Δικαιοσύνη για τον Ζακ Κωστόπουλο/ Zackie Oh

Για αυτό το λόγο -και με την δίκη επι­τέ­λους να πλη­σιά­ζει- την Κυ­ρια­κή 20 Σε­πτέμ­βρη πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε πο­ρεία στην μνήμη του με κε­ντρι­κό ζή­τη­μα «No Zackie, No Peace» και αί­τη­μα την δι­καί­ω­ση. Το κε­ντρι­κό σύν­θη­μα, εμπνευ­σμέ­νο από το σύν­θη­μα «No Justice, No Peace», από το κί­νη­μα Black Lives Matter, επι­χει­ρεί να συν­δέ­σει την απώ­λεια του Ζακ  με τα συ­νε­χό­με­να πε­ρι­στα­τι­κά αστυ­νο­μι­κής βίας, τόσο στην Ελ­λά­δα όσο και στο εξω­τε­ρι­κό. Μετά από αί­τη­μα της οι­κο­γέ­νειας να υπάρ­ξει προ­σαρ­μο­γή στα νέα μέτρα, η πο­ρεία άλ­λα­ξε μέρα, και πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μια μέρα πριν την επέ­τειο του θα­νά­του του. Παρά την αλ­λα­γή της τε­λευ­ταί­ας στιγ­μής, ήταν μια μα­ζι­κή και δυ­να­μι­κή πο­ρεία με παλμό και έντο­νο το νε­ο­λαι­ί­στι­κο στοι­χείο. Χι­λιά­δες κό­σμου μα­ζεύ­τη­κε το από­γευ­μα της Κυ­ρια­κής στην Γλαύδ­στω­νός για να φω­νά­ξει πως η δο­λο­φο­νία του Ζακ/Zackie δεν θα πε­ρά­σει στα ψιλά και για να απαι­τή­σει δι­καιο­σύ­νη. Η πο­ρεία συ­νε­χί­στη­κε μέχρι την Βουλή, μέσα από κε­ντρι­κούς δρό­μους, κα­τά­κτη­ση ιδιαί­τε­ρα ση­μα­ντι­κή καθώς τα προη­γού­με­να χρό­νια αντί­στοι­χες πο­ρεί­ες (ει­δι­κά για φε­μι­νι­στι­κά και ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ+ ζη­τή­μα­τα) συ­νη­θί­ζο­νταν να περ­νά­νε μέσα από τα στενά, χά­νο­ντας την ορα­τό­τη­τα και την δυ­να­τό­τη­τα πα­ρέμ­βα­σης στον πε­ρα­στι­κό κόσμο. Την δια­δή­λω­ση διορ­γά­νω­σε το «Justice for Zak/Zackie- Δι­καιο­σύ­νη για τον Ζακ/την Zackie» μαζί με φε­μι­νι­στι­κές και ΛΟ­ΑΤ­ΚΙ+ συλ­λο­γι­κό­τη­τες ενώ ιδιαί­τε­ρα ση­μα­ντι­κή ήταν και η συμ­με­το­χή της Συ­νέ­λευ­σης 8 Μάρτη, που πα­ρα­κο­λού­θη­σε από την αρχή τις δια­δι­κα­σί­ες διορ­γά­νω­σης της πο­ρεί­ας και συμ­με­τεί­χε με ένα μα­ζι­κό μπλοκ.

Με την πρώτη δι­κά­σι­μο στις 21 Οκτώ­βρη είναι πολύ ση­μα­ντι­κό να φανεί ότι η δο­λο­φο­νία του Ζακ δεν έχει ξε­χα­στεί. Η κοι­νω­νι­κή πίεση είναι πολύ ση­μα­ντι­κή, ει­δι­κά για μια υπό­θε­ση που έχει γίνει κάθε προ­σπά­θεια να κρυ­φτεί κάτω από το χαλί. Να θυ­μί­σου­με πως από τους 8 αστυ­νο­μι­κούς που ενε­πλά­κη­σαν στην δο­λο­φο­νία, μόνο οι 4 κα­τη­γο­ρού­νται και κα­νέ­νας από τους ΕΚΑ­Βι­τες. Όπως μας ανέ­φε­ρε η δι­κη­γό­ρος της οι­κο­γε­νεί­ας Κω­στό­που­λου, Άννυ Πα­πα­ρού­σου, μόνο ένας από τους ΕΚΑ­Βι­τες πέ­ρα­σε πει­θαρ­χι­κό, αυτός ο οποί­ος δεν προ­έ­βη σε ΚΑΡΠΑ (Καρ­διο­πνευ­μο­νι­κή Ανα­ζω­ο­γό­νη­ση) και δεν αφαί­ρε­σε το δε­μα­τι­κό που είχαν πε­ρά­σει στα χέρια του οι αστυ­νο­μι­κοί. Παρ’ ότι το πό­ρι­σμα έδει­ξε ότι είχε ευ­θύ­νες για τον θά­να­το του Ζακ, δεν του ασκή­θη­κε καμία πει­θαρ­χι­κή δίωξη. Επί­σης η δι­κη­γό­ρος τό­νι­σε ότι και για τους έξι που κα­τη­γο­ρού­νται τε­λι­κά (ο κο­σμη­μα­το­πώ­λης, ο με­σί­της και οι τέσ­σε­ρις αστυ­νο­μι­κοί) οι κα­τη­γο­ρί­ες είναι κα­τώ­τε­ρες των στοι­χεί­ων, καθώς κα­τη­γο­ρού­νται για θα­να­τη­φό­ρα βλάβη που επι­σύ­ρει ποινή έως και 10 χρό­νια και όχι για αν­θρω­πο­κτο­νία. 

