ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ// ΓΙΑ ΤΑ ΕΑΑΚ – ΤΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε μπροστά σε μία φάση υποχώρησης του φοιτητικού κινήματος και αποδυνάμωσης των συλλογικών διαδικασιών εντός των σχολών. Η ηττοπάθεια, η απογοήτευση, η εμπέδωση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική απέναντι στα μνημόνια, που ενισχύθηκε μετά τη νεοφιλελεύθερη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η εμπέδωση πτυχών της αναδιάρθρωσης, αλλάζουν τον συσχετισμό της δύναμης στα πανεπιστήμια. Παρά τους δυσμενείς όρους, τη φετινή χρονιά διαμορφώθηκαν δυνατότητες κινητοποιήσεων. Οι πρώτοι γύροι συνελεύσεων και οι κινητοποιήσεις γύρω από το ζήτημα της αναστολής διανομής των συγγραμμάτων είχαν θετικά αποτελέσματα, ενώ φάνηκε ότι ο κόσμος των σχολών ανέπτυξε προβληματισμούς και μία πρωτόλεια διάθεση εμπλοκής σε συλλογικές πρακτικές. Τα ΕΑΑΚ θα έπρεπε να αξιοποιήσουν αυτές τις δυνατότητες, ωστόσο αυτό δεν συνέβη.

Μέσα στην ευρύτερη συνθήκη της υποχώρησης του κινήματος και της αριστεράς, τα ΕΑΑΚ βρίσκονται σε βαθιά κρίση πολιτικής στρατηγικής, γραμμής και φυσιογνωμίας, η οποία διαρκώς οξύνεται από το 2015 και μετά. Τα σχήματα έχουν απομακρυνθεί από μία πολιτική γραμμή που θα μπορεί να οικοδομεί μαζικά μπλοκ στους συλλόγους, να διεμβολίζει και να κινητοποιεί ευρύτερα ακροατήρια, να καθιστά τα ΕΑΑΚ πολιτικό νεύρο για τους συλλόγους, αλλά και κεντρικό πόλο για μία μετωπική κατεύθυνση συσπείρωσης δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς στις σχολές.

Το φοιτητικό κίνημα και τα σχήματα έχουν ανάγκη από μία μεθοδολογία παρέμβασης που θα ιεραρχεί την υπεράσπιση των υλικών συμφερόντων των φοιτητών, θα επανεισάγει στην καθημερινότητα των συλλόγων τις ριζοσπαστικές πρακτικές και τη σύγκρουση με τους φορείς της κοινωνικής εξουσίας εντός των σχολών, αλλά και με τις καθεστωτικές παρατάξεις. Που θα αφήνει πίσω την απόσυρση σε αποκλειστικά δευτερεύοντα ζητήματα  και θα επιχειρεί να αποσπάσει νίκες μέσα στις σχολές.

Ταυτόχρονα, τα ΕΑΑΚ έχουν ανάγκη να επανακτήσουν τη φυσιογνωμία που τους επέτρεπε να αποτελούν εκείνο το χώρο όπου ενοποιούνταν διαφορετικά και αντιφατικά ρεύματα αριστερής, ριζοσπαστικής αμφισβήτησης που αναπτύσσονται στους συλλόγους. Ήδη, εδώ και δύο χρόνια, τα ΕΑΑΚ όφειλαν να αποτελέσουν τον καταλύτη μίας μετωπικής συσπείρωσης ΕΑΑΚ – ΑΡΕΝ –ΑΡΔΙΝ, μέσα από κοινές πολιτικές διαδικασίες και πρακτικές, ανοιχτή φυσιογνωμία, ισοτιμία στην έκφραση των σύμμαχων δυνάμεων. Με γνώμονα τη διατήρηση του κοινωνικοπολιτικού μπλοκ που εκφραζόταν από την ευρύτερη ριζοσπαστική αριστερά στις σχολές και στόχο την ενοποίηση σε ένα αριστερό, ριζοσπαστικό σχήμα ανά φοιτητικό σύλλογο. Αντ’ αυτού, εμφανίστηκαν αντιλήψεις ηγεμονισμού, σεκταρισμού, αυτοσυγκρότησης, διάλυσης των συμμάχων.

