«Ποτέ ξανά για κανέναν» έγραφε το πανώ και «Όχι στο όνομά μας» έγραφαν τα πολυάριθμα μαύρα μπλουζάκια, όταν εκατοντάδες Εβραίοι κατέλαβαν τη βάση του Αγάλματος της Ελευθερίας για να απαιτήσουν ελευθερία για τους Παλαιστίνιους και τερματισμό του βομβαρδισμού της Γάζας.
Ήταν μια από τις δεκάδες συγκεντρώσεις, μαζικές καταλήψεις και καθιστικές διαμαρτυρίες που έχει οργανώσει η Jewish Voice for Peace (Εβραϊκή Φωνή για την Ειρήνη), με κάποιες να καταλήγουν σε εκατοντάδες συλλήψεις. Η οργάνωση, που ιδρύθηκε το 1996, σήμερα δηλώνει ότι έχει 70 παραρτήματα σε όλες τις ΗΠΑ και από τις 7 Οκτώβρη και μετά έχει παίξει διακεκριμένο ρόλο στη διεθνή αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη.
Οι υπερασπιστές των Ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου στηρίζονται ιδιαίτερα στην προώθηση της ιδέας ότι μόνο το φυλετικό μίσος κατά των Εβραίων μπορεί να υποκινήσει οποιονδήποτε να κινητοποιηθεί υπέρ των Παλαιστινίων: Μας λένε ότι οι φιλο-παλαιστινιακές συγκεντρώσεις είναι αντι-εβραϊκές «πορείες μίσους». Συσπειρώνοντας τους Εβραίους των ΗΠΑ γύρω από μαζικές, «παρενοχλητικές» δημόσιες δράσεις αλληλεγγύης με τους Παλαιστίνιους, αυτές οι κινητοποιήσεις τινάζουν αυτό το ψέμα στον αέρα.
Η εβραϊκή αντιπαράθεση με τον Σιωνισμό δεν είναι κάτι καινούργιο. Χρειάστηκε ο συνδυασμένος αντίκτυπος του Ολοκαυτώματος και του Σταλινισμού για να μπορέσει το Σιωνιστικό αποικιοκρατικό σχέδιο να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στην εβραϊκή πολιτική σκηνή -και ακόμα και μετά από αυτά, έχουν υπάρξει Εβραίοι που το απέρριψαν και έμειναν προσηλωμένοι στις διεθνιστικές, αντι-ιμπεριαλιστικές αξίες. Επί δεκαετίες, αυτοί οι Εβραίοι ήταν σχετικά περιθωριοποιημένοι, απομονωμένοι και στοχοποιημένοι από έξαλλες επιθέσεις των Σιωνιστικών θεσμών και δεξιών ακτιβιστών. Οι μεγαλύτεροι εβραϊκοί θεσμοί παρέμεναν σε μεγάλο βαθμό συμπαγώς Σιωνιστικοί.
Αυτό συνέβαλε στη διαμόρφωση της εντύπωσης ότι όλοι οι Εβραίοι υποστηρίζουν τον Σιωνισμό και ότι η αλληλεγγύη με τους Παλαιστίνιους είναι μια μορφή αντισημιτισμού. Αλλά καθώς ένα αυξανόμενο μέρος της νεολαίας στη Δύση άρχισε σωστά να αντιλαμβάνεται τον αντισιωνισμό ως μια αξιακή προέκταση των θεμελιωδών αντιρατσιστικών ιδεών, οι υπερασπιστές του Ισραήλ υποχρεώθηκαν να καταφύγουν σε όλο και πιο παράλογα μέτρα προκειμένου να συντηρήσουν το μύθο τους, όπως όταν το Εργατικό Κόμμα Βρετανίας διέγραψε μαζικά Εβραίους ακτιβιστές με την κατηγορία του «αντισημιτισμού» πριν λίγα χρόνια.
Οι Εβραίοι στις ΗΠΑ έχουν να παίξουν έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Οι ΗΠΑ είναι ο πιο σημαντικός υποστηρικτής του Σιωνιστικού σχεδίου στον πλανήτη. Ο αριθμός των Εβραίων που ζουν στις ΗΠΑ είναι αντίστοιχος με τον αριθμό αυτών που ζουν στο Ισραήλ, οπότε οι Εβραίοι των ΗΠΑ έχουν μια σημαντική δυνατότητα να διαμορφώνουν και να επηρεάζουν το πώς προσλαμβάνει ο πλανήτης την εβραϊκή πολιτική σκηνή. Στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν πολλοί Ευρωπαίοι Εβραίοι επηρεάζονταν σημαντικά από τις σοσιαλιστικές ιδέες, η μεγάλη πλειοψηφία όσων έφευγαν για να σωθούν από τον ευρωπαϊκό αντισημιτισμό εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και όχι στην Παλαιστίνη. Αυτό συνέβαλε στη δημιουργία μιας πανίσχυρης και βαθιά ριζωμένης παράδοσης αριστερής, αντι-ιμπεριαλιστικής και αντιρατσιστικής πολιτικοποίησης μεταξύ των Εβραίων στις ΗΠΑ.
