Ανοίγοντας το κουτί της ακροδεξιάς Πανδώρας

Από την περασμένη Παρασκευή και τη νυχτερινή, κοινή ανακοίνωση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών είχε καταστεί σαφής ο προσδιορισμός της θέσης της Ελλάδας σε σχέση με τους πρόσφυγες, ακολουθώντας τις πιο συντηρητικές, ξενοφοβικές και αντιπροσφυγικές κραυγές και επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αναλαμβάνει να αναχαιτίσει την προσφυγιά τόσο στα «εξωτερικά» όσο και τα «εσωτερικά» σύνορα της ΕΕ, να την κλείσει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να την επαναπροωθήσει βίαια και παράνομα σε τουρκικά ύδατα, να διευκολύνει τη στρατιωτική παρουσία του νατοϊκού στόλου αποτροπής και ανθρωποκυνηγητού, να κάνει τον βίο, αβίωτο στις κατηγορίες εκείνες που κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους ομολόγους του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ανήκουν στους παράτυπους, αθέμιτους και ανεπιθύμητους οικονομικούς μετανάστες, παραβιάζοντας (ο Μητσοτάκης, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και όσοι τους υποστηρίζουν στην υλοποίηση της ατζέντας) πολλά, ευρωπαϊκά και διεθνή κρατούντα και κεκτημένα, συνθήκες και πρωτόκολλα – ψιλά γράμματα για τον κύκλο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων, όταν πρόκειται να στερήσουν ανθρώπους από δικαιώματα και διασφαλίσεις.

Μέσα σε αυτήν την αναμπουμπούλα, ο λύκος είπε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του. Η Χρυσή Αυγή είδε να ιδρύονται στρατόπεδα συγκέντρωσης, να στρατιωτικοποιείται η διαχείριση, η εγκατάσταση, η καταγραφή και η φύλαξη των προσφύγων, να εξευτελίζονται άνθρωποι σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, και προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. Ένα βήμα, που σημειωτέον, έχει κάνει ήδη η γειτονική Τουρκία, την οποία η Ελλάδα φαίνεται ότι αντιγράφει πιστά και... πειστικά, ένα βήμα, που για τη Χρυσή Αυγή και τους ακροδεξιούς όλου του ευρωπαϊκού, φαιού φάσματος, είναι βγαλμένο κατευθείαν από τις σκοτεινές εποχές του ναζισμού. Οι εγχώριοι ναζιστές λοιπόν προανήγγειλαν την κατάθεση πρότασης νόμου, στην οποία, μεταξύ άλλων, θα ποινικοποιείται η είσοδος στη χώρα από τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα και θα αποτελεί ιδιώνυμο έγκλημα κατά του κράτους, ενώ θα επιβάλλεται η καταναγκαστική εργασία στους πρόσφυγες που θα διαβιούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή τις φυλακές.

Η πρόταση της Χρυσής Αυγής είναι πανομοιότυπη με τα πρώτα μέτρα του ναζιστικού καθεστώτος μετά τον εμπρησμό στο Ράιχσταγκ, το 1933. Οι γερμανοί ναζί έβαλαν τότε στο στόχαστρο πρώτα τους κομμουνιστές, στους οποίους χρέωσαν τον εμπρησμό, και έπειτα κάθε αντιφρονούντα, προχωρώντας σε αθρόες συλλήψεις, σε μεταγωγές σε στρατόπεδα – φυλακές, σε εκτεταμένη τρομοκρατία και άγρια βασανιστήρια και στην ίδρυση αρχικώς του Νταχάου και έπειτα και άλλων  στρατοπέδων σε όλη σχεδόν τη Γερμανία. Η καταναγκαστική εργασία επιβαλλόταν ως 

δήθεν έμπρακτη αναμόρφωση του παραβάτη, ο οποίος είχε τεθεί εκτός του πολιτικού και κοινωνικού σώματος του Φολκ, το σημείο δηλαδή όπου το άτομο απογυμνωνόταν από κάθε υπόσταση και δικαίωμα και υποτασσόταν στη βούληση του κράτους, προκειμένου να επανέλθει αποκαθαρμένο στη μεγάλη, εθνική κοινότητα. Όπως είναι γνωστό, η καταναγκαστική εργασία υπήρξε πυλώνας του «οικονομικού θαύματος» των ναζί, ενώ οι άθλιες συνθήκες στέγασης, σίτισης, διαβίωσης και εργασίας οδηγούσαν σε μαζική θανάτωση και εξόντωση χιλιάδες κρατούμενους.

