­τι­κή, τότε δεν θα μπο­ρού­σα­με να πα­ρα­κάμ­ψου­με αυτή τη ζο­φε­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Με «συ­ντη­ρη­τι­κό κόσμο» δεν θα μπο­ρού­σα­με να τα βά­λου­με σή­με­ρα με τα με­γά­λα συμ­φέ­ρο­ντα. Μία εν­δε­χό­με­νη νίκη με «συ­ντη­ρη­τι­κά ακρο­α­τή­ρια» δεν μπο­ρεί παρά να με­τα­τρα­πεί σε πα­νω­λε­θρία χωρίς τις προ­α­να­φερ­θεί­σες προ­ϋ­πο­θέ­σεις, στις οποί­ες πρέ­πει να πέσει το βάρος για να τις δη­μιουρ­γή­σου­με. Επι­πλέ­ον, με τα «συ­ντη­ρη­τι­κά ακρο­α­τή­ρια» θα ήταν πολύ δύ­σκο­λο, αν όχι απί­θα­νο, να ηγε­μο­νεύ­σουν οι ιδέες και η πο­λι­τι­κή της Αρι­στε­ράς. Από τα δυο μπο­ρεί να ισχύ­ει το ένα: ή η Αρι­στε­ρά και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μπο­ρεί να κερ­δί­σει στη Δ.Μα­κε­δο­νία και να ανα­τρέ­ψει τη μνη­μο­νια­κή χού­ντα ή η «συ­ντη­ρη­τι­κή» Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία απο­κλεί­ει μια πραγ­μα­τι­κή ανα­τρο­πή και μια αρι­στε­ρή πο­λι­τι­κή.Δεν μπο­ρούν να ισχύ­ουν και τα δυο.

3)«Η Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία είναι το κέ­ντρο της ενέρ­γειας, στο στό­χα­στρο του Μπό­μπο­λα, του Φού­χτελ, του διε­θνούς κε­φα­λαί­ου, των πο­λευ­θνι­κών, του ιμπε­ρια­λι­σμού» κ.ά.

Αν ισχύ­ουν όλα αυτά, τότε ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο πρέ­πει να δοθεί έμ­φα­ση σε ένα συν­δυα­σμό που θα συ­σπει­ρώ­νει το μέ­γι­στο βαθμό αρι­στε­ρών, τα­ξι­κών, κι­νη­μα­τι­κών, αλλά ακόμα και αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κών-αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κών δυ­νά­με­ων, κι ο επι­κε­φα­λής να είναι επι­στέ­γα­σμα μιας τέ­τοιας συ­σπεί­ρω­σης, ή έστω να ση­μα­το­δο­τεί μια τέ­τοια προ­σπά­θεια. Ένας (ή μία) τέ­τοιος υπο­ψή­φιος θα μπο­ρού­σε να προ­έρ­χε­ται από το χώρο της ευ­ρύ­τε­ρης αρι­στε­ράς και των κι­νη­μά­των, σε καμία πε­ρί­πτω­ση όμως δε θα μπο­ρού­σε να είναι ο Θ.Κα­ρυ­πί­δης. Η ανα­τρο­πή δεν είναι υπό­θε­ση ενός ατό­μου, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ενός ατό­μου με το συ­γκε­κρι­μέ­νο ιστο­ρι­κό. Η «αντι­μνη­μο­νια­κό­τη­τα» δεν είναι ούτε στο ελά­χι­στο όρος για την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νί­ων. Αυτό φά­νη­κε ξε­κά­θα­ρα από την κα­μπά­νια ενά­ντια στο ξε­πού­λη­μα του ΑΔΜΗΕ, στην οποία πρω­τα­γω­νί­στη­σαν δυ­νά­μεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κυ­ρί­ως στην Πτο­λε­μα­ΐ­δα, όπου συ­νέ­βα­λαν κα­θο­ρι­στι­κά στη μα­ζι­κό­τη­τα της συ­γκέ­ντρω­σης. Τα συν­δι­κά­τα της πε­ριο­χής προ­χώ­ρη­σαν σε συμ­βο­λι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις, ανα­στέλ­λο­ντας, πριν κα­λά-κα­λά ξε­κι­νή­σουν, τις επα­να­λαμ­βα­νό­με­νες 24ω­ρες απερ­γί­ες. Κα­νέ­νας άλλος φο­ρέ­ας ή κόμμα (πλην της Αρι­στε­ράς) δεν ασχο­λή­θη­κε στα σο­βα­ρά με την ορ­γά­νω­ση της αντί­στα­σης. Το ξε­πού­λη­μα ψη­φί­στη­κε... Μπο­ρού­με να ανα­ζη­τή­σου­με επι­κε­φα­λής που θα «ανα­τρέ­ψουν το ξε­πού­λη­μα της ενέρ­γειας», έξω από τις δυ­νά­μεις που έδει­ξαν ότι εν­νο­ούν την ανα­τρο­πή, ακόμα και μετά την ψή­φι­ση, του ξε­που­λή­μα­τος?