Αυτές οι ιδέες είναι εμφανώς ασύμβατες με τις αξίες του Σιωνισμού, αλλά επί δεκαετίες οι αντιφάσεις αυτές συγκαλύπτονταν λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένα με διαφορετικούς τρόπους από τους Σιωνιστικούς Εβραϊκούς θεσμούς, τον φιλελεύθερο Σιωνισμό και την κυριαρχία των ούλτρα-ιμπεριαλιστικών Δημοκρατικών στον χώρο που θεωρείται «αριστερά» στις ΗΠΑ. Σήμερα οι αντιφάσεις αυτές γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αγνοηθούν, καθώς η mainstream ισραηλινή πολιτική σκηνή γίνεται όλο και πιο ανοιχτά φασιστική και γενοκτονική, ενώ ένα τμήμα της Αμερικανικής νεολαίας στρέφεται προς τα αριστερά. Και μόνο το μέγεθος του εβραϊκού πληθυσμού στις ΗΠΑ σημαίνει ότι οι αντισιωνιστές Εβραίοι μπορούν πιο εύκολα να συνεργαστούν και να οργανώσουν μεγάλες δράσεις: Είναι πιο δύσκολο να αγνοηθούν και μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση για τους αντισιωνιστές Εβραίους σε όλο τον πλανήτη.
Η Jewish Voice for Peace είναι ενθαρρυντικά ξεκάθαρη στην τοποθέτησή της για τον Σιωνισμό: «Η Jewish Voice for Peace έχει ως οδηγό ένα όραμα δικαιοσύνης, ισότητας και ελευθερίας για όλους τους ανθρώπους. Στεκόμαστε αταλάντευτα ενάντια στο Σιωνισμό γιατί αποτελεί εμπόδιο σε αυτά τα ιδανικά». Αυτή η σαφήνεια αντανακλά μια αλλαγή που συνέβη μέσα στην τελευταία δεκαετία. Κατά την ίδρυσή της, η οργάνωση υιοθετούσε μια γραμμή αγνωστικισμού ως προς τον Σιωνισμό: Υιοθέτησε την σημερινή αντισιωνιστική της τοποθέτηση το 2014, αφού χρόνια ενεργής συμμετοχής στην δράση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη είχαν καταστήσει πλέον ανέφικτη την συνέχεια της αμφιταλάντευσης πάνω σε ένα ζήτημα αρχής.
Αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική ρήξη. Πολλές εβραϊκές οργανώσεις που εκφράζουν σε ένα βαθμό υποστήριξη στα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων έχουν διστάσει να επικρίνουν τον ίδιο τον Σιωνισμό και η άρνησή τους να το πράξουν έχει συμβάλει στην ιδέα ότι η «άρνηση του δικαιώματος του Ισραήλ να υπάρχει» αποτελεί ένα είδος ακραίου ρατσισμού ναζιστικού τύπου.
Όμως, παρότι οι καταδικαστέες δεξιές πολιτικές της τωρινής Ισραηλινής κυβέρνησης έχουν κάνει για πολλούς νεαρούς Εβραίους ψυχολογικά ευκολότερο το να αποκηρύξουν την υποστήριξή τους στο Ισραήλ, η σημερινή σφαγή στη Γάζα και η κλοπή Παλαιστινιακής γης δεν έχουν ως αιτία τις υπερ-δεξιές πολιτικές της σημερινής Ισραηλινής κυβέρνησης. Είναι οι λογικές συνέπειες της αποικιακής ιδεολογίας του ίδιου του Σιωνισμού, και το να αγωνίζεται κανείς για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων χωρίς να απορρίπτει το Σιωνισμό είναι σαν να παλεύει για φυλετική ισότητα στη Νότια Αφρική χωρίς να απορρίπτει το Απαρτχάιντ.
Αν και οι περισσότεροι Εβραίοι στις ΗΠΑ δεν έχουν φτάσει ακόμα σε αυτό το συμπέρασμα, τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι σε εξέλιξη ένας μεγάλος μετασχηματισμός. Μια έρευνα του 2021, από το Εβραϊκό Εκλογικό Ινστιτούτο προκάλεσε έκπληξη όταν διαπίστωσε ότι ένα εντυπωσιακό 38% των Αμερικανών Εβραίων κάτω των 40 ετών θεωρεί το Ισραήλ ένα Κράτος-Απαρτχάιντ. Η σημερινή σφαγή έχει φέρει βίαια το Παλαιστινιακό Ζήτημα στην πρώτη γραμμή της πολιτικής συζήτησης, οπότε ακόμα περισσότεροι Εβραίοι θα επανεξετάζουν σήμερα τη στάση τους. Σε αυτό το πλαίσιο, οι δράσεις των Εβραϊκών αντισιωνιστικών οργανώσεων μπορούν να έχουν ένα τεράστιο αντίκτυπο.
