"Ο χώρος μοιάζει με κέντρο κράτησης"

Ερώτηση: Τί συνθήκες επικρατούν αυτή τη στιγμή στο Ελληνικό;

Απάντηση: Στο Ελληνικό βρίσκονται τρεις δομές φιλοξενίας. Η δομή στις "Αφίξεις", η δομή στο "Baseball" και η δομή στο "Hockey". Και οι τρεις μαζί έχουν 5.500 άτομα.

Οι συνθήκες υγιεινής στη δομή του "Βaseball" είναι απαράδεκτες, όπως πολύ συχνά λενε και οι ίδιοι οι προσφυγες. Ένας από τους λόγους που έγινε η απεργία πείνας τις προάλλες ήταν αυτός. Το νερό έχει πολλά άλατα, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουν τα μικρότερα παιδιά. Οι πρόσφυγες εκεί ζητάνε γάλα και εμφιαλωμένο νερό, και δεν τους δίνουν (σσ: οι ΜΚΟ και οι υπάλληλοι του Υπουργείου), παρόλο που οι αλληλέγγοι έχουν συγκεντρώσει αρκετή ποσότητα και από τα δύο.
Το ίδιο γίνεται και στη δομή των "Αφίξεων" στην οποία βρισκόμαστε εμείς. Εκεί βρίσκονται έξι ντουζιέρες, τη στιγμή που διαμένουν 1360 άτομα.
Η προηγούμενη υπεύθυνη του Υπουργείου μας απαγόρευε να τους δίνουμε οτιδήποτε. Μάλιστα, υπηρξε και περιστατικό στο οποίο απαγορεύτηκε σε 25 παιδιά να παρουν πρωινό, μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν σταθεί στην ουρά την ώρα που μοιραζόταν το πρωινό.

Οι συντονιστές του Υπουργείου, ακόμη και για να δώσουν γάλα στα παιδιά, τους ζητάνε χαρτί γιατρού που να αποδεικνύει ότι το χρειάζονται. Κάποια στιγμή απαίτησαν το ίδιο και για το νερό. Λόγω της κατάστασης που δημιουργήθηκε, οι γιατροί πήραν εντολή να μην δίνουν τέτοια χαρτιά. Έτσι φτάσαμε στο σημείο ακόμη και τα νερά τα εμφιαλωμένα να τα δίνουμε εμείς (σσ: οι εθελοντές) "λαθραία".
Το αποτέλεσμα όλων είναι να αρρωσταίνουν τα παιδιά συχνά.
Υπάρχουν πολλοί συντονιστές που έχουν εμφανίσει ρατσιστική συμπεριφορά. Πολλές φορές κατηγορούν τους πρόσφυγες ότι "ζητούν ρούχα για να τα πουλήσουν". Επεμβαίνουν και δεν επιτρέπουν στους εθελοντές να μοιράσουν τα είδη που έχει προσφέρει κατά καιρούς ο κόσμος.
Αν κάτσει κανείς στο χώρο για δυο - τρεις μέρες, θα αντιληφθεί ότι δημιουργείται ένα αίσθημα φυλακής. Ο χώρος τελικά μοιάζει με ένα κέντρο κράτησης, ειδικά εξαιτίας της συμπεριφοράς των "αρχών".

Στους πρόσφυγες εκεί δημιουργείται συνεχώς ένα αίσθημα ανασφάλειας, γιατί ξέρουμν ότι από στιγμή σε στιγμή  μπορεί να μετακινηθούν. Είχε ήδη προγραμματιστεί η μετακίνηση 500 ατόμων στην Μαλακάσα. Τελικά μόνο 300 μεταφέρθηκαν, μιας και οι υπόλοιποι αρνήθηκαν μόλις έμαθαν τις συνθήκες που επικρατούν εκεί.

Ερ: Γιατί θέλουν να τους μετακινήσουν;

Απ: Γιατί θέλουν να εκκενώσουν τη δομή των "Αφίξεων". Λόγω διάφορων περιστατικών, οι συνθήκες που επικρατούν είχαν βγει στη δημοσιότητα.
Επίσης, λόγω της θέσης της, η δομή είναι εκ των πραγμάτων προσβάσιμη στον κόσμο. Δεν μπορεί να "κρυφτεί", σε αντίθεση με τις άλλες δομές, που είναι στους πίσω χώρους, είναι πιο περιφραγμένες, και φυλάσσονται από την αστυνομία. Εκκενώνοντας τις αφίξεις, ο χώρος στο Ελληνικό θα μείνει "αθέατος".

Ερ: Αυτή τη στιγμή επιτρέπεται η πρόσβαση σε εθελοντές και αλληλέγγυους;

Όταν είχε έρθει η DRC  (σσ: δανέζικη ΜΚΟ), οι συντονιστές του Υπουργείου μας είχαν πει ότι πρέπει να τη βοηθήσουμε. Εμείς είχαμε αρνηθεί και η τότε υπεύθυνη μας είχε πει πως αν δεν τους βοηθήσουμε θα πρέπει να φύγουμε. Τος απαντήσαμε "αν θέλετε βοήθεια, να προσλάβετε κόσμο". Τελικά αυτό και έγινε.
Αυτή τη στιγμή όμως γίνεται προσπάθεια να εκδιωχθούν όλοι οι αλληλέγγυοι εθελοντές. Λόγω και της συμπεριφοράς του Υπουργείου εχουμε μείνει λίγοι, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε ως το τέλος. Είναι σημαντικό να υπάρχουν εθελοντές. Χρειάζεται περισσότερος κόσμος, για να μην καταφέρουν να μας διώξουν.

