Η τουρκική οδηγία NAVTEX με την οποία η Άγκυρα ειδοποιούσε ότι πρόκειται να διεξάγει έρευνες σε περιοχή που η Κύπρος έχει ορίσει ως δική της ΑΟΖ (την οποία ωστόσο έχει παραχωρήσει στην ιταλοκορεατική κοινοπραξία ENI/KOGAs) παρουσιάστηκε σχεδόν σε όλα τα ΜΜΕ ως πρόκληση. Ειδικά από μεγάλο μέρος της Αριστεράς η αντιμετώπιση αυτής της «πρόκλησης» τοποθετείται στο πλαίσιο ενός αντιιμπεριαλιστικού και σε κάθε περίπτωση δίκαιου εθνικού αγώνα. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.

Η νο­μι­κή επι­τυ­χία, πριν από με­ρι­κές δε­κα­ε­τί­ες, του Ιση­με­ρι­νού σε βάρος των ΗΠΑ όσον αφορά την εκ­με­τάλ­λευ­ση της θά­λασ­σας και του βυθού έως και 200 ναυ­τι­κά μίλια από τις ακτές, μπο­ρεί να ήταν δί­καιη για την πε­ρί­πτω­ση του απέ­ρα­ντου Ει­ρη­νι­κού Ωκε­α­νού, όμως όταν άρ­χι­σαν οι από­πει­ρες εφαρ­μο­γής της σε πε­ρι­πτώ­σεις νη­σιών, ή σε πολύ μι­κρό­τε­ρες θά­λασ­σες όπως η Με­σό­γειος, δη­μιούρ­γη­σαν σο­βα­ρά προ­βλή­μα­τα και τρι­βές –και μά­λι­στα με­τα­ξύ χωρών που μέχρι τότε δεν είχαν αντι­πα­ρα­θέ­σεις: 

Η Νότια Κι­νε­ζι­κή Θά­λασ­σα απο­τε­λεί πεδίο διεκ­δι­κή­σε­ων (μέχρι του ση­μεί­ου απει­λής πο­λε­μι­κών συ­γκρού­σε­ων) με­τα­ξύ πολ­λών κρα­τών, της Κίνας συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης. Η Μ. Βρε­τα­νία και η Ισλαν­δία ερί­ζουν για πε­ριο­χές του Β. Ατλα­ντι­κού, η Νορ­βη­γία και η Ρωσία αντι­πα­ρα­τί­θε­νται σχε­τι­κά με την ΑΟΖ στο αρ­χι­πέ­λα­γος Σβάλ­μπαρντ, αλλά και οι ΗΠΑ με τον Κα­να­δά για τη Θά­λασ­σα Μπο­φόρ. Η Ιρ­λαν­δία ερί­ζει με την Ισλαν­δία σχε­τι­κά με τη νη­σί­δα Ρόκαλ και την ΑΟΖ της, η Γαλ­λία με τον Κα­να­δά σχε­τι­κά με την ΑΟΖ των νήσων Σεν Πιερ και Μι­κε­λόν, η Ρου­μα­νία βρέ­θη­κε σε αντι­πα­ρά­θε­ση με την Ου­κρα­νία σχε­τι­κά με νη­σί­δα της Μαύ­ρης Θά­λασ­σας -και φυ­σι­κά η Ελ­λά­δα αντι­πα­ρα­τί­θε­ται με την Τουρ­κία, σχε­τι­κά με την Α. Με­σό­γειο.

