Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που παίζεται σήμερα δεν είναι η νίκη στη μία ή στην άλλη περιφέρεια ή δήμο, αλλά η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και ο χαρακτήρας που θα πάρει η -εφικτή πλέον- κυβέρνηση της Αριστεράς.
Αντιγράφουμε από τη -φιλική προς το ΣΥΡΙΖΑ και υπέρμαχο της «υπεύθυνης στροφής» της πλειοψηφίας της ηγεσίας του- REALNews (9/2), για να μην υπάρχει κίνδυνος να απειληθούμε με εξώδικα: «(Ο κ Καρυπίδης) διακρίνεται από έλλειψη πολιτικού προσανατολισμού, καθώς ήδη από το 2006 προσπάθησε να κατεβεί στις εκλογές με τη ΝΔ... το 2010 του προτάθηκε να λάβει μέρος στην κούρσα των αυτοδιοικητικών εκλογών στη θέση του υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη Κοζάνης , πρόταση όμως που ο ίδιος απέρριψε, παρόλο που ανήκε στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, υποστηρίζοντας το ΠΑΣΟΚ.» Αναφέρεται στην «κουμπαριά με το σημερινό του φίλο , πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ (σ.σ. και τοπικό μεγαλο-εργολάβο στο χώρο της ενέργειας) Αλέκο Αθανασιάδη.» Παρακάτω: «Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι θέσεις που εξέφραζε κατά καιρούς για τους ‘παράνομους’ μετανάστες από το τηλεοπτικό δελτίο του. Χαρακτηριστικά δήλωσε ότι ‘πρέπει να μείνουν μακριά από την περιοχή, διότι αν τους φέρουν στην κοζάνη, θα γεμίσει ο τόπος αρρώστειες’.»
Πληροφορούμαστε επίσης ότι οι νυν Νεοδημοκράτες Παύλος Τσότσος και Φώτης Κεχαγιάς , όπως και ο Σοφοκλής Σιδηρόπουλος (νυν αντιδημαρχος , με το συνδυασμό της νεοδημοκράτισσας δημάρχου στην Εορδαία Π.Βρυζίδου ) «δηλώνουν σε φίλους και γνωστούς πως βλέπουν πολύ θετικά την υποψηφιότητα του Θεόδωρου Καρυπίδη και μάλιστα, σημειώνουν, πως αν τελικά είναι αυτός που θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου που ακούγεται για την Περιφέρεια, θα είναι και οι ίδιοι υποψήφιοι μαζί του.»
(http://www.kozan.gr/?p=142027#sthash.r3C3gcKu.dpuf
http://svouranews.blogspot.com/2014/02/blog-post_8483.html#ixzz2svjYOLFd )
Πέρα από τα όσα έκαναν το γύρο της Ελλάδας και του κόσμου, τα παραπάνω έρχονται να απαντήσουν με τον καλύτερο τρόπο στο κατά πόσο ήταν ο Θ.Καρυπίδης η κατάλληλη επιλογή για το ΣΥΡΙΖΑ.Η επιλογή του ήταν ένα «άλμα στο κενό» και εξέπεμπε ένα μήνυμα ψηφοθηρικού «ανοίγματος» προς τα δεξιά, με αβέβαιο το κατά πόσο θα κυριαρχούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό πλαίσιο και ,κυρίως, στην εφαρμοσμένη πολιτική ενός τέτοιου αυτοδιοικητικού σχήματος. Ακόμα πιο αβέβαιο το καθιστούν οι ίδιες οι κινήσεις του Θ.Καρυπίδη, που έσπευσε να «ανεξαρτητοποιηθεί».
Η νέα «μεγάλη αφήγηση» που παρουσιάζεται τελευταία από στελέχη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ (διαβάστε σχετικά: http://rproject.gr/article/ke-syriza-o-voydoyris-kai-i-alliloyhia-ton-noimaton) βρήκε και την τοπική εξειδίκευσή της:
1)«Ο Θ.Καρυπίδης έχει «ρεύμα» στη Δυτική Μακεδονία,τα γκάλοπ του δίνουν την πρωτιά, θα εξασφαλίσουμε τη νίκη».
