Οι βάρβαροι προ των πυλών: Παραλιακό Μέτωπο του Σαρωνικού την εποχή των μνημονίων

Είναι οξύ­μω­ρο το ότι συ­ζη­τά­με για το πώς θα σώ­σου­με το πα­ρα­λια­κό μέ­τω­πο του Σα­ρω­νι­κού από τα νύχια των λε­γό­με­νων επεν­δυ­τών, για  το πώς θα σώ­σου­με την δη­μό­σια γη και πε­ριου­σία από το ξε­πού­λη­μα στα με­γά­λα οι­κο­νο­μι­κά, ερ­γο­λα­βι­κά και με­σι­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα (τα λε­γό­με­να realestate)., ενώ ο λαός μας, η  χώρα μας, οι κα­θη­με­ρι­νοί άν­θρω­ποι της δου­λειάς και του μό­χθου να ζουν σε αν­θρω­πι­στι­κή και κοι­νω­νι­κή κρίση, που κάθε μέρα βα­θαί­νει και γί­νε­ται πιο βάρ­βα­ρη και πιο απελ­πι­στι­κή.

Η χώρα μας ζει πλέον στην εποχή του Μνη­μο­νια­κού πα­γε­τώ­να, και Με­σαί­ω­να ,ζει την ποιο βα­θειά κα­πι­τα­λι­στι­κή κρίση Οι γδάρ­τες των ονεί­ρων και της ζωής μας, θέ­λουν να τα εμπο­ρευ­τούν και να τα που­λή­σουν όλα. Τον αέρα που ανα­πνέ­ου­με, το νερό που πί­νου­με, τον ήλιο που χαι­ρό­μα­στε, τα βουνά, τις θά­λασ­σες, τα πο­τά­μια, τις πα­ρα­λί­ες, τους αρ­χαιο­λο­γι­κούς χώ­ρους, ότι είναι δη­μό­σιο ότι είναι κοι­νό­χρη­στο, ότι ανή­κει σε όλους μας.

Ο κος Σα­μα­ράς στις προ­γραμ­μα­τι­κές δη­λώ­σεις της Μνη­μο­νια­κής συ­γκυ­βέρ­νη­σής του με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, νο­μί­ζο­ντας ότι το πα­ρα­λια­κό μέ­τω­πο είναι ένα με­γά­λο οι­κό­πε­δο προς αντι­πα­ρο­χή που το έχει κλη­ρο­νο­μή­σει από τον παπ­πού του, κά­λε­σε τους επεν­δυ­τές, ξέ­νους και ντό­πιους να έρ­θουν και να τζο­γά­ρουν πάνω στη δη­μό­σια γη και πε­ριου­σία για να σώ­σουν δήθεν την Ελ­λά­δα, αυτοί που τόσα χρό­νια με τις πο­λι­τι­κές τους είχαν στή­σει πάρτυ πάνω στις ζωές μας σαν να μην συμ­βαί­νει τί­πο­τε, έρ­χο­νται σή­με­ρα να ολο­κλη­ρώ­σουν τα εγκλή­μα­τά τους.

Στις προ­γραμ­μα­τι­κές  δη­λώ­σεις του, λάν­σα­ρε ένα «όχημα ει­δι­κού σκο­πού» (όπως είπε) που κα­βα­λώ­ντας το θα πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν την αξιο­ποί­η­ση (βλέπε ξε­πού­λη­μα) της ακί­νη­της πε­ριου­σί­ας του ελ­λη­νι­κού λαού, από το Φά­λη­ρο εως το Σού­νιο, ενώ ο υπουρ­γός οι­κο­νο­μι­κών κος Στουρ­νά­ρας (γιός αντάρ­τη του ΕΛΑΣ και πρώην κνί­της ) τό­νι­σε ότι η αξιο­ποί­η­ση (βλέπε ξε­πού­λη­μα) του πα­ρα­λια­κού με­τώ­που, θα αυ­ξή­σει τις υπε­ρα­ξί­ες «πα­ντός εί­δους» και στον υπό εκ­ποί­η­ση χώρο του πρώην αε­ρο­δρο­μί­ου του Ελ­λη­νι­κού.

Είναι αμε­τα­νό­η­τοι, τόσα χρό­νια η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και τώρα η «υπεύ­θυ­νη αρι­στε­ρά» η ΔΗΜΑΡ (ενώ εμείς όλοι οι άλλοι εί­μα­στε ανεύ­θυ­νοι) παί­ζουν ζάρια τις ση­με­ρι­νές γε­νιές αλλά και την προ­στα­σία του πε­ρι­βάλ­λο­ντος. Πάνω από όλα το κέρ­δος, οι μπίζ­νες, οι αγο­ρές, οι επεν­δύ­σεις, και η ανά­πτυ­ξη τους. Και οι άν­θρω­ποι; Οι ζωές μας ,ρη­μά­δια να γί­νουν.

