Καπιταλισμό έχουμε είπε ο πάλαι ποτέ κομμουνιστής κ.Θεοδωρικάκος από τον υπουργικό θώκο του.

Η τηλεκπαίδευση φαίνεται πως ήρθε για να μείνει, όπως κηρύττουν διαρκώς τα media, σε μια προσπάθεια εκθειασμού της πολιτικής της κυβέρνησης εν μέσω καραντίνας. Κατά την περίοδο εγκλεισμού η χρήση της τηλεκπαίδευσης στάθηκε αναπόφευκτη, ίσως και απαραίτητη, με τις διάφορες δυσκολίες της.

Μάλιστα.

Καπιταλισμό-οικονομία της αγοράς, ούτως ειπείν...

Πάμε λοιπόν πίσω στα βασικά. Όπως μας τα δίδαξαν την πρώτη ημέρα του πρώτου έτους στην πάλαι ποτέ ΑΣΟΕΕ.

Η δρώσα μονάδα στον καπιταλισμό είναι η επιχείρηση. Η επιχείρηση είναι ο συνδυασμός εργασίας, κεφαλαίου, γης και ...επιχειρηματικότητας.

Στον καπιταλισμό, ο εργαζόμενος προσφέρει την εργασία του έναντι μισθού. Ο  κάτοχος γης, την ιδιοκτησία του έναντι μισθώματος, ο κάτοχος κεφαλαίου...το κεφάλαιο έναντι τόκου και ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει το ρίσκο και προσδοκά κέρδος. Αυτό το τελευταίο είναι και η κινητήριος δύναμη της επιχειρηματικότητας.

Κέρδος-Ρίσκο. Το ένα φέρνει το άλλο...

Το ρίσκο περιλαμβάνει πολλά και διάφορα. Από το να μην “πουλήσει” το προϊόν, ως και να πέσει ο ουρανός και να μας πλακώσει.

Ο ουρανός μπορεί να μην έπεσε, αλλά ...ήρθε ο κορονοιος! Και ανεστάλη η επιχειρηματική δραστηριότητα. Σταμάτησε ο καπιταλισμός. Φρένο στα κέρδη. Τα τρέχοντα, βεβαίως-βεβαίως... γιατί τα παρελθόντα έχουν μετατραπεί σε κεφάλαιο. Μην σας πω σε βίλες,  σπορ αυτοκίνητα και ράβδους χρυσού.

Τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις κε Θεοδωρικάκο; Μα παρεμβαίνει το Κράτος, φυσικά. Για να σώσει τον καπιταλισμό. Μα κυρίως τους καπιταλιστές. Εις βάρος ...των εργαζομένων.

Σε όλον το κόσμο,-και στην χώρα μας με ιδιαίτερη σπουδή, περιπλοκότητα και σχεδόν γραφικότητα- το Κράτος έσπευσε να στηρίξει τους πληττόμενους. Σημαντικά ποσά διοχετεύονται, νέα χρέη δημιουργούνται σε βάρος των εθνικών προϋπολογισμών, νέα μνημόνια προαναγγέλλονται και σχεδιάζονται.

Θα πρέπει να στηρίζονται οι επιχειρήσεις ανάλογα με την σοβαρότητα της ζημιάς; Σύμφωνα με τον ανανήψαντα πρώην κομμουνιστή κ.Θεοδωρικάκο, όχι. Το “αόρατο χέρι” θα εκκαθαρίσει την αγορά. Το ρίσκο είναι συστατικό στοιχείο του επιχειρείν. Εμ, τότε γιατί αυτός ο πακτωλός χρημάτων κε Θεοδωρικάκο μας;

Όμως, να! Ο ...σοσιαλίζων κ. Μητσοτάκης λέει: “Ναι, να στηριχθούν οι πληττόμενοι. Να βάλουμε όλοι πλάτη: Κράτος, εργαζόμενοι, εργοδότες”. Κοντά του και ο ΣΕΒ και η ΓΣΕΕ του Παναγόπουλου. 

Συνευθύνη.

Και πάνω που ο Σταικούρας ...αφήνει μουστάκι για να μοιάσει του Κέινς, αντί να στηριχθούν οικονομικά οι επιχειρήσεις- επαναλαμβάνουμε οι βασικές μονάδες στον καπιταλισμό- ανατρέπεται πρώτα και καλύτερα όσο εργατικό δίκαιο είχε απομείνει μετά από 4 Μνημόνια και συντρίβεται ο αδύναμος κρίκος: Ο εργαζόμενος.

Ο Υπουργός επί της Εργασίας, το είπε ωραία και με περισσή περηφάνεια: “Στήσαμε σε λίγες ημέρες ένα νέο εργατικό δίκαιο.”

Στήσατε το δίκαιο των εργατών στον τοίχο.

Αναστολή σύμβασης, μονομερής βλαπτική μεταβολή με εκ περιτροπής ή μερική απασχόληση, τηλεργασία ως διευθυντικό δικαίωμα, αφοπλισμός των Επιθεωρητών Εργασίας, κάλυψη του μισθοδοτικού κόστους οριζόντια χωρίς κριτήρια τζίρου, μαύρη εργασία σε καθεστώς αναστολής...Αυτή είναι η εικόνα στην αγορά εργασίας. Και να δεις τι σου 'χουν για μετά...

Έχετε δίκιο κε Θεοδωρικάκο.

Καπιταλισμό έχουμε.

Καπιταλισμό είχαμε και το 2010 και το 2012 και το 2015, όταν με δημόσιο χρήμα, με τους φόρους μας, καλύφθηκαν οι ζημιές των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που λέγονται τράπεζες.

Καπιταλισμό έχουμε και τώρα που εταιρίες με τεράστια κέρδη επί σειρά ετών και παχυλά μερίσματα απολύουν μαζικά εργαζόμενους, αξιοποιούν το νέο “εργατικό Δίκαιο” του κ.Βρούτση και περιμένουν τις ...κρατικές ενισχύσεις. Ρωτήστε τον κ.Βασιλάκη της AEGEAN, στον οποίο εκτός των άλλων, το Κόμμα σας δώρισε την Ολυμπιακή έναντι πινακίου φακής.

Καπιταλισμός είπαμε!

Ρίσκο, κέρδος και άλλες μπαρούφες που μάθαμε στην ΑΣΟΕΕ...

Επιμύθιο 1 : Κάτω τα χέρια από τους εργαζόμενους! Δεν είναι αυτοί που θα “βάλουν πλάτη” για τον κορονοιό. Δεν είναι αυτοί που πλήττονται πρωτογενώς από το φρένο στον καπιταλισμό λόγω της πανδημίας. Οι επιχειρήσεις πλήττονται. Και το Κράτος (εθνικό, υπερεθνικό), δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες- για να μην ξεχνιόμαστε- θα πρέπει να βάλει πλάτη για να ξεπεραστεί η κρίση. Στηρίζοντας τις επιχειρήσεις που πραγματικά το έχουν ανάγκη, προστατεύοντας τους εργαζομένους και υποχρεώνοντας την AEGEAN  και τους λοιπούς “καπιταλιστές” να ρευστοποιούν τις MASERATI για να πληρώνουν μισθούς.

Επιμύθιο 2: Το επιμύθιο 1 είναι στην πραγματικότητα ευχολόγιο. Για να επιτευχθεί χρειάζονται αγώνες.

Ετικέτες