αριστερά
-
«Ο οικονομισμός, μια μάστιγα του ευρωπαϊκού αριστερού κινήματος»
Μια συμβολή στην αποτίμηση της ιστορικής κληρονομιάς της Οκτωβριανής Επανάστασης
-
Πώς να διεμβολίσουμε τον αστικό διπολισμό;
Σ’ ολόκληρη την τρέχουσα περίοδο και μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, το κύριο επιχείρημα που προβάλλει η μνημονιακή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι παρά η προβολή του κινδύνου επανόδου της ακραία νεοφιλελεύθερης συντηρητικής παράταξης, δηλαδή μια επιχειρηματολογία με καθαρά αρνητικά χαρακτηριστικά.
-
Η ανάγκη ενωτικής ριζοσπαστικής πολιτικής στην Αριστερά
Πώς θα καλυφθεί το κενό που δημιουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ-Grinvest;
-
Είναι «ευκολάκι» η ενότητα στη δράση της ριζοσπαστικής Αριστεράς;
Συζητώντας τις θέσεις του ΝΑΡ
-
«Να ξεπεράσουμε τις ιστορικές ήττες του κινήματός μας»
Πάνω στην σημερινή περίοδο που διανύουμε βαρύνουν με τα σωρευτικά τους αποτελέσματα τρεις μορφές ήττας του κινήματός μας, οι οποίες και εμποδίζουν μια πορεία ανάκαμψης του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς.
-
«Αντιφάσεις και δυνατότητες μιας αριστερής συμπαράταξης»
Δεν είναι δυνατό να υπάρξει αριστερό πολιτικό και συνδικαλιστικό κίνημα που να μην έχει στο επίκεντρό του την αντικαπιταλιστική πολιτική στο μείζον κοινωνικό ζήτημα.
-
…και έπειτα από όλα αυτά...
Και έπειτα από όλα αυτά, αγαπημένοι και μονιασμένοι, μπορούμε να φτιάξουμε το αντιμνημονιακό,πατριωτικό,δημοκρατικό,λαϊκό,απελευθερωτικό,αριστερό,κεντρώο,μικροαστικό,εργατικό,ταξικό,βουνίσιο,παραθαλάσσιο,ολυμπιακό,παναθηναϊκό, μοναδικό, συγκλονιστικό, ανυπέρβλητο, αντικατοχικό, καταπληκτικό μέτωπο.
-
Από την εξέγερση των πλατειών στον σημερινό λαϊκό ριζοσπαστισμό
Αριστερά δεν είναι αυτό που εμείς θέλουμε να βλέπουμε ως τέτοιο, αλλά αυτό που οι ταξικοί ανταγωνισμοί αναδεικνύουν ως μορφή υπεράσπισης και προαγωγής των λαϊκών εργατικών συμφερόντων.
-
Πολιτικές στρατηγικές ερήμην πολιτικής τακτικής;
Η οικοδόμηση μιας πολιτικής τακτικής αναδεικνύεται σε πρωταρχικό ζήτημα για την αριστερή πολιτική.
-
Αριστερά: Σε αναζήτηση πρακτόρων ή ενός νέου κομμουνιστικού πολιτισμού;
Δεν χρειάζεται μεγάλη πολιτική οξυδέρκεια για να διαπιστώσει κανείς πως η κατάσταση στην Αριστερά δεν είναι η καλύτερη.