Η Άννυ Πα­πα­ρού­σου μί­λη­σε επί­σης και για πρό­θε­ση συ­γκά­λυ­ψης  από όλες τις πλευ­ρές: αν δεν είχε κυ­κλο­φο­ρή­σει το βί­ντεο, η υπό­θε­ση δεν θα είχε ερευ­νη­θεί καν. Η αστυ­νο­μία κι­νη­το­ποι­ή­θη­κε μόνο μετά την δη­μο­σί­ευ­ση του βί­ντεο. Για την ολι­γω­ρία αυτή, δεν έχει υπάρ­ξει καμία πει­θαρ­χι­κή δίωξη που εν­δε­χο­μέ­νως να υπήρ­χε σε άλλη πε­ρί­πτω­ση. Η προ­σπά­θεια συ­γκά­λυ­ψης υπήρ­ξε και από το δι­κα­στι­κό σύ­στη­μα: Ενώ κα­τα­τέ­θη­κε μή­νυ­ση για αν­θρω­πο­κτο­νία ώστε να αλ­λά­ξουν οι κα­τη­γο­ρί­ες, αρ­χειο­θε­τή­θη­κε και η έν­στα­ση δεν έχει ακόμα εξε­τα­στεί. Το απο­τέ­λε­σμα είναι πως, μόνο για να αλ­λά­ξουν οι κα­τη­γο­ρί­ες θα πρέ­πει να εμ­φα­νι­στούν νέα –εξε­τα­σμέ­να– στοι­χεία και να γίνει νέα δίκη, κάτι που ρε­α­λι­στι­κά δεν πρό­κει­ται να γίνει. Είναι ση­μα­ντι­κό να θυ­μί­σου­με ότι  τα στοι­χεία που υπάρ­χουν είναι αλ­λοιω­μέ­να, καθώς μετά το πε­ρι­στα­τι­κό της δο­λο­φο­νί­ας η αστυ­νο­μία ολι­γώ­ρη­σε και δεν πε­ρί­φρα­ξε την πε­ριο­χή, με απο­τέ­λε­σμα ο ένας από τους κα­τη­γο­ρού­με­νους, ο κο­σμη­μα­το­πώ­λης, να κα­θα­ρί­ζει τον τόπο του εγκλή­μα­τος από τα σπα­σμέ­να και μα­τω­μέ­να γυα­λιά και από άλλα ίχνη. Η ολι­γω­ρία του δι­κα­στι­κού συ­στή­μα­τος φαί­νε­ται και στην κα­θυ­στέ­ρη­ση με την οποία θα ξε­κι­νή­σει η δίκη: δύο χρό­νια μετά, και ενώ οι κα­τη­γο­ρού­με­νοι, επί δύο χρό­νια κυ­κλο­φο­ρούν ελεύ­θε­ροι, με απλά πε­ριο­ρι­στι­κά μέτρα (πα­ρου­σί­α­ση κάθε μήνα στο τμήμα, απα­γό­ρευ­ση εξό­δου από την χώρα). 

Αυτή η συ­στη­μα­τι­κή προ­σπά­θεια συ­γκά­λυ­ψης που ξε­κί­νη­σε από την μέρα της δο­λο­φο­νί­ας και συ­νε­χί­στη­κε, επι­βε­βαιώ­νει ότι είναι πολύ ση­μα­ντι­κό να υπάρ­ξει πίεση από το κί­νη­μα για να μην θα­φτεί αυτή η υπό­θε­ση, να μην ξε­χα­στεί ο Ζακ, και να επι­βλη­θούν οι με­γα­λύ­τε­ρες ποι­νές –έστω και για αυτές τις λει­ψές κα­τη­γο­ρί­ες. Πρέ­πει να διεκ­δι­κή­σου­με δι­καιο­σύ­νη για τον τόσο άδικο θά­να­το ενός νέου αν­θρώ­που. Γι’ αυτόν το λόγο, στις 21 Οκτώ­βρη, θα εί­μα­στε έξω από τα δι­κα­στή­ρια να δη­λώ­σου­με ότι εμείς θυ­μό­μα­στε. Ότι η ιδιο­κτη­σία δεν αξί­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο από την αν­θρώ­πι­νη ζωή. Δεν ήταν ζή­τη­μα «αυ­το­ά­μυ­νας». Ήταν δο­λο­φο­νία με την πλάτη της αστυ­νο­μί­ας. Και για αυτό, θα βρι­σκό­μα­στε στον δρόμο μέχρι να απο­δο­θεί δι­καιο­σύ­νη.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά