Λεφτά για µισθούς, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες
Stop στους εξοπλισµούς και τη στήριξη της γενοκτονίας
Στις όλο και πιο σκοτεινές µέρες που ζούµε, η Γενική Απεργία που προκήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στις 20 Νοεµβρίου είναι µια ηµέρα στην οποία αξίζει να προσβλέπουµε και µε τεράστια σηµασία: είναι η µέρα που µπορούµε να ενώσουµε στο δρόµο τις αγωνίες και το θυµό που νιώθουµε και να στείλουµε µήνυµα αντίστασης. Το πόσο ηχηρό θα είναι αυτό είναι στο χέρι µας και θα είναι καθοριστικό για τη συνέχεια.
Η οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η µεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν έχει τίποτα το «αντικειµενικό», αλλά αντίθετα είναι αποτέλεσµα της ολόπλευρης ταξικής επίθεσης από πλευράς κεφαλαίου και Κυβέρνησης σε όλα τα πεδία: η απουσία οποιουδήποτε µέτρου ελέγχου της ακρίβειας µε παράλληλη συµπίεση µισθών, η χυδαία εγκατάλειψη του ΕΣΥ και η εισβολή των ιδιωτών στην ψυχική υγεία, την απεξάρτηση και όπου αλλού επιθυµούν, οι golden visa και η αχαλίνωτη κερδοσκοπία στη στέγαση, τα ιδιωτικά ΑΕΙ, η εκτίναξη των εργατικών «ατυχηµάτων» λόγω εντεινόµενης πίεσης, τραγικής υποστελέχωσης και απουσίας ελέγχου, όλα αυτά και πολλά άλλα συνθέτουν την εικόνα της φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της εργαζόµενης πλειοψηφίας, την ώρα που τα κέρδη των εισηγµένων στο χρηµατιστήριο εταιρειών χτύπησαν νέο ρεκόρ κερδών στο πρώτο εξάµηνο του 2024. Αν συνυπολογιστούν στα παραπάνω και πτυχές όπως η απόπειρα ιδιωτικοποίησης του νερού ή η διάλυση της δασοπροστασίας µε τις κατ’ επανάληψη γνωστές συνέπειες κλπ, γίνεται σαφές πως δεν υπάρχει κανένας φραγµός και πως η ανάγκη ανατροπής αυτής της πολιτικής είναι επιτακτική.
Αν δεν αρκούσαν όµως όλα τα παραπάνω, υπάρχει και µια επιπλέον διάσταση που πρέπει να ιεραρχηθεί πάρα πολύ ψηλά, αυτή της φρενίτιδας των εξοπλιστικών δαπανών και της όλο και µεγαλύτερης εµπλοκής στις πολεµικές προετοιµασίες και στην υποστήριξη της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη και το Λίβανο. Την ώρα που ο Μητσοτάκης δήλωσε επίσηµα ότι η αυστηρή λιτότητα και οι «αυξήσεις» κάτω από το ύψος του πληθωρισµού θα συνεχιστούν τουλάχιστον µέχρι το 2027, εξαγγέλθηκε η αγορά µίας ακόµα φρεγάτας (!) η οποία προσθέτει κι άλλο δηµόσιο χρήµα στο δυσθεώρητο ύψος των δισεκατοµµυρίων (5 δις µόνο φέτος) που έχουν ήδη δαπανηθεί ή δεσµευθεί. Τα όπλα αυτά δεν είναι «αµυντικά» και δεν σκοπεύουν σε τίποτα άλλο, παρά µόνο στην ενεργό συµµετοχή στους ιµπεριαλιστικούς σχεδιασµούς στην ευρύτερη περιοχή (φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα), ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις µε το κράτος – τροµοκράτη (Ισραήλ) και η παραχώρηση λιµανιών για ανεφοδιασµό των εγκληµάτων του. Η τυχοδιωκτική πολιτική και οι εξοπλισµοί που την υποστηρίζουν πληρώνονται ακριβά µε τον ιδρώτα µας και απειλούν να ζητήσουν και από εµάς βαρύ φόρο αίµατος. Η απαίτηση για διακοπή των εξοπλισµών και απεµπλοκή της Ελλάδας πρέπει να ιεραρχηθεί πολύ ψηλά.
