ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ - ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

Μετά από την 5μηνη δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή δια­δι­κα­σία η κυ­βέρ­νη­ση έστω και στο παρά ένα απο­φά­σι­σε να απα­ντή­σει αρ­νη­τι­κά στο τε­λε­σί­γρα­φο των το­κο­γλύ­φων δα­νει­στών, οι οποί­οι σε κάθε υπο­χώ­ρη­ση της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ απαι­τού­σαν αξιώ­νο­ντας νέα μέτρα λι­τό­τη­τας, ύφε­σης, φο­ρο­λο­γι­κών επι­βα­ρύν­σε­ων, εκ­ποί­η­σης της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και συ­ντρι­βής της κοι­νω­νί­ας, του λαού και των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Ποια ήταν τα δε­δο­μέ­να μέχρι την ώρα που ο πρω­θυ­πουρ­γός απο­φά­σι­σε την πραγ­μα­το­ποί­η­ση του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος:

Η κυ­βέρ­νη­ση έκανε το ολέ­θριο βήμα στις 20/2/2015 δί­νο­ντας και η ίδια το έναυ­σμα να λει­τουρ­γή­σουν οι δυ­νά­μεις της οι­κο­νο­μι­κής και πο­λι­τι­κής ελίτ ως πο­λιορ­κη­τι­κός κριός ενα­ντί­ον της χώρας μας και του λαού μας.

Στην συ­νέ­χεια οπι­σθο­χω­ρώ­ντας ακόμη πιο πολύ μέσα από τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις δέ­χθη­κε το πλή­ρες πά­γω­μα των προ­ε­κλο­γι­κών της δε­σμεύ­σε­ων βάσει των οποί­ων ψη­φί­στη­κε από τον ελ­λη­νι­κό λαό, ενώ συ­νε­χί­ζο­ντας στην ίδια ρότα υπο­χώ­ρη­σε κατά κρά­τος στις απαι­τή­σεις των το­κο­γλύ­φων απο­δε­χό­με­νη σειρά υφε­σια­κών και αντι­λαϊ­κών μέ­τρων με το γνω­στό 47σέ­λι­δο των προ­τά­σε­ών της και στην συ­νέ­χεια κάτω από το βάρος των πιέ­σε­ων και των απει­λών δια­μόρ­φω­σε το 8σέ­λι­δο με νέες ακόμη πιο χει­ρό­τε­ρες πα­ρα­χω­ρή­σεις που με­τέ­τρε­παν την πο­λι­τι­κή της να πα­ρο­μοιά­ζε­ται με αυτήν των Σα­μα­ρο­βε­νι­ζέ­λων.

Ταυ­τό­χρο­να η κυ­βέρ­νη­ση και οι δυ­νά­μεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ συ­ντη­ρού­σαν και καλ­λιερ­γού­σαν την ανα­μο­νή και την ανά­θε­ση για να βρί­σκε­ται σε πα­θη­τι­κό­τη­τα και αδρά­νεια το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα αλλά και τα άλλα μα­ζι­κά λαϊκά κι­νή­μα­τα.

Η αρι­στε­ρή πτέ­ρυ­γα του κόμ­μα­τος το ίδιο χρο­νι­κό διά­στη­μα πε­ριό­ρι­ζε την όποια αντί­δρα­σή της  στα στενά πλαί­σια του κόμ­μα­τος το οποίο ο Πρό­ε­δρός του έδει­χνε να το αγνο­εί, να το πα­ρα­γκω­νί­ζει και ενί­ο­τε να το υπο­κα­θι­στά ο ίδιος.