Όπως καταλαβαίνουμε, αυτή η επισφαλής πρόβλεψη δεν αρκεί για να παρακάμψουμε βασικούς όρους και προϋποθέσεις που βάζουν η παράδοση της Αριστεράς, οι πολιτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όπως διατυπώθηκαν στο προ εξαμήνου συνέδριό του, οι προϋποθέσεις που βάζει το ίδιο το κόμμα σε τοπικό και κεντρικό πολιτικό επίπεδο για την ανατροπή που όλοι θέλουμε. Η ανατροπή δεν είναι υπόθεση ενός προσώπου, ούτε θα υλοποιηθεί με όρους «ανάθεσης». Χρειάζεται ένα ευρύ ρεύμα-κίνημα από τα κάτω, με μπροστάρη τον ίδιο τον κόσμο της Αριστεράς, συσπειρωμένη στο μέγιστο βαθμό την πολιτική και κοινωνική αριστερά, για να τα βάλουμε πραγματικά με τα μεγάλα συμφέροντα και με όρους νίκης.Ο Θ.Καρυπίδης δεν ήταν μια επιλογή τέτοιας λογικής, και δεν εξασφάλιζε κάτι τέτοιο, όπως αποδείχθηκε πριν, αλλά ακόμα πιο περίτρανα ΜΕΤΑ την επιλογή του.
2)«Η Δυτική Μακεδονία είναι συντηρητική-δε θα κερδίσουμε με ‘καθαρό αριστερό’ υποψήφιο.» Αυτή η άποψη είναι ηττοπαθής, γιατί υποτιμά το γεγονός ότι τα κριτήρια του κόσμου έχουν αλλάξει, ότι ο κόσμος ψηφίζει αντισυστημικά και όχι «μια από τα ίδια», ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με «καθαρές θέσεις» και όχι με τέτοιου είδους διευρύνσεις έφτασε στο 27% και στη 2η θέση στη Δυτική Μακεδονία, ότι σήμερα η δυσαρέσκεια για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι το 2012, ότι η δυσαρέσκεια απέναντι στον νυν δεξιό περιφερειάρχη Δακή είναι τεράστια. Αλλά ακόμα κι αν ίσχυε ότι η Δυτική Μακεδονία είναι συντηρητική, τότε δεν θα μπορούσαμε να παρακάμψουμε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα. Με «συντηρητικό κόσμο» δεν θα μπορούσαμε να τα βάλουμε σήμερα με τα μεγάλα συμφέροντα. Μία ενδεχόμενη νίκη με «συντηρητικά ακροατήρια» δεν μπορεί παρά να μετατραπεί σε πανωλεθρία χωρίς τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις, στις οποίες πρέπει να πέσει το βάρος για να τις δημιουργήσουμε. Επιπλέον, με τα «συντηρητικά ακροατήρια» θα ήταν πολύ δύσκολο, αν όχι απίθανο, να ηγεμονεύσουν οι ιδέες και η πολιτική της Αριστεράς. Από τα δυο μπορεί να ισχύει το ένα: ή η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει στη Δ.Μακεδονία και να ανατρέψει τη μνημονιακή χούντα ή η «συντηρητική» Δυτική Μακεδονία αποκλείει μια πραγματική ανατροπή και μια αριστερή πολιτική.Δεν μπορούν να ισχύουν και τα δυο.
3)«Η Δυτική Μακεδονία είναι το κέντρο της ενέργειας, στο στόχαστρο του Μπόμπολα, του Φούχτελ, του διεθνούς κεφαλαίου, των πολευθνικών, του ιμπεριαλισμού» κ.ά.