Κύ­προς

Στην Κύπρο, το 2004, ο τότε πρό­ε­δρος Τ. Πα­πα­δό­που­λος είχε ανα­κη­ρύ­ξει μο­νο­με­ρώς την κυ­πρια­κή ΑΟΖ. Η Τουρ­κία δια­μαρ­τυ­ρή­θη­κε αλλά η από­φα­ση του «αντι­ι­μπε­ρια­λι­στή» προ­έ­δρου έγινε αμέ­σως απο­δε­κτή και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ! Η αρι­στε­ρή κυ­βέρ­νη­ση του ΑΚΕΛ συ­νέ­χι­σε στην ίδια γραμ­μή και μά­λι­στα προ­χώ­ρη­σε σε συ­νερ­γα­σία με το Ισ­ρα­ήλ όσον αφορά τον αμοι­βαίο κα­θο­ρι­σμό των ΑΟΖ των δύο χωρών (η σχε­τι­κή συμ­φω­νία υπο­γρά­φτη­κε τον Δε­κέμ­βρη του 2010), αλλά και στην πα­ρα­χώ­ρη­ση της εκ­με­τάλ­λευ­σης των κοι­τα­σμά­των στην αμε­ρι­κα­νι­κή πο­λυ­ε­θνι­κή Noble Energy, σε κοι­νο­πρα­ξία με την ισ­ραη­λι­νή εται­ρεία Delek.

Η Κύ­προς προ­σέ­φε­ρε τη λύση που επι­θυ­μού­σαν οι δυ­τι­κοί ιμπε­ρια­λι­στές και οι εται­ρεί­ες τους: Ανα­κή­ρυ­ξε μια ΑΟΖ που να εφά­πτε­ται με την ΑΟΖ που ανα­κή­ρυ­ξε το Ισ­ρα­ήλ, δηλ. με το μα­ντρό­σκυ­λο της Δύσης στην πε­ριο­χή. Αν συ­νερ­γα­στεί και η Αθήνα σε αυτή την ερ­μη­νεία των ΑΟΖ (πράγ­μα που υπάρ­χει πι­θα­νό­τη­τα να γίνει μετά τη Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής Ελ­λά­δας-Κύ­πρου-Αι­γύ­πτου τον Νο­έμ­βριο), τότε μέσα στην ΑΟΖ των τριών χωρών θα μπο­ρούν να γί­νουν τα πάντα: εξό­ρυ­ξη αλλά και δια­κί­νη­ση με αγω­γούς μέχρι την ηπει­ρω­τι­κή Ευ­ρώ­πη. Ο απο­κλει­σμός της Τουρ­κί­ας, που διέρ­ρη­ξε τις σχέ­σεις με το Ισ­ρα­ήλ και που αμ­φι­σβη­τεί πολ­λές από τις επι­λο­γές των ΗΠΑ στη Μ. Ανα­το­λή, ήταν βα­σι­κός πυ­λώ­νας των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επι­λο­γών. 

Ο άλλος εταί­ρος αυτής της ελ­λη­νι­κής και ελ­λη­νο­κυ­πρια­κής στρα­τη­γι­κής στο πλαί­σιο της τα­κτι­κής των «καλών παι­διών» του ιμπε­ρια­λι­σμού, πε­ρι­λάμ­βα­νε φυ­σι­κά συμ­φω­νί­ες με το βάρ­βα­ρο χου­ντι­κό κα­θε­στώς της Αι­γύ­πτου που εκτε­λεί μα­ζι­κά τους πο­λι­τι­κούς του αντι­πά­λους, και φυ­λα­κί­ζει ακόμη και Δυ­τι­κούς δη­μο­σιο­γρά­φους. 

Η ελ­λη­νι­κή και κυ­ρί­ως η ελ­λη­νο­κυ­πρια­κή φρε­νί­τι­δα «να τα βρού­με με το Ισ­ρα­ήλ, τώρα που τα χά­λα­σε με την Τουρ­κία», δεν επέ­τρε­ψε σε Αθήνα και Λευ­κω­σία να σκε­φθούν τη λη­στεία που γί­νε­ται σχε­τι­κά με την υφα­λο­κρη­πί­δα και την ΑΟΖ του πα­λαι­στι­νια­κού κρά­τους και κυ­ρί­ως της Λω­ρί­δας της Γάζας. Ο Βε­νι­ζέ­λος κα­μά­ρω­νε πρό­σφα­τα επει­δή η Ελ­λά­δα δίνει με­ρι­κές πε­ντα­ρο­δε­κά­ρες για την ανοι­κο­δό­μη­ση της Γάζας μετά την κα­τα­στρο­φή που προ­ξέ­νη­σαν οι φίλοι του Έλ­λη­να υπουρ­γού στο Τελ Αβίβ, αλλά ξε­χνού­σε τα δισ. που το Ισ­ρα­ήλ θα αρ­πά­ζει ως λη­στής από τους Πα­λαι­στί­νιους εξαι­τί­ας ακρι­βώς των ελ­λη­νοϊσ­ραη­λι­νο­κυ­πρια­κών συμ­φω­νιών. 

