ευρωζώνη
-
Μεγάλο αλλά όχι αρκετό το βήμα ρήξης του ΑΚΕΛ
Η έκθεση-πρόταση του ΑΚΕΛ για έξοδο της Κύπρου από την ευρωζώνη δημιουργεί νέα δεδομένα –πολιτικά και οικονομικά– και στην Ελλάδα, αλλά και πιθανά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
-
Απάτη η είδηση για πλουσιότερα ελληνικά νοικοκυριά έναντι των γερμανικών
Το γύρο των ελληνικών αλλά και μερικών ευρωπαϊκών ΜΜΕ έκανε η είδηση ότι το μέσο ελληνικό νοικοκυριό είναι πλουσιότερο από το αντίστοιχο γερμανικό, βάσει έρευνας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Όπως δείχνει ένα άρθρο των Paul De Grauwe, Yuemei Ji, που δημοσιεύθηκε στο Capital.gr, η είδηση είναι πέρα για πέρα ΑΠΑΤΗ.
-
Αφετηριακές επιλογές αριστερής εξόδου από την κρίση
Η εισήγηση του Γιάννη Τόλιου στο «διήμερο» του «Μαρξιστικού Χώρου Μελέτης και Έρευνας» (ΜΑΧΩΜΕ), Αθήνα, ΕΣΗΕΑ, 3η - 4η Απρίλη 2013.
-
Προς το τέλος της Eυρωζώνης; (2)
Η εξέλιξη των πραγμάτων στην Ελλάδα και την ευρωζώνη δείχνει μια έντονη ανησυχία για το μέλλον του ευρώ. Η αφήγηση περί του ευρώ ως μονοδρόμου, σε συνδυασμό και με την έντονη ενίσχυση του δημοσκοπικού ευρωσκεπτικισμού, έχει δεχθεί ανεπανόρθωτο χτύπημα.
-
Προς το τέλος της Eυρωζώνης;
Η περιπέτεια της Κύπρου τις τελευταίες μέρες οδηγεί ακόμη και τον πιο καλόπιστο οπαδό του «ευρωπαϊσμού» σε αναμφισβήτητα αρνητικά συμπεράσματα για τη φύση και το μέλλον της Ευρωζώνης. Όταν ακόμη και αυτή η ναυαρχίδα της αστικής τάξης, το «Βήμα», φιλοξενεί την Κυριακή 24/3/2012 άρθρα που θέτουν ζήτημα Plan B από τη σκοπιά του ελληνικού καπιταλισμού (βλ. το άρθρο του καθηγητή οικονομικών Απόστολου Φιλιππόπουλου ή πιο προσεκτικά το άρθρο του Νίκου Μουζέλη), θα αποτελούσε εθελοτυφλία να πιστεύει πλέον κανείς, και ιδίως στην Αριστερά, στο ενδεχόμενο μιας φιλολαϊκής και «αναπτυξιακής» διαπραγμάτευσης μιας χώρας όπως η Ελλάδα που θα είχε υπαρκτά περιθώρια αποδοχής από την πλευρά της ηγεσίας της Ευρωζώνης.
-
Τα «μηνύματα» και οι συνέπειες του κυπριακού «Όχι»
Προς μια (αποτυχημένη) αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ή προς μια ρήξη με το μνημόνιο και την τρόικα;
-
Οι τράπεζες σε κρίση, ο λογαριασμός στους λαούς
Και μόνον η σκέψη για bank run και για κλειστές τράπεζες σε χώρα του αναπτυγμένου καπιταλισμού, και μάλιστα του ευρώ, θα φαινόταν αδιανόητη πριν από το 2009, ίσως και το 2011. Κι όμως είναι γεγονός, στην Κύπρο (και εν μέρει στην Ελλάδα). Το φάντασμα του 1929 και οι εικόνες της Αργεντινής είναι εδώ στην Ευρώπη του σκληρού ευρώ.
-
Μια τραπεζική ένωση ή μια τραπεζική τυραννία στην Ε.Ε.;
Δημοσιεύουμε άρθρο του Daniel Albaracín, οικονομολόγου και κοινωνιολόγου, μέλους της επιτροπής μελετών των Ισπανικών συνδικάτων Comisiones Obreras και της «Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς», γραμμένο στα τέλη του 2012, όταν άνοιγε η συζήτηση για την τραπεζική ένωση της Ευρώπης. Ο Albaracín θα είναι στο διεθνές τριήμερο του Rproject, ομιλητής στη συζήτηση για την κρίση στην Ευρωζώνη.
-
Είναι εφικτή μια άλλη οικονομική πολιτική σε μια μόνο χώρα στον παγκόσμιο καπιταλισμό;
Το κείμενο αποτελεί συμβολή του Daniel Albaracín στη συζήτηση που οργάνωσε το Ίδρυμα 1η Μάη, με αφορμή το βιβλίο του οικονομολόγου και πολιτικού Alberto Garzón με τίτλο “Είναι εφικτοί διαφορετικοί προϋπολογισμοί;”.
-
Γιούρογκρουπ: Η δόση σε δόσεις, το μνημόνιο επ’ αόριστον
Αν χρειάστηκαν δύο αναβολές και δεκατέσσερις ώρες συνεδρίασης απλώς για να αποφασιστεί το πότε θα δοθεί μία δόση που έπρεπε να είχε δοθεί από τον Ιούνιο σε μία χώρα η οποία έχει πάρει τα πλέον ειδεχθή αντεργατικά μέτρα που μπορούσε να φανταστεί κανείς, τότε τι θα γίνει όταν οι αποφάσεις αφορούν πολύ μεγαλύτερες οικονομίες (Ισπανία, Ιταλία), όταν τα ποσά είναι υπερπολλαπλάσια και όταν η διεθνής ύφεση έχει βαθύνει περισσότερο; Πραγματικά τότε, το μόνο που μπορεί να σώσει την ευρωζώνη, είναι η θεία παρέμβαση, δηλ. η ενέργεια ενός υποκειμένου αμφιβόλου υπάρξεως.