Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προληπτικός για να πιστεύει ότι ο αριθμός 13 φέρνει ατυχία στον Φρανσουά Ολάντ: 13% θετική γνώμη, είναι το ιστορικά χαμηλότερο επίπεδο στο οποίο έφτασε ο πρόεδρος το περασμένο Σαββατοκύριακο. Αλλά η συγκλονιστική είδηση είναι η δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο περιοδικό Le Figaro, η οποία δείχνει τη Le Pen στην πρώτη θέση από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, όποιες κι αν είναι οι άλλες υποψηφιότητες...
Αντίθετα, χάνει στο δεύτερο γύρο... εκτός και αν βρεθεί αντιμέτωπη με τον Ολάντ, απέναντι στον οποίο η επικεφαλής του FN βγαίνει νικήτρια!
Για περισσότερο από μία εβδομάδα, από την αρχή της σεζόν στα τέλη Αυγούστου μέχρι και τον πρόσφατο ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου, η Μαρίν Λε Πεν έχει ζητήσει επανειλημμένα και δυναμικά τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης. Επαναλαμβάνει κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων και ομιλιών ότι είναι "έτοιμη να κυβερνήσει", ακόμη και στη θέση του πρωθυπουργού υπό την προεδρία του Φρανσουά Ολάντ. Για να μη δείξει όμως ότι το κόμμα της έχει μαλακώσει πολιτικά και αναζητεί ειρηνικές συμμαχίες με το "UMPS", αναφέρει ότι το σενάριο θα είναι αυτό μιας εξαιρετικά συγκρουσιακής συνύπαρξης. Έτσι, σκιαγραφεί μια εικόνα ενός Φρανσουά Ολάντ ο οποίος θα αρκείται σε “παρουσίες σε εγκαίνια και εορτασμούς επετείων," προσθέτοντας πως "Ή θα υποχωρήσει ή θα παραιτηθεί"...
Μόνο λόγια;
Όλα αυτά δεν είναι βέβαια παρά λόγια. Πέρα από το την πιθανότητα ή όχι ενός σεναρίου διάλυσης της Βουλής, είναι απίθανο ότι το FN, το οποίο δεν έχει συμμάχους μεταξύ των κύριων πολιτικών δυνάμεων και είναι σε ρήξη ακόμα με την "παραδοσιακή" δεξιά, συντηρητική και φιλελεύθερη, μπορεί να κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών με το υπάρχον σύστημα. Ακόμα κι αν το ακροδεξιό κόμμα μπορούσε να βρει κάποια ονόματα υπουργών μεταξύ των ηγετών του, δεν θα ήταν σε θέση να παρατάξει μια ολόκληρη ομάδα "εμπειρογνωμόνων" και ανώτερων στελεχών που χρειάζονται για να καταλάβουν τις θέσεις των γενικών γραμματέων των υπουργείων, των επικεφαλής των υπουργικών συμβουλίων, των συμβούλων κ.λπ.
Εκτός από αυτές τις δυσκολίες, υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα που η Μαρίν Λε Πεν πρέπει να λύσει. Εάν, για ορισμένα θέματα, υπάρχει πράγματι μια συμφωνία μερικών από τη γαλλική κοινωνία στις "ιδέες" της (34% λένε ότι "συχνά συμφωνούν" με αυτές, σε μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στις 30 Αυγούστου), αυτό ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τα θέματα. Το κυριότερο μπλοκάρισμα ακόμα είναι για το θέμα της "εξόδου από το ευρώ" -μόνο 14% δηλώνουν ότι συμφωνούν- αν και είναι ισχυρότερη στο ζήτημα του "κοσμικού κράτους", το οποίο η Μαρίν Λε Πεν επανερμηνεύει σε μια αποκλειστικά αντι-μουσουλμανική κατεύθυνση (47% συμφωνούν) ή την "ανασφάλεια" (54%).
Σημειώνεται ότι την ίδια στιγμή, το FN έχει πάρει μια νέα πρωτοβουλία στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, με την ιδρυτική εμφάνιση της συλλογικότητας "Audace" (Τόλμη) την Κυριακή 7η Σεπτεμβρίου. Είναι οργάνωση για τη "δραστήρια νεολαία" (μετά τις συλλογικότητες για τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, "Racine" και "Marianne"), για να τροφοδοτήσει το οικονομικό πρόγραμμα του κόμματος και να ενισχύσει τις ρίζες του στην κοινωνία των πολιτών .
Το πρόγραμμα στην ουσία του παραμένει αμετάβλητο. Η επικεφαλής του FN συνεχίζει να προβάλλει το σταμάτημα της μετανάστευσης και την "εθνική προτεραιότητα". Ωστόσο, ο λόγος της Μαρίν Λε Πεν είναι σημαντικός: σφυροκοπά ξανά και ξανά το μήνυμα ότι το FN έχει γίνει τώρα μια πολιτική δύναμη που βρίσκεται σε πρώτο πλάνο και είναι "πραγματικά" υποψήφια για την εξουσία. Η φιλοδοξία της λοιπόν είναι πραγματική.
*Από το εβδομαδιαίο περιοδικό L'anticapitaliste - 255 (09/11/2014)
Πέμπτη, 11 Σεπτέμβρη 2014