Οι κατευθύνσεις  αυτές, τόσο σε επίπεδο γραμμής, όσο και σε επίπεδο φυσιογνωμίας, έχουν παραλύσει τα ΕΑΑΚ τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ τα σχήματα έχουν μπει σε μία κατεύθυνση διαρκούς εσωστρέφειας, δεν εμπλέκονται σε κινηματικές πρακτικές και δεν εμπνέουν το δυναμικό των συλλόγων.

Δύο χρόνια μετά, επιδιώκεται μία συνολική μεταστροφή της φυσιογνωμίας των ΕΑΑΚ που θα τα μετατρέψει σε παράταξη συγκεκριμένων αντιλήψεων στο εσωτερικό τους. Με κλειστές και γραφειοκρατικές διαδικασίες που δεν θα μπορούν να συσπειρώσουν τον κόσμο των σχολών. Αυτή η διαδικασία επιχειρείται να επιβληθεί με την εξώθηση των διαφωνούντων, και μάλιστα με μορφές ρητών διαγραφών και οργανωτικών μέτρων που οδηγούν στη διάσπαση του δικτύου. Είναι πρωτοφανές για την ιστορία των σχημάτων των ΕΑΑΚ να υιοθετούνται πρακτικές ψηφοφοριών με αντικείμενο τη διαγραφή συντρόφων από σχήματα, να οργανώνονται διασπάσεις σχημάτων χωρίς καμία πολιτική διαδικασία, να ανακοινώνονται προθέσεις διαγραφών εκατοντάδων σχηματιών και να προαναγγέλλεται η διάσπαση του δικτύου με ανακοινώσεις οργανώσεων, με ιδιοκτησιακές λογικές που δεν αντιστοιχούν στα ΕΑΑΚ. Όπως είναι επίσης πρωτοφανές να βγαίνουν κείμενα σχημάτων που δηλώνουν ρητά ότι τα συντονιστικά πόλης «θα γίνουν με σφραγισμένες  πόρτες» απέναντι σε όσους διαφωνούν, εισάγοντας επί της ουσίας μία κατεύθυνση αποκλεισμών και νομιμοποιώντας τις οργανωτικές συγκρούσεις.

Αυτές οι πρακτικές και αντιλήψεις, εφόσον κυριαρχήσουν, θα οδηγήσουν στο τέλος του δικτύου των ΕΑΑΚ ως μορφώματος το οποίο, μέσα από την γραμμή και τη φυσιογνωμία του, έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση μαζικών κινημάτων και στη διαμόρφωση αγωνιστικών μπλοκ στους συλλόγους, αλλά και κατόρθωνε να διατηρεί ζωντανή την παρουσία της ριζοσπαστικής αριστεράς σε πολύ δύσκολες εποχές. Στην ουσία, θα αναιρέσουν την ίδια τη συγκρότηση των ΕΑΑΚ ως ένα εγχείρημα συνεύρεσης και κοινής παρέμβασης πολύ διαφορετικών ρευμάτων και αντιλήψεων, άρσης του πολιτικού κατακερματισμού της ριζοσπαστικής αριστεράς στους κοινωνικούς χώρους και θα τα μετατρέψουν σε άλλη μία κομματική παράταξη που λίγα θα έχει να συνεισφέρει στην υπόθεση του κινήματος.

Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι θα μας βρουν απέναντι όλες οι προσπάθειες παραταξιοποίησης των ΕΑΑΚ, αλλά και των  οργανωτικών εξωθήσεων και των διαγραφών. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, με γνώμονα την ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος, για σχήματα μαζικά, ανοιχτά, δημοκρατικά, πλουραλιστικά, με υγιή πολιτική λειτουργία, τα οποία, πέρα και έξω από κάθε λογική οργανωτικής, γραφειοκρατικής επιβολής, θα συνθέτουν τις διαφορετικές γραμμές και αντιλήψεις και θα επιλύουν τις αντιθέσεις στο πεδίο των μαζών, θα δίνουν δυνατότητα έκφρασης των διαφορετικών αντιλήψεων και θα τους επιτρέπουν να δοκιμάζονται μέσα στους συλλόγους. Για σχήματα που θα παλεύουν ενάντια στην επιβολή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης όπως σήμερα εξειδικεύεται με τις διασπάσεις των πτυχίων και την αποστοίχιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από αυτά, με την εντατικοποίηση και την όξυνση του αυταρχισμού στις σχολές, με τις προσπάθειες αποδιάρθρωσης του φοιτητικού συνδικαλισμού μέσα από τον νόμο Γαβρόγλου. Για σχήματα που θα προωθούν την άρση του κατακερματισμού και θα μπορούν να γίνουν πεδία συνεύρεσης όλων των αντιλήψεων της ριζοσπαστικής αριστεράς και του ανένταχτου, αριστερού δυναμικού των συλλόγων.

