Η...αυτοπεποίθηση των στρατιωτών του Χίτλερ βασιζόταν στην αθρόα κατανάλωση των ναρκωτικών της γερμανικής, στρατιωτικής φαρμακοβιομηχανίας.
Είναι πρόσφατο το περιστατικό της αναγραφής ενός αποφθέγματος του γερμανού στρατάρχη Έριχ φον Μάνσταϊν στο στρατόπεδο του Μανταμάδου στη Λέσβο. Εξίσου πρόσφατη και η καταγγελία και οι εύλογες και σωστές αντιδράσεις προκειμένου αυτή η φράση να σβηστεί. Εξάλλου, ο Μάνσταϊν, ένας υπερφίαλος και αλαζόνας αξιωματικός, δεν έλεγε την αλήθεια, για τα στρατεύματα της Βέρμαχτ που διοίκησε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η...αυτοπεποίθηση των Γερμανών στρατιωτών που κλήθηκαν να πολεμήσουν στο όνομα του εθνικοσοσιαλισμού και του φύρερ βασίστηκε στην αθρόα, την εξωφρενική κατανάλωση ναρκωτικών ουσιών, που επεξεργαζόταν η γερμανική στρατιωτική φαρμακοβιομηχανία, για τον στρατό ξηράς, την Λουφτβάφε και το Ναυτικό.
Η αλήθεια για τα ναρκωτικά των ναζί σε ένα βιβλίο
Μόλις πρόσφατα επίσης, κυκλοφόρησε στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ένα ιστορικό βιβλίο, που στη Γερμανία έκανε πάταγο πριν από τρία χρόνια, όταν βγήκε στην κυκλοφορία από τους Kiepenheuer - Witsch. Είναι η έρευνα του δημοσιογράφου, Νόρμαν Όλερ για την κυκλοφορία, την κατανάλωση και την κρατική πολιτική χορήγησης ναρκωτικών στους πολίτες και τους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ. Είναι ένα σοκαριστικό βιβλίο, που φωτίζει την αόρατη πλευρά του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος στην εγκληματική δραστηριότητα της παρασκευής και χορήγησης ναρκωτικών, προκειμένου οι εθισμένοι στρατιώτες να αισθάνονται προσωρινά ξεκούραστοι και να παραμένου άυπνοι για μέρες ολόκληρες ώστε να προχωρούν στα πεδία των μαχών χωρίς ύπνο και φαγητό και σε πρώτη φάση, ταχύτερα από τους αντιπάλους τους. Όπως το περιέγραψε, χρόνια αργότερα, ο καθηγητής ιστορίας της στρατιωτικής ιατρικής, Πέτερ Στάινκαμπ, «η μεθαμφεταμίνη κατηύθυνε τον κεραυνοβόλο πόλεμο. Ο κεραυνοβόλος πόλεμος βασίστηκε εξολοκλήρου στη μεθαμφεταμίνη». Και φυσικά, ιθύνων νους του Μπλίτσκριγκ, δηλαδή του πολέμου που βασιζόταν στην ανεξάρτητη και ταχεία κίνηση των τεθωρακισμένων, υπήρξε ο Μάνσταϊν
Το πώς εφαρμόστηκε το διπλό δόγμα του πολέμου των τεθωρακισμένων και των εθισμένων στο ναρκωτικό Περβιτίν στρατιωτών περιγράφεται στον πόλεμο εναντίον της Γαλλίας. Προτού τα πάντσερ της Βέρμαχτ περάσουν τον Μεύση, ο Γκουντέριαν θα δώσει μια φαινομενικά «ακατανόητη» διαταγή - οι στρατιώτες πρέπει να μείνουν «τουλάχιστον» τρεις μέρες άγρυπνοι. Σε κάθε ένστολο, αξιωματικό ή οπλίτη έχει χορηγηθεί ένα φιαλίδιο με 30 χάπια Περβιτίν, επικαλυμμένα με σοκολάτα, χάπια που στην ουσία είναι καθαρή μεθαμφεταμίνη, με την εντολή, οι πεζικάριοι να παίρνουν δυο ανά δύο μέρες, οι οδηγοί αρμάτων, πέντε, ενώ ο ανοικονόμητος, αλκοολικός και μορφινομανής Γκαίρινγκ, εντελώς αποχαλιναγωγημένος, θεωρεί ότι οι πιλότοι «του» στην Λουφτβάφε μπορούν να καταναλώσουν έως και οκτώ! Την παραμονή της εισβολής, το Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών και Φυσιολογίας, που διευθύνει ο εθνικοσοσιαλιστής γιατρός και φυσιολόγος Ότο φον Ράνκε διανέμει στην πρώτη γραμμή, 830.000 χάπια Περβιτίν ενώ πάνω από 35.000.000 δισκία βρίσκονται αποθηκευμένα για την ανανέωση των αποθεμάτων.
Ο στρατάρχης της μεθαμφεταμίνης
Ο Ρόμελ, που τότε, διοικεί την 7η Μεραρχία Τεθωρακισμένων, καταναλώνει τη δική του ποσότητα των δύο χαπιών μπροστά στους στρατιώτες που τον μιμούνται πειθήνια, για να ακολουθήσει ένα πρωτοφανές μακελειό στον δρόμο του Σορλ-Σατό, όταν η μετέπειτα «αλεπού της ερήμου» θα διατάξει τα άρματα μάχης να περάσουν στην κυριολεξία πάνω από την 5η Μεραρχία Πεζικού και τη 1η Μεραρχία Τεθωρακισμένων του διαλυμένου γαλλικού στρατού, ισοπεδώνοντας τις πρόχειρες εγκαταστάσεις και διαμελίζοντας τους γάλλους στρατιώτες. Από τα ημερολόγια και την επιστολογραφία των απλών στρατιωτών, ανάμεσά τους βρίσκεται και ο μετέπειτα νομπελίστας συγγραφέας Χάινριχ Μπελ, αποκαλύπτεται ο πλήρης εθισμός όλων των φαντάρων, ανεξάρτητα από τη θέση τους στη Βέρμαχτ, στη μεθαμφεταμίνη-ορισμένοι, ανάμεσά τους ο Μπελ ζητούν από τις οικογένειές του να στείλουν επιπλέον χάπια στα δέματα για το μέτωπο, καθώς οι στρατιώτες τά καταναλώνουν, στην κυριολεξία, με τις χούφτες.
