Ας αρχίσουμε με έναν ποιοτικό διαχωρισμό τού φασισμού από τον ναζισμό, από την εξαιρετική ανάλυση του έγκυρου «Ιού» (Εφημερίδα των Συντακτών 21-22 Σεπτεμβρίου): «Ο ναζιστικός χαρακτήρας της Χ.Α. είναι η αιτία που η δράση της οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στα μαχαιρώματα και τις δολοφονίες. Ο ναζισμός δεν απλώς ένα από τα ποικίλα ρεύματα του πολιτικού ολοκληρωτισμού. Η βία το αίμα και η δολοφονία δεν είναι το πολιτικό μέσο για τα ναζιστικά κινήματα. Είναι το ίδιο το πολιτικό τους μήνυμα».
Μέσα σε λίγες γραμμές θεμελιώθηκε γιατί η Χ.Α. είναι ναζιστική οργάνωση και όχι νεοναζιστική (όπως στοχευμένα την αποκαλούν τα ΜΜΕ), εθνικιστική, ενθικοσοσιαλιστική, φασιστική ή όπως αλλιώς έχει χαρακτηριστεί ακόμα και από έγκυρους πολιτικούς αναλυτές. Να συμπληρώσουμε εδώ ότι από το πόρισμα του Αντεισαγγελέα τού Αρείου Πάγου, όπως γράφτηκε στον ημερήσιο Τύπο, προκύπτει ότι η δράση της Χ.Α δεν είναι μόνο εγκληματική, αλλά και παρακρατική. Δηλαδή, υπάρχει ανοχή αλλά και συνενοχή στη δράση της, από τμήμα τού κρατικού μηχανισμού.
Σε αυτό το σημείωμα δεν θα ασχοληθούμε με το ποινικό κομμάτι τής ναζιστικής δράσης της Χ.Α. Εύλογα, βέβαια, δημιουργούνται απορίες για τη μη προφυλάκιση πρωτοκλασάτων στελεχών της, στον φόβο μήπως παραβιαστούν οι αρχές ενός κράτους δικαίου. Όταν ο Κώστας Σακκάς, για παράδειγμα, πέρασε 30 μήνες προφυλακισμένος χωρίς δίκη. Με αυτό που θα καταπιαστούμε σε αυτό το σημείωμα, είναι όσα συνέβησαν στο περιθώριο των συλλήψεων των βουλευτών και μελών της Χ.Α. και, ίσως, ορισμένοι δεν τους έδωσαν τη βαρύτητα που χρειάζεται. Αναρωτιέμαι: ποιος μπορεί να υποστηρίξει με βεβαιότητα ότι δεν έχει παγιωθεί σαν ενέργεια της αντιτρομοκρατικής να χτυπάει τα ξημερώματα πόρτες, σε σπίτια δεξιά-αριστερά και, για το «κοινό καλό», να φοράει χειροπέδες σε ανυποψίαστους; Πολύ περισσότερο, όταν πίσω από τις πόρτες βρίσκονται ενημερωμένοι και ενεργοί πολίτες, μπολιασμένοι στα κινήματα, που ξαφνικά μπορεί να χαρακτηριστούν επικίνδυνοι;
Την ίδια ώρα που στο περιθώριο της δολοφονίας τού Παύλου Φύσσα και λίγο πριν από το εθνικό ξέσπασμα ικανοποίησης για τις συλλήψεις των ναζιστών, απαγορεύτηκε η συγκέντρωση της κοινότητας Εφέδρων Ειδικών Δυνάμεων στο κέντρο της Αθήνας. «Για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. Μία ιστορία που έφερε το χαμόγελο στα πρόσωπα των σχολιαστών των κεντρικών δελτίων ειδήσεων στην tv, αλλά που επίσης μπορεί να παγιωθεί σαν τακτική από την πλευρά της Αστυνομίας: «Για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας, απαγορεύεται η αντιφασιστική συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 2 Φεβρουαρίου του 2014, επειδή αναμένεται να έχει μεγάλη συμμετοχή». Πόσο μακρινή μοιάζει σήμερα αυτή η εξέλιξη;
Η εξουσία έχει την πείρα και τον τρόπο να κλείνει το μάτι στον καπιταλισμό του καζίνου, στα ΜΜΕ, σε ναζιστικές οργανώσεις όπως η Χ.Α. και σε οτιδήποτε άλλο την προστάξουν τα συμφέροντα που εξυπηρετεί. Το ζήτημα, όμως, είναι τι κάνουμε εμείς. Γιατί την ίδια ώρα τα αυτόνομα κινήματα, οι ενεργοί πολίτες και τα τμήματα της Αριστεράς που μπορούν να αναλάβουν το βάρος των πράξεων και ευθυνών τους, οφείλουν να έχουν τα δικά τους μάτια ορθάνοιχτα. Ας το καταλάβουμε όλοι τώρα, πριν να είναι αργά.