Τε­λι­κά, η επι­λο­γή του Θ.Κα­ρυ­πί­δη και της συ­γκε­κρι­μέ­νης «αφή­γη­σης» ΕΥ­ΤΥ­ΧΩΣ άλ­λα­ξε έγκαι­ρα και γρή­γο­ρα, γιατί οι επό­με­νες «απο­κα­λύ­ψεις»και το πώς θα εκτυ­λίσ­σο­νταν τα πράγ­μα­τα σε προ­ε­κλο­γι­κό και με­τε­κλο­γι­κό αυ­το­διοι­κη­τι­κό επί­πε­δο θα εξέ­θε­ταν το σχέ­διο της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς για την πε­ρι­φέ­ρεια και τότε το κό­στος για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα ήταν πο­λύ-πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρο.

Δό­θη­κε άστο­χα από σ. με­γά­λη έμ­φα­ση στο ζή­τη­μα της «αν­θρω­πο­φα­γί­ας» του Θ.Κα­ρυ­πί­δη από μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τον οποίο “ειναι ντρο­πή να απο­κα­λεί κα­νείς «να­ζι­στή»”. Πέρα από με­μο­νω­μέ­νες υπερ­βο­λές στο δια­δί­κτυο, κα­νείς δεν ισχυ­ρί­στη­κε ότι ο Θ.Κα­ρυ­πί­δης είναι κάτι τέ­τοιο. Ο Θ.Κα­ρυ­πί­δης ανή­κει στο δη­μο­κρα­τι­κό στρα­τό­πε­δο-φυ­σι­κά δεν ανή­κει στην Αρι­στε­ρά. Τα στοι­χεία που κυ­κλο­φό­ρη­σαν όμως απο­τέ­λε­σαν πρό­κλη­ση στο ηθικό φορ­τίο του  κό­σμου  της Αρι­στε­ράς και της πλειο­ψη­φί­ας των μελών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ανά την Ελ­λά­δα, επι­βε­βαί­ω­σαν  το ακα­τάλ­λη­λο της επι­λο­γής του κι επέ­βα­λαν στην ηγε­σία την άρση της στή­ρι­ξής του. Έδει­ξαν ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ παρά τις αδυ­να­μί­ες του πα­ρα­μέ­νει μα­κράν το πιο δη­μο­κρα­τι­κό κόμμα στην Ελ­λά­δα, ότι τα μέλη του έχουν δύ­να­μη και λόγο, ότι η ηγε­σία βρί­σκε­ται σε ση­μα­ντι­κή επαφή με τη βάση και ότι υπάρ­χει η δυ­να­τό­τη­τα διόρ­θω­σης των λαθών. Η διόρ­θω­ση του λά­θους έσωσε την τιμή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της Αρι­στε­ράς, έδει­ξε ότι δε θα «συ­νερ­γα­στεί και με το διά­βο­λο» για την εξου­σία, ότι δεν μπο­ρεί να εκ­προ­σω­πη­θεί από αν­θρώ­πους που απο­κα­λούν τους συ­ναν­θρώ­πους τους, πρό­σφυ­γες και με­τα­νά­στες, «λα­θραί­ους» ή «πα­ρά­νο­μους». Ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πα­ρα­μέ­νει ένα αρι­στε­ρό κόμμα, ενά­ντια σε όσους τον κα­τη­γο­ρού­νε ότι «είναι ένα αστι­κό κόμμα», ότι «έχει γίνει ή είναι το νέο ΠΑΣΟΚ» ή ότι «έχει μα­ζέ­ψει το μισό ΠΑΣΟΚ». Τέλος, ότι έχει κα­θο­ρι­στι­κή ση­μα­σία η πο­λι­τι­κή πάλη στο εσω­τε­ρι­κό του και ότι αξί­ζει να δοθεί η μάχη από όλη τη ρι­ζο­σπα­στι­κή, αντι­νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κι αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή Αρι­στε­ρά συ­μπα­ρα­ταγ­μέ­νη στο πλευ­ρό του, αλλά ακόμα και εντός του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Η επι­μο­νή στο «έγκλη­μα της αν­θρω­πο­φα­γί­ας» απλά απο­προ­σα­να­το­λί­ζει και προ­σπα­θεί να ισχυ­ρο­ποι­ή­σει όλους τους προη­γού­με­νους  αδύ­να­μους ή πα­ντε­λώς λάθος ισχυ­ρι­σμούς.