Δεν έχουν την πα­ρα­μι­κρή ενοχή ότι οδη­γούν με μα­θη­μα­τι­κή ακρί­βεια, τον τόπο μας στον όλε­θρο και την κα­τα­στρο­φή.

Αυτή η υπό­θε­ση βέ­βαια κρα­τά­ει πολλά χρό­νια και θα πρέ­πει να πούμε στον ελ­λη­νι­κό λαό τις πραγ­μα­τι­κές αλή­θειες για το πώς φτά­σα­νε τα πράγ­μα­τα έως εδώ.

Ότι συ­νέ­βη στο λε­κα­νο­πέ­διο της Ατ­τι­κής.  Oτι συ­νέ­βη και σε όλη την Ελ­λά­δα. Ότι κατά την διάρ­κεια του εμ­φυ­λί­ου πο­λέ­μου ,αλλά και έπει­τα  στα με­τεμ­φυ­λια­κά χρό­νια με την βία και την βαρ­βα­ρό­τη­τα των νι­κη­τών του εμ­φυ­λί­ου, των κυ­βερ­νή­σε­ων της Δε­ξιάς πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν μα­ζι­κές εκτο­πί­σεις και με­τα­κι­νή­σεις ολό­κλη­ρων πλη­θυ­σμών της υπαί­θρου προς τα αστι­κά κέ­ντρα για να μην στη­ρί­ζουν με τρό­φι­μα και εφό­δια τους αντάρ­τες του Δη­μο­κρα­τι­κού Στρα­τού της Ελ­λά­δας. Και στη συ­νέ­χεια με τη βίαιη εσω­τε­ρι­κή με­τα­νά­στευ­ση των κα­τοί­κων της υπαί­θρου για να βρουν δου­λειά και ένα πιάτο φα­γη­τό, απο­τε­λώ­ντας τα φτηνά ερ­γα­τι­κά χέρια στο όνει­ρο της ανά­πτυ­ξης του τότε «εθνι­κού μας ανα­γεν­νη­τή» υπουρ­γού Δη­μο­σί­ων Έργων του Κων­στα­ντί­νου Κα­ρα­μαν­λή και ιδε­ο­λο­γι­κού πα­τέ­ρα της αντι­πα­ρο­χής. Φτά­σα­με εδώ που φτά­σα­με, τα πάντα στο σφυρί, τα πάντα ξε­που­λιού­νται.

Είναι ιδε­ο­λο­γι­κό και πο­λι­τι­κό το πρό­βλη­μα και έτσι πρέ­πει να το προ­σεγ­γί­σου­με για να μπο­ρέ­σου­με να το πα­λέ­ψου­με. Από τις κυ­βερ­νή­σεις των νι­κη­τών του εμ­φυ­λί­ου της δε­ξιάς και των με­τέ­πει­τα χρό­νων της Ένω­σης Κέ­ντρου, της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας, του ΠΑΣΟΚ και σή­με­ρα της συ­γκυ­βέρ­νη­σης των Μνη­μο­νια­κών Σα­μα­ρά, Βε­νι­ζέ­λου και Κου­βέ­λη  δεν πε­ρι­μέ­να­με τί­πο­τε άλλο.

Δεν υπήρ­ξε ποτέ όλα αυτά τα χρό­νια καμία επι­στη­μο­νι­κή ματιά και προ­σέγ­γι­ση. Κα­νέ­να επι­στη­μο­νι­κό δε­δο­μέ­νο για την πο­λε­ο­δο­μι­κή και χω­ρο­τα­ξι­κή ανά­πτυ­ξη της χώρας. Οι επι­στη­μο­νι­κός  κό­σμος, οι αρ­χι­τέ­κτο­νες, οι πο­λε­ο­δό­μοι, , αγνο­ή­θη­καν πα­ντε­λώς, τα­πει­νώ­θη­καν στην ουσία.

Απλά κά­ποιοι εξα­γο­ρά­στη­καν και εξυ­πη­ρέ­τη­σαν την εξου­σία. Αρκεί να επι­ση­μά­νω ότι στην σύγ­χρο­νη ιστο­ρία της Αθή­νας μόνο ένα πο­λε­ο­δο­μι­κό ερ­γα­λείο υπήρ­ξε. Το ρυθ­μι­στι­κό σχέ­διο του Τρί­τση ,το οποίο και αυτό απα­ξιώ­θη­κε και αυ­το­κα­ταρ­γή­θη­κε.