Αν ισχύουν όλα αυτά, τότε ακόμα περισσότερο πρέπει να δοθεί έμφαση σε ένα συνδυασμό που θα συσπειρώνει το μέγιστο βαθμό αριστερών, ταξικών, κινηματικών, αλλά ακόμα και αντικαπιταλιστικών-αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, κι ο επικεφαλής να είναι επιστέγασμα μιας τέτοιας συσπείρωσης, ή έστω να σηματοδοτεί μια τέτοια προσπάθεια. Ένας (ή μία) τέτοιος υποψήφιος θα μπορούσε να προέρχεται από το χώρο της ευρύτερης αριστεράς και των κινημάτων, σε καμία περίπτωση όμως δε θα μπορούσε να είναι ο Θ.Καρυπίδης. Η ανατροπή δεν είναι υπόθεση ενός ατόμου, πολύ περισσότερο ενός ατόμου με το συγκεκριμένο ιστορικό. Η «αντιμνημονιακότητα» δεν είναι ούτε στο ελάχιστο όρος για την ανατροπή των μνημονίων. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από την καμπάνια ενάντια στο ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ, στην οποία πρωταγωνίστησαν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως στην Πτολεμαΐδα, όπου συνέβαλαν καθοριστικά στη μαζικότητα της συγκέντρωσης. Τα συνδικάτα της περιοχής προχώρησαν σε συμβολικές κινητοποιήσεις, αναστέλλοντας, πριν καλά-καλά ξεκινήσουν, τις επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες. Κανένας άλλος φορέας ή κόμμα (πλην της Αριστεράς) δεν ασχολήθηκε στα σοβαρά με την οργάνωση της αντίστασης. Το ξεπούλημα ψηφίστηκε... Μπορούμε να αναζητήσουμε επικεφαλής που θα «ανατρέψουν το ξεπούλημα της ενέργειας», έξω από τις δυνάμεις που έδειξαν ότι εννοούν την ανατροπή, ακόμα και μετά την ψήφιση, του ξεπουλήματος?
Τελικά, η επιλογή του Θ.Καρυπίδη και της συγκεκριμένης «αφήγησης» ΕΥΤΥΧΩΣ άλλαξε έγκαιρα και γρήγορα, γιατί οι επόμενες «αποκαλύψεις»και το πώς θα εκτυλίσσονταν τα πράγματα σε προεκλογικό και μετεκλογικό αυτοδιοικητικό επίπεδο θα εξέθεταν το σχέδιο της ριζοσπαστικής αριστεράς για την περιφέρεια και τότε το κόστος για το ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολύ-πολύ μεγαλύτερο.
Δόθηκε άστοχα από σ. μεγάλη έμφαση στο ζήτημα της «ανθρωποφαγίας» του Θ.Καρυπίδη από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο “ειναι ντροπή να αποκαλεί κανείς «ναζιστή»”. Πέρα από μεμονωμένες υπερβολές στο διαδίκτυο, κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι ο Θ.Καρυπίδης είναι κάτι τέτοιο. Ο Θ.Καρυπίδης ανήκει στο δημοκρατικό στρατόπεδο-φυσικά δεν ανήκει στην Αριστερά. Τα στοιχεία που κυκλοφόρησαν όμως αποτέλεσαν πρόκληση στο ηθικό φορτίο του κόσμου της Αριστεράς και της πλειοψηφίας των μελών του ΣΥΡΙΖΑ ανά την Ελλάδα, επιβεβαίωσαν το ακατάλληλο της επιλογής του κι επέβαλαν στην ηγεσία την άρση της στήριξής του. Έδειξαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τις αδυναμίες του παραμένει μακράν το πιο δημοκρατικό κόμμα στην Ελλάδα, ότι τα μέλη του έχουν δύναμη και λόγο, ότι η ηγεσία βρίσκεται σε σημαντική επαφή με τη βάση και ότι υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης των λαθών. Η διόρθωση του λάθους έσωσε την τιμή του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς, έδειξε ότι δε θα «συνεργαστεί και με το διάβολο» για την εξουσία, ότι δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί από ανθρώπους που αποκαλούν τους συνανθρώπους τους, πρόσφυγες και μετανάστες, «λαθραίους» ή «παράνομους». Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ένα αριστερό κόμμα, ενάντια σε όσους τον κατηγορούνε ότι «είναι ένα αστικό κόμμα», ότι «έχει γίνει ή είναι το νέο ΠΑΣΟΚ» ή ότι «έχει μαζέψει το μισό ΠΑΣΟΚ». Τέλος, ότι έχει καθοριστική σημασία η πολιτική πάλη στο εσωτερικό του και ότι αξίζει να δοθεί η μάχη από όλη τη ριζοσπαστική, αντινεοφιλελεύθερη κι αντικαπιταλιστική Αριστερά συμπαραταγμένη στο πλευρό του, αλλά ακόμα και εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιμονή στο «έγκλημα της ανθρωποφαγίας» απλά αποπροσανατολίζει και προσπαθεί να ισχυροποιήσει όλους τους προηγούμενους αδύναμους ή παντελώς λάθος ισχυρισμούς.
