Γαλλία
-
Κινητοποιήσεις στη Γαλλία: ξυπνάει o «γαλατικός κόκορας»;
Οι πιο πρόσφατες ειδήσεις από τη Γαλλία ξαφνιάζουν ευχάριστα: η νομοθεσία για τη νομιμοποίηση της επιβληθείσας ήδη από το Νοέμβριο κατάστασης «έκτακτης ανάγκης», δεν εξασφάλισε πλειοψηφία στη γαλλική Γερουσία και αποσύρθηκε.
-
Η Γαλλία ξανά στους δρόμους
Η γαλλική κοινωνία ζει ένα μεγάλο ξεσηκωμό. Η κυβέρνηση Ολάντ ένιωσε αρκετά ισχυρή για να ανακοινώσει το ξήλωμα όλου του «Εργατικού Κώδικα» και των βασικότερων εργατικών κατακτήσεων, με αποτέλεσμα να ανοίξει το καπάκι της λαϊκής οργής, που ξεχείλισε σε εκατοντάδες γαλλικές πόλεις.
-
Γαλλία 1995: Ο απεργιακός Δεκέμβρης που άρχισε τον πόλεμο στο νεοφιλελευθερισμό
Αυτόν τον Δεκέμβρη κλείνουμε 20 χρόνια από τον πολύ θερμό γαλλικό χειμώνα του 1995, που βοήθησε να σπάσει ο πάγος του «τέλους της Ιστορίας» και άνοιξε νέους δρόμους για τα κοινωνικά κινήματα παγκοσμίως. Μεταφράζουμε εδώ μια συνέντευξη για το θέμα που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα του NPA «l’Anticapitaliste» στις 3 Δεκεμβρίου. Τη στιγμή του κινήματος του χειμώνα του 1995, η Ανίκ Κουπέ ήταν γενική γραμματέας της SUD PTT (συνδικάτο των ταχυδρομικών) και μία από τους οργανωτές της Ομάδας των Δέκα (G10), που τρία χρόνια αργότερα θα εξελισσόταν στη συνδικαλιστική ομοσπονδία Solidaires.
-
Περιφερειακές εκλογές: Μια προειδοποίηση, μια απειλή
Η Marine Le Pen θέρισε λοιπόν την επιτυχία που αναμενόταν για το κόμμα της : τη σαπισμένη σοδειά της αντεργατικής και αντιδραστικής πολιτικής της κυβέρνησης Hollande-Valls. Με 30 % των ψήφων, πρώτο σε 6 περιοχές, το FN γίνεται το πρώτο κόμμα αυτής της χώρας εκλογικά και μπορεί να κοκορεύεται με αναίδεια και κυνισμό κάνοντας το δημοκρατικό κόμμα που εκπροσωπεί τον λαό.
-
Ακροδεξιά απειλή στη Γαλλία
«Σοκ» είναι ο τίτλος της Figaro και της L’ Humanite, «Πλησιάζει» στην εξουσία, το πρωτοσέλιδο της Liberation. Έτσι υποδέχεται ο γαλλικός τύπος τη νίκη του Εθνικού Μετώπου (FN), στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία, τρεις εβδομάδες μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι.
-
Κατάσταση έκτακτης ανάγκης και κατάσταση διαρκούς εξαίρεσης
Μετά την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση, η Γαλλία τέθηκε και επισήμως σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πρόκειται για καθεστώς άρσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προϋποθέτει εξαίρεση από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Δεν είναι η πρώτη φορά και δεν είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που το κάνει.
-
Φανατικά πιόνια στη σκακιέρα των ισχυρών
Γάλλοι και Αμερικανοί βομβαρδίζουν ανηλεώς τη Συρία, το «εργοστάσιο τρομοκρατών» κατά τον Φ. Ολαντ, ενός εκ των κατασκευαστών.
-
Μηνύματα αντίστασης από την Ευρώπη
Το εργατικό κίνημα στην Ευρώπη κάνει σημαντικά βήματα ανασύνταξης. Ο «κοιμώμενος γίγαντας» της ιταλικής εργατικής τάξης δείχνει να ξυπνάει, στη Γαλλία η πολιτική και κοινωνική Αριστερά επιχειρεί να προβάλει κοινή απάντηση στη λιτότητα του Ολάντ, ενώ στην «καρδιά του κτήνους», τις Βρυξέλλες, μια εντυπωσιακή εργατική λαοθάλασσα ήταν μόνο η αρχή μιας παρατεταμένης μάχης που ξεκινούν τα βελγικά συνδικάτα. Τα νέα είναι ευχάριστα, καθώς εμφανίζονται στο προσκήνιο οι μόνες πραγματικές «διεθνείς συμμαχίες» στις οποίες μπορούμε να στηριχθούμε. Είναι επίσης χρήσιμα, καθώς έχουμε να διδαχτούμε αρκετά από το πώς επιχειρούν οι εργατικές οργανώσεις διεθνώς να απαντήσουν στις υπαρκτές δυσκολίες οργάνωσης της αντίστασης.
-
Εθνικό Μέτωπο: και θέλουν και μπορούν...
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προληπτικός για να πιστεύει ότι ο αριθμός 13 φέρνει ατυχία στον Φρανσουά Ολάντ: 13% θετική γνώμη, είναι το ιστορικά χαμηλότερο επίπεδο στο οποίο έφτασε ο πρόεδρος το περασμένο Σαββατοκύριακο. Αλλά η συγκλονιστική είδηση είναι η δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο περιοδικό Le Figaro, η οποία δείχνει τη Le Pen στην πρώτη θέση από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, όποιες κι αν είναι οι άλλες υποψηφιότητες...
-
Πολιτική κρίση στη Γαλλία, κλυδωνισμοί στο ευρωπαϊκό κέντρο
Στις αποχαιρετιστήριες δηλώσεις του, ο αποπεμφθείς υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας, Αρνό Μοντεμπούρ, απέδωσε την πρωταρχική ευθύνη για την παράταση της κρίσης στην Ευρώπη στις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλουν πρώτα και κύρια οι θεσμοί της Ε.Ε., η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε συνεργασία με τα εθνικά κράτη.