Ποιος είναι ο… καταλληλότερος να εφαρμόσει το μνημόνιο!

(*σκί­τσο του Δη­μή­τρη Γε­ωρ­γο­πά­λη, για την "Real" 2/9/15)

Η φυγή από τη σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα των μνη­μο­νί­ων και η προ­σπά­θεια δη­μιουρ­γί­ας «σκη­νι­κού» σκλη­ρής αντι­πα­ρά­θε­σης με τη ΝΔ για τους όρους υλο­ποί­η­σης των μνη­μο­νί­ων επι­λέ­γο­νται σχε­δόν ανα­πό­φευ­κτα από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και την ηγε­σία του σαν βα­σι­κοί καμ­βά­δες της προ­ε­κλο­γι­κής του κα­μπά­νιας. Τις τε­λευ­ταί­ες μέρες, η συ­νέ­ντευ­ξη του Γιάν­νη Δρα­γα­σά­κη στον Real FM και η συ­νέ­ντευ­ξη του Αλέξη Τσί­πρα στη ΔΕΘ απο­κά­λυ­ψαν την πο­λι­τι­κή ρη­χό­τη­τα, αλλά και το μνη­μο­νια­κό βάθος των θέ­σε­ων και σχε­δια­σμών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.  

«Γεν­νή­θη­κα την 20ή Αυ­γού­στου»…

Η ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ παίρ­νει σαν δε­δο­μέ­νο το 3ο μνη­μό­νιο και τη δέ­σμευ­ση για πλήρη υλο­ποί­η­σή του και θέτει το ερώ­τη­μα: Ποιος είναι ο… κα­ταλ­λη­λό­τε­ρος να εφαρ­μό­σει το μνη­μό­νιο; Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή η ΝΔ; Ο Τσί­πρας ή ο Μεϊ­μα­ρά­κης; Μά­λι­στα, ο Αλέ­ξης Τσί­πρας στη ΔΕΘ είπε ότι οποια­δή­πο­τε σκέψη ανα­δια­πραγ­μά­τευ­σης είναι επι­κίν­δυ­νη. Έτσι, το πάγιο ερώ­τη­μα των δη­μο­σκο­πή­σε­ων «Ποιος είναι ο κα­ταλ­λη­λό­τε­ρος για πρω­θυ­πουρ­γός» μπο­ρεί τώρα να κάνει μια νέα κα­ριέ­ρα, ανα­νε­ω­μέ­νο και τρο­πο­ποι­η­μέ­νο σε «Ποιος είναι ο κα­ταλ­λη­λό­τε­ρος μνη­μο­νια­κός πρω­θυ­πουρ­γός;»… 

Στη συ­νέ­ντευ­ξη Τύπου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, ο Αλέ­ξης Τσί­πρας ρω­τή­θη­κε αν έχει να κάνει κά­ποιαν αυ­το­κρι­τι­κή για το γε­γο­νός ότι υπο­σχέ­θη­κε κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και αντ’ αυτού έφερε ένα σκλη­ρό μνη­μό­νιο και, αφού είπε πως «δώ­σα­με σκλη­ρό αγώνα κ.λπ.», δή­λω­σε: «αφή­νου­με πίσω μας το πα­ρελ­θόν και κοι­τά­με μπρο­στά». Θα μπο­ρού­σε να προ­σθέ­σει κάλ­λι­στα «Γεν­νή­θη­κα την 20ή Αυ­γού­στου», ημέρα που πα­ραι­τή­θη­κε η κυ­βέρ­νη­σή του…

