Βρισκόμαστε σε μία συγκυρία γεμάτη προκλήσεις: η εξοντωτική ακρίβεια, ο καλπάζων πληθωρισμός, η ενεργειακή κρίση, ο κυβερνητικός αυταρχισμός, η όξυνση του πολέμου στην Ουκρανία και η αυξανόμενη ένταση στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιστή στον άγριο νεοφιλελευθερισμό, έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει αυτή τη συγκυρία χαρίζοντας τεράστια κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο -και ιδιαίτερα στις εταιρείες ενέργειας- ενώ για τους/ις εργαζόμενους/ες και τα λαϊκά στρώματα μοιράζει επιδόματα φτώχειας με το σταγονόμετρο.
Μέσα σε αυτή την ούτως ή άλλως δύσκολη συγκυρία, αποκαλύπτεται το ένα σκάνδαλο πίσω από το άλλο για το κόμμα της ΝΔ, με το αφήγημα της δήθεν αριστείας να γίνεται ολοένα και πιο αδύναμο αλλά και πιο δύσκολα διαχειρίσιμο. Μετά το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και την αποκάλυψη του αυταρχικού-αντιδημοκρατικού τρόπου λειτουργίας της ΕΥΠ και των μαζικών παρακολουθήσεων ήρθε και η αποκάλυψη για το βουλευτή της ΝΔ Πάτση με τις off-shore εταιρείες αγοράς κόκκινων δανείων και τις απευθείας αναθέσεις εκατομμυρίων από τα ΕΛΤΑ. Ο παιδοβιαστής Μίχος από τον Κολωνό, ήταν τοπικός παράγοντας, μέλος της ΝΔ με στενές σχέσεις με σημαντικά στελέχη του κυβερνητικού κόμματος αλλά και της εκκλησίας. Για όλα αυτά βέβαια ουδείς κυβερνητικός ήξερε το παραμικρό.
Δε μας απασχολεί κάποιου είδους σκανδαλολογία, αυτή άλλωστε αφορά μία επιφανειακή αντιπαράθεση των αστικών πολιτικών κομμάτων ως προς την καταλληλότητα διαχίρισης του συστήματος. Αυτή είναι η δυσωδία του καθεστώτος και της κυρίαρχης πολιτικής, που μεταφέρει πόρους και πλούτο με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο από τα κάτω στρώματα της κοινωνίας στους τραπεζίτες, το κεφάλαιο και τους πολεμικούς εξοπλισμούς.
Ο εντεινόμενος ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός στέλνει δισεκατομμύρια ευρώ σε πολεμικούς εξοπλισμούς, τροφοδοτώντας μία εξοπλιστική κούρσα και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου που ματώνει τα λαϊκά εισοδήματα. Τα ΜΜΕ είναι συντομισμένα στη γραμμή: «μπορεί να μην υπάρχουν λεφτά για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες αλλά τουλάχιστον έχει γίνει η χώρα αστακός, μέ νέα όπλα, φρεγάτες, ραφάλ και ΝΑΤΟϊκές βάσεις». Όσα περισσότερα όπλα έχει μία χώρα, τόσο μεγαλύτερος έιναι και ο πειρασμός να τα χρησιμοποιήσει, φέρνοντας ολοένα και πιο κοντά τον κίνδυνο μιας πολεμικής αντιπαράθεσης.
Το πλαίσιο που διαμορφώνεται για τη ζωή και την καθημερινότητα των εργαζομένων είναι ασφυκτικό. Ο χειμώνας έρχεται και η δυνατότητα να έχουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους θέρμανση αλλά και γεμάτο ψυγείο θα είναι πολυτέλεια όσο η ακρίβεια στο ρεύμα και στα είδη διατροφής δεν αντιμετωπίζεται και όσο οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι. Ο φαύλος κύκλος των επιδομάτων και των κάθε λογής «pass» είναι ένα βαρέλι χωρίς πάτο. Τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα κοστολογημένα προγράμματα που παρουσίασαν στη ΔΕΘ -και που κατά διαβολική σύμπτωση είχαν το ίδιο κόστος!- δεν έχουν να προσφέρουν καμία διέξοδο για τον κόσμο της δουλειάς.
