Να υπερασπιστούμε τα προσφυγόπουλα!

Η πρό­κλη­ση του χρυ­σαυ­γί­τη Λαγού σε σχο­λείο του Πε­ρά­μα­τος ήταν η κο­ρυ­φή ενός ρα­τσι­στι­κού πα­γό­βου­νου και σή­μα­νε ‒ορθά‒ συ­να­γερ­μό για το κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά στην πε­ριο­χή.

Η δια­δή­λω­ση στους δρό­μους του Πε­ρά­μα­τος, με τη συμ­με­το­χή σω­μα­τεί­ων, φο­ρέ­ων της πε­ριο­χής, όλων των πο­λι­τι­κών δυ­νά­με­ων της Αρι­στε­ράς, με ει­λι­κρι­νή ενω­τι­κή διά­θε­ση (βλ. και την ενω­τι­κή πα­ρου­σία μα­ζι­κών φο­ρέ­ων που πρό­σκει­νται στο ΚΚΕ), ήταν μια πρώτη απά­ντη­ση, που είχε συ­νέ­χεια.

Η από­φα­ση για διαρ­κή δράση (στα σχο­λεία, αρ­γό­τε­ρα σε πλα­τεί­ες κ.λπ.), οι εξορ­μή­σεις διά­φο­ρων δυ­νά­με­ων στις γει­το­νιές, είναι ανα­γκαία απά­ντη­ση σε μια πε­ρί­ο­δο που οι χρυ­σαυ­γί­τες, «με­ταμ­φιε­σμέ­νοι» σε απλούς πο­λί­τες και με συ­στη­μα­τι­κό­τη­τα, δια­χέ­ουν το ρα­τσι­στι­κό τους δη­λη­τή­ριο στα μα­γα­ζιά της πε­ριο­χής, ενά­ντια στα «βρό­μι­κα, ανεμ­βο­λί­α­στα, επι­κίν­δυ­να» προ­σφυ­γό­που­λα.

Μια ση­μα­ντι­κή στιγ­μή σε αυτήν την προ­σπά­θεια ήταν η κι­νη­το­ποί­η­ση τις μέρες που τα παι­διά των προ­σφύ­γων θα ξε­κι­νού­σαν τα μα­θή­μα­τά τους, σε σχο­λεία στη Νί­καια, στο Κε­ρα­τσί­νι, το Πέ­ρα­μα. Ένα ευρύ φάσμα δυ­νά­με­ων κι­νη­το­ποι­ή­θη­κε μα­ζι­κά και με­τέ­τρε­ψε την πρώτη μέρα στο σχο­λείο σε πραγ­μα­τι­κή γιορ­τή αλ­λη­λεγ­γύ­ης, κα­λω­σο­ρί­ζο­ντας τα παι­διά και χα­ρί­ζο­ντας πραγ­μα­τι­κά όμορ­φες και συ­γκι­νη­τι­κές στιγ­μές στα προ­αύ­λια.

Ο κό­σμος της Νί­καιας, που ξέρει από προ­σφυ­γιά, με το σω­μα­τείο των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Δήμο, με εκ­προ­σώ­πους το συλ­λό­γου γο­νέ­ων, με το­πι­κούς φο­ρείς, αγκά­λια­σε τα προ­σφυ­γό­που­λα.

Αντί­στοι­χα και στο Κε­ρα­τσί­νι, σε ένα σχο­λείο με τη δική του πα­ρά­δο­ση (έναν μα­χη­τι­κό σύλ­λο­γο δι­δα­σκό­ντων, ένα κοι­νω­νι­κό πα­ντο­πω­λείο που στη­ρί­ζουν εκ­παι­δευ­τι­κοί και μα­θη­τές), που έχει μπει από καιρό «στο μάτι» των χρυ­σαυ­γι­τών, σε έναν δήμο όπου η δη­μο­τι­κή αρχή «Άλλος Δρό­μος» έπαι­ξε ση­μα­ντι­κό ρόλο με τις δρά­σεις και τις ενέρ­γειές της στην ομαλή έντα­ξη των προ­σφυ­γό­που­λων, καθώς μια μειο­ψη­φία «αγα­να­κτι­σμέ­νων γο­νιών» απο­μο­νώ­θη­κε από την πλειο­ψη­φία.

Αντί­στοι­χης μα­ζι­κό­τη­τας κι­νη­το­ποί­η­ση έγινε και στο Ικό­νιο του Πε­ρά­μα­τος, μια «δύ­σκο­λη» πε­ριο­χή, όπου οι χρυ­σαυ­γί­τες έχουν επι­λέ­ξει να δώ­σουν μάχη –με τρι­κά­κια ενά­ντια στα παι­δά­κια, με πιο συ­στη­μα­τι­κή δου­λειά στη γει­το­νιά (που οδή­γη­σε σε ρα­τσι­στι­κές αντι­δρά­σεις κό­σμου της γει­το­νιάς), με πα­ρου­σία (αν και σε από­στα­ση) την ίδια τη μέρα της κι­νη­το­ποί­η­σης. Η μα­ζι­κή πα­ρου­σία των αλ­λη­λέγ­γυων με­τέ­τρε­ψε τη μέρα σε γιορ­τή για τα μικρά και πε­ρι­φρού­ρη­σε την ομαλή διε­ξα­γω­γή της πρώ­της μέρας, ενώ ξε­χώ­ρι­σε η εμ­φά­νι­ση μα­ζι­κού μα­θη­τι­κού μπλοκ από άλλο γυ­μνά­σιο για να εκ­φρά­σει την αλ­λη­λεγ­γύη του στα προ­σφυ­γό­που­λα. Ωστό­σο, όπως γρά­ψα­με, είναι μια «δύ­σκο­λη» μάχη. Η δου­λειά των χρυ­σαυ­γι­τών έχει βρει έδα­φος σε ένα ρεύμα «αγα­να­κτι­σμέ­νων γο­νιών», που απο­φά­σι­σαν αποχή των παι­διών τους από τα μα­θή­μα­τα (ενώ πολ­λοί έφτα­σαν να κά­νουν αι­τή­σεις με­τεγ­γρα­φής). Μια αντί­στοι­χη πρω­το­βου­λία στη Θεσ­σα­λο­νί­κη δεν άντε­ξε στο χρόνο, αλλά η απου­σία των παι­διών από τις τά­ξεις κατά τις πρώ­τες αυτές μέρες είναι μια προει­δο­ποί­η­ση για τον αγώνα που έχου­με μπρο­στά μας.