Δη­μο­κρα­τία και Αρι­στε­ρά

Η δη­μο­κρα­τία είναι για την αρι­στε­ρά ο τρό­πος να δια­τη­ρεί­ται σε επαφή με τη βάση της και με τα συμ­φέ­ρο­ντα των φτω­χών τα οποία πρε­σβεύ­ει. Δεν θα υπήρ­χε ου­σια­στι­κό πρό­βλη­μα και κραυ­γές περί ελ­λείμ­μα­τος δη­μο­κρα­τί­ας ή περί μη κα­τα­στα­τι­κών λει­ρουρ­γιών, αν επρό­κει­το για ένα μέλος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ή έστω για έναν άν­θρω­πο ευ­ρεί­ας απο­δο­χής από τον κόσμο της Αρι­στε­ράς. Το πρό­βλη­μα ξε­κί­νη­σε τους προη­γού­με­νους μήνες, όταν ο ίδιος ο Θ.Κα­ρυ­πί­δης και διά­φο­ροι «πα­ρα­τρε­χά­με­νοι» διέ­δι­δαν ότι υπάρ­χουν «επα­φές» για τις Πε­ρι­φε­ρεια­κές εκλο­γές, κάτι που η πλειο­ψη­φία των –ανε­νη­μέ­ρω­των- μελών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το­πι­κά διέ­ψευ­δε-και μά­λι­στα κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κά. Όσοι σ. προ­ώ­θη­σαν τις επα­φές μαζί του, γνώ­ρι­ζαν πολύ καλά ότι θα υπάρ­χουν αντι­δρά­σεις στο εσω­τε­ρι­κό του κόμ­μα­τος, όφει­λαν να κά­νουν πολύ σο­βα­ρό­τε­ρη προ­ερ­γα­σία κι έρευ­να για το πρό­σω­πο του Θ.Κ. και όφει­λαν να προ­χω­ρή­σουν πολύ νω­ρί­τε­ρα σε εκτε­τα­μέ­νες δια­βου­λεύ­σεις με τις Ορ­γα­νώ­σεις Μελών της Δυ­τι­κής Μα­κε­δο­νί­ας. Η έλ­λει­ψη αυτής της δια­δι­κα­σί­ας και η τε­λι­κή ανα­πά­ντε­χη επι­λο­γή Θ.Κ., πα­ρό­τι από τις όποιες ΝΕ της Δ.Μα­κε­δο­νί­ας συ­ζή­τη­σαν το θέμα προ­έ­κυ­πτε σαν –επιει­κώς- «χλωμό» εν­δε­χό­με­νο,  άφησε την αί­σθη­ση σε αρ­κε­τά μέλη και στε­λέ­χη του κόμ­μα­τος το­πι­κά ότι η επι­λο­γή Θ.Κ. είχε προ­α­πο­φα­σι­στεί από συ­γκε­κρι­μέ­νη ομάδα αν­θρώ­πων της το­πι­κής ηγε­σί­ας (είτε αυτό ισχύ­ει τε­λι­κά είτε όχι).