Το μεγάλο μέγεθος και τα ακλόνητα διαπιστευτήρια εβραϊκότητας της Jewish Voice for Peace δεν έχουν εμποδίσει τους Σιωνιστές να χρησιμοποιήσουν τα συνηθισμένα τους κόλπα για να τη δυσφημίσουν και να την καταστείλουν. Η δεξιά φυλλάδα National Review την χαρακτηρίζει «Αντι-Εβραϊκή Εβραϊκή Φωνή για την Ειρήνη» και έχει κατηγορήσει ευθέως την οργάνωση για αντισημιτικό φυλετικό μίσος. Η υπερ-Σιωνιστική Εβραϊκή οργάνωση Anti-Defamation League, περιλαμβάνει τις εβραϊκές καθιστικές διαμαρτυρίες και καταλήψεις ως περιστατικά στις στατιστικές που συγκεντρώνει για την άνοδο του «αντισημιτισμού» στις ΗΠΑ.
Ο CEO της Anti-Defamation League έχει περιγράψει την Jewish Voice for Peace ως «ομάδα μίσους». Στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ανεστάλη η λειτουργία του τοπικού παραρτήματος της Jewish Voice for Peace επειδή οργάνωσε δράσεις υπέρ της Παλαιστίνης, όπως συνέβη και με την οργάνωση Students for Justice in Palestine.
Αυτή η απαγόρευση λειτουργίας αποδεικνύει την αξία που έχει η Jewish Voice for Peace και ο αντισιωνιστικός ακτιβισμός από Εβραίους. Σε τελική ανάλυση, οι Εβραίοι δεν έχουν μεγάλη σημασία για τις πράξεις του Ισραηλινού Κράτους και των δυτικών υποστηρικτών του. Οι IDF δεν στηρίζουν τις εκστρατείες βομβαρδισμού στην παγκόσμια Εβραϊκή γνώμη και η αμερικανική κυβέρνηση δεν αναπτύσσει αεροπλανοφόρα στην Μέση Ανατολή επειδή ενδιαφέρεται για την ευημερία και την ασφάλεια του εβραϊκού λαού. Για τους σχεδιαστές της δυτικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής, οι Εβραίοι αποτελούν μόνο ένα ιδεολογικό εργαλείο για να δικαιολογηθεί ο ιμπεριαλισμός και η αποικιοκρατία. Όσο μπορούν να προσποιούνται ότι ο αντισιωνισμός είναι μια εκδοχή φυλετικού μίσους, μπορούν επίσης να προσποιούνται ότι ο δυτικός ιμπεριαλισμός είναι μια εκδοχή αντιρατσισμού, και μπορούν να καταστέλλουν και να συκοφαντούν πιο εύκολα όσους λένε την αλήθεια για τα Σιωνιστικά εγκλήματα πολέμου.
Παλεύοντας στο πλευρό μη-Εβραϊκών αντισιωνιστικών οργανώσεων, η Jewish Voice for Peace και ομάδες σαν αυτήν κάνουν αυτόν τον ισχυρισμό λίγο πιο δύσκολο να σταθεί. Με τις διαδηλώσεις τους, με τις καταλήψεις τους, ακόμα και με τις απαγορεύσεις στις οποίες υπόκεινται, αυτοί οι Εβραίοι ακτιβιστές αποδεικνύουν ότι η πολιτική πόλωση δεν είναι φυλετική, ανάμεσα σε αντισημίτες και Εβραίους. Είναι μια μάχη πολιτική, όπου οι υποστηρικτές του δυτικού ιμπεριαλισμού αντιπαρατίθενται με ένα διεθνές κίνημα αλληλεγγύης -και αυτές οι διαιρέσεις διατρέχουν το εσωτερικό κάθε φυλετικής και θρησκευτικής ομάδας. Μια νεαρή Εβραία ακτιβίστρια έχασε κάθε επαφή με τον πατέρα της, από όταν αυτός την είδε να συλλαμβάνεται σε μια δράση υπέρ της Παλαιστίνης. Ο πατέρας δήλωσε ότι η κόρη του είχε προδώσει τη μνήμη των παππούδων της, που ήταν επιβιώσαντες του Ολοκαυτώματος. «Έχει την πρόθεση να προστατεύσει τον εβραϊκό λαό και να τιμήσει την κληρονομιά των γονιών του», δήλωσε η νεαρή γυναίκα στην Philadelphia Inquirer. «Το ίδιο κάνω κι εγώ. Απλά το αντιλαμβανόμαστε με πολύ διαφορετικούς τρόπους».