Ο Ράνκε περιοδεύει στο μέτωπο, λίγο πριν την είσοδο των Γερμανών στο Παρίσι και διαπιστώνει πως «οι αξιωματικοί του Γενικού Επιτελείου εκτιμούν αφάνταστα το Περβιτίν και το ζητούν συνεχώς». Πρώτος, ο αρχίατρος Μπαουμάιστερ, το άλτερ έγκο του Ρόμελ στην 7η Μεραρχία που θεωρεί ότι το ναρκωτικό «έχει κεφαλαιώδη σημασία στον πόλεμο και την επιστήμη». Όλη η Βέρμαχτ κολυμπάει μέσα στα ναρκωτικά και όχι μόνο στον ολιγοήμερο πόλεμο της Γαλλίας.
Ενδεικτικά, το 1943, η γερμανική Αντικατασκοπεία με επικεφαλής τον ναύαρχο Κανάρις, προμηθεύεται και διακινεί πάνω από 600 κιλά κοκαΐνης και περίπου 80 κιλά καθαρής ηρωΐνης για τις «ανάγκες» του στρατού. Το επόμενο έτος, ο ναύαρχος Ντένιτς διατάζει τον υφιστάμενο του, Χέιε, να κινήσει γη και ουρανό, προκειμένου να παρασκευαστεί ένα ναρκωτικό, ικανό να... τονώσει τις σωματικές αντοχές και την ψυχολογική κατάσταση των ναυτών που προορίζονται για τον προ πολλού χαμένο, υποβρυχιακό πόλεμο στον Ατλαντικό και τη Μάγχη. Ο Χέιε, με τη σειρά του, απευθύνεται στον ιατρό και φαρμακολόγο του Ναυτικού, Γκέρχαρντ Οστερχόβσκι και το αποτέλεσμα είναι ένας εφιαλτικός συνδυασμός κοκαΐνης, μεθαμφεταμίνης και ενός παραγώγου της ηρωΐνης, που θεωρείται «αθώο» - την γιουκοδαλίνη. Το ναρκωτικό χορηγείται στους ναύτες, προκαλώντας ψυχωσικά επεισόδια, παραισθήσεις και βίαια ξεσπάσματα, ενώ ο Οστερχόβσκι καυχιέται πως με τα ναρκωτικά του, μετατρέπει τους ναύτες, «σε αρπακτικά ζώα».
Το ναζιστικό ψάρι βρωμάει ναρκωτικά από το κεφάλι του Χίτλερ
Εθισμένος στην γιουκοδαλίνη είναι και ο ίδιος ο Χίτλερ, που ήδη πριν από την έναρξη του πολέμου, δεν κάνει βήμα χωρίς να έχει δίπλα του, τον προσωπικό του γιατρό, Τέο Μορέλ. Ο Μορέλ χορηγεί τουλάχιστον 100 διαφορετικές, χημικές ουσίες σε ενέσιμη μορφή και περίπου 60 διαφορετικά χάπια και βιταμίνες στον Χίτλερ, κάθε εβδομάδα, ανάμεσά τους ένα περίεργο μείγμα από την επεξεργασία του αίματος, του θυρεοειδούς αδένα και του ήπατος σφαγμένων χοίρων και βοοειδών - κατά τα άλλα, ο Χίτλερ αυτοπροβάλλεται σαν...φανατικός χορτοφάγος και εγκρατής!
Μετά την απόπειρα του Στάουφενμπεργκ να σκοτώσει τον Χίτλερ με βόμβα μέσα στη λεγόμενη Φωλιά του Λύκου, ο φύρερ εθίζεται και στην κοκαΐνη, προκειμένου να ξεπεράσει τους πόνους από τα τραύματά του και κυρίως το ψυχολογικό σοκ από την βομβιστική ενέργεια. Ο Χίτλερ της ύστερης περιόδου του πολέμου δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του, στην κυριολεξία, χωρίς να κάνει τις καθημερινές ενέσεις γιουκοδαλίνης και να «σνιφάρει» τις δόσεις της κοκαΐνης, που κατά τα άλλα οι ναζί τήν αποκαλούν δημόσια «εβραϊκό, εκφυλιστικό δηλητήριο». Είναι ο ηγέτης - τζάνκι ενός στρατιωτικού μηχανισμού από ζόμπι της μεθαμφεταμίνης. Εξού και τους τελευταίους μήνες, ο φύρερ καταρρέει διαβρωμένος από τα ναρκωτικά, την νόσο του πάρκινσον και το στερητικό σύνδρομο που οδηγεί τον Μορέλ σε έναν φαύλο κύκλο κατακόρυφης αύξησης των ναρκωτικών ουσιών που χορηγεί στον αρχηγό των ναζί. Μαζί με τον Χίτλερ, διαλύεται και η Βέρμαχτ του περβιτίν και της... αυτοπεποίθησης των πολεμιστών της, που βασίστηκε στα ναρκωτικά και τις χημικές ουσίες του Τρίτου Ράιχ.