Η χρήση του Facebook

Κρι­τι­κή έγινε από σ. για την «απα­ρά­δε­κτη» χρήση από συ­ντρό­φους-φισ­σες του Ίντερ­νετ και των μέσων κοι­νω­νι­κής δι­κτύ­ω­σης, όπως το Facebook. Η χρήση του Facebook για να δια­τυ­πώ­νο­νται  πο­λι­τι­κές από­ψεις εφαρ­μό­ζε­ται από χι­λιά­δες μέλη του κόμ­μα­τός μας και χι­λιά­δες άλλα μέλη άλλων κομ­μά­των. Η χρήση του Facebook δεν «έκανε κάτι πα­ρα­πά­νω» απ ότι έκα­ναν site που εκ­προ­σω­πούν τις τά­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, όπως το RProject (το site του «Κόκ­κι­νου Δι­κτύ­ου» του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ), που κα­λού­σε να απο­συρ­θούν άμεσα οι υπο­ψη­φιό­τη­τες Κα­ρυ­πί­δη, Βου­δού­ρη και Μπε­νέ­του Σπύ­ρου. Το Facebook απλά βο­ή­θη­σε σε μία πο­λι­τι­κή μάχη. Η «αντι­κομ­μα­τι­κό­τη­τα» δεν μπο­ρεί να απο­δο­θεί από αυ­τούς που είχαν ευ­θύ­νη στα (αντι­κομ­μα­τι­κά βάσει κα­τα­στα­τι­κού του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ) ελ­λείμ­μα­τα δη­μο­κρα­τί­ας που προη­γή­θη­καν, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο αφού επρό­κει­το για αμ­φι­λε­γό­με­νη επι­λο­γή που προ­κα­λού­σε αντι­δρά­σεις εδώ και καιρό στο εσω­τε­ρι­κό μας. Πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο με τα στοι­χεία που κυ­κλο­φό­ρη­σαν, δεν ετί­θε­το πια ζή­τη­μα «αντι­κομ­μα­τι­κό­τη­τας», αλλά τή­ρη­σης θε­με­λιω­δών αξιών που πρέ­σβευαν το κα­τα­στα­τι­κό και το πο­λι­τι­κό πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Βα­σι­κές αξίες της Αρι­στε­ράς μπαί­νουν πάνω από οποιο­δή­πο­τε κα­τα­στα­τι­κό και δεν μπο­ρούν να επι­βλη­θούν από τα πάνω χωρίς να υπάρ­χουν εσω­κομ­μα­τι­κοί κλυ­δω­νι­σμοί.

Το Facebook δεν θα μπο­ρού­σε να προ­κα­λέ­σει καμία «ζημιά» αν τη­ρού­νταν οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις που πρέ­πει να έχει ένα κόμμα σαν το δικό μας, που θέ­λου­με «ενερ­γούς πο­λί­τες, όχι θε­α­τές»:  συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες με πραγ­μα­τι­κή «εξου­σία» των μελών, πο­λι­τι­κο­ποί­η­ση και ενερ­γο­ποί­η­σή τους, πλήρη ενη­μέ­ρω­σή τους για την κάθε κί­νη­ση της ηγε­σί­ας. Στην πράξη το Facebook υπο­κα­τέ­στη­σε, του­λά­χι­στον  εν μέρει, τα πα­ρα­πά­νω ελ­λείμ­μα­τα, το­πι­κά και πα­νελ­λα­δι­κά. Δεν είναι η πρώτη φορά. Τον ίδιο ρόλο έπαι­ξε το Fb όσες φορές υπήρ­ξε ση­μα­ντι­κή διά­στα­ση των δια­θέ­σε­ων της βάσης από τη μιά μεριά και ηγε­σί­ας από την άλλη, στο έδα­φος των ελ­λειμ­μά­των δη­μο­κρα­τί­ας στο κόμμα μας. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό είναι το «σί­ριαλ» Τα­τσό­που­λου, που είχε την ανοχή της ηγε­σί­ας, ενώ ο ίδιος προ­κα­λού­σε με αλ­λε­πάλ­λη­λες δη­λώ­σεις βα­σι­κές αξίες των μελών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλλά και πα­ρα­βί­α­ζε συ­νε­χώς –και δε­ξιό­στρο­φα- τις επί­ση­μες θέ­σεις του κόμ­μα­τος. Η μα­ζι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση από εκα­το­ντά­δες μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μαζί του στο Δια­δί­κτυο και το Fb τον οδή­γη­σαν στην πα­ραί­τη­ση. Και το ίδιο εν­δε­χο­μέ­νως να συμ­βεί και στο μέλ­λον, κα­θό­τι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είναι –ακόμα, κι ευ­τυ­χώς!- ένας ζω­ντα­νός ορ­γα­νι­σμός, και όχι νε­κρο­τα­φείο.

