Η εξάπλωση του covid-19 βρίσκει (και) την Ελλάδα με αποδυναμωμένο σύστημα υγείας και περιορισμένους οικονομικούς πόρους για κοινωνική προστασία, απόρροια της πολυετούς λιτότητας και της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεωνπου υπηρέτησαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν ξέφυγε φυσικά από την ασφυξία της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» με αρνητικές επιπτώσεις για την καθημερινότητα των δημοτών. Σε αυτή τη νέα συνθήκη, δημοτικά σχήματα, σωματεία εργαζομένων, μαχητικές συλλογικότητες κατοίκων, χρειάζεται να διεκδικήσουμε με διαφορετική λειτουργία των Δήμων.
Για την ώρα, η έκτακτη επιχορήγηση του υπουργείου Εσωτερικών (10,7 εκατ. ευρώ στους Δήμους και 5 εκατ. στις Περιφέρειες), κυρίως για την προστασία και τη στήριξη των εργαζομένων στην καθαριότητα, φαντάζει μικρή. Ειδικά όταν εκατομμύρια ευρώ δαπανώνται στο κυνήγι των προσφύγων στα σύνορα, σε εξοπλιστικά προγράμματα ή στις εθνικιστικές φιέστες για το 2021. Ειδικά από τη στιγμή που δεν προβλέπεται καμία πρόσληψη για να καλυφθούν τα κενά στις δημοτικές υπηρεσίες.
Εδώ και τώρα χρειάζεται να ληφθούν κατάλληλα μέτρα ατομικής προστασίας των εργαζομένων στους δήμους, κατά κύριο λόγο σε υπηρεσίες υψηλού κινδύνου. Άμεσα να υλοποιηθούν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στους ΟΤΑ (όπως και στα νοσοκομεία)για να σωθούν ανθρώπινες ζωές.
Μπροστά στην ανάγκη προστασίας του πληθυσμού από την πανδημία, οι Δήμοι όλης της χώρας μπορούν να έχουν βασικό ρόλο κοινωνικής αρωγής, ιδιαίτερα για τις ευάλωτες ομάδες. Για παράδειγμα, η προληπτική και έγκαιρη διαμόρφωση μηχανισμού που θα συνδράμει πολίτες που μένουν στο σπίτι και δεν μπορούν ή δεν πρέπει να μετακινούνται. Από πλευράς του κάθε Δήμου χρειάζεται να διασφαλιστεί η δυνατότητά τους να προμηθεύονται τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και προσωπικής υγιεινής χωρίς να βγαίνουν από το σπίτι. Ευτυχώς, στο Δήμο Βριλησσίων κ.α. δημοτικά οχήματα βοηθούν ηλικιωμένους και όσους ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες.
Ο ίδιος μηχανισμός αρωγής είναι χρήσιμο να λειτουργεί ώστε να μπορεί να διασφαλίζει την αξιοπρεπή ποιότητα ζωής κατά το διάστημα της καραντίνας όσων νοσήσουν, αλλά και να εποπτεύει τους συμπολίτες μας για την εξέλιξη της υγείας τους. Για το σκοπό αυτό θα απαιτηθεί έγκαιρη ενημέρωση και συντονισμός με τις Υγειονομικές Περιφέρειες της Αττικής, ώστε ο Δήμος να είναι ενήμερος για τυχόν ύποπτα κρούσματα ή κατοίκους με επιβεβαιωμένα κρούσματα που τίθενται σε καραντίνα στα όρια του. Κρίσιμος κρίκος σε μια τέτοια διαδικασία θα ήταν η πραγματική ενίσχυση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι».
Εκτός από τις απαραίτητες απολυμάνσεις, ανάλογο συντονιστικό ρόλο για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, θα μπορούσαν να παίξουν οι Δήμοι και με τη διανομή αντισηπτικών και άλλων μέσων προφύλαξης (μάσκες, γάντια κλπ.)στο σύνολο του πληθυσμού, σε κάθε γειτονιά της αρμοδιότητάς τους. Ιδιαίτερα σε ανέργους, άστεγους και πρόσφυγες.
Επίσης σημαντικό, μπροστά στην απειλή απολύσεων ή απώλειας εισοδήματος, είναι οι διοικήσεις των δήμων να αυξήσουν την πίεση προς τον ΔΕΔΗΕ και την ΕΥΔΑΠ, με αιτήματα για τη μη διακοπή ηλεκτροδότησης και υδροδότησης κατοικιών της περιοχής τους. Ήδη η δημοτική αρχή Περάματος έχει προχωρήσει σε τέτοιες ενέργειες. Να απαιτήσουν παράλληλα από την κυβέρνηση το πάγωμα των ενοικίων, το μπλοκάρισμα των εξώσεων και την απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Με μια τέτοια δέσμη μέτρων όπως τα παραπάνω, με αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου τομέα και της λειτουργίας των Δήμων προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και της δημόσιας υγείας, είναι σίγουρο ότι θα είμαστε περισσότερο θωρακισμένοι απέναντι στον κορωνοϊό και τις συνέπειές του.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά