Ο πρώτος γύρος για την εκλογή προέδρου στη Βόρεια Κύπρο την περασμένη Κυριακή (10/10) έληξε με νικητές τους Ερσίν Τατάρ (32,35%) και Μουσταφά Ακιντζί (29,84%) οι οποίοι θα αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο, σε μια κρίσιμη εκλογική μάχη με αμφίρροπο αποτέλεσμα. Οι εκλογές αυτές γίνονται σε ένα εξαιρετικά ρευστό πολιτικό σκηνικό, πτυχές του οποίου θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε.

-Το απο­τε­λέ­σμα του πρώ­του γύρου δι­καιο­λο­γεί την αι­σιο­δο­ξία που επι­κρα­τεί στο στρα­τό­πε­δο του Ακιν­τζί. Ο Ακιν­τζί κα­τα­γρά­φε­ται ως ο πο­λι­τι­κός ηγέ­της με την με­γα­λύ­τε­ρη προ­σή­λω­ση στο στόχο της επί­λυ­σης του κυ­πρια­κού παρά τις εξαι­ρε­τι­κά δυ­σμε­νείς συν­θή­κες. Βρί­σκε­ται πλέον σε ανοι­κτή σύ­γκρου­ση με τον Ερ­ντο­γάν τη στιγ­μή που οι προ­σπά­θειες του για λύση υπο­σκά­πτο­νται από την αδιαλ­λα­ξία της ε/κ κυ­βέρ­νη­σης. Η συ­νε­πής και θαρ­ρα­λέα στάση του συ­σπεί­ρω­σε πε­ρί­που το ένα τρίτο των ψη­φο­φό­ρων στον πρώτο γύρο, πα­ρό­τι δεν υπο­στη­ρί­ζε­ται από κά­ποιο με­γά­λο κόμμα. Το στρα­τό­πε­δο Ακιν­τζί αντλεί αι­σιο­δο­ξία και από το γε­γο­νός ότι το κε­ντρο­α­ρι­στε­ρό CTP του Του­φάν Έρ­χιουρ­μαν (21.68%), ο οποί­ος ήρθε τρί­τος στον πρώτο γύρο των προ­ε­δρι­κών, θα τον στη­ρί­ξει στον δεύ­τε­ρο γύρο. Τόσο η κοινή αντί­λη­ψη για τη λύση του κυ­πρια­κού στη βάση της Δι­ζω­νι­κής, Δι­κοι­νο­τι­κής Ομο­σπον­δί­ας όσο και η συ­νο­λι­κό­τε­ρη το­πο­θέ­τη­ση τους στην κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά συ­νη­γο­ρούν σε αυτό.Παρ’ όλα αυτά, υπάρ­χει η εκτί­μη­ση πως ένα τμήμα στε­λε­χών του CTP αντι­με­τω­πί­ζει επι­φυ­λα­κτι­κά τον Ακιν­τζί θε­ω­ρώ­ντας πως τους έχει υπο­σκε­λί­σει στο χώρο της κε­ντρο­α­ρι­στε­ράς. Έχει τε­ρά­στια ση­μα­σία λοι­πόν αν το CTP θα αρ­κε­στεί σε μια απλή δή­λω­ση στή­ρι­ξης ή θα κι­νη­το­ποι­ή­σει ου­σια­στι­κά το μη­χα­νι­σμό του στο δεύ­τε­ρο γύρο για την τε­λι­κή επι­κρά­τη­ση του Ακιν­τζί.