Με λίγα λόγια, το έγκλη­μα της ψή­φι­σης του 3ου μνη­μο­νί­ου… πα­ρα­γρά­φε­ται, όπως και η μη κα­τάρ­γη­ση των δύο πρώ­των μνη­μο­νί­ων –μην το ξε­χνά­με αυτό, γιατί το 3ο μνη­μό­νιο έρ­χε­ται να προ­στε­θεί στα δύο προη­γού­με­να. Το 3ο μνη­μό­νιο γί­νε­ται το με­γά­λο… προ­α­παι­τού­με­νο της πο­λι­τι­κής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ από δω και μπρος, το απα­ρά­γρα­πτο πλαί­σιό της. Σε τέ­τοιο ση­μείο, ώστε ο Αλέ­ξης Τσί­πρας να δη­λώ­νει: «σε ό,τι αφορά στη συμ­φω­νία (‘‘συμ­φω­νί­α­’’ κι όχι μνη­μό­νιο), εμείς πι­στεύ­ου­με ότι η σωστή τή­ρη­σή της και η γρή­γο­ρη τή­ρη­σή της είναι ο δρό­μος εξό­δου από τα μνη­μό­νια». Αυτό που πρέ­πει να εφαρ­μο­στεί «σωστά» και «γρή­γο­ρα» είναι η «συμ­φω­νία», διά της σω­στής και γρή­γο­ρης εφαρ­μο­γής της οποί­ας θα… βγού­με από τα μνη­μό­νια! 

Με ποιους θα κυ­βερ­νή­σει;

Αυτό είναι το πλέον βα­σα­νι­στι­κό ερώ­τη­μα για την ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, διότι αφε­νός είναι η «ουσία» πίσω από την προ­κή­ρυ­ξη των εκλο­γών και αφε­τέ­ρου απο­κα­λύ­πτει το πραγ­μα­τι­κό «βάθος», ή μάλ­λον τη ρη­χό­τη­τα των προ­γραμ­μα­τι­κών εξαγ­γε­λιών της. 

Τα δε­δο­μέ­να είναι αμεί­λι­κτα. Οι μεν ΑΝΕΛ δεν μπαί­νουν στη Βουλή, ο δε ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα πρέ­πει να πα­λέ­ψει σκλη­ρά για την πρώτη θέση. Επι­πλέ­ον, δη­λώ­νε­ται κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κά ότι απο­κλεί­ουν τη λύση νέων εκλο­γών. Με ποιους λοι­πόν θα κυ­βερ­νή­σει;

Από κε­ντρι­κά στε­λέ­χη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχουν ακου­στεί δύο εκ­δο­χές. Από τη μια ο Γιάν­νης Δρα­γα­σά­κης άφησε –εμ­μέ­σως πλην σαφώς– ανοι­χτό το εν­δε­χό­με­νο συ­γκυ­βέρ­νη­σης και με τη ΝΔ, δη­λώ­νο­ντας στη συ­νέ­ντευ­ξη στον Real FM ότι «απαι­τού­νται κι­νή­σεις προ­γραμ­μα­τι­κής συ­νερ­γα­σί­ας και συ­γκλί­σε­ων», ότι «το εν­δε­χό­με­νο να πάμε σε νέες εκλο­γές θα πρέ­πει να το απο­κλεί­σου­με είτε να το απο­τρέ­ψου­με» και τέλος ότι «το πρώτο που κρί­νε­ται, είναι ποιος θα έχει την πρω­το­βου­λία των κι­νή­σε­ων, ο κ. Μεϊ­μα­ρά­κης ή ο κ. Τσί­πρας, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή η ΝΔ;». Έμ­με­σο μεν, αλλά πιο σαφές δεν μπο­ρεί να γίνει: Το ζή­τη­μα είναι ποιος θα είναι ο «ηγε­μών» στη συ­γκυ­βέρ­νη­ση, αυτός που θα κα­τα­κτή­σει την πρώτη θέση και θα πάρει το μπό­νους των 50 εδρών.