Η «ρε­α­λι­στι­κή πο­λι­τι­κή» επέ­βα­λε συμ­μα­χία με το σιω­νι­στι­κό κρά­τος που έχει κα­τα­πα­τή­σει εκα­το­ντά­δες απο­φά­σεις του ΟΗΕ και του Συμ­βου­λί­ου Ασφα­λεί­ας και που κάθε τρεις και λίγο ει­σβάλ­λει και κα­τα­λαμ­βά­νει εδάφη γει­το­νι­κών χωρών, εφαρ­μό­ζο­ντας πο­λι­τι­κή γε­νο­κτο­νί­ας των Πα­λαι­στι­νί­ων και συ­στη­μα­τι­κού εποι­κι­σμού των αρα­βι­κών πε­ριο­χών. 

Το απο­κο­ρύ­φω­μα της κα­τρα­κύ­λας ήταν η αγορά δύο ισ­ραη­λι­νών πο­λε­μι­κών πυ­ραυ­λα­κά­των εκ μέ­ρους της Κύ­πρου για να «φυ­λά­νε» τα θα­λάσ­σια οι­κό­πε­δα και τα κοινά στρα­τιω­τι­κά γυ­μνά­σια με τους σιω­νι­στές. Από την πλευ­ρά της η Ελ­λά­δα έχει προ­χω­ρή­σει επί­σης σε κοι­νές στρα­τιω­τι­κές ασκή­σεις με το Ισ­ρα­ήλ, όπως «Έν­δο­ξος Σπαρ­τιά­της» το 2008 που θε­ω­ρή­θη­κε άσκη­ση για επί­θε­ση στο Ιράν. Σε ερώ­τη­σή του ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σωστά ση­μεί­ω­νε τα εξής: «Η πρό­σφα­τη επί­σκε­ψη του υπουρ­γού Εθνι­κής Άμυ­νας στο Ισ­ρα­ήλ και η υπο­γρα­φή του μνη­μο­νί­ου στρα­τιω­τι­κής συ­νερ­γα­σί­ας με αυτή τη χώρα υπήρ­ξε η κο­ρύ­φω­ση μιας δια­δι­κα­σί­ας εμπλο­κής της Ελ­λά­δας στη διέ­νε­ξη για τα προ­βλή­μα­τα της Μέσης Ανα­το­λής, και μά­λι­στα με τη μεριά του επι­τι­θέ­με­νου».

Κα­νείς στη Λευ­κω­σία και την Αθήνα δεν σκέ­φτη­κε ότι όταν κά­νεις μπίζ­νες με αυτόν τον εγκλη­μα­τία, τα επι­χει­ρή­μα­τά σου ενά­ντια στην Τουρ­κία για «ει­σβο­λή και κα­το­χή», για «εποί­κους», ή για «προ­κλή­σεις» σή­με­ρα,  γί­νο­νται πα­ντε­λώς υπο­κρι­τι­κά.