Την ίδια πε­ρί­ο­δο οι δυ­νά­μεις αυτές αντί να επε­ξερ­γα­σθούν ένα εναλ­λα­κτι­κό σχέ­διο που θα τερ­μα­τί­ζει τον εκ­φυ­λι­σμό και τον εκτρο­χια­σμό των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων που θα απευ­θύ­νο­νται στο σύ­νο­λο των άλλων αρι­στε­ρών δυ­νά­με­ων στα πλαί­σια της δια­μόρ­φω­σης ενός κοι­νού πλαι­σί­ου δρά­σης και κι­νη­το­ποί­η­σης του λαού απο­σπα­σμα­τι­κά ανα­πα­ρή­γα­γαν τα περί ρήξης χωρίς πε­ριε­χό­με­νο, χωρίς σχε­δια­σμέ­νη εναλ­λα­κτι­κή λύση και κα­τεύ­θυν­ση ενώ υπήρ­χαν και στε­λέ­χη της αρι­στε­ρής πλατ­φόρ­μας που πα­νη­γύ­ρι­ζαν και αρ­θρο­γρα­φού­σαν για τις 100 μέρες με κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς και προ­κλη­τι­κά πε­ρι­φρο­νού­σαν ότι η δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή τα­κτι­κή οδη­γού­σε συ­στη­μα­τι­κά στην ακύ­ρω­ση των προ­ε­κλο­γι­κών και προ­γραμ­μα­τι­κών θέ­σε­ων στην διο­λί­σθη­ση σε νε­ο­μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές.

Η ανα­φο­ρά αυτή είναι ανα­γκαία να κα­τα­γρα­φεί όχι τόσο για να υπο­τι­μή­σου­με  την προ­σπά­θεια αυτών των δυ­νά­με­ων που κυ­ρί­ως στο εσω­κομ­μα­τι­κό πεδίο ήταν θε­τι­κή και ση­μα­ντι­κή να δια­μορ­φω­θεί ένας συ­σχε­τι­σμός ενα­ντί­ον των κυ­βερ­νη­τι­κών υπο­χω­ρή­σε­ων αλλά κυ­ρί­ως να κα­τα­δεί­ξου­με τον κίν­δυ­νο το αρι­στε­ρό εγ­χεί­ρη­μα να ακυ­ρω­θεί εάν και εφό­σον αυτές οι δυ­νά­μεις με τις υπό­λοι­πες της ανα­τρε­πτι­κής και αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής αρι­στε­ράς δεν συ­μπο­ρευ­τούν σε ένα κοινό προ­ω­θη­μέ­νο ρι­ζο­σπα­στι­κό εναλ­λα­κτι­κό πρό­γραμ­μα που θα ενώ­νει, θα συ­σπει­ρώ­νει, θα ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποιεί τις λαϊ­κές και ερ­γα­τι­κές μάζες και θα τις φέρ­νει στο προ­σκή­νιο. Οι δυ­νά­μεις αυτές της πο­λι­τι­κής, κοι­νω­νι­κής και κι­νη­μα­τι­κής αρι­στε­ράς είναι αυτές που κυ­ρί­ως μπο­ρούν να ορ­θώ­σουν το ανά­στη­μά τους, να βά­λουν φραγ­μό στους εκ­βια­σμούς των πο­λι­τι­κών και οι­κο­νο­μι­κών δυ­νά­με­ων εντός και εκτός της χώρας που επι­θυ­μούν να με­τα­τρέ­ψουν την κυ­βέρ­νη­ση και την πο­λι­τι­κή της σε υπο­χεί­ριό τους. Οι δυ­νά­μεις αυτές μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σουν την ρα­χο­κο­κα­λιά ενός νέου ελ­πι­δο­φό­ρου κι­νή­μα­τος και  να γί­νουν ο κυ­μα­το­θραύ­στης για να συ­ντρι­βούν τα σχέ­δια των το­κο­γλύ­φων δα­νει­στών.

Ανα­φο­ρι­κά με τους πα­ρά­γο­ντες που συ­νε­τέ­λε­σαν την τε­λευ­ταία στιγ­μή να υπάρ­χει η στρο­φή της ηγε­τι­κής ομά­δας της κυ­βέρ­νη­σης πρέ­πει να ανα­φέ­ρου­με με­τα­ξύ των άλλων την διο­γκού­με­νη λαϊκή και ερ­γα­τι­κή δυ­σα­ρέ­σκεια στην διο­λί­σθη­ση και την με­ταλ­λα­γή των θέ­σε­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ όπως αυτές δια­τυ­πώ­νο­νταν ακόμη και δη­μο­σκο­πι­κά και έδει­χναν: Να συρ­ρι­κνώ­νε­ται συ­νε­χώς η εκλο­γι­κή επιρ­ροή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, να εκ­φρά­ζε­ται εντο­νό­τα­τα η δυ­σα­ρέ­σκεια για τον κίν­δυ­νο υπο­γρα­φής ενός μνη­μο­νί­ου με μέτρα λι­τό­τη­τας και πε­ρι­κο­πών αλλά και αυτή η ίδια η δη­μο­τι­κό­τη­τα του Πρω­θυ­πουρ­γού να υπο­χω­ρεί αι­σθη­τά το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα.