Σε ότι αφορά τις δυ­νά­μεις του «Κόκ­κι­νου Δι­κτύ­ου», αντι­πα­ρα­τε­θή­κα­με τόσο στην ΚΕ, όσο και το­πι­κά στις ΝΕ του κόμ­μα­τος, σε συ­ζη­τή­σεις με μέλη και φί­λους,  δη­μό­σια μέσω Ίντερ­νετ, σάιτ, Μέσων Κοι­νω­νι­κής Δι­κτύ­ω­σης. Μαζί με άλ­λους συ­ντρό­φους (από το Αρι­στε­ρό Ρεύμα, την Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα , την ΑΝΑΣΑ , την ΑΡΕΝ κτλ)  δώ­σα­με μια πο­λι­τι­κή μάχη για την οποία η από­φα­ση της ΠΓ μας δι­καιώ­νει. Δε μας δό­θη­κε η ευ­και­ρία να αντι­πα­ρα­τε­θού­με στις Πε­ρι­φε­ρεια­κές Συ­ντο­νι­στι­κές Επι­τρο­πές όπως της Δ.Μα­κε­δο­νί­ας (κα­θό­τι δεν εκ­προ­σω­πού­μα­στε), ούτε σε συ­νε­λεύ­σεις των Ορ­γα­νώ­σε­ων Μελών (που δεν έγι­ναν και θα έπρε­πε να γί­νουν του­λά­χι­στον προ τρι­μή­νου για το θέμα).  Η επι­λο­γή απο­δεί­χθη­κε τόσο λάθος που δεν θα μπο­ρού­σα­με να επι­δεί­ξου­με «κομ­μα­τι­κό πα­τριω­τι­σμό»-θα ήταν εξί­σου λάθος. Μαζί με χι­λιά­δες μέλη και ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρους αρι­στε­ρούς αν­θρώ­πους σε όλη την Ελ­λά­δα ωθή­σα­με την ηγε­σία να διορ­θώ­σει το λάθος. Γρά­ψα­με ένα κεί­με­νο και συ­γκε­ντρώ­σα­με μέσα σε λίγες ώρες αρ­κε­τές υπο­γρα­φές μελών ΠΣΕ, ΝΕ και ΟΜ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ από την Εορ­δαία, την Κο­ζά­νη και τη Φλώ­ρι­να που ζη­τού­σαν την από­συρ­ση της στή­ρι­ξης στο Θ.Κα­ρυ­πί­δη. Το κεί­με­νο πα­ρα­δό­θη­κε στο σ. Βίτσα και στα μέλη του κόμ­μα­τος στην έκτα­κτη ΠΣΕ της 6/2. Και θα συ­νε­χί­ζα­με να μα­ζεύ­ου­με υπο­γρα­φές για να απο­συρ­θεί η υπο­ψη­φιό­τη­τα Θ.Κα­ρυ­πί­δη, ακόμα κι αν η ΠΓ είχε λάβει δια­φο­ρε­τι­κή από­φα­ση, όπως άλ­λω­στε συ­νε­χί­ζουν οι αντι­δρά­σεις εκα­το­ντά­δων μελών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην Πε­λο­πόν­νη­σο για την επι­λο­γή Βου­δού­ρη.Ο οποί­ος Βου­δού­ρης είναι στέ­λε­χος που εφάρ­μο­σε μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή, για την οποία, όπως δή­λω­σε, δε με­τά­νιω­σε κιό­λας, ενώ αυ­το­χα­ρα­κτη­ρί­στη­κε σαν «αχρω­μά­τι­στος» υπο­ψή­φιος –δεί­χνο­ντας έγκαι­ρα τη «φε­ρεγ­γυό­τη­τα» και τη «δέ­σμευ­σή του» από τις προ­γραμ­μα­τι­κές αρχές της Αρι­στε­ράς !