Ερ: Πόσες ΜΚΟ παρεμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο Ελληνικό;

Απ: Στο Ελληνικό υπάρχουν δύο ΜΚΟ. Μια δανέζικη, η "DRC" και μια ολλανδική η "Boat For Refugges".

Ερ: Και ποιά είναι οι δράση τους; Οι καθημερινές ανάγκες (σε σίτιση κ.α.) καλύπτονται από αυτή;

Θα σου πούμε ένα παράδειγμα. ΟΙ ΜΚΟ καθημερινά μοιράζουν 500 - 700 κουτιά γάλα. Όλα όμως είναι από εκείνα που έχει προσφέρει εθελοντικά ο κόσμος, την ίδια στιγμή που η σίτιση υποτίθεται ότι πρέπει να καλύπτεται από έξοδα των ΜΚΟ. Για αυτό παίρνουν επιδότηση. Τα χρήματα αυτά τελικά τα "βάζουν στην τσέπη τους".
Οι καθημερινές ανάγκες δεν θα καλύπτονταν χωρίς εμάς. Ακόμη και τώρα υπάρχουν πολλές ελλείψεις. Η DRC δεν προσφέρει γάλα στα μωρά παιδιά, παρά μόνο εβαπορέ (το οποίο απαγορεύεται για παιδιά ηλικίας μέχρι τριών ετών).
Οι συνθήκες σίτισης έχουν αλλάξει σχετικά το τελευταίο διάστημα.Στη δομή των "Αφίξεων" τη σιτιση την έχει αναλάβει η ΜΚΟ. Τις προηγούμενες μέρες μετά από διαμαρτυρίες αλληλέγγυων και γιατρών, η ΜΚΟ άρχισε να συνεργάτεται με διαφορετικό catering και η κατάσταση έχει βελτιωθεί.
Στις άλλες δύο δομές, τη σίτιση των οποίων έχει αναλάβει ο στρατός, το φαγητό είναι χάλια. Για παράδειγμα, σήμερα είδαμε κάποιες μερίδες από τη φασολάδα που σέρβιραν. Ήταν άσπρες, είχαν βγάλει αφρό και μύριζαν απαίσια. Αυτός ήταν ένας άλλος λόγος για τον οποίο έγινε η απεργία πείνας την προηγούμενη βδομάδα.

Ερ: Οι πρόσφυγες που βρίσκονται στις δομές του Ελληνικού τί λένε για τις συνθήκες που επικρατούν στο Ελληνικό;

Απ: Γίνονται διάφορες διαμαρτυρίες. Αλλά υπάρχει τρομοκρατία. Σε περίπτωση διαμαρτυρίας, οι συντονιστές καλούν αμέσως την αστυνομία. Πάρα πολλοί πρόσφυγες αυτή τη στιγμή που μιλάμε βρίσκονται σε τμήματα για απέλαση, λόγω εντάσεων που έχουν υπάρξει (και είναι φυσιολογικό να υπάρχουν άμα ζεις σε τέτοιες συνθήκες).

Ερ: Και για την κατάσταση στην Ελλάδα;

Απ:Οι περισσότεροι θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα. Κανείς δεν θέλει να μένει σε σκηνές και να παρακαλάει προκειμένου να ταίσει το παιδί του.

Ερ: Πώς πιστεύετε ότι θα μπορούσε να βελτιωθεί η κατάσταση στο Ελληνικό;

Απ: Μια άμεση πρόταση θα ήταν να αρχίσουν να γίνονται συμβάσεις με τα νοσοκομεία (πχ το Ασκληπιείο που βρίσκεται κοντά) ώστε να παρέχεται ιατρική βοήθεια. Θα έπρεπε επίσης οι άνθρωποι που εργάζονται στον χώρο να ξέρουν από ανθρώπινο πόνο. Τα είδη που φέρνει ο κόσμος εθελοντικά, θα έπρεπε να δίνονται κανονικά. Αυτά για αρχή.

Ερ: Με την εμπειρία που έχετε από τις δομές του Ελληνικού, ποιά πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είναι η λύση για τους πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας;

Απ: Να ανοίξουν τα σύνορα ώστε να πάνε οι άνθρωποι εκεί που θέλουν. Αυτή τη στιγμή νιώθουν και είναι φυλακισμένοι. Δεν είναι τυχαίο που τις προάλλες παραλίγο να πνιγούν προκειμένου να αποδράσουν. Ειδικά με τους χώρους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, οι πρόσφυγες είναι καταδικασμένοι να υποφέρουν. Η λύση είναι τα ανοιχτά σύνορα.