Στην Ελλάδα του Διαρκούς Μνημονίου και της επιχειρούμενης βίαιης ανακατανομής του πλούτου από τα πάνω, η καταστολή (αστυνομική, ποινική-δικαστική, σωφρονιστική) είναι το αναγκαίο επακόλουθο, το εργαλείο αυτό, προκειμένου να εξοντωθεί κάθε φωνή αντίδρασης και αντίστασης του «εσωτερικού εχθρού», από όπου και αν προέρχεται.
Για το σκοπό αυτό η κυβέρνηση ΝΔ, Πασοκ - Ελιάς & Τραπεζιτών, κλείνοντας σκόπιμα άρον άρον την Ολομέλεια της Βουλής, εισάγει προς ψήφιση μια σειρά κρίσιμων Ν/Σ, μεταξύ των οποίων και το Ν/Σ για τις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας, τύπου Γ, για τα Λευκά Κελιά δηλαδή…
Ένα Ν/Σ, που καταργεί κατακτημένα με αγώνες δικαιώματα κρατουμένων και εισάγει φασιστικής έμπνευσης ρυθμίσεις, όπως, μεταξύ άλλων:
*καθεστώς πλήρους απομόνωσης για συγκεκριμένες κατηγορίες κρατουμένων και υποδίκων (κατά κύριο λόγο πολιτικοί και απείθαρχοι κρατούμενοι)
* στέρηση αδειών, ημιελεύθερης διαβίωσης, μεροκαμάτων, δικαιώματος επικοινωνίας με το συγγενικό και κοινωνικό περιβάλλον..
Την ίδια στιγμή, που θεσπίζοντας ευνοϊκές ρυθμίσεις για ποινικούς αδικηματίες, θεσμοποιεί de facto & de jure το ρόλο τους ως καταδότη, και τους μετατρέπει σε «κυνηγούς κεφαλών» πολιτικών αγωνιστών.
Ενώ το όλο αυτό εγχείρημα αναδεικνύεται και σε μια τεράστια οικονομική επιχείρηση κατασκευής-συντήρησης κτιρίων και υποδομών και ιδιωτικοποίησης παρεχομένων υπηρεσιών (φύλαξη, τροφοδοσία κλπ) με προφανή οικονομικά οφέλη ιδιωτικών επιχειρηματικών ομίλων.
Όμως στα κράτη του αστικού κοινοβουλευτισμού η επιβαλλόμενη φυλάκιση ή κάθειρξη σημαίνει στέρηση της ελευθερίας αποκλειστικά και μόνον, γιατί η έννοια του εγκλεισμού σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να στοχεύει στην ηθική και φυσική εξόντωση των κρατουμένων.
Για το λόγο αυτό οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές αποφάσισαν να αντισταθούν για να μην περάσει αυτό το Ν/Σ, ξεκινώντας από τις 18 Ιούνη αποχή από το συσσίτιο.
Και αυτό θα είναι μόνο η αρχή…
Για τον λόγο αυτό και η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, που από την πρώτη στιγμή κατάγγειλε τον Ν/Σ αυτό και αγωνίσθηκε ενάντια στην ειδική-εξαιρετική –άνιση μεταχείριση συγκεκριμένων κρατουμένων, ενάντια στη λογική της συλλογικής ευθύνης, της εκδικητικότητας, στέκεται πλάι και μαζί με τους κρατούμενους σε έναν αγώνα για όσο αυτός διαρκέσει.
Καλεί κάθε συλλογικότητα, κάθε άνθρωπο με στοιχειώδη ευαισθησία, να πάρει θέση και μέσα από συλλογικές δράσεις να αποτραπεί η ψήφιση αυτού του Ν/Σ.
Γιατί στην υλοποίηση αυτών των σκοταδιστικών σχεδιασμών η έμπρακτη αλληλεγγύη των «έξω» πάει χέρι χέρι με την αντίσταση και μαχητικότητα των «μέσα».