-Πριν λίγο καιρό η στή­ρι­ξη του Τατάρ (πρω­θυ­πουρ­γού, ηγέτη του εθνι­κι­στι­κού κόμ­μα­τος εθνι­κής ενό­τη­τας  και εκλε­κτού της Άγκυ­ρας) από τους Όζερ­σάι (5.74%) και Σερ­ντάρ Ντεν­κτάς (4.20%) στον δεύ­τε­ρο γύρο θα θε­ω­ρού­νταν δε­δο­μέ­νη. Αυτή δεν είναι πια κα­θό­λου σί­γου­ρη καθώς και οι δύο συ­γκρού­στη­καν με τον Τατάρ για την υπό­θε­ση του ανοίγ­μα­τος των Βα­ρω­σί­ων. Το κόμμα του Οζερ­σάι  μά­λι­στα απο­χώ­ρη­σε από τον κυ­βερ­νη­τι­κό συ­να­σπι­σμό κα­ταγ­γέλ­λο­ντας τον Τατάρ όχι για την ουσία της υπό­θε­σης αλλά γιατί σε συ­νερ­γα­σία με τον Ερ­ντο­γάν τον απέ­κλει­σαν από το σχε­δια­σμό της, κάτι που θε­ω­ρή­θη­κε ως ανοι­χτή υπο­στή­ρι­ξη της Άγκυ­ρας στον Τατάρ. Όμως, το σκλη­ρό προ­ε­κλο­γι­κό πα­ζά­ρι που εξε­λίσ­σε­ται αυτές τις μέρες είναι αυτό που θα κα­θο­ρί­σει την τε­λι­κή στάση των Οζερ­σάι και Ντε­κτάς. Από την άλλη, είναι βέ­βαιο πως οι ψη­φο­φό­ροι του ακρο­δε­ξιού κόμ­μα­τος των εποί­κων του Ερχάν Αρι­κλί (5.36%) στη συ­ντρι­πτι­κή τους πλειο­ψη­φία θα στη­ρί­ξουν την υπο­ψη­φιό­τη­τα Τατάρ. 

-H αποχή στον πρώτο γύρο ήταν η με­γα­λύ­τε­ρη των πρό­σφα­των εκλο­γι­κών ανα­με­τρή­σε­ων (42%) και είναι βέ­βαιο πως η επι­δη­μία του­κο­ρω­νοϊ­ού έπαι­ξε το ρόλο της. Η αύ­ξη­ση της όμως θα πρέ­πει ίσως να ανα­ζη­τη­θεί και σε δύο ακόμη πα­ρά­γο­ντες: στη μα­ταί­ω­ση των προσ­δο­κιών της πλειο­ψη­φί­ας των τ/κ που στα­θε­ρά τάσ­σο­νται υπέρ της λύσης του κυ­πρια­κού στην βάση της Δι­ζω­νι­κής Δι­κοι­νο­τι­κής Ομο­σπον­δί­ας (με ευ­θύ­νη κυ­ρί­ως της ελ­λη­νι­κής και ε/κ πλευ­ράς που τορ­πί­λι­σαν τη δια­δι­κα­σία στο Κραν Μο­ντα­νά) αλλά και στα χρό­νια προ­βλή­μα­τα της τ/κ οι­κο­νο­μί­ας που επι­δει­νώ­νο­νται λόγω της επι­δη­μί­ας. Το πο­σο­στό της απο­χής στο δεύ­τε­ρο γύρο θα είναι κα­θο­ρι­στι­κό και για την τε­λι­κή έκ­βα­ση της εκλο­γι­κής μάχης. Είναι ζη­τού­με­νο δη­λα­δή πόσοι από όσους απεί­χαν στον πρώτο γύρο θα πάνε να ψη­φί­σουν αλλά και από ποιο στρα­τό­πε­δο. Πά­ντως η αποχή δεν φαί­νε­ται να επη­ρέ­α­σε αρ­νη­τι­κά τον Ακιν­τζί ενώ ο στό­χος του Τατάρ, που ήταν ένα σα­ρω­τι­κό προ­βά­δι­σμα από τον πρώτο γύρο, δεν υλο­ποι­ή­θη­κε. Η επι­λο­γή της τουρ­κι­κής κυ­βέρ­νη­σης να πο­λώ­σει το κλίμα ώστε να συ­σπει­ρώ­σει τους συ­ντη­ρη­τι­κούς ψη­φο­φό­ρους γύρω από την υπο­ψη­φιό­τη­τα Τατάρ δεν απέ­δω­σε τα ανα­με­νό­με­να παρά τη φιέ­στα του ανοίγ­μα­τος των Βα­ρω­σί­ων και τις δια­βε­βαιώ­σεις Τατάρ ότι η εκλο­γή του θα εξα­σφα­λί­σει την άμεση οι­κο­νο­μι­κή ενί­σχυ­ση της δο­κι­μα­ζό­με­νης τ/κ οι­κο­νο­μί­ας από την Τουρ­κία.

