Convid 19: Σκέφτεται κανείς τους πρόσφυγες;

Το σύστημα δείχνει τη γύμνια του και θα κληθούμε για άλλη μια φορά να πληρώσουμε τον λογαριασμό όλοι εμείς που παρακολουθούμε καθηλωμένοι από τους δέκτες της τηλεόρασής μας τις εξελίξεις.

Και μέσα σε όλο αυτό κάποιος ίσως να θυμηθεί να σκεφτεί τις χιλιάδες αποθηκευμένες ψυχές σαν σαρδέλες μέσα σε υπερπληθυσμένες «Μόριες», σε κοντέινερς, σε διαμερίσματα και σε ξενοδοχεία. 

Αυτοί δεν νοσούν; Αν ναι, πόσοι είναι; Πού είναι; Πώς είναι; Τι χρειάζονται;

Κανείς δεν ξέρει να απαντήσει, και έχει φροντίσει το σύστημα γι αυτό...

Πρώτα από όλα οι αποφάσεις της κυβέρνησης να απαγορέψει την έκδοση ΑΜΚΑ από 1/7/2019 μέχρι και τώρα σε αιτούντες/ουσες άσυλο έχει αποκόψει εκατοντάδες ανθρώπους από την ιατροφαρμακευτική κάλυψη και την δημόσια περίθαλψη υγείας, με δικαιολογία την επίδοση του Π.Α.Α.Υ.Π.Α. (Προσωρινός Αριθμός Ασφάλισης και Υγειονομικής Περίθαλψης Αλλοδαπού). Όμως αυτή η επίδοση δεν επιδόθηκε ποτέ και σε κανέναν, καθώς θα γινόταν από την Υπηρεσία Ασύλου και κάθε μήνα μας παρέπεμπε στο τέλος του επόμενου μήνα: κάτι για κάποια υπουργική απόφαση που δεν ήρθε, κάτι για κάποια υπηρεσιακή οδηγία που δεν δόθηκε και -το πιο ευφάνταστο που ακούσαμε- λόγω του ότι υπάρχει έλλειψη χαρτιού για την τύπωση των νέων τριπτύχων που θα αναγράφουν τον  Π.Α.Α.Υ.Π.Α. !!!

Έτσι αυτοί οι εκατοντάδες συνάνθρωποί μας που περιμένουν έναν αριθμό φάντασμα για να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το σύστημα υγείας της χώρας στην οποία έχουν εγκλωβιστεί πιστεύετε ότι θα χρησιμοποιούσαν ποτέ τα επείγοντα ενός νοσοκομείου για έναν απλό βήχα, έναν απλό πονόλαιμο ή μια απλή γρίπη;

Ή ακόμα και οι χιλιάδες αιτούντες άσυλο, που έχουν πάρει ΑΜΚΑ πριν την απαγόρευση έκδοσης στις 1/7/2019, πιστεύετε ότι θα πήγαιναν ποτέ σε ένα νοσοκομείο έχοντας συμπτώματα μιας απλής γρίπης; 

Τα συμπτώματα μιας απλής γρίπης μπροστά στις κακουχίες των συνθηκών διαβίωσης σε ένα υπερπληθυσμένο κέντρο υποδοχής στην Ελλάδα μοιάζουν πραγματικά κάτι το αστείο για αυτούς τους ανθρώπους. 

Όμως θα αναρωτηθούμε, λογικά δεν είναι δυνατόν να μην ανησυχούν με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας! 