Σύμ­μα­χοι

Τι να τα κά­νεις αυτά τα ερεί­σμα­τα, θα πει κα­νείς, όταν έχεις όλους τους με­γά­λους ιμπε­ρια­λι­σμούς με το μέρος σου; Ο πρύ­τα­νης του Πα­ντεί­ου Πα­νε­πι­στη­μί­ου, διε­θνο­λό­γος, Γρ. Τσάλ­τας, το­νί­ζει, μι­λώ­ντας στη «Ναυ­τε­μπο­ρι­κή» ότι η NAVTEX δεν απει­λεί ου­σια­στι­κά το σχέ­διο αξιο­ποί­η­σης των κυ­πρια­κών υδρο­γο­ναν­θρά­κων. Ποια είναι η εξή­γη­ση που δίνει; «Αυτό ακρι­βώς νο­μί­ζω ότι είναι η με­γα­λύ­τε­ρη εγ­γύ­η­ση για την Κυ­πρια­κή Δη­μο­κρα­τία αυτήν τη στιγ­μή, δη­λα­δή το γε­γο­νός ότι έχουν εμπλα­κεί στην εξε­ρεύ­νη­ση του υπο­θα­λάσ­σιου χώρου πολ­λές αμε­ρι­κα­νι­κές και όχι μόνο εται­ρεί­ες. Και βε­βαί­ως η συμ­φω­νία οριο­θέ­τη­σης με το Ισ­ρα­ήλ είναι επί­σης βα­ρύ­νου­σας ση­μα­σί­ας».

Η άποψή του επι­βε­βαιώ­θη­κε πλή­ρως από τα γε­γο­νό­τα: η εκ­πρό­σω­πος του Στέιτ Ντι­πάρ­τμεντ, Τζεν Ψάκι, απα­ντώ­ντας σε ερώ­τη­ση για τις «τουρ­κι­κές προ­κλή­σεις» στην κυ­πρια­κή ΑΟΖ είπε: «Ανα­γνω­ρί­ζου­με τα δι­καιώ­μα­τα της Κυ­πρια­κής Δη­μο­κρα­τί­ας στους πό­ρους της, εντός της Απο­κλει­στι­κής Οι­κο­νο­μι­κής Ζώνης της». Και εγκα­λώ­ντας την Άγκυ­ρα τό­νι­σε πως είναι ση­μα­ντι­κό «να απο­φεύ­γο­νται δρα­στη­ριό­τη­τες οι οποί­ες θα μπο­ρού­σαν να αυ­ξή­σουν τις εντά­σεις στην πε­ριο­χή». Τη χαρά του για τις δη­λώ­σεις του Στέιτ Ντι­πάρ­τμεντ εξέ­φρα­σε και ο Αμε­ρι­κα­νός βου­λευ­τής Γκας Μπι­λι­ρά­κις, ο οποί­ος επι­κε­φα­λής αντι­προ­σω­πεί­ας Αμε­ρι­κα­νών βου­λευ­τών επι­σκέ­φτη­κε την Κύπρο τον Οκτώ­βριο. Να ση­μειώ­σου­με ότι ο Μπι­λι­ρά­κης είναι γνω­στός για τις ξε­νό­φο­βες πο­λι­τι­κές που προ­ω­θεί στις ΗΠΑ, ενώ συμ­με­τέ­χει σε κα­μπά­νιες ενά­ντια σε νό­μους που απο­σκο­πούν στην αντι­με­τώ­πι­ση της κλι­μα­τι­κής αλ­λα­γής! 

Αντί­στοι­χη στάση κρά­τη­σε και η ΕΕ (με μόνες εξαι­ρέ­σεις τη Μ. Βρε­τα­νία, τη Σου­η­δία και τη Φιν­λαν­δία) απει­λώ­ντας με εμπλο­κή όσον αφορά την πο­ρεία της Τουρ­κί­ας προς την έντα­ξη. Ο Ιτα­λός πρό­ε­δρος της Ομά­δος των Σο­σια­λι­στών και Δη­μο­κρα­τών στην Ευ­ρω­βου­λή, Τζ. Πι­τέ­λα κα­τα­δί­κα­σε την πα­ρα­βί­α­ση του διε­θνούς δι­καί­ου από την Τουρ­κία στην κυ­πρια­κή ΑΟΖ, ενώ επι­βε­βαί­ω­σε ότι η Επι­τρο­πή Εξω­τε­ρι­κών της Ευ­ρω­βου­λής θα ετοι­μά­σει ψή­φι­σμα για το θέμα αυτό που θα συ­ζη­τη­θεί το συ­ντο­μό­τε­ρο.