Πα­ράλ­λη­λα οι οβι­δια­κές με­τα­μορ­φώ­σεις της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής με τις υπο­χω­ρή­σεις να δια­δέ­χο­νται η μία την άλλη στο κομ­μα­τι­κό δυ­να­μι­κό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, όχι μόνο δεν τις εν­σω­μά­τω­σε και δεν τις υιο­θέ­τη­σε αλλά βρέ­θη­κε στην απέ­να­ντι όχθη με το κομ­μα­τι­κό δυ­να­μι­κό. Ακόμη και η τε­λευ­ταία από­φα­ση της Κ.Ε η οποία λή­φθη­κε με ψή­φους 95-75 συ­νε­τρί­βει και έγινε φύλλο και φτερό με τις υπο­χω­ρή­σεις της δια­πραγ­μα­τευ­τι­κής ομά­δας με επι­κε­φα­λής τον πρω­θυ­πουρ­γό και τον αντι­πρό­ε­δρο της κυ­βέρ­νη­σης.

Η λαϊκή δυ­σα­ρέ­σκεια σε συν­δυα­σμό με την αντί­θε­ση του ορ­γα­νω­μέ­νου κόμ­μα­τος στην διο­λί­σθη­ση της κυ­βέρ­νη­σης ήταν επό­με­νο να συ­ντε­λέ­σει στην δια­μόρ­φω­ση  ανά­λο­γων διερ­γα­σιών και στην κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομάδα η οποία με την σειρά της μια σειρά μέλη της δια­χώ­ρι­σαν ανοι­χτά και δη­μό­σια την θέση τους και πολ­λοί από αυ­τούς δή­λω­ναν την πρό­θε­σή τους να κα­τα­ψη­φί­σουν την συμ­φω­νία κυ­βέρ­νη­σης δα­νει­στών όταν μά­λι­στα κα­τέ­στη γνω­στό από την ανά­λυ­ση των μέ­τρων ότι η πρό­τα­ση της κυ­βέρ­νη­σης εκτό­ξευε τα προ­τει­νό­με­να μέτρα προς τους θε­σμούς στο αστρο­νο­μι­κό ποσόν των 8 δις ευρώ για την διε­τία 2015-2016.

Οι συ­νε­χείς νέες απαι­τή­σεις της τρόι­κα απέ­να­ντι στην κυ­βέρ­νη­ση που έφθα­σε στο ση­μείο να μην απο­δέ­χε­ται ισο­δύ­να­μα μέτρα αλλά να εστιά­ζει στο ασφα­λι­στι­κό – ερ­γα­σια­κό και ΦΠΑ ήταν φαί­νε­ται η αφορ­μή να ξε­χει­λί­σει το πο­τή­ρι ακόμη και στον πρω­θυ­πουρ­γό ο οποί­ος δή­λω­νε και δη­λώ­νει πι­στός θια­σώ­της της ευ­ρω­παϊ­κής ιδέας, της ευ­ρω­παϊ­κής ένω­σης και της ζώνης του ευρώ.

Δεν πρέ­πει να υπάρ­χουν αυ­τα­πά­τες ότι ο ηγε­τι­κός πυ­ρή­νας της κυ­βέρ­νη­σης ήταν απο­φα­σι­σμέ­νος για μια συμ­φω­νία μέχρι την τε­λευ­ταία στιγ­μή, μά­λι­στα το πρω­θυ­πουρ­γι­κό πε­ρι­βάλ­λον (Φλα­μπου­ρά­ρης – Παπ­πάς – Σα­κε­λα­ρί­δης – Πα­πα­δη­μού­λης) τις τε­λευ­ταί­ες μέρες απει­λού­σαν ανοι­κτά με κυ­ρώ­σεις και προ­σφυ­γή στις κάλ­πες όποιους δεν συμ­φω­νού­σαν με την αντι­λαϊ­κή συμ­φω­νία που ήταν στα σκα­ριά.

