Πριν 40 χρόνια δολοφονήθηκε, στις 8 Δεκεμβρίου 1980, ο μουσικός ακτιβιστής και ειρηνιστής, Τζον Λένον. Ταυτόχρονα, εφέτος συμπληρώθηκαν και 80 χρόνια από τη γέννησή του (στις 9-10-1940), ενώ πριν 50 χρόνια διαλύθηκαν οι Beatles.

Παιδί της εργατικής τάξης από το Λίβερπουλ, υπήρξε αυτοδίδακτος μουσικός και βασικό μέλος των Beatles από το 1960. Επίσης, προς τα τέλη της ίδιας δεκαετίας στρατεύθηκε στο αντιπολεμικό κίνημα και στην υπόθεση της ειρήνης. Σε αυτό του τον προσανατολισμό συνέβαλε και η Γιόκο Όνο, η οποία είχε ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα όπως η θέση τη γυναίκας, οι έμφυλες διακρίσεις, το αντιπολεμικό κίνημα, και που τα έκφραζε μέσα από την τέχνη της.

Ο Λένον έγραψε εμβληματικά τραγούδια, όπως το «Imagine» («Φαντάσου όλους τους ανθρώπους/ να ζουν τη ζωή ειρηνικά», χωρίς κράτη, χωρίς θρησκεία, χωρίς ιδιοκτησία, χωρίς απληστία ή πείνα, «να μοιράζονται όλον τον κόσμο/ και ο κόσμος θα ζει σαν ένα») ή το «Give Peace a Chance» (βαθειά αντιπολεμικό) ή το λιγότερο γνωστό, «Working Class Hero», το οποίο μιλάει για τις ταξικές ανισότητες, την περιφρόνηση, την έλλειψη χρόνου, το ψευδεπίγραφο της καριέρας, την αλλοτρίωση, το σύστημα που σε κρατά «ντοπαρισμένο με θρησκεία, σεξ και TV/ και νομίζεις ότι είσαι τόσο έξυπνος και αταξικός και ελεύθερος», αλλά δεν είσαι. Διότι, τελικά, το σύστημα σε θέλει «ήρωα» μέσα από την εκμετάλλευσή σου. Όμως, αν θες να γίνεις ήρωας, υπάρχει κι άλλος δρόμος… «Αν θες να γίνεις ήρωας απλώς ακολούθησε εμένα», καταλήγει ο Λένον.

Τα τραγούδια του, σε προτρέπουν να πάρεις θέση υπέρ των «από κάτω», να επιλέξεις με ποιους θα είσαι. Και ο Λένον με τα τραγούδια και τη στάση του, είχε επιλέξει. Μάλιστα, γι’ αυτή του στάση η αμερικάνικη κυβέρνηση, το 1972, προσπάθησε να του αφαιρέσει την άδεια παραμονής στις ΗΠΑ, η οποία τελικά του παραχωρήθηκε τον Οκτώβριο του 1975.

Αν θέλαμε να περιγράψουμε εντελώς επιγραμματικά τον Λένον, θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε με τις λέξεις: ΑΓΑΠΗ, ΕΡΩΤΑΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ, ΕΙΡΗΝΗ. Είναι τα διακυβεύματα και τα προτάγματα, για τα οποία, όπως έλεγε ο Τάσος Λειβαδίτης, «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος/ δεν θα πάψεις ούτε στιγμή/ ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκαιο […]».