Δημοκρατία και Αριστερά
Η δημοκρατία είναι για την αριστερά ο τρόπος να διατηρείται σε επαφή με τη βάση της και με τα συμφέροντα των φτωχών τα οποία πρεσβεύει. Δεν θα υπήρχε ουσιαστικό πρόβλημα και κραυγές περί ελλείμματος δημοκρατίας ή περί μη καταστατικών λειρουργιών, αν επρόκειτο για ένα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, ή έστω για έναν άνθρωπο ευρείας αποδοχής από τον κόσμο της Αριστεράς. Το πρόβλημα ξεκίνησε τους προηγούμενους μήνες, όταν ο ίδιος ο Θ.Καρυπίδης και διάφοροι «παρατρεχάμενοι» διέδιδαν ότι υπάρχουν «επαφές» για τις Περιφερειακές εκλογές, κάτι που η πλειοψηφία των –ανενημέρωτων- μελών του ΣΥΡΙΖΑ τοπικά διέψευδε-και μάλιστα κατηγορηματικά. Όσοι σ. προώθησαν τις επαφές μαζί του, γνώριζαν πολύ καλά ότι θα υπάρχουν αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος, όφειλαν να κάνουν πολύ σοβαρότερη προεργασία κι έρευνα για το πρόσωπο του Θ.Κ. και όφειλαν να προχωρήσουν πολύ νωρίτερα σε εκτεταμένες διαβουλεύσεις με τις Οργανώσεις Μελών της Δυτικής Μακεδονίας. Η έλλειψη αυτής της διαδικασίας και η τελική αναπάντεχη επιλογή Θ.Κ., παρότι από τις όποιες ΝΕ της Δ.Μακεδονίας συζήτησαν το θέμα προέκυπτε σαν –επιεικώς- «χλωμό» ενδεχόμενο, άφησε την αίσθηση σε αρκετά μέλη και στελέχη του κόμματος τοπικά ότι η επιλογή Θ.Κ. είχε προαποφασιστεί από συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων της τοπικής ηγεσίας (είτε αυτό ισχύει τελικά είτε όχι).
Η χρήση του Facebook
Κριτική έγινε από σ. για την «απαράδεκτη» χρήση από συντρόφους-φισσες του Ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook. Η χρήση του Facebook για να διατυπώνονται πολιτικές απόψεις εφαρμόζεται από χιλιάδες μέλη του κόμματός μας και χιλιάδες άλλα μέλη άλλων κομμάτων. Η χρήση του Facebook δεν «έκανε κάτι παραπάνω» απ ότι έκαναν site που εκπροσωπούν τις τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το RProject (το site του «Κόκκινου Δικτύου» του ΣΥΡΙΖΑ), που καλούσε να αποσυρθούν άμεσα οι υποψηφιότητες Καρυπίδη, Βουδούρη και Μπενέτου Σπύρου. Το Facebook απλά βοήθησε σε μία πολιτική μάχη. Η «αντικομματικότητα» δεν μπορεί να αποδοθεί από αυτούς που είχαν ευθύνη στα (αντικομματικά βάσει καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ) ελλείμματα δημοκρατίας που προηγήθηκαν, πολύ περισσότερο αφού επρόκειτο για αμφιλεγόμενη επιλογή που προκαλούσε αντιδράσεις εδώ και καιρό στο εσωτερικό μας. Πολύ περισσότερο με τα στοιχεία που κυκλοφόρησαν, δεν ετίθετο πια ζήτημα «αντικομματικότητας», αλλά τήρησης θεμελιωδών αξιών που πρέσβευαν το καταστατικό και το πολιτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Βασικές αξίες της Αριστεράς μπαίνουν πάνω από οποιοδήποτε καταστατικό και δεν μπορούν να επιβληθούν από τα πάνω χωρίς να υπάρχουν εσωκομματικοί κλυδωνισμοί.
