Σε έναν μήνα, στις αυτοδιοικητικές εκλογές ,έχουμε μια μεγάλη ευκαιρία: να δοθεί η δυνατότητα σε αριστερές παρατάξεις με ξεκάθαρη αντιφασιστική πολιτική να διοικήσουν τους δήμους βοηθώντας έτσι να στηθεί ανάχωμα στους νεοναζί της Χ.Α στην προσπάθειά τους να κυριαρχήσουν σε μια σειρά περιοχές.
Η αντιφασιστική θωράκιση του δήμου
Μια αριστερή δημοτική παράταξη που θα αναλάβει τη διοίκηση του δήμου μπορεί να προβεί σε μια σειρά από ενέργειες και πολιτικές πρακτικές που, αν στεφθούν με επιτυχία, θα θωρακίσουν σε μεγάλο βαθμό το δήμο και τη γειτονιά απέναντι στους φασίστες.
- Όπου οι εργαζόμενοι/ες, η νεολαία ,οι μετανάστες/τριες μένουν απαθείς, δεν συμμετέχουν στα κοινά, δεν έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, εκεί οι φασίστες νιώθουν σαν ψάρια στο νερό. Οπότε απαιτείται να δημιουργηθούν θεσμοί λαικής συμμετοχής και ελέγχου (όπως συνελεύσεις κατοίκων, συμμετοχικός προϋπολογισμός κτλ) όπου οι κάτοικοι θα συζητούν, θα εκφέρουν λόγο και θα δρούν. Όταν ενωμένοι/ες παλεύουμε για μια καλύτερη ζωή, αποκτούμε «αντισώματα» σε λογικές διχόνοιας και αλληλοσπαραγμού εξαιτίας της διαφορετικής εθνότητας του/της καθενός/μιας.
- Απαγόρευση ανοίγματος γραφείων, πραγματοποίησης συγκεντρώσεων, συσσιτίων, εκδηλώσεων σε οποιοδήποτε χώρο ανήκει στο δήμο. Αυτή η πολιτική πρέπει να συνδυαστεί με ετοιμότητα και τόλμη για κινητοποίηση των κατοίκων ενάντια σε κάθε απόπειρα δράσης που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί θεσμικά (όπως για παράδειγμα πορείες η επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου).
- Αν το σύνθημα «κανείς μόνος του στην κρίση» υλοποιηθεί μέσα από ένα αποτελεσματικό δίκτυο αλληλεγγύης (κοινωνικά ιατρεία, παντοπωλεία, χωρίς μεσάζοντες κτλ) και αναβάθμιση των κοινωνικών παροχών του δήμου (βρεφονηπιακοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι κτλ), η λογική του κοινωνικού κανιβαλισμού («δεν έχει θέσεις ο βρεφονηπιακός σταθμός, ας διώξουμε τα παιδιά μεταναστών») χάνει την αίγλη της. Ο ρατσισμός είναι σαν ένα ιδιόμορφο χταπόδι. Έχει πολλά πλοκάμια με διαφορετικά χαρακτηριστικά το καθένα.
- Η περιφρόνηση προς τη χειρωνακτική εργασία: H περιφρόνηση προς τον σκουπιδιάρη, την καθαρίστρια, τον οικοδόμο και συνολικά προς όλους αυτούς που εργάζονται χειρωνακτικά μπορεί να αποβεί εξαιρετικά προβληματική και επιβλαβής. Δημιουργεί ένα μεγάλο διαχωρισμό ανάμεσα στον πληθυσμό μιας πόλης και γεννά μια ψυχολογία πολύ εξυπηρετική για τους ναζί. Από τη μια όσοι/ες εργάζονται πνευματικά νιώθουν υπεροχή, αίγλη και αποκτούν ναρκισιστική νοοτροπία. Όσοι/ες πάλι εργάζονται «με τα χέρια τους» νιώθουν ταπεινωμένοι και ντροπιασμένοι. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τους/ις ανέργους/ες. Γεννιέται μέσα τους οργή η οποία μπορεί να απωθηθεί και να κατευθυνθεί στη συνέχεια στον πιο αδύναμο από αυτούς. Μια δημοτική αρχή που θα βρίσκεται δίπλα σε κάθε αγώνα των εργαζομένων στην καθαριότητα, στις οικοδομές, στα τοπικά εργοστάσια -όπου και εάν υπάρχουν- και που θα τους φέρεται σαν ίσο προς ίσο, θα έχει ήδη πετύχει κάτι σπουδαίο. Εάν παράλληλα θεσμοθετήσει ημέρες στις οποίες μέλη της δημοτικής αρχής (και ο ίδιος ο δήμαρχος) και κάτοικοι της περιοχής θα προχωρούν σε εργασίες επισκευών, καθαρισμού όπου είναι αναγκαίο στην πόλη, όχι με μια λογική υποκατάστασης ή εθελοντισμού αλλά βοήθειας και συνεργασίας με τους εργαζόμενους του δήμου, θα τεθούν σοβαρές βάσεις ώστε να αρχίσει να εκλείπει αυτός ο διαχωρισμός.
- Η κοινωνική απομόνωση και οι ρατσιστικές επιθέσεις που δέχονται οι μετανάστες/τριες έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια ενδημικά χαρακτηριστικά. Να συγκροτηθεί συμβούλιο μεταναστών που να εξασφαλίσει την νομική και κοινωνική ένταξη στην τοπική κοινωνία (ένταξη στις δομές του δήμου, σχολείο, εκμάθηση γλώσσας με στοιχεία διαπολιτισμικής προσέγγισης, υγειονομική κάλυψη). Να οργανωθούν εκδηλώσεις, πορείες, συγκεντρώσεις με αιτήματα νομιμοποίησης μεταναστών, ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Τέλος να βοηθήσουμε μέσα από ομάδες αυτοάμυνας και περιφρούρησης –με τη συμμετοχή των κατοίκων- οι μετανάστες/ριες να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις ρατσιστικές επιθέσεις που δέχονται.