Κλεί­νο­ντας πρέ­πει να ση­μειώ­σου­με δύο στοι­χεία στο τε­λε­σί­γρα­φο των δα­νει­στών εξαι­ρε­τι­κά σο­βα­ρά που εξέ­θε­ταν ανε­πα­νόρ­θω­τα την κυ­βέρ­νη­ση και κα­θι­στού­σαν αδύ­να­τη την οποια­δή­πο­τε συμ­φω­νία: α) η άρ­νη­σή τους να δε­σμευ­τούν για την απο­μεί­ω­ση του χρέ­ους β) ταυ­τό­χρο­να να πα­ρά­σχουν ου­σια­στι­κές δε­σμεύ­σεις για την ου­σια­στι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας όπως δια­κα­ώς ζη­τού­σε η κυ­βέρ­νη­ση όταν πα­ρα­βί­α­ζε την μία μετά την άλλη τις κόκ­κι­νες γραμ­μές!!

ΚΡΙ­ΣΙ­ΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ­ΦΑ­ΣΙ­ΣΤΙ­ΚΗ ΜΑΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕ­ΛΕΥ­ΤΑΙΑ ΩΡΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙ­ΚΡΑ­ΤΗ­ΣΗ ΤΟΥ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗ­ΜΟ­ΨΗ­ΦΙ­ΣΜΑ

Ο κύβος ερ­ρί­φθη και η προ­σφυ­γή στο δη­μο­ψή­φι­σμα απο­τε­λεί κάτω από προ­ϋ­πο­θέ­σεις την συν­θή­κη εκεί­νη που μπο­ρεί να αλ­λά­ξει σε­λί­δα η χώρα και ο λαός.

Κατ’ αρχήν να ση­μειω­θεί ότι το ερώ­τη­μα του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος σωστά προ­κά­λε­σε τις αντιρ­ρή­σεις των άλλων δυ­νά­με­ων της αρι­στε­ράς αφού αφή­νει διά­πλα­τα ανοι­χτή (όχι το πα­ρά­θυ­ρο όπως λέει το ΚΚΕ) αλλά την πόρτα μέσα από το όχι στην πρό­τα­ση των δα­νει­στών να πε­ρά­σει η αντι­λαϊ­κή κυ­βερ­νη­τι­κή θέση – πρό­τα­ση των 8 δις ευρώ!!

Από αυτήν την άποψη είναι ζή­τη­μα επεί­γου­σας ση­μα­σί­ας πο­λι­τι­κά να απο­σα­φη­νι­στεί πλή­ρως τόσο από την κυ­βέρ­νη­ση όσο και από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ότι αυτό το πρό­γραμ­μα όχι απλά πα­γώ­νει αλλά απο­σύ­ρε­ται ορι­στι­κά όπως επί­σης και κάθε μέτρο το οποίο είναι σε αντι­λαϊ­κή αντερ­γα­τι­κή και υφε­σια­κή κα­τεύ­θυν­ση.

Αυτό πο­λι­τι­κά είναι απα­ραί­τη­το για να υπάρ­ξει η ευ­ρύ­τε­ρη δυ­να­τή ενό­τη­τα, συ­σπεί­ρω­ση, κι­νη­το­ποί­η­ση και δράση του λαού και των ερ­γα­ζο­μέ­νων για να ξέ­ρουν τι υπε­ρα­σπί­ζο­νται, για να γνω­ρί­ζουν την εναλ­λα­κτι­κή επι­λο­γή, για να γίνει πραγ­μα­τι­κά λαϊκή και πα­νερ­γα­τι­κή υπό­θε­ση το βρο­ντε­ρό όχι στο δη­μο­ψή­φι­σμα.

Αν η κυ­βέρ­νη­ση και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν το πρά­ξουν αυτό θα έχουν ιστο­ρι­κές ευ­θύ­νες και στην ουσία αυ­το­ϋ­πο­νο­μεύ­ουν το κρί­σι­μο δια­κύ­βευ­μα του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος.

Είναι φα­νε­ρό ότι τις επό­με­νες μέρες έως το δη­μο­ψή­φι­σμα πρέ­πει να ανα­μέ­νου­με μια πρω­το­φα­νή επί­θε­ση από τις δυ­νά­μεις του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού κε­φα­λαί­ου από τους θε­σμούς – τρόι­κα (ΔΝΤ – Ε.Ε – Ε.Κ.Τ) που θα εντεί­νουν την κα­τα­στρο­φο­λο­γία, την κιν­δυ­νο­λο­γία για να επη­ρε­ά­σουν τον λαό και να τον οδη­γή­σουν στην κάλπη μέσα σε κα­θε­στώς αβε­βαιό­τη­τας και ανα­σφά­λειας μαζί με το ντό­πιο κε­φά­λαιο και το πο­λι­τι­κό υπη­ρε­τι­κό προ­σω­πι­κό (Ν.Δ – Πο­τά­μι – ΠΑΣΟΚ) θα δώ­σουν τα ρέστα τους.

Ήδη η από­φα­ση της Ε.Κ.Τ για πά­γω­μα της έκτα­κτης χρη­μα­το­δό­τη­σης (ELA) στα επί­πε­δα της πε­ρα­σμέ­νης εβδο­μά­δας, οι δη­λώ­σεις των Γερ­μα­νών αξιω­μα­τού­χων όπου σε συγ­χορ­δία με τις ΗΠΑ και τις άλλες δυ­νά­μεις της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης, της ευ­ρω­ζώ­νης καθώς και τα λε­γό­με­να θε­σμι­κά όρ­γα­να όπως είναι ο πρό­ε­δρος του ευ­ρω­κοι­νο­βου­λί­ου, της ευ­ρω­ο­μά­δας, της κο­μι­σιόν, ο ελεγ­χό­με­νος από τα μο­νο­πώ­λια και τις κυ­βερ­νή­σεις τους διε­θνής τύπος έχουν εγκαι­νιά­σει από κοι­νού μια άνευ προη­γου­μέ­νου επί­θε­ση ενά­ντια στην χώρα, τον λαό και τους ερ­γα­ζο­μέ­νους με σκοπό σε αυτή την φάση να αλ­λοιώ­σουν την βού­λη­σή τους, να τους τρο­μο­κρα­τή­σουν και με τον τρόπο αυτό να κα­θο­δη­γή­σουν από­λυ­τα την βού­λη­σή τους στην κα­τεύ­θυν­ση του ναι στην επαί­σχυ­ντη πρό­τα­ση – τε­λε­σί­γρα­φο των το­κο­γλύ­φων.

Οι εκ­βια­σμοί, οι πιέ­σεις, οι απει­λές σε βάρος του λαού θα εντα­θούν και θα πολ­λα­πλα­σια­στούν, θα πά­ρουν ακόμη πιο κιν­δυ­νο­λο­γι­κό χα­ρα­κτή­ρα. Ταυ­τό­χρο­να το δια­πλε­κό­με­νο μι­ντια­κό εγ­χώ­ριο σύ­στη­μα αλλά και οι διά­φο­ροι δη­μο­σιο­γρα­φι­κοί αστέ­ρες, δήθεν ανε­ξάρ­τη­τοι ο κα­θέ­νας, με τον τρόπο αυτό θα δώ­σουν δείγ­μα γρα­φής στα πραγ­μα­τι­κά αφε­ντι­κά τους τις επό­με­νες ημέ­ρες. Ο λαός δεν πρέ­πει να τρο­μο­κρα­τη­θεί, δεν πρέ­πει να υπο­κύ­ψει στα διλ­λή­μα­τα, να υπο­τα­χθεί στους εκ­βια­σμούς του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου και των πο­λι­τι­κών εκ­προ­σώ­πων του, δεν πρέ­πει να πα­ρα­πλα­νη­θεί από το λόμπι του δη­μο­σιο­γρα­φι­κού εκεί­νου κα­τε­στη­μέ­νου πολ­λοί από τους οποί­ους πέ­τα­ξαν την μάσκα τους και απο­κα­λύ­πτο­νται ότι το οι­κο­νο­μι­κό και πο­λι­τι­κό κα­τε­στη­μέ­νο όταν τους έχει ανά­γκη αυτοί πρό­σχα­ρα τους πρό­σφε­ραν τις υπη­ρε­σί­ες τους για να εξυ­πη­ρε­τή­σουν τα συμ­φέ­ρο­ντα και τις επι­διώ­ξεις τους.