Το Facebook δεν θα μπορούσε να προκαλέσει καμία «ζημιά» αν τηρούνταν οι προϋποθέσεις που πρέπει να έχει ένα κόμμα σαν το δικό μας, που θέλουμε «ενεργούς πολίτες, όχι θεατές»: συλλογικές διαδικασίες με πραγματική «εξουσία» των μελών, πολιτικοποίηση και ενεργοποίησή τους, πλήρη ενημέρωσή τους για την κάθε κίνηση της ηγεσίας. Στην πράξη το Facebook υποκατέστησε, τουλάχιστον εν μέρει, τα παραπάνω ελλείμματα, τοπικά και πανελλαδικά. Δεν είναι η πρώτη φορά. Τον ίδιο ρόλο έπαιξε το Fb όσες φορές υπήρξε σημαντική διάσταση των διαθέσεων της βάσης από τη μιά μεριά και ηγεσίας από την άλλη, στο έδαφος των ελλειμμάτων δημοκρατίας στο κόμμα μας. Χαρακτηριστικό είναι το «σίριαλ» Τατσόπουλου, που είχε την ανοχή της ηγεσίας, ενώ ο ίδιος προκαλούσε με αλλεπάλληλες δηλώσεις βασικές αξίες των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και παραβίαζε συνεχώς –και δεξιόστροφα- τις επίσημες θέσεις του κόμματος. Η μαζική αντιπαράθεση από εκατοντάδες μέλη του ΣΥΡΙΖΑ μαζί του στο Διαδίκτυο και το Fb τον οδήγησαν στην παραίτηση. Και το ίδιο ενδεχομένως να συμβεί και στο μέλλον, καθότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι –ακόμα, κι ευτυχώς!- ένας ζωντανός οργανισμός, και όχι νεκροταφείο.
Σε ότι αφορά τις δυνάμεις του «Κόκκινου Δικτύου», αντιπαρατεθήκαμε τόσο στην ΚΕ, όσο και τοπικά στις ΝΕ του κόμματος, σε συζητήσεις με μέλη και φίλους, δημόσια μέσω Ίντερνετ, σάιτ, Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Μαζί με άλλους συντρόφους (από το Αριστερό Ρεύμα, την Αριστερή Πλατφόρμα , την ΑΝΑΣΑ , την ΑΡΕΝ κτλ) δώσαμε μια πολιτική μάχη για την οποία η απόφαση της ΠΓ μας δικαιώνει. Δε μας δόθηκε η ευκαιρία να αντιπαρατεθούμε στις Περιφερειακές Συντονιστικές Επιτροπές όπως της Δ.Μακεδονίας (καθότι δεν εκπροσωπούμαστε), ούτε σε συνελεύσεις των Οργανώσεων Μελών (που δεν έγιναν και θα έπρεπε να γίνουν τουλάχιστον προ τριμήνου για το θέμα). Η επιλογή αποδείχθηκε τόσο λάθος που δεν θα μπορούσαμε να επιδείξουμε «κομματικό πατριωτισμό»-θα ήταν εξίσου λάθος. Μαζί με χιλιάδες μέλη και ακόμα περισσότερους αριστερούς ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα ωθήσαμε την ηγεσία να διορθώσει το λάθος. Γράψαμε ένα κείμενο και συγκεντρώσαμε μέσα σε λίγες ώρες αρκετές υπογραφές μελών ΠΣΕ, ΝΕ και ΟΜ του ΣΥΡΙΖΑ από την Εορδαία, την Κοζάνη και τη Φλώρινα που ζητούσαν την απόσυρση της στήριξης στο Θ.Καρυπίδη. Το κείμενο παραδόθηκε στο σ. Βίτσα και στα μέλη του κόμματος στην έκτακτη ΠΣΕ της 6/2. Και θα συνεχίζαμε να μαζεύουμε υπογραφές για να αποσυρθεί η υποψηφιότητα Θ.Καρυπίδη, ακόμα κι αν η ΠΓ είχε λάβει διαφορετική απόφαση, όπως άλλωστε συνεχίζουν οι αντιδράσεις εκατοντάδων μελών του ΣΥΡΙΖΑ στην Πελοπόννησο για την επιλογή Βουδούρη.Ο οποίος Βουδούρης είναι στέλεχος που εφάρμοσε μνημονιακή πολιτική, για την οποία, όπως δήλωσε, δε μετάνιωσε κιόλας, ενώ αυτοχαρακτηρίστηκε σαν «αχρωμάτιστος» υποψήφιος –δείχνοντας έγκαιρα τη «φερεγγυότητα» και τη «δέσμευσή του» από τις προγραμματικές αρχές της Αριστεράς !
Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που παίζεται σήμερα δεν είναι η νίκη στη μία ή στην άλλη περιφέρεια ή δήμο, αλλά η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και ο χαρακτήρας που θα πάρει η -εφικτή πλέον- κυβέρνηση της Αριστεράς. Η λογική της πλειοψηφίας της ΚΕ («πρόταση-πακέτο 13+1» , για δυο ,αρχικά, ενστάσεις της Αριστερής Πλατφόρμας), τα δεξιόστροφα ανοίγματα με Καρυπίδη, Βουδούρη , Μπ.Σπύρου, κάποιες εκφωνήσεις κεντρικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα και όλα αυτά «πακέτο» με τα δημοκρατικά ελλείμματα, παραβιάζουν ανοιχτά τις πολιτικές αποφάσεις του κόμματος που επικυρώθηκαν συνεδριακά μόλις πριν 6 μήνες, ενώ εκπέμπουν στον κόσμο της Αριστεράς ότι η «προσαρμογή» και το «νερό στο κρασί μας» ξεκινάνε πριν καν πάρουμε «την εξουσία»! Κλονίζεται έτσι η αυτοπεποίθηση των μελών μας , εξασθενίζει ο δεσμός που έχουμε τα πιο αριστερά και ζωντανά τμήματα της κοινωνίας. Μετατοπιζόμαστε προς το «κέντρο» , αναζητώντας ταξικές και πολιτικές συμμαχίες με τμήματα του συστήματος που δεν έχουν καμία διάθεση να μετατοπιστούνε «αριστερά» μέσα στην κρίση, αντί να προσπαθούμε να ριζοσπαστικοποιήσουμε εμείς με τις θέσεις και τις δράσεις μας τον κόσμο των φτωχών. Δίνουμε έμφαση στα «μεσαία» ακροατήρια και στην εκλογική τους «ανάθεση» (αυτό που συνεδριακά ξορκίζαμε!) και ξεχνάμε λίγο-λίγο την ψυχή και τον πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την αριστερή πολιτική και κοινωνική του βάση, τις αγωνιστικές μειοψηφίες που συνδέθηκαν μαζί του. Αντί να προετοιμαζόμαστε για τη σύγκρουση με τα μνημόνια, τους καπιταλιστές ,τους μηχανισμούς του συστήματος και το διεθνές κατεστημένο, δείχνουμε ότι συμβιβαζόμαστε και καλλιεργούμε την «ευρωσυμφιλίωση» και την παθητική «σιγουριά» της αυριανής κυβέρνησης. Κι έτσι όχι μόνο καθυστερούμε ΚΑΙ την εκλογική νίκη ΚΑΙ την πολιτικο-κοινωνική ανατροπή, αλλά βαδίζουμε σε έναν σίγουρο δρόμο για την αποτυχία της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
Αυτή η πορεία πρέπει να σταματήσει και να ωθήσουμε όλοι μαζί για ένα «2ο κύμα ριζοσπαστικοποίησης» το ΣΥΡΙΖΑ και την κοινωνία. Με πρώτο βήμα την άμεση απόσυρση της υποψηφιότητας Βουδούρη στην Πελοπόννησο.
*Ο Αλέξης Λιοσάτος είναι μέλος της ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ΠΕ Κοζάνης