Μετά τις πα­νη­γυ­ρι­κές-αλ­λη­λέγ­γυ­ες μέρες υπο­δο­χής, ήδη χρυ­σαυ­γί­τες και κά­ποιοι «αγα­να­κτι­σμέ­νοι γο­νείς» προ­χώ­ρη­σαν σε συ­νά­ντη­ση για να εξε­τά­σουν «τα επό­με­να βή­μα­τα». Είναι κάτι που υπο­γραμ­μί­ζει τη –δε­δο­μέ­νη έτσι κι αλ­λιώς‒ ανά­γκη να προ­χω­ρή­σου­με και εμείς αντί­στοι­χα με συ­στη­μα­τι­κό­τη­τα και συ­νέ­πεια την πα­ρέμ­βα­ση και τις δρά­σεις μας.

Από την προ­σπά­θεια να γί­νουν δεκτά τα προ­σφυ­γό­που­λα την πρώτη τους μέρα στα θρα­νία, και την απά­ντη­ση στις προ­κλή­σεις της ΧΑ, προ­κύ­πτουν κά­ποια ανα­γκαία κρα­τού­με­να γι’ αυτήν τη συ­νέ­χεια.

-Ο ρόλος της Το­πι­κής Αυ­το­διοί­κη­σης μπο­ρεί να απο­δει­χτεί ση­μα­ντι­κός, τόσο στην έμπρα­κτη λύση ζη­τη­μά­των όσο και στην το­πι­κή κοινή γνώμη. Το πα­ρά­δειγ­μα του Κε­ρα­τσι­νί­ου δεί­χνει πως μπο­ρεί να είναι βοη­θη­τι­κή η ενερ­γο­ποί­η­ση αρι­στε­ρών δη­μο­τι­κών αρχών ή η πίεση σε άλλες δη­μο­τι­κές αρχές να ανα­λά­βουν τις ευ­θύ­νες τους.

-Ο ρόλος των σω­μα­τεί­ων, των συλ­λό­γων αλλά και των δυ­νά­με­ων της Αρι­στε­ράς, όταν συ­ντο­νί­ζο­νται και κι­νού­νται ενω­τι­κά, μπο­ρεί να είναι κα­τα­λυ­τι­κός στην ενερ­γο­ποί­η­ση του αντι­φα­σι­στι­κού-αλ­λη­λέγ­γυου κό­σμου. Τη σο­βα­ρό­τη­τα που έδει­ξαν όλες οι δυ­νά­μεις απέ­να­ντι σε ένα τόσο κραυ­γα­λέο ζή­τη­μα (τα παι­διά) και μια τόσο χο­ντρή απει­λή (τη ΧΑ) μπο­ρούν να τη δεί­ξουν και σε όλα τα άλλα μέ­τω­πα της πε­ριό­δου, και να μο­νι­μο­ποι­ή­σουν αυτήν την ανα­γκαία συ­μπό­ρευ­ση.

-Η πάλη δεν είναι υπό­θε­ση «μιας μέρας». Δεν χωρά κα­νέ­νας εφη­συ­χα­σμός μετά το επι­τυ­χη­μέ­νο κα­λω­σό­ρι­σμα, θα χρεια­στεί συ­νε­χής δράση και επα­γρύ­πνη­ση. Όλοι όσοι βρε­θή­κα­με έξω από τα σχο­λεία για να υπε­ρα­σπι­στού­με τα παι­διά, πρέ­πει να συ­νε­χί­σου­με την κα­θη­με­ρι­νή δου­λειά στα σχο­λεία, στις γει­το­νιές, για να χτί­σου­με ένα μό­νι­μο «τεί­χος αλ­λη­λεγ­γύ­ης» απέ­να­ντι στις επι­θέ­σεις και τις προ­κλή­σεις. Η δου­λειά όλων μας για γε­γο­νό­τα όπως η 18η Μάρτη, που είναι ο επό­με­νος με­γά­λος αντι­ρα­τσι­στι­κός σταθ­μός, έχει ση­μα­σία, αλλά πρέ­πει να γί­νε­ται το­πι­κά, συ­στη­μα­τι­κά, με τρόπο που να επι­τρέ­πει να «ρι­ζώ­σου­με», να αλ­λά­ξου­με συ­σχε­τι­σμούς, να δια­μορ­φώ­σου­με το «κλίμα» στις γει­το­νιές μας.

Τα προ­σφυ­γό­που­λα δεν πήγαν στα σχο­λεία μόνο για μία μέρα. Και θα πρέ­πει να ερ­γα­στού­με για να κά­νου­με πράξη αυτό που μας είπε και ηλι­κιω­μέ­νη γει­τό­νισ­σα όταν έμαθε (με χαρά) πως θα έρ­χο­νται συ­νέ­χεια: «Αν τα πει­ρά­ξει κα­νέ­νας, εμείς θα εί­μα­στε εδώ». 

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την "Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά" που κυ­κλο­φο­ρεί