Για εκείνα τα ΕΑΑΚ, εκείνα τα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα,  που εδώ και 26 και πλέον χρόνια, κόντρα στους δυσμενείς συσχετισμούς, στην ηττοπάθεια και στις επιθέσεις διαφόρων μηχανισμών, αποτελούσαν φάρο συσπείρωσης και ελπίδας για την ανατροπή της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης μέσα και έξω από τις σχολές, που στράτευσαν και γέννησαν γενιές αγωνιστών οι οποίοι, σε πείσμα των καιρών, παραμένουν ενεργοί στην υπόθεση της αριστεράς και του κινήματος.

*ΑΕΙ

ΕΜΠ: Αρχιτεκτονική, Ηλεκτρολόγοι, Μεταλλειολόγοι, Μηχανολόγοι, Πολιτικοί Μηχανικοί, ΣΕΜΦΕ, Τοπογράφοι, Χημικοί Μηχανικοί

ΕΚΠΑ: Γεωλογικό, Θεολογική, Ιατρική, Μαθηματικό, Νηπιαγωγών, Νομική, Νοσηλευτική, Οδοντιατρική, Οικονομικό, Παιδαγωγικό, Πληροφορική, Πολιτικό, Φαρμακευτική, Φιλοσοφική, Φυσικό, Χημικό

Πάντειο, ΠΑ.ΠΕΙ., ΑΣΟΕΕ, Γεωπονική, ΤΕΦΑΑ, ΑΣΚΤ

ΑΠΘ: Αγγλικό, Αρχιτεκτονική, Βιολογικό, Γαλλικό, Γεωλογικό, Γεωπονία, Ηλεκτρολόγοι – Μηχανολόγοι, Ιατρική, Ιστορικό – Αρχαιολογικό, Μαθηματικό, Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης, Νομική, Οδοντιατρική, Οικονομικό, Παιδαγωγικό, Πολιτικοί Μηχανικοί, Πολιτικό, Τοπογράφοι, Φιλολογικό, Φυσικό, Χημικοί Μηχανικοί, Χημικό, Ψυχολογία

ΠΑ.ΜΑΚ.

Πανεπιστήμιο Πατρών: Γεωλογικό, Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Μηχανικοί Επιστήμης Υλικών, Μηχανικοί Η/Υ, Ιατρική, Μαθηματικό, Μηχανολόγοι, Νηπιαγωγών, Παιδαγωγικό, Φαρμακευτική, Φιλοσοφία, Φυσικό, Χημικοί Μηχανικοί

Πανεπιστήμιο Κρήτης: Ιατρική, Παιδαγωγικό, Φιλοσοφική, Χημικό

Πολυτεχνείο Κρήτης

ΔΠΘ: Νομική, Οικονομικό, Φιλολογία, Πολυτεχνική Ξάνθης

Ιωαννίνων: Νηπιαγωγοί, Χημικό, ΦΠΨ

Θεσσαλίας: Αρχιτεκτονική, Παιδαγωγικό Ειδικής Αγωγής

Αιγαίου: Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, ΤΕΠΑΕΣ, Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής

Ιόνιο: Τεχνών Ήχου και Εικόνας

Πελοποννήσου: Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Νοσηλευτική

Δυτικής Μακεδονίας: Καλών Τεχνών

ΤΕΙ

ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ: ΣΔΟ, ΣΤΕΦ, ΣΕΥΠ, ΣΓΤΚΣ

ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΣΔΟ, ΣΤΕΦ

ΤΕΙ ΠΑΤΡΑΣ: ΣΔΟ, ΣΤΕΦ, ΣΕΥΠ

ΤΕΙ ΚΡΗΤΗΣ: ΣΔΟ, ΣΤΕΦ, ΣΕΥΠ

ΤΕΙ ΧΑΛΚΙΔΑΣ: ΣΔΟ, ΣΤΕΦ

ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ: ΣΤΕΦ

ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ: ΣΔΟ

ΤΕΙ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: ΣΔΟ

ΤΕΙ ΑΝΑΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: ΣΔΟ

ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ: ΣΕΥΠ