Όσοι κυ­βέρ­νη­σαν αυτό το τόπο τόσα χρό­νια δεν είχαν καμία ου­σια­στι­κή πο­λι­τι­κή για τη γη, για την κα­τοι­κία για την δη­μό­σια πε­ριου­σία, γι’ αυ­τούς τα πάντα ήταν ανταλ­λά­ξι­μο προ­ϊ­όν.

Με αυτά τα δε­δο­μέ­να κτί­στη­κε και η Ατ­τι­κή με μο­να­δι­κό κρι­τή­ριο τα κέρδη των εθνι­κών ερ­γο­λά­βων, τα μικρά και με­γά­λα συμ­φέ­ρο­ντα, την αντι­πα­ρο­χή, και τα αυ­θαί­ρε­τα. Τα πάντα στην τύχη, τα πάντα ατά­κτως ει­ρη­μέ­να. Και σ’ αυτή τη δια­δι­κα­σία το ιδιω­τι­κό κε­φά­λαιο, η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη λο­γι­κή. Οι αγο­ρές πάνω από την κοι­νω­νία και τα κέρδη πάνω από τους αν­θρώ­πους κυ­ριάρ­χη­σαν και έπαι­ξαν ενώ νέα αστι­κά φι­λέ­τα γης εντάσ­σο­νται στη λο­γι­κή της άμε­σης εκ­ποί­η­σης.

Σ’ αυτό λοι­πόν το θλι­βε­ρό οι­κι­στι­κό και πο­λι­τι­κό τοπίο και το πα­ρά­κτιο και πα­ρα­λια­κό μέ­τω­πο του Σα­ρω­νι­κού, αντι­με­τω­πί­στη­κε από τις με­τα­δι­κτα­κτο­ρι­κές κυ­βερ­νή­σεις της Νέας Δη­μο­κρα­τί­ας και του ΠΑΣΟΚ. Ένα με­γά­λο οι­κό­πε­δο που θα εξα­σφα­λί­σου­με πλού­το σε βάρος του λαού μας. Όλα αυτά τα χρό­νια της βάρ­βα­ρης κα­πι­τα­λι­στι­κής νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης ευ­δαι­μο­νί­ας και στις πα­ρα­λί­ες της Ατ­τι­κής, τα με­γά­λα οι­κο­νο­μι­κά, εμπο­ρι­κά «ερ­γο­λα­βι­κά» συμ­φέ­ρο­ντα ασέλ­γη­σαν και έκα­ναν μπίζ­νες εις βάρος του κοι­νού αγα­θού της δη­μό­σιας γης και της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας.

Στα 60 χι­λιό­με­τρα ακτο­γραμ­μών στην Ατ­τι­κή από τον Πει­ραιά έως το Σού­νιο συμ­βαί­νουν τα πάντα εκτός από αυτά που συ­νά­δουν με το δη­μό­σιο κοι­νό­χρη­στο θα­λάσ­σιο χα­ρα­κτή­ρα των ακτών της Ατ­τι­κής.

Ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, εμπο­ρι­κές χρή­σεις, κα­γκε­λό­φρα­χτες ακτές, αμ­μου­διές πα­ρα­δο­μέ­νες στο πλα­στι­κό και στις θα­λάσ­σιες ομπρέ­λες, πλάζ με ει­σι­τή­ρια, άπια­στα για την μέση πλέον οι­κο­γέ­νεια, αυ­θαί­ρε­τα τσι­με­ντέ­νια με­γα­θή­ρια, που στε­γά­ζουν τα πιο γνω­στά ξε­νυ­χτά­δι­κα μπάρ πάνω στο κύμα, μα­ρί­νες πο­λυ­τε­λών σκα­φών, Μall, ολυ­μπια­κές εγκα­τα­στά­σεις, ανα­ψυ­κτή­ρια, τα­βέρ­νες. Από το ΣΕΦ και τις εμπο­ρι­κές χρή­σεις του, τα village, , τις ιδιω­τι­κές ρι­βιέ­ρες του Φα­λή­ρου, τις ιδιω­τι­κές πλάζ του Αλί­μου, της Γλυ­φά­δας, της Βου­λιαγ­μέ­νης και της Βάρ­κι­ζας, τα σι­δε­ρό­φρα­κτα Αστέ­ρια της Γλυ­φά­δας και τόση άλλη πο­λε­ο­δο­μι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα μέχρι το Σού­νιο, Λούνα Πάρκ, μπα­ζώ­μα­τα κτλ. Συν­θέ­τουν ένα εφιαλ­τι­κό τοπίο, ένα απα­ξιω­μέ­νο πε­ρι­βάλ­λον που θα έρ­θουν οι εθνι­κοί μας σω­τή­ρες αν επεν­δύ­σουν και να αξιο­ποι­ή­σουν .