Οι δυ­νά­μεις της πο­λι­τι­κής και κοι­νω­νι­κής αρι­στε­ράς, οι αγω­νι­στές των κι­νη­μά­των και του μα­χό­με­νου τα­ξι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος πρέ­πει να με­τα­τρέ­ψουν την μάχη του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος όχι απλά σε ναι ή όχι . Το αγω­νι­στι­κό και πα­νί­σχυ­ρο ΟΧΙ πρέ­πει να μπο­λιά­σει τις καρ­διές των αν­θρώ­πων της ερ­γα­σί­ας, των με­σαί­ων και λαϊ­κών στρω­μά­των, των ανέρ­γων, των συ­ντα­ξιού­χων, της νε­ο­λαί­ας, όλων των ζω­ντα­νών δυ­νά­με­ων της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας, πρέ­πει με την πα­ρέμ­βα­σή τους, την πο­λι­τι­κή τους θέση, το εναλ­λα­κτι­κό τους σχέ­διο να απο­κα­λύ­ψει το βάρ­βα­ρο πρό­σω­πό της Ε.Ε, της ζώνης του ευρώ. Πρέ­πει η πο­λι­τι­κή τους πα­ρέμ­βα­ση να κα­τευ­θύ­νε­ται με όρους κι­νή­μα­τος, δρά­σης και αγώνα σε μια εναλ­λα­κτι­κή κα­τεύ­θυν­ση που θα αμ­φι­σβη­τεί τον μο­νό­δρο­μο της Ε.Ε, του ευρώ, που θα θέτει στό­χους απο­δέ­σμευ­σης από αυ­τούς τους κα­πι­τα­λι­στι­κούς μη­χα­νι­σμούς και ολο­κλη­ρώ­σεις.

Ο δρό­μος για μια άλλη ανε­ξάρ­τη­τη πο­ρεία της χώρας μας είναι αυτός που πρέ­πει να δια­βού­με, να περ­πα­τή­σου­με και να πο­ρευ­θού­με πε­ρή­φα­να, με αξιο­πρέ­πεια, συ­νέ­πεια και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα.

Το όχι της Κυ­ρια­κής πρέ­πει ο λαός και τα κι­νή­μα­τά του να το με­τα­τρέ­ψουν με την αγω­νι­στι­κή τους πα­ρέμ­βα­ση σε μια νέα αφε­τη­ρία αγώ­νων για μια πραγ­μα­τι­κή ρι­ζο­σπα­στι­κή και ανα­τρε­πτι­κή κα­τεύ­θυν­ση προς όφε­λος του λαού και των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Στό­χοι εναλ­λα­κτι­κής κα­τεύ­θυν­σης πρέ­πει να είναι:

·         Δια­γρα­φή του χρέ­ους

·         Ούτε ένα ευρώ στους το­κο­γλύ­φους δα­νει­στές

·         Έξοδο από την ζώνη του ευρώ και την Ε.Ε

·         Εθνι­κο­ποί­η­ση του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος και των με­γά­λων ορ­γα­νι­σμών στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας για την εθνι­κή οι­κο­νο­μία με ερ­γα­τι­κό και κοι­νω­νι­κό έλεγ­χο

·         Ξή­λω­μα και κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νια­κών νόμων

·         Κα­τάρ­γη­ση των προ­νο­μί­ων του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου και ου­σια­στι­κή φο­ρο­λό­γη­ση του με­γά­λου πλού­του  

*Ο Αντώ­νης Ντα­λα­κο­γε­ώρ­γος είναι Πρό­ε­δρος της ΠΕΝΕΝ, Γε­νι­κός Γραμ­μα­τέ­ας του Ε.Κ. Πει­ραιά και Μέλος της Εκτε­λε­στι­κής Επι­τρο­πής της ΠΝΟ