Οσο οι κυβέρνησεις της ΕΕ αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού, ξεσπούν μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες ενάντια στην ακρίβεια. Το πεζοδρόμιο αρχίζει και δείχνει το δρόμο της μαζικής κινητοποίησης και της αντίστασης: συνεχιζόμενες απεργίες στην Αγγλία με εξέχοντα ρόλο των σιδηροδρομικών, μαζικές απεργίες στη Γαλλία, εργατικές κινητοποιήσεις στην Ιταλία ενάντια στην ακρίβεια αλλά και τη νεοεκλεγμένη ακροδεξιά κυβέρνηση, κινητοποιήσεις στη Γερμανία για την ποιότητα ζωής και ενάντια στην ενεργειακή εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, απεργίες εκπαιδευτικών στην Ουγγαρία ενάντια στον ακροδεξιό Ορμπάν.
Η λαϊκή κινητοποίηση επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο, βάζοντας μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων και της πλειοψηφίας της κοινωνίας ενάντια στις πολιτικές της φτώχειας και της ακρίβειας. Μπροστά στην εγκληματική ανικανότητα των κυβερνήσεων, η λύση βρίσκεται στη μαζική κινητοποίηση από τα κάτω.
Στις 9 Νοέμβρη, η Γενική Απεργία θα σημάνει πανεργατικό ξεσηκωμό απέναντι στην κυβερνητική πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας και του αυταρχισμού. Όλο το προηγούμενο διάστημα από την προκήρυξη της Γενικής Απεργίας, σωματεία και συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα, ομοσπονδίες του δημόσιου τομέα, έχουν κάνει μαζικές γενικές συνελεύσεις για την προετοιμασία της γενικής απεργίας, ενώ σχήματα και παρατάξεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν κάνει εξορμήσεις-περιοδείες σε χώρους δουλειάς, έχουν οργανώσει εκδηλώσεις.
Αυτή η κίνηση δυνάμεων του εργατικού κινήματος συναντιέται με την οργή του κόσμου που κάθε μήνα βλέπει την ακρίβεια και τον πληθωρισμό να μειώνουν συνέχεια το διαθέσιμο εισόδημα, ενώ αυτή η κατηφόρα για τον κόσμο της εργασίας, τη νεολαία, τους συνταξιούχους δε φαίνεται να έχει γυρισμό. Η Γενική Απεργία στις 9 Νοέμβρη μπορεί να γίνει ένα μεγάλο ποτάμι αγώνα και διεκδίκησης ενάντια στα κέρδη των αφεντικών και την κυβέρνηση αλλά και σημείο συνάντησης όλων των αγώνων: συνδικάτα και σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, φεμινιστικές συλλογικότητες, αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες.
Η Γενική Απεργία αυτή οφείλει να αποτελέσει και ένα πρώτο σημαντικό βήμα στο συντονισμό και την κλιμάκωση των αγώνων και της απεργιακής κινητοποίησης. Η μαζικότητά της και η επιτύχια της θα αποτελέσει σημείο αναφοράς, θα δώσει αέρα αισιοδοξίας στον κόσμο μας και θα θέσει τις βάσεις για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής κάτω από το βάρος της κοινωνικής κινητοποίησης.
Το δεύτερο βήμα θα είναι η διαδήλωση για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. 49 χρόνια μετά, οι αγώνες εργαζομένων και νεολαίας για ειρήνη, για ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια, για δημοκρατικές ελευθερίες ενάντια στην ακροδεξιά και τον εθνικισμό, δεν είναι απλά επίκαιροι, αλλά είναι στην πρώτη γραμμή ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Τα συνθήματα ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και το μιλιταρισμό, είναι εξαιρετικά επίκαιρα στη σημερινή συγκυρία.
Ο επαναστατικός δρόμος του Νοέμβρη συνεχίζει να εμπνέει χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες. Οι γόρδιοι δεσμοί του συστήματος κόβονται μόνο με τη μαζική δράση του εργατικού κινήματος και της νεολαίας για την απελεύθερωση της κοινωνίας από τα δεσμά του κέρδους και της εκμετάλλευσης, επαναφέροντας τα απελευθερωτικά οράματα της επανάστασης και του σοσιαλισμού.