Αυτοί είναι άραγε ενήμεροι; Ποιος τους ενημέρωσε; Έχουν τηλεόραση; Καταλαβαίνουν τον Χατζηνικολάου; 

Νοιάστηκε κάποιος για να τους ενημερώσει;

Οι κοινωνικοί επιστήμονες που τους πλαισιώνουν δεν πρόλαβαν καλά καλά να τους ενημερώσουν ότι έκλεισαν τα σχολεία λόγω Κορωνοϊού και την πρώτη μέρα περίμεναν όλοι με τα παιδιά τους πίσω από κλειστές πόρτες. Και λογικό ήταν καθώς το υπουργείο παιδείας το αποφάσισε απόγευμα και το ανακοίνωσε μετά τις 17.00, οπότε οι κοινωνικοί επιστήμονες και οι διερμηνείς πόσες ώρες της ζωής τους να μπορούν να αφιερώσουν στους εργοδότες τους πέραν του 8ώρου; Πόσες υπερωρίες να θυσιάσουν για το ανθρωπιστικού χαρακτήρα έργο που παρέχουν; Και πώς αλήθεια να τους ενημερώσουν για τον Κορωνοϊό όταν και αυτοί οι ίδιοι δεν είναι πραγματικά και υπεύθυνα ενημερωμένοι; Αλήθεια πόσοι από εμάς είμαστε ενήμεροι από ιατρική πηγή για το ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα του Κορονοϊού; 

Αντιθέτως, η πολιτική γραμμή που ακολουθούμε τα τελευταία 4 χρόνια είναι να παροτρύνουμε τους πρόσφυγες να μη χρησιμοποιούν και «επιβαρύνουν» το εθνικό σύστημα υγείας για «ψύλλου πήδημα» ...όπως μία απλή γρίπη για παράδειγμα. 

Το υπουργείο υγείας όφειλε να τους ενημερώσει γραπτά σε γλώσσα που κατανοούν για το καλό της υγείας τους αλλά και για το ευρύτερο συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, που ενεργό μέρος του είναι και αυτοί. Θα έπρεπε να εντάσσεται μέσα στις στρατηγικές περιορισμού της εξάπλωσης της νόσου. 

Μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κάτι αντίστοιχο και ας έχει αποφασιστεί το κλείσιμο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από τις 11/3/2020.

Αλήθεια λοιπόν, γνωρίζουμε πραγματικά αν νοσεί με τον Κορωνοϊό κάποιος πρόσφυγας/σσα; Γνωρίζουμε πραγματικά τον αληθινό αριθμό εξακριβωμένων κρουσμάτων Covid 19 στην Ελλάδα; 

Ακόμα περισσότερο έχει κάποιος αναλογιστεί τι θα συμβεί (αν δεν συμβαίνει ήδη) αν νοσήσει κάποιος πρόσφυγας ή μετανάστης εντός του Camp στην Μόρια που είναι σχεδιασμένο για 4.000 ανθρώπους και φιλοξενεί 22.000;

Ή και οπουδήποτε αλλού; 

Όταν συμβεί αυτό, καθώς εκτιμώ ότι είναι θέμα χρόνου, είμαστε έτοιμοι να δράσουμε; Να το αντιμετωπίσουμε; Με ποιο τρόπο σκέφτεται το σύστημα υγείας να δράσει μέσα στα κέντρα υποδοχής; 'Η καλύτερα σκέφτεται το σύστημα κάποια μέθοδο υγειονομικής παρέμβασης μέσα στα κέντρα υποδοχής προσφύγων και μεταναστών;

Υπάρχουν απαντήσεις σε αυτό το πλήθος ερωτήσεων;

Αυτοί οι άνθρωποι είναι ξεχασμένοι από τους περισσότερούς μας και εγκαταλελειμμένοι στην τύχη τους από το κράτος και τους επίσημους φορείς που τους πλαισιώνουν. Οι μηχανισμοί ακόμα και αν ανταποκριθούν στο άμεσο μέλλον, εκτιμώ ότι είναι ήδη πολύ αργά για το οποιοδήποτε θεμιτό αποτέλεσμα.

Η αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες εκτός από ηθική υποχρέωση και πολιτική στάση πολλών από εμάς, αποδεικνύεται ότι είναι και ο μόνος τρόπος αρμονικής και υγιούς συμβίωσης μιας κοινωνίας που είναι ικανή να μεταβολίσει την ετερότητα και να τη διαχειριστεί παράγοντας κοινό πολιτισμικό κοινωνικό και οικονομικό πλούτο.