Αυτή είναι δυ­στυ­χώς η ει­κό­να του πα­ρα­λια­κού με­τώ­που της Ατ­τι­κής, ένα βα­σί­λειο του κίτς και της αυ­θαι­ρε­σί­ας όπου οι πο­λε­ο­δο­μι­κές πα­ρα­νο­μί­ες ευ­δο­κι­μούν δίπλα στα ορ­γα­νω­μέ­να συμ­φέ­ρο­ντα και στις συμ­μο­ρί­ες των νονών και των μπρά­βων της νύ­χτας που τρο­μο­κρα­τούν οποιον­δή­πο­τε αμ­φι­σβη­τεί την εξου­σία τους και όλα αυτά με τις  επί­ση­μες αρχές να κά­νουν τα στρα­βά μάτια.

Γιατί η Αθήνα είναι μια πα­ρα­λια­κή πόλη χωρίς πα­ρα­λία.

Μόνη όμως ελ­πί­δα η εξέ­γερ­ση των πο­λι­τών, όπως φά­νη­κε και στην πε­ρί­πτω­ση της πα­ρα­λί­ας του Ελ­λη­νι­κού.

Όλα αυτά τα χρό­νια βέ­βαια είχαν μια πλού­σια (δεν τους κό­στι­σε τί­πο­τα) πα­ρα­γω­γή νο­μο­θε­σί­ας για την νο­μο­θε­τι­κή δήθεν προ­στα­σία των ακτών. Προ­ε­δρι­κά δια­τάγ­μα­τα προ­στα­σί­ας, νο­μο­θε­τι­κές προ­τά­σεις, προ­τε­ραιό­τη­τες στο νέο  ρυθ­μι­στι­κό  σχέ­διο που λένε ότι θα φέ­ρουν δια­τάγ­μα­τα, εγκύ­κλιοι.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα όμως κά­να­νε μια τρύπα στο νερό. Είναι πο­λι­τι­κή τους επι­λο­γή να τα ρη­μά­ξουν όλα αρκεί να φέρει πλού­το και κέρδη και απα­ξιω­μέ­να είναι πιο εύ­κο­λα να που­λη­θούν.

Την ίδια αντί­λη­ψη έχουν για τα πάντα για τους ορει­νούς όγκους της Ατ­τι­κής για τον Υμητ­τό, για τον χώρο του πρώην  αε­ρο­δρο­μί­ου του Ελ­λη­νι­κού για όλους τους ελεύ­θε­ρους δη­μό­σιους κοι­νό­χρη­στους χώ­ρους.

Αυτή είναι η τρα­γι­κή κα­τά­στα­ση που πλέον έχει δη­μιουρ­γη­θεί, εδώ και χρό­νια στις πα­ρα­λί­ες της Ατ­τι­κής.

Όμως τα το­πι­κά κι­νή­μα­τα, οι φο­ρείς, οι διά­φο­ρες συλ­λο­γι­κό­τη­τες για την υπε­ρά­σπι­ση του πε­ρι­βάλ­λο­ντος για την υπε­ρά­σπι­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και γης χρό­νια πα­λεύ­ου­με για να αλ­λά­ξου­με τα πράγ­μα­τα για να αλ­λά­ξου­με την ζωή και την κοι­νω­νία, αυτό θα συ­νε­χί­σου­με να κά­νου­με με οποιο­δή­πο­τε τρόπο αλ­λιώς θα εί­μα­στε υπό­λο­γοι απέ­να­ντι στις επό­με­νες γε­νιές που έρ­χο­νται.

ΓΛΥ­ΦΑ­ΔΑ 15-10-2012

*Ο Τάσος Τα­στά­νης είναι Αρ­χι­τέ­κτο­νας, Δη­μο­τι­κός Σύμ­βου­λος με την Αρι­στε­ρή Ρι­ζο­σπα­στι­κή Πρω­το­βου­λία Γλυ­φά­δας. Παλιό μέλος της πα­λιάς Συ­ντο­νι­στι­κής επι­τρο­πής για την Διά­σω­ση της πα­ρα­λί­ας του Σα­ρω­νι­κού.