- Σεξισμός και ομοφοβία: Η υποτίμηση της γυναίκας και η αντιμετώπισή της ως σεξουαλικό αντικείμενο σε συνδυασμό με το ρατσισμό προς τους ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια σειρά από σεμινάρια, συζητήσεις, εκδηλώσεις, πορείες στα πλαίσια του δήμου, με τη συμμετοχή LGBT ατόμων σε δομές και θεσμούς της δημοτικής αρχής ή με διεκδικήσεις από τη δημοτική αρχή προς την κυβέρνηση για ίσα δικαιώματα (δικαίωμα στο γάμο κτλ) για όλους και όλες ανεξαρτήτως φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού.
- Οι σύγχρονες πόλεις στερούν κάθε δυνατότητα ουσιαστικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των κατοίκων. Κάθε οικογένεια-άτομο κλεισμένη στο στενό κόσμο του διαμερίσματός της, έχει μόνη ουσιαστική δυνατότητα να αλληλεπιδράσει με τους υπόλοιπους συμπολίτες της σε κάποιο μαγαζί ως «πελάτες». Η δημιουργία χώρων δημόσιων όπου θα επικοινωνούν, θα δρουν και θα δημιουργούν μαζί οι κάτοικοι (όπως ζωντανά και όχι κατεστραμμένα δημόσια πάρκα, υπαίθρια στέκια, αθλητικές δραστηριότητες, πολιτιστικούς χώρους κτλ) θα κάνει σίγουρα δυσκολότερο το μίσος της φασιστικής ιδεολογίας να διεισδύσει στους κόλπους των γειτονιών μας.
- Οι δυο μεγάλες εθνικές γιορτές, 28 Οκτώβρη και 25 Μάρτη αποτελούν –με τον τρόπο που γιορτάζονται- ένα ντελίριο εθνικισμού που το μόνο που πετυχαίνει είναι να ενισχύει το μίσος ενάντια στους άλλους λαούς τονώνοντας την εθνική περηφάνια και προωθώντας μιλιταριστικές λογικές. Μια αριστερή δημοτική παράταξη που θα διοικεί το δήμο μπορεί να καταργήσει τους εμετικούς ομιλητές που κατά τη διάρκεια της παρέλασης εκφράζονται με λόγο ακροδεξιό-φασιστικό, την εξέδρα των επισήμων ακόμα και να καλέσει τους μαθητές να μετατρέψουν την παρέλαση σε πορεία διαμαρτυρίας. Τέλος, μια σειρά εκδηλώσεων και συζητήσεων που να αναζητούν τη σημασία της λαικής κινητοποίησης και να αποκαλύπτουν το επίπλαστο του μύθου της «εθνικής ενότητας» θα είχαν μεγάλη σημασία.
- Μια από τις κύριες κοινωνικές κατηγορίες που τροφοδοτούν το φασισμό είναι η νεολαία. Η αποπολιτικοποίησή της, η απαξίωση που επικρατεί για κάθε είδους συλλογικές δραστηριότητες σε ένα μεγάλο μέρος της, μπορεί να «μειωθεί» με τη δημιουργία ενός τοπικού κινήματος νεολαίας. Η συγκρότηση συμβουλίων νεολαίας όπου θα πρέπει να πειστεί, με επιμονή και υπομονή, να συμμετέχει ένα σημαντικό κομμάτι νέων στα οποία θα συζητά και θα αποφασίζει για μια σειρά ζητήματα που την αφορούν σε τοπικό επίπεδο (υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας, διεκδίκηση αξιοπρεπών δημόσιων χώρων, πολιτιστικές-αθλητικές δραστηριότητες) σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή θα είναι εξαιρετικά αποτελεσματική.
- Τέλος, μια πολιτιστική λογική που θα προωθεί τη δημιουργικότητα και τυχόν καλλιτεχνικά ταλέντα των κατοίκων μέσα από ενέργειες όπως το βάψιμο δημόσιων χώρων με αντιφασιστικά σχέδια από ομάδες καλλιτεχνών ή συλλογικές κουζίνες και γλέντια με φαγητό και μουσική από διάφορες χώρες, εκθέσεις φωτογραφίας και σκίτσου, προβολές αξιόλογων θεατρικών και κινηματογραφικών έργων και την κατασκευή ή βελτίωση των ήδη υπαρχόντων πολιτιστικών χώρων σίγουρα θα βοηθήσει στην ανάπτυξη κριτικής και δημιουργικής σκέψης που δεν θα παρασύρεται εύκολα από τον σκοταδισμό της φασιστικής ιδεολογίας.
Για να μπορέσει να υλοποιήσει ένα τέτοιο αντιφασιστικό σχέδιο/πρόγραμμα μια παράταξη δεν μπορεί παρά να κατανοεί πως -σε αντίθεση με τη κυρίαρχη λογική που επικρατεί- η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι ένα ουδέτερο πεδίο όπου η πάλη των τάξεων εξαφανίζεται μα αντίθετα αυτή προεκτείνεται και γίνεται συχνά ιδιαίτερα έντονη. Η αντιφασιστική μάχη στους δήμους δεν θα είναι ούτε εύκολη ούτε σύντομη και για να είναι νικηφόρα απαιτεί την σαφή τοποθέτηση της δημοτικής αρχής στο πλευρό των καταπιεσμένων, των εργαζομένων, των νεολαίων, των μεταναστών απέναντι στους καπιταλιστές και τους καλους φίλους τους, τους ναζί.
*μέλος του Κ.Σ. της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
