Η παρουσίαση του βιβλίου του Π. Πουλιόπουλου στη Θεσσαλονίκη

Συ­νη­θί­ζου­με να λέμε ότι σε εποχή από­το­μων αλ­λα­γών και στρο­φών, όπου ο πο­λι­τι­κός χρό­νος συ­μπυ­κνώ­νε­ται δρα­μα­τι­κά, ένα τμήμα της πρω­το­πο­ρί­ας ανα­μο­χλεύ­ει το πα­ρελ­θόν, ανα­ζη­τώ­ντας ερ­γα­λεία και απα­ντή­σεις για το σή­με­ρα, για να ορ­γα­νώ­σει απο­τε­λε­σμα­τι­κά το αύριο. Όταν βρι­σκό­μα­στε σε κρί­σι­μες κα­μπές, όπου η επι­λο­γή του ενός ή του άλλου δρό­μου συ­νε­πά­γε­ται συ­γκε­κρι­μέ­να κα­θή­κο­ντα, είναι χρή­σι­μο να στρε­φό­μα­στε στην ιστο­ρία για να δούμε πότε βρέ­θη­κε ξανά η αρι­στε­ρά μπρο­στά σε τέ­τοια σταυ­ρο­δρό­μια και πώς απά­ντη­σε στα δι­λήμ­μα­τα της επο­χής.

Με αυτές τις σκέ­ψεις πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το Σάβ­βα­το 25 Απρί­λη στη Θεσ­σα­λο­νί­κη στο φι­λό­ξε­νο στού­ντιο της κα­τει­λημ­μέ­νης και αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νης ΕΡΤ3 βι­βλιο­πα­ρου­σί­α­ση του έργου του Πα­ντε­λή Που­λιό­που­λου, Ελ­λη­νι­κός μεν­σε­βι­κι­σμός (1924), Η κρίση μέσα στο ΚΚΕ (1927). Πρό­κει­ται για ένα βι­βλίο που εκ­δό­θη­κε από τις εκ­δό­σεις Red Marks, σε επι­μέ­λεια Δη­μή­τρη Κα­τσο­ρί­δα.

Ει­ση­γη­τές ήταν ο Γιώρ­γος Γιαν­νό­που­λος (εκ­δό­της πε­ριο­δι­κού ΕΝΕ­ΚΕΝ), ο Πα­να­γιώ­της Νο­τό­που­λος (κα­θη­γη­τής ΤΕΙ Σερ­ρών) και ο Χάρης Πα­πα­δό­που­λος από την εφη­με­ρί­δα Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά.

Στην εκ­δή­λω­ση πα­ρα­βρέ­θη­κε αρ­κε­τός κό­σμος και είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι το θέμα προ­σέλ­κυ­σε αγω­νι­στές από ένα ευρύ φάσμα ρευ­μά­των της αρι­στε­ράς, με εκ­προ­σω­πή­σεις από συ­ντρό­φους και συ­ντρό­φισ­σες από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (δια­φο­ρε­τι­κών πα­ρα­δό­σε­ων και τά­σε­ων), την πο­λι­τι­κή ορ­γά­νω­ση Ξε­κί­νη­μα, τον όμιλο «Πλα­τύ­πους», το πε­ριο­δι­κό της μα­κε­δο­νι­κής μειο­νό­τη­τας «Λόζα» και φυ­σι­κά ερ­γα­ζό­με­νους από την ΕΡΤ3. 

Είναι εν­δια­φέ­ρον ότι οι τρεις ει­ση­γη­τές κι­νή­θη­καν σε τρία δια­φο­ρε­τι­κά πλαί­σια, κάτι που ήταν ιδιαί­τε­ρα γό­νι­μο και για τη συ­ζή­τη­ση που ακο­λού­θη­σε. Οι ει­ση­γή­σεις του Γ. Γιαν­νό­που­λου και του Π. Νο­τό­που­λου κι­νή­θη­καν σε ένα ιδιαί­τε­ρο λο­γο­τε­χνι­κό-φι­λο­σο­φι­κό πνεύ­μα βά­ζο­ντας στοι­χεία για την προ­σω­πι­κό­τη­τα του Πα­ντε­λή Που­λιό­που­λου δί­νο­ντας με ξε­χω­ρι­στές πι­νε­λιές το κλίμα της επο­χής, που οδή­γη­σε στην ήττα της Βάρ­κι­ζας. Το­νί­στη­κε ιδιαί­τε­ρα ότι ο Που­λιό­που­λος δεν ήταν μόνο ο θε­ω­ρη­τι­κός μαρ­ξι­στής και δια­νο­ού­με­νος, αλλά ταυ­τό­χρο­να ένας ορ­γα­νω­τής της δρά­σης και γνή­σιος εκ­φρα­στής των ανα­γκών του κό­σμου, ικα­νός να πιά­σει το σφυγ­μό των μαζών και να τις ωθή­σει σε δράση.     

Η ει­σή­γη­ση του Χ. Πα­πα­δό­που­λου σκια­γρά­φη­σε το πο­λι­τι­κό πλαί­σιο το­νί­ζο­ντας την ανά­δει­ξη του Που­λιό­που­λου στην ηγε­σία του ΚΚΕ μέσα από το κί­νη­μα των Πα­λαιών Πο­λε­μι­στών, την ανά­λυ­σή του για τον ελ­λη­νι­κό κα­πι­τα­λι­σμό και την έμ­φα­ση που έδινε στους υπο­κει­με­νι­κούς πα­ρά­γο­ντες σε σχέση με τους αντι­κει­με­νι­κούς, το Μα­κε­δο­νι­κό ζή­τη­μα, τη σύν­δε­ση του Που­λιό­που­λου με την αρι­στε­ρή αντι­πο­λί­τευ­ση στη Ρωσία, μέχρι και την ορι­στι­κή δια­γρα­φή του από το ΚΚΕ και την άνιση πάλη του κό­ντρα στη στα­λι­νι­κή γρα­φειο­κρα­τία.

            Ένα από τα εν­δια­φέ­ρο­ντα ερω­τή­μα­τα που τέ­θη­κε αφο­ρού­σε την ανά­γκη έκ­δο­σης ενός βι­βλί­ου, μάλ­λον «εξει­δι­κευ­μέ­νου» και «δύ­σκο­λου», ο προ­βλη­μα­τι­σμός δη­λα­δή τι θα μπο­ρού­σε τόσο αυτό όσο και άλλα πα­ρό­μοια έργα να προ­σφέ­ρουν στην πο­λι­τι­κή συ­γκυ­ρία και σε μια εποχή, όπου μάλ­λον ο κό­σμος δεν στρέ­φε­ται σε θε­ω­ρη­τι­κά έργα του πα­ρελ­θό­ντος.

Το βι­βλίο του Πα­ντε­λή Που­λιό­που­λου, που στην ουσία κα­τα­πιά­νε­ται με το ζή­τη­μα εάν μπο­ρού­σε να γίνει την εποχή εκεί­νη επα­νά­στα­ση στην Ελ­λά­δα, θέτει με γοη­τευ­τι­κό τρόπο ξανά το ερώ­τη­μα και αυτή τη φορά απευ­θύ­νε­ται προς εμάς: Είναι -πραγ­μα­τι­κά- δυ­να­τή μια επα­νά­στα­ση στην Ελ­λά­δα σή­με­ρα;