Στην από­λυ­τη στή­ρι­ξη που προ­σφέ­ρει ο δυ­τι­κός ιμπε­ρια­λι­σμός ήρθε να προ­στε­θεί και η… Ρωσία. Ο ίδιος ο Πού­τιν χα­ρα­κτή­ρι­σε απα­ρά­δε­κτη την όποια πα­ρα­βί­α­ση των κυ­ριαρ­χι­κών δι­καιω­μά­των της Κυ­πρια­κής Δη­μο­κρα­τί­ας και εξήγ­γει­λε πολύ με­γά­λα ναυ­τι­κά στρα­τιω­τι­κά γυ­μνά­σια την ημέρα που τί­θε­ται σε ισχύ η NAVTEX, και μά­λι­στα σε πε­ριο­χή που εφά­πτε­ται με την πε­ριο­χή που δε­σμεύ­ει η NAVTEX. Ασφα­λώς η ρω­σι­κή εμπλο­κή δεν γί­νε­ται σε συ­νερ­γα­σία με τους Δυ­τι­κούς αλλά ενά­ντια σε αυ­τούς, καθώς τα συμ­φέ­ρο­ντα των δύο πλευ­ρών στη Συρία (που βρί­σκε­ται ακρι­βώς δίπλα) είναι αντι­τι­θέ­με­να, ωστό­σο δεν παύει να στρέ­φε­ται κατά της Τουρ­κί­ας, ακρι­βώς λόγω αντι­τι­θέ­με­νων συμ­φε­ρό­ντων στη Συρία. 

Μπα­ρου­τα­πο­θή­κη

Φυ­σι­κά από την παρέα δεν έλει­ψε το ίδιο το Ισ­ρα­ήλ, το οποίο στέλ­νει δε­κά­δες μα­χη­τι­κά αε­ρο­πλά­να και πλοία με σκοπό να συμ­με­τά­σχουν σε στρα­τιω­τι­κές ασκή­σεις σε διά­φο­ρες πε­ριο­χές της Κύ­πρου (Τρό­ο­δος, θα­λάσ­σια πε­ριο­χή Πάφου, οι­κό­πε­δα 2, 3 και 9 της κυ­πρια­κής ΑΟΖ κ.α.). Πρό­κει­ται ως επί το πλεί­στον με κοι­νές ασκή­σεις με την Εθνι­κή Φρου­ρά της Κύ­πρου. 

Επί­σης, οι βρε­τα­νι­κές βά­σεις έχουν δε­σμεύ­σει πε­ριο­χές νότια του Ακρω­τη­ρί­ου για ασκή­σεις, αλλά και για τις επι­χει­ρή­σεις σε Ιράκ και Συρία (ας μη ξε­χνά­με ότι η βρε­τα­νι­κή βάση στην Κύπρο δεν έπαψε ποτέ να είναι ορ­μη­τή­ριο των ιμπε­ρια­λι­στών στη Μ. Ανα­το­λή).

Η πε­ριο­χή έγινε κυ­ριο­λε­κτι­κά μπα­ρου­τα­πο­θή­κη. Ο κυ­πρια­κός λαός δεν ωφε­λή­θη­κε από την ύπαρ­ξη υδρο­γο­ναν­θρά­κων (βλ. κυ­πρια­κό μνη­μό­νιο) ούτε θα ωφε­λη­θεί στο μέλ­λον (όπως υπο­δει­κνύ­ει η τύχη δε­κά­δων χωρών που έχουν υδρο­γο­νάν­θρα­κες, αλλά που οι λαοί τους στε­νά­ζουν), καθώς οι πο­λυ­ε­θνι­κές θα αρ­πά­ξουν τη με­ρί­δα του λέ­ο­ντος. Αντί­θε­τα η συ­γκέ­ντρω­ση τόσο πο­λε­μι­κών δυ­νά­με­ων στην πε­ριο­χή ση­μαί­νει ότι ο λαός κιν­δυ­νεύ­ει να πλη­ρώ­σει το τί­μη­μα αυτών των εξορ­μή­σε­ων.