Η Χρυσή Αυγή επομένως άνοιξε το εγχειρίδιο χιτλερικού ποινικού κολασμού στις σελίδες για τους κάθε λογής «απόβλητους» της ναζιστικής τάξης πραγμάτων. Το 2012, η ίδια συμμορία και ενώ ακόμη δεν είχαν γίνει οι εκλογές του καλοκαιριού που τις εξασφάλισαν την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, είχε προτείνει ακριβώς τα ίδια, με μια αξιοσημείωτη προσθήκη: Τη ναρκοθέτηση και την επέκταση όσων ναρκοπεδίων υπάρχουν ακόμη σε όλη τη γραμμή των χερσαίων συνόρων, με αφετηρία τον Έβρο, προκειμένου να ανατινάζονται οι απελπισμένοι οδοιπόροι της προσφυγιάς. Η τότε «δέσμη μέτρων» της ναζιστικής οργάνωσης είχε έρθει στην επιφάνεια, με αφορμή τις εξαγγελίες του υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο οποίος είχε υπάρξει εξαιρετικά «προφητικός» στον τρόπο που θα αντιμετώπιζε η ελληνική πολιτεία τα προσφυγικά ρεύματα : Φράκτης στον Έβρο, στρατόπεδα κράτησης, βίαιες επαναπροωθήσεις...

Είναι ακριβώς η ατζέντα  που υλοποιείται και από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Είναι και η ατζέντα που προφανώς έκανε και τον επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη, να νοσταλγήσει τον Χρυσοχοϊδη και να τον προτείνει δημόσια ως «οικουμενικό» υπερυπουργό Μετανάστευσης. Παρένθεση: Δυστυχώς για τον Σταύρο και τους θαυμαστές του «αντιτρομοκρατικού» Μιχάλη, τους πρόλαβε ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, Δημήτρης Βίτσας, ο οποίος έχει συγκεντρώσει στα χέρια του, με εντολή... Τσίπρα, όλο το χαρτοφυλάκιο των συναρμόδιων και ανευθυνο-υπεύθυνων αρχών και διευθύνσεων για τους πρόσφυγες.

Τα πρότυπα όμως της Χρυσής Αυγής δεν ανατρέχουν μόνο στο ναζιστικό παρελθόν. Εκκινούν, διόλου παράδοξα, και από τις πρακτικές των επίσημων, κρατικών και ημικρατικών αρχών της γείτονος σε ενεστώτα χρόνο. Η κυβέρνηση Νταβούτογλου έχει στρώσει χαλί άγριας εκμετάλλευσης των προσφύγων που διαβιούν στο έδαφος της, από τους κάθε λογής επιχειρηματίες και εργολάβους, ειδικά του κατασκευαστικού κλάδου, οι οποίοι έχουν αποδυθεί σε ένα όργιο φθηνής, ανασφάλιστης, κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, εργασίας – σημειωτέον ότι αυτά συντελούνται στην υποτιθέμενη «ασφαλή χώρα για τους πρόσφυγες», η οποία κατά τα άλλα δεν έχει επικυρώσει ακόμη τη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης για αυτούς τους πληθυσμούς.

Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διολισθαίνει στον ρόλο ενός επιπλέον χωροφύλακα και δεσμοφύλακα των προσφύγων, συναπαρτίζοντας με την Τουρκία ένα δίπολο τείχος εναντίον της προσφυγιάς. Αν μάλιστα υιοθετηθούν ανοικτά ή συγκαλυμμένα στοιχεία εργασιακής εκμετάλλευσης, δίπλα στο καθεστώς απομόνωσης, περιθωριοποίησης και εγκλεισμού στα στρατόπεδα και εν είδει άτυπης τιμωρίας και ποινής για όσους κατάφεραν να γλιτώσουν από τις βόμβες, την πείνα και τον θάνατο, τότε δεν θα χρειάζεται κανένα ναζιστικό παραλήρημα από βήματος της Βουλής για να επικυρώσει τον ανθρωπιστικό κατήφορο της επίσημης Ελλάδας.