Ενθαρρυµένη από την απουσία ουσιαστικής αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση ενορχηστρώνει µε ακόµα µεγαλύτερο ζήλο και πυγµή αυτή την επίθεση µετά το «χαστούκι» των ευρωεκλογών, καθώς επιχειρεί να αποδείξει ότι µπορεί να «κάνει τη δουλειά» για την άρχουσα τάξη.
Στο κοινωνικό πεδίο όµως, τα πράγµατα είναι πολύ διαφορετικά από ό,τι στη Βουλή. Εν όψει της απεργίας στις 20 Νοεµβρίου, µια σειρά από κλάδοι (νοσοκοµεία, κοινή απεργία wolt & e-food, επισιτισµός, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, λιµάνια, Λυρική σκηνή κ.ά.) έχουν ήδη πραγµατοποιήσει ή οργανώνουν απεργιακές κινητοποιήσεις, απόδειξη του αναβρασµού που υπάρχει στους εργασιακούς χώρους. Ανεξαρτήτως ιδιαιτεροτήτων, τα αιτήµατά είναι κοινά και είναι αυτά που διεκδικούν όλοι-ες οι εργαζόµενοι/ες: αυξήσεις, Συλλογικές Συµβάσεις, προσλήψεις, µέτρα υγιεινής και ασφάλειας, φορολόγηση των κερδών. Αυτή η κινητικότητα δείχνει πως το υπόβαθρο για να οργανωθεί µια πολύ µεγάλη απεργία είναι πολύ πραγµατικό και στον χρόνο που έχουµε µπροστά µας πρέπει να τα δώσουµε όλα!
Γνωρίζουµε πλέον πολύ καλά τι µέλλον ετοιµάζουν για τον κόσµο της εργασίας. Γνωρίζουµε όµως και πόσο πολύ φοβούνται τις κοινωνικές κινητοποιήσεις και την προοπτική κλιµάκωσής τους. Η πρόσφατη τεράστια συναυλία για τα θύµατα των Τεµπών υπενθύµισε τον διάχυτο θυµό και την απαίτηση για δικαιοσύνη και για αυτό επιχειρήθηκε -µάταια - να λοιδορηθεί. Με αυτές τις εικόνες, µε τη µνήµη των προηγούµενων µεγάλων γενικών απεργιών, ειδικά ανήµερα και στον ένα χρόνο του εγκλήµατος, µε την επίγνωση των κοινωνικών διεργασιών και της αναγκαιότητας για απάντηση, χρειάζεται να δώσουµε όλες µας τις δυνάµεις για την επιτυχία της απεργίας. Με περιοδείες και συνελεύσεις σε εργασιακούς χώρους, µε εξορµήσεις και παρεµβάσεις στις γειτονιές, µε συζητήσεις στα προσωπικά µας περιβάλλοντα, µε κάθε δυνατό τρόπο να µεταφέρουµε το µήνυµα της απεργίας και να οργανώσουµε τη συµµετοχή σε αυτή. Να ξαναπιάσουµε το νήµα των µεγάλων αγώνων του παρελθόντος, να θυµηθούµε και να θυµίσουµε τη δύναµη της γενικής απεργίας.
Η Γενική Απεργία, που καλείται από τις ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, παρά τις φιλοσυστηµικές πλειοψηφίες τους, θα συνενώσει στο δρόµο Δηµόσιο και Ιδιωτικό τοµέα, κόσµο της δουλειάς που θέλει να αντιδράσει στις εξοντωντικά αντεργατικές και προκλητικά ταξικές πολιτικές. Είναι αυτός ο κόσµος που µπορεί να κάνει την ανατροπή αν ενώσει τις δυνάµεις του σε ένα αγωνιστικό-ριζοσπαστικό σχέδιο µε προοπτική νίκης. Με αυτόν τον κόσµο θέλουµε να είµαστε σε επαφή και επικοινωνία. Θέλουµε να έχουµε τη δυνατότητα απεύθυνσης, να είµαστε µαζί του, να έρθει µαζί µας και γι’ αυτό οι χώροι προσυγκεντρώσεων-συγκεντρώσεων δεν µπορούν παρά να διευκολύνουν την κοινή κινηµατική δράση.
Η επόµενη µέρα πρέπει και µπορεί να µας βρει πολύ πιο ισχυρούς!
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΤΙΣ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ!
ΔΕΑ/Rproject.gr