Ο κ. Τσί­πρας στη ΔΕΘ απλώς κα­τέ­φυ­γε στην υπεκ­φυ­γή, λέ­γο­ντας ότι είναι «τε­χνη­τό δί­λημ­μα», αφού ο πρώ­τος θα είναι από­λυ­τη πλειο­ψη­φία ή κοντά στην από­λυ­τη πλειο­ψη­φία (από πού προ­κύ­πτει αυτό;) και άρα «σε κάθε πε­ρί­πτω­ση θα είναι σε θέση να συ­γκρο­τή­σει κυ­βέρ­νη­ση»… Απέ­φυ­γε όμως και άλλα ερω­τή­μα­τα. Αν είναι πρώτη η ΝΔ, θα συμ­με­τά­σχει στη συ­γκρό­τη­ση κυ­βέρ­νη­σης; Θα ψη­φί­σει μαζί με τη ΝΔ τον ορυ­μα­γδό των νέων προ­α­παι­τού­με­νων (όπως ψή­φι­σε το ίδιο το μνη­μό­νιο και το πρώτο «πα­κέ­το» των εφαρ­μο­στι­κών);  

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, όλοι ξέ­ρου­με τις απα­ντή­σεις. Και σε αυτό που είναι κοινή αί­σθη­ση, πρέ­πει απλώς να προ­σθέ­σου­με κάτι ακόμη ση­μα­ντι­κό­τε­ρο: ότι επι­θυ­μία τόσο των δα­νει­στών όσο και της ελ­λη­νι­κής αστι­κής τάξης είναι να κλεί­σει το κε­φά­λαιο της πο­λι­τι­κής αστά­θειας με μια κυ­βέρ­νη­ση με κορμό τη συ­γκυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της ΝΔ. 

«Το παλιό και το νέο»

Προ­σπα­θώ­ντας μά­ταια να δώσει «στι­βα­ρό» πε­ριε­χό­με­νο στη «σύ­γκρου­ση» με τη ΝΔ, η ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κα­τα­φεύ­γει σε πα­λιές επι­κοι­νω­νια­κές τα­κτι­κές, θέ­το­ντας δι­λήμ­μα­τα ασύλ­λη­πτης πο­λι­τι­κής κε­νό­τη­τας. «Μπρο­στά-πί­σω»,  «πα­λιό-νέο» κ.λπ. Ωστό­σο, εδώ γεν­νιού­νται αμεί­λι­κτα ερω­τή­μα­τα. 
Από προ­γραμ­μα­τι­κή άποψη, «πίσω» βρί­σκο­νται τα δύο πρώτα μνη­μό­νια και η ψή­φι­ση του τρί­του, ενώ μπρο­στά, για μία ολό­κλη­ρη τριε­τία, εκτεί­νε­ται η υλο­ποί­η­ση του τρί­του, που φέρει τη δική του υπο­γρα­φή. Άρα, το δί­λημ­μα είναι κενό. 

Αν το «παλιό» είναι η ΝΔ, είναι εξί­σου και το ΠΑΣΟΚ και το Πο­τά­μι; Όχι, με βάση τη δή­λω­ση του ίδιου του Αλέξη Τσί­πρα στο… «Κό­ντρα» (που προ­φα­νώς συ­γκα­τα­λέ­γε­ται στο νέο και τη «λευκή» επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα για να το τι­μή­σει έτσι η πρό­ε­δρος του ΠΑΣΟΚ), βάσει της οποί­ας μπο­ρεί να συ­γκυ­βερ­νή­σει με το ΠΑΣΟΚ, αλλά χωρίς τα «βα­ρί­δια» τύπου Ευάγ­γε­λου Βε­νι­ζέ­λου και Λο­βέρ­δου. Απλό, αρκεί οι δύο συ­γκε­κρι­μέ­νοι να μην είναι στην κυ­βέρ­νη­ση…

Αν, επί­σης, το «παλιό» είναι η ΝΔ, τότε συ­γκα­τα­λέ­γο­νται στο «νέο» η Τζά­κρη, ο Σπίρ­τζης, ο Μπό­λα­ρης κ.λπ.; 

