Στρατόπεδα βασανισμού μεταναστών: Να κλείσουν τώρα!

Ο Μοχάμεντ Χασάν από το Αφγανιστάν, φυλακισμένος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Κορίνθου, ξεψυχά στις 27 Ιουλίου στο Σισμανόγλειο, μετά από υποτροπή λοίμωξης του αναπνευστικού. Ξεσπά εξέγερση στην Αμυγδαλέζα στις 10 Αυγούστου, μετά την ανακοίνωση των δεσμοφυλάκων ότι η κράτηση παρατείνεται από 12 σε 18 μήνες. Η απόγνωση οδηγεί Αφγανό πρόσφυγα σε απόπειρα αυτοκτονίας με πτώση από ταράτσα στο κενό, στην Κόρινθο στις 24 Αυγούστου.

Πρόκειται για μερικά πρόσφατα στιγμιότυπα από τα τραγικά αποτελέσματα ρατσιστικής απανθρωπιάς της κυβέρνησης Σαμαρά-Δένδια, που έχουν μάλιστα το θράσος να επιτίθενται στην Αριστερά και τις αντιραστιστικές οργανώσεις, όταν τους καταγγέλλουν, αντί να απολογούνται για τις θηριωδίες τους.
Στρατόπεδα εξόντωσης
Στην Αμυγδαλέζα ήδη πριν από την εξέγερση, το ρεύμα ήταν κομμένο και οι μετανάστες ήταν αναγκασμένοι να ψήνονται ντάλα καλοκαίρι σε σκοτεινά κοντέινερ χωρίς κλιματισμό, λόγω «ανεπάρκειας» της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης. Μετά την εξέγερση, εκτός από το ρεύμα διακόπηκε και ο καθημερινός δίωρος προαυλισμός των κρατουμένων για παραδειγματισμό τους.
Το χειμώνα στην Κόρινθο οι μετανάστες τουρτουρίζουν χωρίς θέρμανση. Δίνουν ένα ξυραφάκι το μήνα ανά δέκα άτομα, το φαγητό είναι απαίσιο και συμπεριλαμβάνει ελάχιστο ψωμί.
Σε στρατόπεδα όπως της Αμυγδαλέζας, δερματικές ασθένειες σαν την ψώρα οργιάζουν, αφού εκτός από το ελάχιστο σαπούνι, δεν λειτουργούν τα κοινόχρηστα πλυντήρια. Αν κάποιος κρατούμενος διαμαρτυρηθεί, συχνά ακολουθεί ξυλοδαρμός από δεσμοφύλακες-βασανιστές, κάποιοι από τους οποίους δηλώνουν Χρυσαυγίτες.
Είναι φυλακές-κολαστήρια που μόνο στόχο έχουν να πειθαναγκάζουν τους φυλακισμένους μετανάστες και πρόσφυγες να επιστρέψουν «οικειοθελώς» στις χώρες προέλευσής τους, με το φτηνό πρόγραμμα «εθελούσιου επαναπατρισμού», αντί για τις ακριβές και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ανέφικτες απελάσεις.
Οι κρατούμενοι, άνθρωποι που δεν έχουν υποπέσει σε κανένα αδίκημα εκτός του ότι δεν διαθέτουν έγγραφα παραμονής, τιμωρούνται με 18μηνη φυλάκιση, διάστημα εγκλεισμού που αποτελεί το ανώτατο όριο προφυλάκισης για κακουργήματα.
Ρατσιστικό «Success Story»
Ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του σχεδίου «Ξένιος Δίας-Στρατόπεδα Συγκέντρωσης», όλες οι ρατσιστικές προβλέψεις των αρμόδιων υπουργείων έχουν πέσει έξω. Από τους 110.000 περίπου συλληφθέντες των πογκρόμ του Δένδια, μόνο 5.000 μετανάστες και πρόσφυγες αποδείχτηκαν χωρίς χαρτιά και φυλακίστηκαν στα στρατόπεδα, παρ’ όλο που ο Σαμαράς σκίζει τα ιμάτιά του πως οι «λαθρομετανάστες εισβολείς» είναι 2.000.000 και η ναζιστική Χρυσή Αυγή τους ανεβάζει σε 4.000.000.
Οι κρατούμενοι μετανάστες και πρόσφυγες στη συντριπτική πλειοψηφία τους αρνούνται να υπογράψουν δηλώσεις «εθελοντικού επαναπατρισμού» και αντιστέκονται με απεργίες πείνας και εξεγέρσεις.
Το αποτέλεσμα είναι ένας ρατσιστικός φαύλος κύκλος που επιπρόσθετα δεν οδηγεί σε καμία «αποτροπή της μετανάστευσης».
Η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό στο ταξίδι των μεταναστών και των προσφύγων προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, όπου η ανεργία δεν είναι 30% και βάλε.
Η «φιλάνθρωπη» Ευρώπη
Το σχέδιο αφανισμού των μεταναστών έχει τις ευλογίες της ΕΕ στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες χώρες-κρατητήρια του Ευρωπαϊκού Νότου. Παρά τις καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μια σειρά περιπτώσεις απάνθρωπων συνθηκών κράτησης, η παρέα της Μέρκελ χρηματοδοτεί νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ενισχύει τη φύλαξη των Ευρωπαϊκών Συνόρων.
Η «Δημοκρατική Ευρώπη» δεν δείχνει καθόλου αποφασισμένη να επιβάλλει στην –καθ’ όλα συνεργάσιμη– κυβέρνηση Σαμαρά το κλείσιμο των κολαστηρίων.
Ο λόγος είναι απλός. Η ΕΕ θέλει να περιορίσει την είσοδο μεταναστών και προσφύγων στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα ήδη από το 2007, όταν τα πρώτα σημάδια της παγκόσμιας κρίσης άρχισαν να χτυπούν την πόρτα. Ειδικά σήμερα που χώρες σαν την Γαλλία μπαίνουν στην ύφεση, η νεοφιλελεύθερη ρατσιστική ΕΕ έχει πολύ περισσότερους λόγους να φυλακίζει μετανάστες και πρόσφυγες στον Ευρωπαϊκό Νότο και να αρνείται νέα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα.
Αντίσταση
Η μόνη διέξοδος για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, καθώς και για τους ντόπιους εργαζόμενους και ανέργους που μαστίζονται από την κρίση, είναι η κοινή αντίσταση στα μνημόνια του ρατσισμού όπως και στα νεοφιλελεύθερα οικονομικά μνημόνια. Οι κινητοποιήσεις για να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης χρειάζεται να ξαναμπούν στην ημερήσια διάταξη του κινήματος και της Αριστεράς.
Η διεκδίκηση νομιμοποίησης των μεταναστών εργατών και ασύλου στους πρόσφυγες είναι κρίσιμη και για τα δικαιώματα των ντόπιων εργαζομένων. Άλλωστε δεν είναι πολύς καιρός που ντόπιοι τοξικοεξαρτημένοι δυστυχισμένοι οδηγήθηκαν από τους ράμπο του Δένδια στην Αμυγδαλέζα, καταρρίπτοντας το επιχείρημα πως αποτελεί στρατόπεδο «επανεισδοχής μεταναστών».
Ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος καλό θα είναι να μην το μάθουμε ποτέ. Με πρώτο σταθμό τη ΔΕΘ, ας τους ανατρέψουμε μια ώρα αρχύτερα!