Πρέ­πει να κα­τα­λά­βου­με ότι αυτό που παί­ζε­ται σή­με­ρα δεν είναι η νίκη στη μία ή στην άλλη πε­ρι­φέ­ρεια ή δήμο, αλλά η φυ­σιο­γνω­μία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ο χα­ρα­κτή­ρας που θα πάρει η -εφι­κτή πλέ­ον- κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς.  Η λο­γι­κή της πλειο­ψη­φί­ας της ΚΕ («πρό­τα­ση-πα­κέ­το 13+1» , για δυο ,αρ­χι­κά, εν­στά­σεις της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας), τα δε­ξιό­στρο­φα ανοίγ­μα­τα με Κα­ρυ­πί­δη, Βου­δού­ρη , Μπ.Σπύ­ρου, κά­ποιες  εκ­φω­νή­σεις κε­ντρι­κών στε­λε­χών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα και όλα αυτά «πα­κέ­το» με τα δη­μο­κρα­τι­κά ελ­λείμ­μα­τα, πα­ρα­βιά­ζουν ανοι­χτά τις πο­λι­τι­κές απο­φά­σεις του κόμ­μα­τος που επι­κυ­ρώ­θη­καν συ­νε­δρια­κά μόλις πριν 6 μήνες, ενώ εκ­πέ­μπουν στον κόσμο της Αρι­στε­ράς ότι η «προ­σαρ­μο­γή» και το «νερό στο κρασί μας»  ξε­κι­νά­νε πριν καν πά­ρου­με «την εξου­σία»! Κλο­νί­ζε­ται έτσι  η αυ­το­πε­ποί­θη­ση των μελών μας , εξα­σθε­νί­ζει ο δε­σμός που έχου­με τα πιο αρι­στε­ρά και ζω­ντα­νά τμή­μα­τα της κοι­νω­νί­ας. Με­τα­το­πι­ζό­μα­στε  προς το «κέ­ντρο» , ανα­ζη­τώ­ντας τα­ξι­κές και πο­λι­τι­κές συμ­μα­χί­ες με τμή­μα­τα του συ­στή­μα­τος που δεν έχουν καμία διά­θε­ση να με­τα­το­πι­στού­νε «αρι­στε­ρά» μέσα στην κρίση, αντί να προ­σπα­θού­με να ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­ή­σου­με εμείς με τις θέ­σεις και τις δρά­σεις μας τον κόσμο των φτω­χών. Δί­νου­με έμ­φα­ση στα «με­σαία» ακρο­α­τή­ρια και στην εκλο­γι­κή τους «ανά­θε­ση» (αυτό που συ­νε­δρια­κά ξορ­κί­ζα­με!) και ξε­χνά­με λί­γο-λί­γο την ψυχή και τον πυ­ρή­να του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δη­λα­δή την αρι­στε­ρή πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή του βάση, τις αγω­νι­στι­κές μειο­ψη­φί­ες που συν­δέ­θη­καν μαζί του. Αντί να προ­ε­τοι­μα­ζό­μα­στε για τη σύ­γκρου­ση με τα μνη­μό­νια, τους κα­πι­τα­λι­στές ,τους μη­χα­νι­σμούς του συ­στή­μα­τος και το διε­θνές κα­τε­στη­μέ­νο, δεί­χνου­με ότι συμ­βι­βα­ζό­μα­στε και καλ­λιερ­γού­με την «ευ­ρω­συμ­φι­λί­ω­ση» και την πα­θη­τι­κή «σι­γου­ριά» της αυ­ρια­νής κυ­βέρ­νη­σης. Κι έτσι όχι μόνο κα­θυ­στε­ρού­με ΚΑΙ την εκλο­γι­κή νίκη ΚΑΙ την πο­λι­τι­κο-κοι­νω­νι­κή ανα­τρο­πή, αλλά βα­δί­ζου­με σε έναν σί­γου­ρο δρόμο για την απο­τυ­χία της Κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς.

Αυτή η πο­ρεία πρέ­πει να στα­μα­τή­σει και να ωθή­σου­με όλοι μαζί για ένα «2ο κύμα ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποί­η­σης» το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και την κοι­νω­νία. Με πρώτο βήμα την άμεση από­συρ­ση της υπο­ψη­φιό­τη­τας Βου­δού­ρη στην Πε­λο­πόν­νη­σο.

*Ο Αλέ­ξης Λιο­σά­τος είναι μέλος της ΝΕ ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ΠΕ Κο­ζά­νης