Και, εν πάση πε­ρι­πτώ­σει, αν με τα κόμ­μα­τα του μνη­μο­νια­κού «τόξου» ψή­φι­σε το 3ο μνη­μό­νιο και τους πρώ­τους εφαρ­μο­στι­κούς και θα ψη­φί­σει και όλους τους επό­με­νους εφαρ­μο­στι­κούς, πού εδρά­ζο­νται οι «στι­βα­ρές» δια­φο­ρές μαζί τους; Στην πάλη ενά­ντια στη δια­πλο­κή; Εν προ­κει­μέ­νω, ο κ. Τσί­πρας δεν απά­ντη­σε καν στο ερώ­τη­μα, γιατί επί 7 σχε­δόν μήνες δεν έφερε στη Βουλή το νο­μο­σχέ­διο για τις τη­λε­ο­πτι­κές συ­χνό­τη­τες. Ούτε μπο­ρεί να απα­ντή­σει αν η ΕΡΤ με επι­κε­φα­λής τον Ταγ­μα­τάρ­χη συ­νι­στά το «νέο» και συμ­βο­λί­ζοι τον αγώνα ενά­ντια στη δια­πλο­κή.

Τα ερω­τή­μα­τα μπο­ρούν να συ­νε­χι­στούν. Γιατί η κυ­βέρ­νη­ση του κ. Τσί­πρα ήταν εμ­φα­νώς «ανό­ρε­χτη» να αξιο­ποι­ή­σει τη δου­λειά της Ζωής Κων­στα­ντο­πού­λου σε ζη­τή­μα­τα δια­φθο­ράς; Τι το εντυ­πω­σια­κό κα­τά­φε­ρε η κυ­βέρ­νη­ση με τις διά­φο­ρες λί­στες δια­φθο­ράς; Και πόσο θα εξαρ­τη­θεί από την όποια κυ­βέρ­νη­ση το τι θα γίνει στο μέ­τω­πο της δια­φθο­ράς, όταν το ΣΔΟΕ συγ­χω­νεύ­ε­ται με τη Γε­νι­κή Γραμ­μα­τεία Δη­μο­σί­ων Εσό­δων και άρα τί­θε­ται ου­σια­στι­κά υπό τους δα­νει­στές; Με την υπο­γρα­φή του συ­νερ­γά­τη του κ. Δρα­γα­σά­κη Νίκου Χρι­στο­δου­λά­κη, αλλά και του «τσι­πρι­κού» πλέον Τρύ­φω­να Αλε­ξιά­δη…  

Ύστε­ρα από την υπο­γρα­φή του 3ου μνη­μο­νί­ου, η προ­κή­ρυ­ξη των εκλο­γών ήταν η δεύ­τε­ρη με­γά­λη προ­σφο­ρά της ηγε­σί­ας του Αλέξη Τσί­πρα στο αστι­κό-μνη­μο­νια­κό σύ­στη­μα. Όπως ο ίδιος πα­ρα­δέ­χτη­κε, οι εκλο­γές έγι­ναν για να «χει­ρα­φε­τη­θεί» από τα ΟΧΙ της ΚΟ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (κι όχι επει­δή «απει­λεί­ται» από το «παλιό» που εκ­φρά­ζει η ΝΔ) και να απο­κτή­σει μια συ­μπα­γή ΚΟ για την αδια­τά­ρα­κτη υλο­ποί­η­ση του μνη­μο­νί­ου. Αυτό που δεν είχε υπο­λο­γί­σει είναι ότι, υιο­θε­τώ­ντας μια πο­λι­τι­κή τύπου ΔΗΜΑΡ, με­τα­τρέ­πο­ντας τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε δια­χει­ρι­στή των μνη­μο­νί­ων, ενερ­γο­ποιεί και μια αντί­στοι­χη δια­δι­κα­σία πο­λι­τι­κού εκ­φυ­λι­σμού με­γά­λης κλί­μα­κας, ξανά τύπου ΔΗΜΑΡ. Και έτσι, μπο­ρεί να απο­δει­χτεί ότι ήταν ο «κα­ταλ­λη­λό­τε­ρος» να φέρει ένα τόσο σκλη­ρό μνη­μό­νιο, αλλά τώρα δεν είναι απα­ραί­τη­τος «ηγε­μών» για την υλο­ποί­η­σή του…

*Σκί­τσο του Δη­μή­τρη Γε­ωρ­γο­πά­λη, από τo Real.​gr