-Τα απο­τε­λέ­σμα­τα του πρώ­του γύρου είναι εξαι­ρε­τι­κά χρή­σι­μα για να εξε­τα­στεί η αντο­χή και η αξιο­πι­στία των δια­χρο­νι­κών επι­χει­ρη­μά­των της ελ­λη­νο­κυ­πρια­κής δε­ξιάς. Έτσι λοι­πόν, το επι­χεί­ρη­μα πως οι Τουρ­κο­κύ­πριοι είναι στην κα­λύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση άβου­λοι και στη χει­ρό­τε­ρη υπο­χεί­ρια της Τουρ­κί­ας δεν φαί­νε­ται να αντέ­χει όταν έρ­χε­ται αντι­μέ­τω­πο με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Ένας στους τρεις ψη­φο­φό­ρους ψή­φι­σε Ακιν­τζί γε­γο­νός που τον έστει­λε στον δεύ­τε­ρο γύρο παρά τις ωμές πα­ρεμ­βά­σεις της Άγκυ­ρας (άνοιγ­μα Βα­ρω­σί­ων, απει­λές κατά του ίδιου και της οι­κο­γέ­νειας του, οι­κο­νο­μι­κές πιέ­σεις κ.α.). Αν σε αυ­τούς προ­στε­θούν και οι ψη­φο­φό­ροι του CTP,  είναι εμ­φα­νές ότι η πλειο­ψη­φία των Τουρ­κο­κυ­πρί­ων συ­νε­χί­ζει να πο­ντά­ρει στην προ­ο­πτι­κή διευ­θέ­τη­σης του Κυ­πρια­κού και δεν ακο­λου­θεί τις πα­λι­νω­δί­ες της τουρ­κι­κής εξω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής.  Ένα ακόμη επι­χεί­ρη­μα με το οποίο πο­λι­τεύ­ε­ται η ε/κ δεξιά εδώ και χρό­νια είναι το εξής: Oι έποι­κοι έχουν κα­τα­κλύ­σει το νησί, είναι πλέον πε­ρισ­σό­τε­ροι από τους Τουρ­κο­κύ­πριους και ου­σια­στι­κά είναι αυτοί που κα­θο­ρί­ζουν τα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα. Ο αριθ­μός των εγ­γε­γραμ­μέ­νων στους εκλο­γι­κούς κα­τα­λό­γους (μόλις 200.000) αλλά και το απο­τέ­λε­σμα του πρώ­του γύρου δεν επι­βε­βαιώ­νουν τον ισχυ­ρι­σμό. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα το αφή­γη­μα και τα συμ­φέ­ρο­ντα της ε/κδε­ξιάς υπη­ρε­τού­νται πολύ κα­λύ­τε­ρα με την εκλο­γή Τατάρ γι’ αυτό και δεν είναι κα­θό­λου βέ­βαιο ότι οι  ε/κ φο­ρείς της εθνι­κο­φρο­σύ­νης νιώ­θουν άνετα με την πι­θα­νό­τη­τα επα­νε­κλο­γής του Ακιν­τζί.

-Σε ένα πο­λι­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον εξαι­ρε­τι­κά πο­λω­μέ­νο μετά και τις πα­ρεμ­βά­σεις της Αγκυ­ρας φά­νη­κε πως το κε­ντρι­κό ζή­τη­μα των εκλο­γών (του­λά­χι­στον για όσες και όσους πήγαν να ψη­φί­σουν) ήταν η αυ­το­νο­μία ή η εξάρ­τη­ση της Βό­ρειας Κύ­πρου από την Τουρ­κία. Σε πεί­σμα των εθνι­κι­στών - δι­χο­το­μι­στών τόσο στις δυο πλευ­ρές του συρ­μα­το­πλέγ­μα­τος όσο και στις «μη­τέ­ρες πα­τρί­δες» φαί­νε­ται πως η πλειο­ψη­φία των Τουρ­κο­κυ­πρί­ων πα­ρα­μέ­νει πιστή στο όραμα της ει­ρή­νης και της συ­νύ­παρ­ξης των δύο κοι­νο­τή­των, γε­γο­νός που δι­καιο­λο­γεί και το εξαι­ρε­τι­κά με­γά­λο εν­δια­φέ­ρον αρι­στε­ρών, δη­μο­κρα­τών και ει­ρη­νι­στών της ε/κ πλευ­ράς για τη συ­γκε­κρι­μέ­νη εκο­λο­γι­κή δια­δι­κα­σία. Μένει να δούμε αν αυτή η εκτί­μη­ση θα επι­βε­βαιω­θεί και στην κάλπη την ερ­χό­με­νη Κυ­ρια­κή.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά

Ετικέτες